وَ لَوْ شِئْنا لَرَفَعْناهُ بِها وَ لكِنَّهُ أَخْلَدَ إِلَى الأَْرْضِ وَ اتَّبَعَ هَواهُ فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ الْكَلْبِ إِنْ تَحْمِلْ عَلَيْهِ يَلْهَثْ أَوْ تَتْرُكْهُ يَلْهَثْ ذلِكَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا فَاقْصُصِ الْقَصَصَ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ

و لو شئنا لرفعناه بها و لكنّه أخلد إلى الأرض و اتّبع هواه فمثله كمثل الكلب إن تحمل عليه يلهث أو تتركه يلهث ذلك مثل القوم الّذين كذّبوا بآياتنا فاقصص القصص لعلّهم يتفكّرون

Walaw shi/na larafaAAnahu biha walakinnahu akhlada ila al-ardi waittabaAAa hawahu famathaluhu kamathali alkalbi in tahmil AAalayhi yalhath aw tatruk-hu yalhath thalika mathalu alqawmi allatheena kaththaboo bi-ayatina faoqsusi alqasasa laAAallahum yatafakkaroona

اگر خواسته بوديم به سبب آن علم که به او داده بوديم به آسمانش مي ، برديم ، ولي او در زمين بماند و از پي هواي خويش رفت مثل او چون مثل آن سگ است که اگر به او حمله کني زبان از دهان بيرون آرد و اگر رهايش کني باز هم زبان از دهان بيرون آرد مثل آنان که آيات را دروغ انگاشتند نيز چنين است قصه را بگوي ، شايد به انديشه فرو روند

و اگر مى خواستيم قدر او را به خاطر آن [علمش به آيات] بلند مى داشتيم، ولى او به دنيا [و پستى] گراييد و از هواى نفس خويش پيروى كرد، آرى داستان او همچون داستان سگ است كه اگر بر او حمله آورى، زبان از دهان بيرون مى آورد و اگر هم او را [به حال خود] واگذارى باز

و اگر ميخواستيم (مقام) او را با اين آيات بالا مى‏برديم. ولى او به پستى گرائيد و از خواهش نفس پيروى كرد. مثل او همانند مثل سگى است كه اگر به آن حمله كنى، دهانش را باز و زبانش را بيرون مى‏آورد و اگر رهايش كنى، باز همين كار را خواهد كرد. اين مثل جماعتى است كه آيات ما را تكذيب كردند. اين داستان را براى آنان بازگو كن، شايد بهتر بينديشند.

و اگر می خواستیم [درجات و مقاماتش را] به وسیله آن آیات بالا می بردیم، ولی او به امور ناچیز مادی و لذت هایِ زودگذرِ دنیایی تمایل پیدا کرد واز هوای نفسش پیروی نمود؛ پس داستانش چون داستان سگ است [که] اگر به او هجوم بری، زبان از کام بیرون می آورد، واگر به حال خودش واگذاری [باز هم] زبان از کام بیرون می آورد. این داستان گروهی است که آیات ما را تکذیب کردند؛ پس این داستان را [برای مردم] حکایت کن، شاید [نسبت به امور خویش] بیندیشند.

و اگر مى‏خواستيم بى‏ترديد بالا مى‏برديم او را بخاطر آن آيات و ليكن او گرائيد بسوى دنيا و پيروى كرد آرزوهاى خود را و صفتش (در پستى) مانند صفت سگ است اگر حمله كنى بر آن زبان از دهن بيرون آرد و اگر واگذاريش زبان از دهن بيرون آرد اين مثل گروهى است كه دروغ پنداشتند آيت‏هاى ما را پس بخوان اين قصه (بلعم) را تا آنكه ايشان انديشه كنند

و اگر مى‏خواستيم، قدر او را به وسيله آن [آيات‏] بالا مى‏برديم، اما او به زمين [=دنيا] گراييد و از هواى نَفْس خود پيروى كرد. از اين رو داستانش چون داستان سگ است [كه‏] اگر بر آن حمله‏ور شوى زبان از كام برآورد، و اگر آن را رها كنى [باز هم‏] زبان از كام برآورد. اين، مَثَل آن گروهى است كه آيات ما را تكذيب كردند. پس اين داستان را [براى آنان‏] حكايت كن، شايد كه آنان بينديشند.

