داد – عدل دومین دروغ از پنج دروغ است.
عدل تنها ویژه شیعه است و تنها شیعیان عدل را از اصول اسلام میدانند. داد در باورهای شیعه به معنی باور به دادگر بودن خدا و در نتیجه رفتار و اعمال و قوانین اوست.
سنّی ها که اکثریت مسلمانان را تشکیل میدهند به عدل بعنوان یک اصل در کنار توحید، نبوت و معاد باور ندارند و این خود پرسش برانگیز است. داد و دادگری چگونه بخشی از اصول دین در مذهب تشیع شد؟ ماجرا به این بازمیگردد که پس از مرگ محمد، دزدان و غارتگران و ستمکارانی جانشین او شدند، حکام و سلسله ها و سلاطین بسیار فرومایه و بیدادگری در هر جایی که اسلام در آنجا چیره بود حاکم شدند. ظلم و ستم اسلام به نامسلمانان بسیار بیشتر بود اما توحش و سنگدلی در حدی بود که دامن خود مسلمانان را نیز بسیار میگرفت.
از جمله مسلمانانی که پس از مرگ محمد مورد آزار شدید حکومتهای مختلف اسلامی قرار گرفتند خود امامان شیعه بودند که یا مانند حسین در جنگ کشته شدند یا در زندان بودند و به هر نوع دیگری طبق منابع شیعی به دست خلفای دنیای اسلام، بویژه در دوره خلفای عباسی که از آن در تاریخ با عنوان «دوره طلایی تاریخ اسلام» یاد میکنند، به شدت مورد فشار قرار گرفتند. بنابر این پیشوایان تشیع خود مستقیم با ستمی که جدشان آغاز کرد دست و پنجه نرم کردند.
از جمله دلایل تاریخی تاکید تشیع بر عدل این است که خلفای مسلمان که از نگر تشیع ناحق هستند و حتی گاهی کافر خوانده میشوند و هوادارانشان میگفتند ما بر قدرتیم چون خدا با ماست. و اگر خدا میخواست ما را سرنگون میکرد. بنابر این ما عادل و مشروعیم و شما قیام در مقابل حکومت عدل کرده اید که جرمی بزرگ در اسلام است. این بود که شیعیان در مقابل میگفتند خدا عادل است و حاکم اسلام باید عادلانه رفتار کند. حرف مقابل این بد که چون خدا خواسته من دوره ای حاکم باشم، پس من ضرورتا باید عادل بوده باشم. این است که باور به این موضوع به یک اصل مهم در کنار ۴ اصل دیگر در مذهب تشیع قرار گرفت.
اما آیا اسلام دادگر است؟ برای اینکه دروغین بودن این اصل نشان داده شود کافیست که نمونه هایی از بیداد در اسلام بر شمرده شوند. پیرامون بی عدالتی در اسلام بسیار میتوان گفت. در این بخش نشان داده میشود که قرآن تایید کننده بی عدالتی است. الله در قرآن ناعادلانه رفتار میکند، و خلاصه اینکه در اسلام داد و دادگری لگدمال میشود و ستیز با اسلام ستیز با بیدادگری-بیعدالتی است.
- آیات بیعدالتی و فساد الهی، در فرهنگ ما به کودک آموخته میشود که خدا خوب و مهربان است. خدای قرآن چطور؟ آیا خدای قرآن با تصوری که شما از آن دارید برابری میکند؟ در نوشتار تصور و شخصیت الله در قرآن مورد بررسی قرار میگیرد.
- برده داری در اسلام، نمونه بسیار روشن برای هر انسانی از بی عدالتی برده داریست. اینکه اختیار و جان و مال و ناموس کسی مال خودش نباشد و خود شخص او به دیگری همچون یک شیء متعلق باشد. قرآن برده داری را با روشنترین لحن تایید میکند و محمد و امامان شیعه همگی خود برده دار بودند. حتی اگر برده داری عادلانه میبود نیز رفتار اسلام با برده‌ها بسیار پست و شنیع است تا آنجا که مرد مسلمان به دستور قرآن میتواند به یک کنیز (برده زن) تجاوز کند. اینکار در اسلام جرم نیست و محمد نیز چنین میکرد.
- آیات جنایی قرآن، روشنگر رفتار قرآن با مخالفان و منتقدان است. قرآن و در نتیجه اسلام بسیار دگر ستیز هستند و در این راه هیچ خشونت و آزاری را غیر مجاز نمیدانند. کشتن، شکنجه، اعدام، قطع عضو بارها در قرآن تجویز شده است. این اعمال به خودی خود ناعادلانه اند اما حتی اگر معتقد باشیم در جنگ مجاز هستند نیز باز میبینیم که بکارگیری آنان در قرآن ناعدلانه هستند.
بیشتر:
زندیق 
1 نظر برای “داد – عدل”
دیدگاه‌ها بسته شده‌اند.