وَ الْوالِداتُ يُرْضِعْنَ أَوْلادَهُنَّ حَوْلَيْنِ كامِلَيْنِ لِمَنْ أَرادَ أَنْ يُتِمَّ الرَّضاعَةَ وَ عَلَى الْمَوْلُودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَ كِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ لا تُكَلَّفُ نَفْسٌ إِلاَّ وُسْعَها لا تُضَارَّ والِدَةٌ بِوَلَدِها وَ لا مَوْلُودٌ لَهُ بِوَلَدِهِ وَ عَلَى الْوارِثِ مِثْلُ ذلِكَ فَإِنْ أَرادا فِصالاً عَنْ تَراضٍ مِنْهُما وَ تَشاوُرٍ فَلا جُناحَ عَلَيْهِما وَ إِنْ أَرَدْتُمْ أَنْ تَسْتَرْضِعُوا أَوْلادَكُمْ فَلا جُناحَ عَلَيْكُمْ إِذا سَلَّمْتُمْ ما آتَيْتُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ بِما تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ

و الوالدات يرضعن أولادهنّ حولين كاملين لمن أراد أن يتمّ الرّضاعة و على المولود له رزقهنّ و كسوتهنّ بالمعروف لا تكلّف نفس إلاّ وسعها لا تضارّ والدة بولدها و لا مولود له بولده و على الوارث مثل ذلك فإن أرادا فصالا عن تراض منهما و تشاور فلا جناح عليهما و إن أردتم أن تسترضعوا أولادكم فلا جناح عليكم إذا سلّمتم ما آتيتم بالمعروف و اتّقوا اللّه و اعلموا أنّ اللّه بما تعملون بصير

Waalwalidatu yurdiAAna awladahunna hawlayni kamilayni liman arada an yutimma alrradaAAata waAAala almawloodi lahu rizquhunna wakiswatuhunna bialmaAAroofi la tukallafu nafsun illa wusAAaha la tudarra walidatun biwaladiha wala mawloodun lahu biwaladihi waAAala alwarithi mithlu thalika fa-in arada fisalan AAan taradin minhuma watashawurin fala junaha AAalayhima wa-in aradtum an tastardiAAoo awladakum fala junaha AAalaykum itha sallamtum ma ataytum bialmaAAroofi waittaqoo Allaha waiAAlamoo anna All

مادراني که مي خواهند شير دادن را به فرزندان خود کامل سازند ، دو سال ، تمام شيرشان بدهند خوراک و لباس آنان ، به وجهي نيکو ، بر عهده صاحب فرزند است و هيچ کس بيش از قدرتش مکلف نمي شود نبايد هيچ مادري به خاطر فرزندش زياني ببيند و هيچ پدري به خاطر فرزندش و قيم نيز چنين بر عهده دارد و اگر پدر و مادر بخواهند با رضايت و مشاورت يکديگر فرزندشان را از شير بازگيرند مرتکب گناهي نشده اند و هر گاه بخواهيد کسي ديگر را به شير دادن فرزندتان برگماريد ، اگر مزدي

و مادران فرزندانشان را دو سال كامل شير دهند، اين براى كسى است كه بخواهد دوران شيرخوارگى را به حد كمال برساند. و خوراك و پوشاك آنان در حد عرف بر عهده پدر فرزند است; هيچ كس جز به اندازه توانش مكلف نمى شود; هيچ مادرى نبايد به خاطر فرزندش رنجه شود و نيز نبايد

مادران بايد دو سال تمام به فرزندان خود شير بدهند. (اين دو سال) براى كسى است كه بخواهد دوران شيرخوارگى را بكمال برساند. خوراك و پوشاك مادران بنحو شايسته بر عهده صاحب فرزند است ولى هيچكس جز در حدود توانايى خويش موظف و مكلف نيست. بنا بر اين نبايد مادران بعلت نگهدارى فرزند متضرر شوند (و بدون نفقه بچه را شير بدهند) و يا پدران بخاطر فرزندشان آسيب به بينند (و بيش از توانايى و امكاناتشان نفقه بدهند) و بر وارث نيز چنين تكليفى متوجه است (كه هزينه مادران را در دوران شيرخوارگى كودك بپردازد) و اگر (پدر و مادر) با رضايت و مشورت همديگر بخواهند كودك را زودتر (از موعد مقرره) از شير بگيرند، گناهى بر آنان نيست و اگر خواستيد دايه‏اى براى فرزندان خود تعيين كنيد باز گناهى بر شما نيست ولى بايد مزد دايه را بنحو شايسته بپردازيد. از خدا بترسيد و بدانيد كه خدا بر تمام اعمال شما بيناست.