اگر مى‏خواستيم او را با آن آيات بالا مى‏برديم اما او به پستى گراييد و از هواى خويش پيروى كرد و مثل او چونان سگى است كه اگر به سويش حمله كنى زبان از دهان بيرون مى‏آورد و اگر آن را به حال خود واگذارى باز هم زبانش را از دهان بيرون مى‏آورد. اين داستان كسانى است كه آيات ما را تكذيب كردند اين داستانها را بر آنها بازگو كن، تا بينديشند.

و اگر مى‏خواستيم [بواسطه آن آيات، مقام‏] او را بالا مى‏برديم، و ليكن او در زمين مقام كرد و خواهش نفس را پيروى كرد، پس مانند او مانند مثل سگ است كه اگر بر او حمله كنى، زبان از دهان بيرون آورد، و اگر رهايش كنى، زبان از دهان بيرون آورد. اين داستان گروهى است كه آيات ما را تكذيب كردند، پس قصه‏ها به ايشان بازگوى، باشد كه بينديشند.

و اگر ميخواستيم هر آينه برترى او را بآنها و ليكن او اقامت كرد بر زمين و پيروى كرد خواهش او را پس مثل او چون مثل سگ است كه اگر حمله كنى بر او زبان از دهن بيرون مى‏آورد يا واگذاريش زبان از دهن بيرون مى‏آورد آن مثل گروهى است كه تكذيب كردند آيت‏هاى ما را پس بخوان قصه‏ها را باشد كه ايشان انديشه كنند

و اگر مى‏خواستيم با آن [آيات‏] او را فرا مى‏برديم ولى او به زمين (دنيا) گرايش يافت و از هواى [نفسش‏] پيروى كرد، پس وصف او همچون وصف سگ است. اگر بر او سخت گيرى، زبان از كام بيرون آورد و اگر رهايش كنى [باز] زبان بيرون افكند. اين وصف گروهى است كه آيات ما را دروغ انگاشتند، پس اين پندها را بر آنان بر خوان تا ايشان انديشه كنند

و اگر می‌خواستیم، (مقام) او را با این آیات (و علوم و دانشها) بالا می‌بردیم؛ (اما اجبار، بر خلاف سنت ماست؛ پس او را به حال خود رها کردیم) و او به پستی گرایید، و از هوای نفس پیروی کرد! مثل او همچون سگ (هار) است که اگر به او حمله کنی، دهانش را باز، و زبانش را برون می‌آورد، و اگر او را به حال خود واگذاری، باز همین کار را می‌کند؛ (گویی چنان تشنه دنیاپرستی است که هرگز سیراب نمی‌شود! (این مثل گروهی است که آیات ما را تکذیب کردند؛ این داستانها را (برای آنها) بازگو کن، شاید بیندیشند (و بیدار شوند)!

و اگر مى‏خواستيم هر آينه او را بدانها- آن آيتها- [به جايگاهى بلند] بر مى‏داشتيم، و ليكن او به زمين- دنيا و مال و جاه آن- چسبيد و كام و خواهش دل خود را پيروى كرد. پس داستان او چون داستان سگ است، اگر بر او بتازى زبان از دهان بيرون آرد يا واگذاريش باز زبان از دهان آويخته دارد. اين است داستان گروهى كه آيات ما را دروغ انگاشتند پس اين سرگذشت را [بر آنان‏] بازگو، شايد بينديشند.

