وَ إِذْ قُلْتُمْ يا مُوسى لَنْ نَصْبِرَ عَلى طَعامٍ واحِدٍ فَادْعُ لَنا رَبَّكَ يُخْرِجْ لَنا مِمَّا تُنْبِتُ الأَْرْضُ مِنْ بَقْلِها وَ قِثَّائِها وَ فُومِها وَ عَدَسِها وَ بَصَلِها قالَ أَ تَسْتَبْدِلُونَ الَّذِي هُوَ أَدْنى بِالَّذِي هُوَ خَيْرٌ اهْبِطُوا مِصْراً فَإِنَّ لَكُمْ ما سَأَلْتُمْ وَ ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ وَ الْمَسْكَنَةُ وَ باؤُ بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ ذلِكَ بِأَنَّهُمْ كانُوا يَكْفُرُونَ بِآياتِ اللَّهِ وَ يَقْتُلُونَ النَّبِيِّينَ بِغَيْرِ الْحَقِّ ذلِكَ بِما عَصَوْا وَ كانُوا يَعْتَدُونَ

و إذ قلتم يا موسى لن نصبر على طعام واحد فادع لنا ربّك يخرج لنا ممّا تنبت الأرض من بقلها و قثّائها و فومها و عدسها و بصلها قال أ تستبدلون الّذي هو أدنى بالّذي هو خير اهبطوا مصرا فإنّ لكم ما سألتم و ضربت عليهم الذّلّة و المسكنة و باؤ بغضب من اللّه ذلك بأنّهم كانوا يكفرون بآيات اللّه و يقتلون النّبيّين بغير الحقّ ذلك بما عصوا و كانوا يعتدون

Wa-ith qultum ya moosa lan nasbira AAala taAAamin wahidin faodAAu lana rabbaka yukhrij lana mimma tunbitu al-ardu min baqliha waqiththa-iha wafoomiha waAAadasiha wabasaliha qala atastabdiloona allathee huwa adna biallathee huwa khayrun ihbitoo misran fa-inna lakum ma saaltum waduribat AAalayhimu alththillatu waalmaskanatu wabaoo bighadabin mina Allahi thalika bi-annahum kanoo yakfuroona bi-ayati Allahi wayaqtuloona alnnabiyyeena bighayri alhaqqi thalika bima AAasaw wakanoo

و آنگاه را که گفتيد : اي موسي ، ما بر يک نوع طعام نتوانيم ساخت ،، ازپروردگارت بخواه تا براي ما از آنچه از زمين مي رويد چون سبزي و خيار وسير و عدس و پياز بروياند موسي گفت : آيا مي خواهيد آنچه را که برتراست به آنچه فروتر است بدل کنيد ؟ به شهري بازگرديد که در آنجا هر چه خواهيد به شما بدهند مقرر شد بر آنها خواري و بيچارگي و خشم خدا را برخود هموار ساختند و اين بدان سبب بود که به آيات خدا کافر شدند و پيامبران را به ناحق کشتند و نافرماني کردند و تجاوز

و چنين بود كه گفتيد اى موسى هرگز تاب تحمل يك خوراك تنها را نداريم، پس از پروردگارت بخواه تا براى ما از آنچه زمين مى روياند از [جمله] سبزى، و خيار، و سير و عدس و پياز برآورد. [موسى] گفت آيا چيزى را كه پست تر است جانشين چيزى مى كنيد كه بهتر است؟ به شهرى درآ

(فراموش نكنيد) زمانى كه گفتيد: يا موسى، ما هرگز به يك نوع غذا اكتفاء نميكنيم، از پروردگارت بخواه تا براى ما از زمين، روييدنى‏هايى مانند: سبزيجات، خيار، سير، عدس و پياز بروياند. موسى گفت: آيا آنچه را كه خير و صلاح شماست با چيزهاى كم ارزش مبادله مى‏كنيد؟ پس بشهر برويد و در آنجا هر چه خواستيد پيدا خواهيد كرد (بعلت ناسپاسى) مهر ذلت و خوارى بر (پيشانى) آنان زده شد و بخشم خدا گرفتار شدند. اين ذلت و خشم خدا بخاطر آن بود كه آيات خدا را انكار مينمودند و پيامبران خدا را بنا حق ميكشند و اين اعمال آنان بسبب كفر و عصيانشان بود و آنان قومى تجاوزگر و كفر پيشه بودند و بگناه كردن عادت داشتند

و [یاد کنید] هنگامی که گفتید: ای موسی! ما هرگز بر یک نوع غذا صبر نمی کنیم، پس از پروردگارت بخواه تا از آنچه زمین می رویاند از سبزی و خیار و سیر و عدس و پیازش را برای ما آماده کند. [موسی] گفت: آیا شما به جای غذای بهتر، غذای پست تر را می خواهید؟! [اکنون که چنین درخواست ناروایی دارید] به شهری فرود آیید که آنچه خواستید، برای شما آماده است. و [داغِ] خواری و بیچارگی و نیاز بر آنان زده شد و سزاوار خشم خدا شدند؛ این [خواری و خشم] به سبب آن بود که آنان همواره به آیات خدا کفر می ورزیدند و پیامبران را به ناحق می کشتند؛ این [کفرورزی و کشتن پیامبران] به علت آن بود که [از فرمانِ من] سرپیچی نمودند و پیوسته [از حدود حق] تجاوز می کردند.