و مادران باید فرزندانشان را دو سال کامل شیر دهند. [این حکم] برای کسی است که می خواهد دوران شیرخوارگی [کودک] را تکمیل کند. تأمین خوراک و پوشاک مادران شیردهنده به طور شایسته و متعارف بر عهده پدر فرزند است. هیچ کس جز به اندازه توانش تکلیف نمی شود. نباید مادری به خاطر فرزندش زیان بیند، و نه پدری برای فرزندش دچار ضرر شود [بر پدر است که مخارج مادر و کودک را در حدّ متعارف بپردازد، و بر مادر است که بیش از طاقت مالی شوهر از شوهر طلب خوراک و پوشاک نکند]. و [چنانچه پدر کودک از دنیا برود] هزینه مادر و کودک به اندازه متعارف [از میراث به جا مانده] بر عهده وارث است. و اگر پدر و مادر بر اساس توافق و مشورتشان بخواهند کودک را [قبل از دو سال] از شیر بگیرند، گناهی بر آنان نیست. و اگر بخواهید برای فرزندانتان دایه بگیرید، گناهی بر شما نیست، در صورتی که مزدی را که باید بدهید، به طور شایسته و متعارف بپردازید.و از خدا پروا کنید و بدانید یقیناً خدا به آنچه انجام می دهید، بیناست.

و مادران شير مى‏دهند فرزندان خويش را دو سال تمام (اين حكم) براى كسى است كه بخواهد به پايان رساند شير دادن (فرزند خود) را و بعهده آن كس كه زائيده شده فرزند براى او روزى شير دهندگان و پوشش ايشان و تكليف كرده نشود هيچ كسى مگر باندازه توانائيش و زيان نرساند هيچ مادرى بفرزند (شيرخواره) خود و نه كسى كه فرزند براى او متولد شده بفرزندش و بعهده وارث (پدر) است مانند آن (چه بر پدر واجب بود) و اگر پدر و مادر بخواهند (پيش از دو سال) جدا كردن فرزند را (از پستان) با رضايت و مشورت يكديگر باكى بر آنان نيست و اگر خواهيد دايه بگيريد براى شير دادن فرزندانتان پس هيچ وبالى نيست بر شما (در دايه گرفتن) وقتى كه تسليم كنيد (بدايگان) آنچه را كه مى‏داديد (بمادرانشان) بطور متعارف و بترسيد از خدا (در باز گرفتن مزد مزدوران) و بدانيد آنكه خدا به آنچه مى‏كنيد بيناست.

و مادران [بايد] فرزندان خود را دو سال تمام شير دهند. [اين حكم‏] براى كسى است كه بخواهد دوران شيرخوارگى را تكميل كند. و خوراك و پوشاك آنان [=مادران‏]، به طور شايسته، بر عهده پدر است. هيچ كس جز به قدر وسعش مكلف نمى‏شود. هيچ مادرى نبايد به سبب فرزندش زيان ببيند، و هيچ پدرى [نيز] نبايد به خاطر فرزندش [ضرر ببيند]. و مانند همين [احكام‏] بر عهده وارث [نيز] هست. پس اگر [پدر و مادر] بخواهند با رضايت و صوابديد يكديگر، كودك را [زودتر] از شير بازگيرند، گناهى بر آن دو نيست. و اگر خواستيد براى فرزندان خود دايه بگيريد، بر شما گناهى نيست، به شرط آنكه چيزى را كه پرداخت آن را به عهده گرفته‏ايد، به طور شايسته بپردازيد. و از خدا پروا كنيد و بدانيد كه خداوند به آنچه انجام مى‏دهيد بيناست.