و اگر ميخواستيم هر آينه برترى او را بانها و ليكن او اقامت كرد بر زمين و پيروى كرد خواهش او را پس مثل او چون مثل سگ است كه اگر حمله كنى بر او زبان از دهن بيرون مياورد يا واگذاريش زبان از دهن بيرون مياورد آن مثل گروهى است كه تكذيب كردند آيت‏هاى ما را پس بخوان قصه‏ها را باشد كه ايشان انديشه كنند

و اگر مى خواستيم هر آينه بالا مى برديمش بدانها ليكن او بسوى زمين گرائيد و پيروى كرد هوس خود را پس مثَل او مانند سگ است كه اگر آهنگش كنى زبان از كام درآرد و اگر بگذاريش زبان از كام درآرد (فروهلد) اين است مثَل گروهى كه تكذيب نمودند آيتهاى ما را پس بخوان داستانها را شايد انديشه كنند

و اگر می‌خواستیم به آن آیات او را رفعت مقام می‌بخشیدیم، لیکن او به زمین (تن) فروماند و پیرو هوای نفس گردید، و در این صورت مثل و حکایت حال او به سگی ماند که اگر بر او حمله کنی و یا او را به حال خود واگذاری به عوعو زبان کشد. این است مثل مردمی که آیات ما را بعد از علم به آن تکذیب کردند. پس این حکایت بگو، باشد که به فکر آیند.

اگر مى خواستيم، مى توانستيم او را با آن بلندمرتبه گردانيم، ولى او اصرار داشت به زمين بچسبد و از عقايد شخصى خود پيروى كند. بنابراين، او مانند سگ است؛ چه نوازشش كنى چه سرزنش، له له مى زند. چنين است مثال مردمى كه مدارک ما را تكذيب مى كنند. اين شرح حال ها را بازگو كن، باشد كه به فكر فرو روند.

And if We wanted/willed, We would have risen him with it, and but he (wanted to) perpetuate/immortalize/eternalize the earth/Planet Earth, and he followed his self attraction for desire/love and lust , so his example/proverb (is) like the example (of) the dog, if you burden/load on it, it pants , and if you leave it, it pants, that is (the) example/proverb (of) the nation those who lied/denied/falsified with Our verses/evidences , so narrate/relay the narration/information ,maybe/perhaps they think.

And had We willed, We would surely have elevated him therewith but he clung to the earth and followed his own vain desire. So his description is the description of a dog: if you drive him away, he lolls his tongue out, or if you leave him alone, he (still) lolls his tongue out. Such is the description of the people who reject Our Ayat (proofs, evidences, verses, lessons, signs, revelations, etc.). So relate the stories, perhaps they may reflect.

And had We willed, We would have raised him up thereby; but he inclined towards the earth and followed his lust. So the likeness of him is as the likeness of a dog; if thou attackest it it lolls its tongue out, or if thou leavest it, it lolls its tongue out. That is that people’s likeness who cried lies to Our signs. So relate the story; haply they will reflect.

Now had We so willed, We could indeed have exalted him by means of those [messages]: but he always clung to the earth and followed but his own desires. Thus, his parable is that of an [excited] dog: if thou approach him threateningly, he will pant with his tongue lolling; and. if thou leave him alone, he will pant with his tongue lolling. 142 Such is the parable of those who are bent on giving the lie to Our messages. Tell [them], then, this story, so that they might take thought.

En indien het ons had behaagd, zouden wij hem zekerlijk daardoor tot wijsheid hebben verheven, maar hij bleef aan de aarde gehecht en volgde zijne eigen begeerten. Hij gelijkt op een hond, die, wanneer gij hem wegjaagt, de tong uitsteekt, of indien gij u van hem verwijdert, mede de tong uitsteekt. Dit is de gelijkenis van hen, die onze teekens van valschheid beschuldigen. Herhaal hun dus deze geschiedenis, opdat zij die in overweging zouden mogen nemen.

Had We wished, We could have elevated him by it, but he stuck to the Earth and he followed his desire. His example is like the dog, if you scold him he pants, and if you leave him he pants; such is the example of the people who deny Our revelations. Relate the stories, perhaps they will think.

Se avessimo voluto, lo avremmo elevato grazie a questi segni; ma si aggrappò alla terra e seguì le sue passioni. Fu come il cane che ansima se lo attacchi e ansima se lo lasci stare. Ecco a chi è simile il popolo che taccia di menzogna i Nostri segni. Racconta loro le storie, affinché riflettano!

And had We willed, We would surely have elevated him therewith but he clung to the earth and followed his own vain desire. So his description is the description of a dog: if you drive him away, he lolls his tongue out, or if you leave him alone, he (still) lolls his tongue out. Such is the description of the people who reject Our Ayat (proofs, evidences, verses, lessons, signs, revelations, etc.). So relate the stories, perhaps they may reflect.

Если бы Мы пожелали, то возвысили бы его посредством этого. Однако он приник к земле и стал потакать своим желаниям. Он подобен собаке: если ты прогоняешь ее, она высовывает язык, и если ты оставишь ее в покое, она тоже высовывает язык. Такова притча о тех, которые считают ложью Наши знамения. Рассказывай эти истории, – быть может, они призадумаются.

Если бы Мы захотели, то возвысили бы его посредством откровения. Но он прельстился земными [благами] и подчинился своим низменным желаниям. И подобен он псу: если ты замахнешься на него, он огрызается; и если оставишь его в покое, тоже огрызается. Сказанное – притча о тех, которые отвергают Наши знамения. Так поведай же им [завещанное] иносказательно, – быть может, они призадумаются.

And if We had pleased, We would certainly have exalted him thereby; but he clung to the earth and followed his low desire, so his parable is as the parable of the dog; if you attack him he lolls out his tongue; and if you leave him alone he lolls out his tongue; this is the parable of the people who reject Our communications; therefore relate the narrative that they may reflect.

And had We willed We could have raised him by their means, but he clung to the earth and followed his own lust. Therefor his likeness is as the likeness of a dog: if thou attackest him he panteth with his tongue out, and if thou leavest him he panteth with his tongue out. Such is the likeness of the people who deny Our revelations. Narrate unto them the history (of the men of old), that haply they may take thought.

Had we pleased we would have exalted him thereby, but lie crouched upon the earth and followed his lust, and his likeness was as the likeness of a dog, whom if thou shouldst attack he hangs out his tongue, or if thou should leave him, hangs out his tongue too. That is the likeness of the people who say our signs are lies. Tell them then these tales – haply they may reflect.

Dileseydik onu, o ayetlerle yüceltirdik. Ama o, sonsuza dek kalacakmış gibi,yerküreye bağlandı; iğreti arzularına uydu. Onun durumu şu köpeğin durumuna benzer: Üstüne varsan dilini sarkıtarak solur, kendi haline bıraksan dilini sarkıtarak solur. Ayetlerimizi yalanlayan toplumun örneği işte budur. Bu hikâyeyi anlat ki düşünüp taşınabilsinler.

Had it been Our will We would have raised with it, but he clung to this earthly life and succumbed to his fancies. His likeness was that of a dog, whether you chase it away or let it alone it pants. Such is the example of a nation who belie Our signs. Recount to them these narratives, in order that they reflect.

He could have raised himself in honor according to Our Laws, but he clung to the earth and followed his own desire. Therefore his likeness is as the likeness of a dog. Whether you pet him or scold him, he pants. Such is the example of people who deny Our Revelations in practice. (The Revelation of Allah lightens your burdens, while man-made dogmas burden you (7:157)). So relate this narration that they may reflect.

Had we willed, we could have elevated him therewith, but he insisted on sticking to the ground, and pursued his own opinions. Thus, he is like the dog; whether you pet him or scold him, he pants. Such is the example of people who reject our proofs. Narrate these narrations, that they may reflect.