مادران، فرزندان خود را دو سال تمام شير دهند، اين حكم براى كسى است كه بخواهد دوران شيرخوارگى را كامل گرداند و نيز خوراك و پوشاك مادر به طور متعارف به عهده پدر فرزند است. هيچ كس بيش از توانش وظيفه ندارد، نه مادر به خاطر فرزندش زيان بيند نه پدر، و بر وارث او نيز چنين است. اگر آن دو با رضايت و مشورت يكديگر بخواهند كودك را از شير بگيرند، گناهى بر آنان نيست، اگر اراده كرديد كه براى فرزندان خود دايه بگيريد به شرطى رواست كه حقّ دايه را به طور شايسته‏اى بدهيد و از خدا بترسيد و بدانيد كه خدا به آنچه مى‏كنيد آگاه است.

و مادران دو سال تمام، فرزندان خود را شير دهند [اين‏] براى كسى است كه بخواهد شير دادن را تمام كند. و خوراك و پوشاك زنان شيرده، به وجهى پسنديده، به عهده پدر است [كه بچه برايش بدنيا آمده‏]. بر هيچكس تكليفى بيش از توانايى او نمى‏شود. نه هيچ مادرى به سبب فرزندش زيان ببيند و نه هيچ پدرى به سبب فرزندش. و بر وارث نيز چنان است و اگر پدر و مادر به رضايت و مشورت يكديگر خواستند فرزند را از شير بگيرند گناهى بر ايشان نيست. و اگر خواستيد فرزندان خود را به دايه شيردهى بدهيد [باز] گناهى بر شما نيست بشرط آنكه آنچه مقرّر شده با نيكويى بدهيد. و از خدا بترسيد و بدانيد كه خدا بر آنچه مى‏كنيد بيناست.

و مادران شير ميدهند فرزندانشان را دو سال تمام از براى كسيكه خواسته باشد كه تمام كند شير دادن را و بر پدر است روزى ايشان و جامه ايشان بخوبى تكليف كرده نشود هيچ تنى مگر باندازه طاقتش و بايد رنج رسانيده نشود مادرى بسبب فرزندش و نه پدرى بفرزندش و بر وارث است مانند آن پس اگر اراده كردند شير باز كردن را از روى خوشنودى از ايشان و مشورت پس نيست گناهى برايشان و اگر خواسته باشيد كه به دايه بدهيد فرزندانتان را پس نيست گناهى بر شما چون تسليم كنيد آنچه داديد بخوبى و بترسيد از خدا و بدانيد كه خدا بآنچه مى‏كنيد بينا است

و مادران بايد كه فرزندان خود را دو سال تمام شير دهند، [اين فرمان‏] براى كسى است كه بخواهد [دوره‏] شير دادن را كامل كند. و خوراك و پوشاك آنها (زنان شير دهنده) به شايستگى [بر عهده‏] پدر است. هيچ كس جز [به ميزان‏] توانايى‏اش تكليف نمى‏شود. مادر نبايد به خاطر فرزندش و نه پدر به سبب فرزندش زيان ببيند و بر وارث [نيز] همچون آن [چه بر پدر لازم بوده‏] لازم است. پس اگر از [روى‏] تراضى و صلاحديد يكديگر قصد از شير باز گرفتن كنند، گناهى بر آنان نيست. و اگر خواهيد كه براى فرزندان خويش دايه بگيريد چون به شايستگى [همه‏] آنچه را كه مقرر كرده‏ايد، پرداخت كنيد، گناهى بر شما نيست. و از خداوند پروا بداريد و بدانيد كه خدا به آنچه مى‏كنيد بيناست

مادران، فرزندان خود را دو سال تمام، شیر می‌دهند. (این) برای کسی است که بخواهد دوران شیرخوارگی را تکمیل کند. و بر آن کس که فرزند برای او متولّد شده [= پدر]، لازم است خوراک و پوشاک مادر را به طور شایسته (در مدت شیر دادن بپردازد؛ حتی اگر طلاق گرفته باشد.) هیچ کس موظّف به بیش از مقدار توانایی خود نیست! نه مادر (به خاطر اختلاف با پدر) حق ضرر زدن به کودک را دارد، و نه پدر. و بر وارث او نیز لازم است این کار را انجام دهد [= هزینه مادر را در دوران شیرخوارگی تأمین نماید]. و اگر آن دو، با رضایت یکدیگر و مشورت، بخواهند کودک را (زودتر) از شیر بازگیرند، گناهی بر آنها نیست. و اگر (با عدم توانایی، یا عدم موافقت مادر) خواستید دایه‌ای برای فرزندان خود بگیرید، گناهی بر شما نیست؛ به شرط اینکه حق گذشته مادر را به طور شایسته بپردازید. و از (مخالفت فرمان) خدا بپرهیزید! و بدانید خدا، به آنچه انجام می‌دهید، بیناست!

و مادران، فرزندان خود را دو سال تمام شير دهند [اين حكم‏] براى كسى است كه بخواهد شيردادن را تمام كند. و خوراك و پوشاك آنان به وجه شايسته و پسنديده بر آن كس است كه فرزند از اوست، هيچ كس بيش از توانش مكلف نيست. هيچ مادرى و هيچ پدرى نبايد به سبب فرزندش زيان بيند و [اگر پدر نباشد] بر وارث نيز همچنان [هزينه خوراك و پوشاك‏] است، و اگر پدر و مادر با خشنودى و مشورت يكديگر بخواهند [كودك را] از شير بازگيرند گناهى بر آنها نيست، و اگر بخواهيد براى شيردادن فرزندانتان دايه بگيريد هر گاه آنچه را كه بايد بدهيد به شايستگى داده باشيد گناهى بر شما نيست و از خدا پروا كنيد و بدانيد كه خداوند بدانچه مى‏كنيد بيناست.

و مادران شير ميدهند فرزندانشان را دو سال تمام از براى كسى كه خواسته باشد كه تمام كند شير دادن را و بر پدر است روزى ايشان و جامه ايشان بخوبى تكليف كرده نشود هيچ تنى مگر باندازه طاقتش و بايد رنج رسانيده نشود مادرى بسبب فرزندش و نه پدرى بفرزندش و بر وارث است مانند آن پس اگر اراده كردند شير باز كردن را از روى خوشنودى از ايشان و مشورت پس نيست گناهى بر ايشان و اگر خواسته باشيد كه به دايه بدهيد فرزندانتان را پس نيست گناهى بر شما چون تسليم كنيد آنچه داديد بخوبى و بترسيد از خدا و بدانيد كه خدا بآنچه مى‏كنيد بينا است

و مادران شير دهند كودكان خويش را دو سال كامل براى كسى كه بخواهد تمام كند شير دادن را و بر مولودله (پدر كودك) است خوراك و پوشاك آنان به متعارف تكليف نشود كسى جز به اندازه توانائيش آزار نشود مادر به كودكش و نه مولودله (پدر) به فرزندش و بر وارث است مانند اين پس اگر خواستند از شير بازگرفتن را با تراضى و مشاورت هر دو باكى بر آنان نيست و اگر براى كودكان خود شيرده خواستيد باكى بر شما نيست اگر بپردازيد آنچه را دهيد بخوبى و بترسيد خدا را و بدانيد كه خدا بدانچه مى كنيد بينا است

و مادران بایستی دو سال کامل فرزندان خود را شیر دهند، البته آن کسی که خواهد فرزند را شیر تمام دهد؛ و به عهده صاحب فرزند است (یعنی پدر) که خوراک و لباس مادر را به حد متعارف بدهد، هیچ کس را تکلیف جز به اندازه طاقت نکنند، نه مادر باید در نگهبانی فرزند به زحمت و زیان افتد و نه پدر بیش از حدّ متعارف برای کودک متضرر شود. و اگر کودک را پدر نبود وارث باید در نگهداری او به حد متعارف قیام کند. و اگر پدر و مادر به رضایت و مصلحت دید یکدیگر بخواهند فرزند را از شیر بگیرند هر دو را رواست، و اگر خواهید که برای فرزندان دایه بگیرید آن هم روا باشد در صورتی که دایه را حقوقی به متعارف بدهید. و از خدا پروا کنید و بدانید که خداوند به کردار شما بیناست.