Had we pleased, we had certainly thereby exalted him; but he crouched to the earth and followed his own lust: his likeness, therefore, is as that of the dog which lolls out his tongue, whether thou chase him away, or leave him alone! Such is the likeness of those who treat our signs as lies. Tell them this tale then, that they may consider.

And if We had pleased, We had surely raised him thereby unto wisdom; but he inclined unto the earth, and followed his own desire. Wherefore his likeness is as the likeness of a dog, which, if thou drive him away, putteth forth his tongue, or, if thou let him alone, putteth forth his tongue also. This is the likeness of the people, who accuse our signs of falsehood. Rehearse therefore this history unto them, that they may consider.

And if WE pleased, WE would have exalted him thereby; but he inclined to the earth and followed his evil desires. His case, therefore, is like the case of a thirsty dog; if thou drive him away, he hangs out his tongue and if thou leave him, he hangs out his tongue. Such is the case of the people who disbelieve in Our Signs. So relate to them this narrative that they may reflect.

Und hätten Wir es gewollt, Wir hätten ihn dadurch erhöhen können; doch er neigte der Erde zu und folgte seinem bösen Gelüst. Er gleicht daher einem Hunde: treibst du ihn fort, so lechzt er, und beachtest du ihn nicht, so lechzt er. Gerade so geht es Leuten, die Unsere Zeichen leugnen. Darum gib (ihnen) die Schilderung, auf daß sie sich besinnen.

И если б Мы того желали, ■ Мы ими бы возвысили его, ■ Но он приник к земным (страстям) ■ И предался своим желаньям. ■ И стал он походить на пса, ■ Что возбужденно дышит, высунув язык, ■ И если нападаешь на него, ■ И если от него уходишь. ■ И это притча о тех людях, ■ Которые сочли знаменья Наши (ложью). ■ Ты расскажи им этот сказ, – ■ Быть может, это их заставит поразмыслить.

Әгәр теләгән булсак, ул кешене биргән аятьләребез белән бөек дәрәҗәгә күтәрер идек, ләкин ул дөньяга бирелде һәм нәфесенә иярде, аның мисалы эт кеби ки, этне орышсаң да, орышмасаң да телен салындырыр. Ошбу мисал: «Безнең аятьләребезне ялган диючеләрнең, ягъни Коръән белән вәгазьләнмәүче вә аның белән гамәл кылмаучы кешеләрнең, мисалы. Коръәндәге хәбәрләрне сөйлә, шаять фикерләп аңларлар.

اور اگر ہم چاہتے تو ان آیتوں سے اس (کے درجے) کو بلند کر دیتے مگر وہ تو پستی کی طرف مائل ہوگیا اور اپنی خواہش کے پیچھے چل پڑا۔ تو اس کی مثال کتے کی سی ہوگئی کہ اگر سختی کرو تو زبان نکالے رہے اور یونہی چھوڑ دو تو بھی زبان نکالے رہے۔ یہی مثال ان لوگوں کی ہے جنہوں نے ہماری آیتوں کو جھٹلایا تو ان سے یہ قصہ بیان کردو۔ تاکہ وہ فکر کریں

اور اگر ہم چاہتے تو اسے ان (آیتوں کے علم و عمل) کے ذریعے بلند فرما دیتے لیکن وہ (خود) زمینی دنیا کی (پستی کی) طرف راغب ہوگیا اور اپنی خواہش کا پیرو بن گیا، تو (اب) اس کی مثال اس کتے کی مثال جیسی ہے کہ اگر تو اس پر سختی کرے تو وہ زبان نکال دے یا تو اسے چھوڑ دے (تب بھی) زبان نکالے رہے۔ یہ ایسے لوگوں کی مثال ہے جنہوں نے ہماری آیتوں کو جھٹلایا، سو آپ یہ واقعات (لوگوں سے) بیان کریں تاکہ وہ غور و فکر کریں،