مادران مطلقه، اگر پدر بخواهد، بايد دو سال تمام، كودكان خود را شير دهند. پدر بايد خوراك و پوشاك مادر را منصفانه فراهم كند. به هيچ كس نبايد بيش از توانايي اش تحميل شود. نه مادر بايد به خاطر كودك خود صدمه ببيند و نه پدر. (اگر پدر بميرد)، وارث او بايد اين مسئوليت ها را بر عهده گيرد. اگر پدر و مادر نوزاد پس از مشورت هاى لازم، هر دو مصمم به جدايى باشند، اشتباهى نمى كنند. اگر دايه استخدام كنيد، مشروط بر آنكه حقوقشان را منصفانه بپردازيد، اشتباهى نمى كنيد. بايد خدا را در نظر داشته باشيد و بدانيد كه خدا

And the mothers breast feed their children two years complete, to who wanted/intended that (to) complete the lactation/breast feeding period, and on the born to him/father, (is the responsibility of) their provision (F) and their dressing/clothing (F) with the kindness/generosity , (that) no self be burdened/imposed upon except its endurance/capacity , no mother (is) to be harmed with her child, and nor a born to him/father (be harmed) with his child. And on the heir/inharitant similar/equal (to) that, so if they (B) wanted separation (weaning) on acceptance/approval from them (B), and discussion/consultation , so no offense/guilt/sin on them (B), and if you willed/wanted that to seek a wet nurse/breast feeder (for) your children, so no offense/guilt/sin on you if you handed/delivered over what you gave with the kindness/generosity , and fear and obey God, and know that God (is) with what you make/do seeing/knowing/understanding.

The mothers shall give suck to their children for two whole years, (that is) for those (parents) who desire to complete the term of suckling, but the father of the child shall bear the cost of the mothers food and clothing on a reasonable basis. No person shall have a burden laid on him greater than he can bear. No mother shall be treated unfairly on account of her child, nor father on account of his child. And on the (fathers) heir is incumbent the like of that (which was incumbent on the fathe

Mothers shall suckle their children two years completely, for such as desire to fulfil the suckling. It is for the father to provide them and clothe them honourably. No soul is charged save to its capacity; a mother shall not be pressed for her child, neither a father for his child. The heir has a like duty. But if the couple desire by mutual consent and consultation to wean, then it is no fault in them. And if you desire to seek nursing for your children, it is no fault in you provide you hand

And the [divorced] mothers may nurse their children for two whole years, if they wish to complete the period of nursing; and it is incumbent upon him who has begotten the child to provide in a fair manner for their sustenance and clothing. No human being shall be burdened with more than he is well able to bear: neither shall a mother be made to suffer because of her child, nor, because of his child, he who has begotten it. And the same duty rests upon the [father’s] heir. And if both [parents] decide, by mutual consent and counsel, upon separation [of mother and child], they will incur no sin [thereby]; and if you decide to entrust your children to foster-mothers, you will incur no sin provided you ensure, in a fair manner, the safety of the child which you are handing over. But remain conscious of God, and know that God sees all that you do.

Moeders zullen hare kinderen twee volle jaren zogen, indien de vader wil dat de zoging volkomen zij. De vader zal verplicht zijn, haar voeding en kleeding naar billijkheid (gedurende dien tijd) te geven. Niemand is echter verplicht, boven zijne krachten te gaan. Noch de moeder zal in hare belangen ten opzichte van het kind benadeeld worden, noch de vader. De erfgenaam van den vader heeft dezelfde plichten. Indien de echtgenooten verkiezen, het kind (vr den bepaalden tijd) te spenen, zal dit geene zonde zijn. En indien gij verkiest, eene min voor het kind te nemen, zal dit geene zonde zijn, ingeval gij haar ten volle betaalt wat gij haar hebt beloofd. Vreest God en weet dat hij alles weet wat gij doet.

And the divorced mothers are allowed to suckle their children two full years, if they wish to complete the suckling. And the man for whom the child is born is responsible for both their provisions and clothing equitably. We do not burden a soul beyond its means. No mother shall be harmed because of her child, nor shall a father be harmed because of his child. And for the guardian is the same requirement. So if they wish to separate out of mutual agreement and council, then there is no sin upon them. And if you want to hire nursing mothers, then there is no sin upon you if you return what you have been given equitably. And be aware of God, and know that God is watching over what you do.

Per coloro che vogliono completare l’allattamento, le madri allatteranno per due anni completi. Il padre del bambino ha il dovere di nutrirle e vestirle in base alla consuetudine. Nessuno è tenuto a fare oltre i propri mezzi. La madre non deve essere danneggiata a causa del figlio e il padre neppure. Lo stesso obbligo per l’erede. E se, dopo che si siano consultati, entrambi sono d’accordo per svezzarlo, non ci sarà colpa alcuna. E se volete dare i vostri figli a balia, non ci sarà nessun peccato, a condizione che versiate realmente il salario pattuito, secondo la buona consuetudine. Temete Allah e sappiate che in verità Egli osserva quello che fate.

The mothers shall give suck to their children for two whole years, (that is) for those (parents) who desire to complete the term of suckling, but the father of the child shall bear the cost of the mothers food and clothing on a reasonable basis. No person shall have a burden laid on him greater than he can bear. No mother shall be treated unfairly on account of her child, nor father on account of his child. And on the (fathers) heir is incumbent the like of that (which was incumbent on the father). If they both decide on weaning, by mutual consent, and after due consultation, there is no sin on them. And if you decide on a foster suckling-mother for your children, there is no sin on you, provided you pay (the mother) what you agreed (to give her) on reasonable basis. And fear Allah and know that Allah is All-Seer of what you do.

Матери должны кормить своих детей грудью два полных года, если они хотят довести кормление грудью до конца. А тот, у кого родился ребенок, должен обеспечивать питание и одежду матери на разумных условиях. Ни на одного человека не возлагается сверх его возможностей. Нельзя причинять вред матери за ее ребенка, а также отцу за его ребенка. Такие же обязанности возлагаются на наследника отца. Если они пожелают отнять ребенка от груди по взаимному согласию и совету, то не совершат греха. И если вы пожелаете нанять кормилицу для ваших детей, то не совершите греха, если вы заплатите ей на разумных условиях. Бойтесь Аллаха и знайте, что Аллах видит то, что вы совершаете.

Кормящие матери обязаны кормить своих детей два полных года: это в случае, если отец ребенка хочет завершить кормление грудью. А отец ребенка, согласно обычаю, обеспечивает мать пропитанием и одеждой. Ни на одного человека не возлагается сверх его возможностей. Не причинять какой-либо вред матери за ее ребенка, а также отцу за его ребенка. Те же обязанности [, что и на отца,] возлагаются [Аллахом] на [его] наследника. А если отец и мать захотят отнять [ребенка] от груди по взаимному согласию и совету, то на них нет греха. А если вы захотите пригласить кормилицу для ваших детей, то нет греха на вас, коли вы заплатите, согласно обычаю. Бойтесь же Аллаха и знайте, что Аллах видит то, что вы совершаете.

And the mothers should suckle their children for two whole years for him who desires to make complete the time of suckling; and their maintenance and their clothing must be– borne by the father according to usage; no soul shall have imposed upon it a duty but to the extent of its capacity; neither shall a mother be made to suffer harm on account of her child, nor a father on account of his child, and a similar duty (devolves) on the (father’s) heir, but if both desire weaning by mutual consent and counsel, there is no blame on them, and if you wish to engage a wet-nurse for your children, there is no blame on you so long as you pay what you promised for according to usage; and be careful of (your duty to) Allah and know that Allah sees what you do.

Mothers shall suckle their children for two whole years; (that is) for those who wish to complete the suckling. The duty of feeding and clothing nursing mothers in a seemly manner is upon the father of the child. No-one should be charged beyond his capacity. A mother should not be made to suffer because of her child, nor should he to whom the child is born (be made to suffer) because of his child. And on the (father’s) heir is incumbent the like of that (which was incumbent on the father). If they desire to wean the child by mutual consent and (after) consultation, it is no sin for them; and if ye wish to give your children out to nurse, it is no sin for you, provide that ye pay what is due from you in kindness. Observe your duty to Allah, and know that Allah is Seer of what ye do.

Mothers must suckle their children two whole years for one who wishes to complete the time of suckling; and on him to whom it is born its sustenance and clothing are incumbent; but in reason, for no soul shall be obliged beyond its capacity. A mother shall not be forced for her child; nor he to whom it is born for his child. And the same (is incumbent) on the heir (of the father). But if both parties wish to wean, by mutual consent and counsel, then it is no crime in them. And if ye wish to prov

Anneler çocuklarını -emzirmeyi tamamlamak isteyen kimseler için- tam iki yıl emzirirler. Annelerin yiyeceklerini ve giyeceklerini örfe uygun biçimde hazırlamak çocuğun babasına aittir. Hiçbir benlik yaratılış kapasitesi dışında birşeyle yükümlü tutulamaz. Anne çocuğu yüzünden, çocuğun babası da kendi çocuğu yüzünden zarara sokulmasın. Mirasçı için de aynı ilke uygulanır. Eğer anne-baba karşılıklı anlaşma ve danışma sonucu çocuğu sütten kesmek isterlerse, kendilerine günah yoktur. Çocuklarınızı sütanneye emzirtmek isterseniz, örfe uygun olarak belirlediğiniz ücreti güzelce teslim etmek şartıyla, bunu yapmanızda bir günah yoktur. Allah’tan korkun ve bilin ki Allah, yapmakta olduklarınızı en iyi biçimde görmektedir.

Mothers shall suckle their children for two years completely, for whoever desires to fulfill the suckling. It is for the father to provide for them and clothe them with kindness. No soul is charged except to its capacity. A mother shall not be harmed for her child, neither a father for his child. And upon the heir is like that. If both desire to wean by mutual consent and consultation, then no guilt shall be on them. And if you desire a wet nurse for your children, then no guilt shall be on you if you hand over what you have given with kindness. And fear Allah, and know that Allah is the Seer of what you do.

If the (divorced) mothers wish to nurse their infants, the father shall provide for the mother’s sustenance and clothing equitably up to two years of nursing. No human being shall be burdened with more than he or she is well able to bear. No mother shall be made to suffer because of her child, nor shall a father be made to suffer because of his child. If the father dies, his heir will assume these responsibilities. If both parents decide with mutual consent, there shall be nothing wrong in entrusting your children to foster-mothers. You shall mutually ensure, in a fair manner, the safety of the child you are handing over. Be mindful of Allah’s Laws and know that Allah is Seer of all that you do.

Divorced mothers shall nurse their infants two full years, if the father so wishes. The father shall provide the mother’s food and clothing equitably. No one shall be burdened beyond his ability. No mother shall be harmed on account of her infant, nor shall the father be harmed because of his infant. (If the father dies), his inheritor shall assume these responsibilities. If the infant’s parents mutually agree to part, after due consultation, they commit no error by doing so. You commit no error

Mothers, when divorced, shall give suck to their children two full years, if the father desire that the suckling be completed; and such maintenance and clothing as is fair for them, shall devolve on the father. No person shall be charged beyond his means. A mother shall not be pressed unfairly for her child, nor a father for his child: And the same with the father’s heir. But if they choose to wean the child by consent and by bargain, it shall be no fault in them. And if ye choose to have a nurs

Mothers after they are divorced shall give suck unto their children two full years, to him who desireth the time of giving suck to be completed; and the father shall be obliged to maintain them and cloath them in the mean time, according to that which shall be reasonable. No person shall be obliged beyond his ability. A Mother shall not be compelled to what is unreasonable on account of her child, nor a father on account of his child. And the heir of the father shall be obliged to do in like man

And mothers shall give suck to their children for two whole years; this is for those who desire to complete the period of suckling. And the man to whom the child belongs shall be responsible for their (the mothers›) maintenance and clothing according to usage. No soul is burdened beyond its capacity. Neither shall a mother be made to suffer on account of her child, nor shall he to whom the child belongs be made to suffer on account of his child and the same is incumbent on the father’s heir. If

Und (die geschiedenen) Mütter sollen ihre Kinder zwei volle Jahre säugen, so jemand will, die Säugung vollständig zu machen. Und der Vater soll für ihre (der Mütter) Nahrung und Kleidung aufkommen nach Billigkeit. Niemand werde belastet über sein Vermögen. Die Mutter soll nicht bedrängt werden wegen ihres Kindes, noch soll der Vater bedrängt werden wegen seines Kindes; und dasselbe obliegt dem Erben. Entscheiden sie sich, nach gegenseitigem Einvernehmen und Beratung, für Entwöhnung, dann trifft

Кормящей матери выкармливать ребенка надлежит ■ Два полных года, ■ Если отец желает норму завершить; ■ Ему же надлежит нести расход ■ На добростойное питание ее и вещи. ■ И ни одна душа не понесет тот груз, ■ Что больше, чем она поднимет, – ■ Так пусть же материнская душа ■ За детище свое обид не терпит, ■ А равно и отец ребенка, ■ А равно и наследник их. ■ И если оба пожелают ■ С согласия меж ними и совета ■ Ребенка от груди отнять, ■ На них греха не будет. ■ Как равно и на вас не ляжет грех, ■ Коль вы ребенка своего ■ Поручите вскормить другой, ■ Благопристойно уплатив по договору. ■ Страшитесь гнева Господа и знайте: ■ Он видит все, что делаете вы.

Аналар балаларын тулы ике ел имезсеннәр! Бу хөкем имезү хакын тулысынча үтәргә теләүче хатыннар өчен. Атага лязем була бала имезүче яки тәрбияләүче хатынны ризык һәм кием белән тәэмин итү шәригать кушканча гаделлек белән. Бер кеше дә көче җитмәгән эш белән йөкләтелмәс, мәгәр көче җиткән белән йөкләтелер. Бала анасына зарар итмәгез баланы сәбәп итеп, һәм атага да зарар итмәгез баланы сәбәп итеп, һәм ата үлеп, аның урнына калган варисне дә җәберләмәгез! Әгәр ата-ана, киңәшләшеп, баланы ике яшькә хәтле имезмәскә риза булсалар, ике яше тулмас борын имүдән туктатсалар, икесенә дә гөнаһ булмас. Әгәр балагызны башка хатынга биреп имездерсәгез сезгә гөнаһ юк, имезүче хатынга тиешле хакын бирсәгез. Аллаһудан куркыгыз, Аның хөкемнәренә хыйлафлык кылудан сакланыгыз! Яхшы белегез, Аллаһ сезнең кылган эшләрегезне күреп күзәтүче.

اور مائیں اپنے بچوں کو پورے دو سال دودھ پلائیں یہ (حکم) اس شخص کے لئے ہے جو پوری مدت تک دودھ پلوانا چاہے۔ اور دودھ پلانے والی ماؤں کا کھانا اور کپڑا دستور کے مطابق باپ کے ذمے ہوگا۔ کسی شخص کو اس کی طاقت سے زیادہ تکلیف نہیں دی جاتی (تو یاد رکھو کہ) نہ تو ماں کو اس کے بچے کے سبب نقصان پہنچایا جائے اور نہ باپ کو اس کی اولاد کی وجہ سے نقصان پہنچایا جائے اور اسی طرح (نان نفقہ) بچے کے وارث کے ذمے ہے۔ اور اگر دونوں (یعنی ماں باپ) آپس کی رضامندی اور صلاح سے بچے کا دودھ چھڑانا چاہیں تو ان پر کچھ گناہ نہیں۔ اور اگر تم اپنی اولاد کو دودھ پلوانا چاہو تو تم پر کچھ گناہ نہیں بشرطیکہ تم دودھ پلانے والیوں کو دستور کے مطابق ان کا حق جو تم نے دینا کیا تھا دے دو اور خدا سے ڈرتے رہو اور جان رکھو کہ جو کچھ تم کرتے ہو خدا اس کو دیکھ رہا ہے

اور مائیں اپنے بچوں کو پورے دو برس تک دودھ پلائیں یہ (حکم) اس کے لئے ہے جو دودھ پلانے کی مدت پوری کرنا چاہے، اور دودھ پلانے والی ماؤں کا کھانا اور پہننا دستور کے مطابق بچے کے باپ پر لازم ہے، کسی جان کو اس کی طاقت سے بڑھ کر تکلیف نہ دی جائے، (اور) نہ ماں کو اس کے بچے کے باعث نقصان پہنچایا جائے اور نہ باپ کو اس کی اولاد کے سبب سے، اور وارثوں پر بھی یہی حکم عائد ہوگا، پھر اگر ماں باپ دونوں باہمی رضا مندی اور مشورے سے (دو برس سے پہلے ہی) دودھ چھڑانا چاہیں تو ان پر کوئی گناہ نہیں، اور پھر اگر تم اپنی اولاد کو (دایہ سے) دودھ پلوانے کا ارادہ رکھتے ہو تب بھی تم پر کوئی گناہ نہیں جب کہ جو تم دستور کے مطابق دیتے ہو انہیں ادا کر دو، اور اﷲ سے ڈرتے رہو اور یہ جان لو کہ بیشک جو کچھ تم کرتے ہو اﷲ اسے خوب دیکھنے والا ہے،