و نيز (ياد آريد) زمانى را كه گفتيد اى موسى هرگز صبر نمى‏توانيم كرد بر طعام يگانه (بر من و سلوى) پس بخوان براى ما پروردگار خود را تا (به نيروى خود) برون آرد براى ما از آن چيزى كه مى‏روياند زمين از سبزيش و خيارش و گندمش (يا سيرش) و عدسش و پيازش گفت موسى آيا بدل مى‏كنيد آن چيزى را كه (مرتبه) آن فروتر است (چون سير و پياز) به آن چيزى كه آن بهتر است (چون ترنجبين و گوشت) برويد (از تيه) بشهرى از شهرها بيگمان (در آنجا) از آن شماست آنچه خواستيد و لازم گشت برايشان (بكفران نعمت) خوارى و بينوائى (هر چند توانگر باشند) و بازگشتند بخشمى از خدا آن (خوارى و بيچارگى) بواسطه آن شد كه ايشان انكار مى‏كردند آيه‏هاى خداى را و مى‏كشتند پيمبران را (چون زكريا و يحيى و شعيب عليهم السلام) بناحق آن (انكار و پيغمبر كشى) براى آن بود كه نافرمان شدند و پيوسته تجاوز از حد فرمان او مى‏كردند

و چون گفتيد: «اى موسى! هرگز بر يك [نوع‏] خوراك تاب نياوريم، از خداى خود براى ما بخواه تا از آنچه زمين مى‏روياند، از [قبيل‏] سبزى و خيار و سير و عدس و پياز، براى ما بروياند» [موسى‏] گفت: «آيا به جاى چيز بهتر، خواهان چيز پست‏تريد؟ پس به شهر فرود آييد، كه آنچه را خواسته‏ايد براى شما [در آنجا مهيا]ست.» و [داغ‏] خوارى و نادارى بر [پيشانى‏] آنان زده شد، و به خشم خدا گرفتار آمدند؛ چرا كه آنان به نشانه‏هاى خدا كفر ورزيده بودند، و پيامبران را بناحق مى‏كشتند؛ اين، از آن روى بود كه سركشى نموده، و از حد درگذرانيده بودند.

و هنگامى كه گفتيد: «اى موسى! هرگز بر يك نوع غذا اكتفاء نمى‏كنيم، از پروردگارت بخواه آنچه از زمين مى‏رويد- از سبزيجات، خيار، سير، عدس و پياز- براى ما بروياند». موسى گفت: «آيا پست‏تر را با خوبتر عوض مى‏كنيد؟ به شهرى درآييد كه هر چه خواسته‏ايد در آنجا هست.» ذلّت و بيچارگى بر آنها اصابت كرد و خشم خدا را بر خود هموار كردند، زيرا به آيات الهى كفر مى‏ورزيدند و پيامبران را به ناحق مى‏كشتند و نافرمانى و تجاوز مى‏كردند.

و [ياد كنيد] وقتى را كه گفتيد: اى موسى، ما بر يك غذا شكيبا نباشيم پس از پروردگار خود براى ما بخواه تا از آنچه زمين مى‏روياند از سبزى و خيار و سير و عدس و پياز براى ما بيرون آورد. گفت: آيا شما آنچه را كه بدتر است بدانچه بهتر است بدل مى‏كنيد؟ به مصر فرود آييد كه آنچه مى‏خواهيد در آنجا براى شما هست، و خوارى و درويشى بر آنها مقدّر شد و به خشم خدا دچار شدند، اين بدان سبب بود كه آنها آيات خدا را انكار مى‏كردند و پيامبران را به ناحق مى‏كشتند و اين، براى نافرمانى آنها بود و [به سبب اينكه‏] تعدّى مى‏كردند.

و هنگاميكه گفتيد اى موسى هرگز صبر نتوانيم كرد بر طعام واحد پس بخوان براى ما پروردگارت را كه بيرون آورد براى ما از آنچه ميروياند زمين از سبزيش و خيارش و سيرش و عدسش و پيازش گفت آيا بدل ميكنيد آنچه را كه آن فروتر است بآنچه كه آن بهتر است نزول كنيد در شهرى پس بدرستيكه شما راست آنچه را خواستيد و زده شد برايشان خوارى و بيچارگى و بر خود هموار كردند غضب خدا را آن بسبب آنست كه ايشان كافر مى‏شدند به آيت‏هاى خدا و مى‏كشتند پيغمبران را به ناحق كه اين بسبب نافرمانى كردنشان بود و آنكه از حد تجاوز ميكردند

و هنگامى كه گفتيد: اى موسى، هرگز بر يك خوراك صبر (بسنده) نكنيم، پس بر ايمان از پروردگارت بخواه تا از آنچه زمين مى‏روياند، از سبزى و خيار و سير و عدس و پيازش برايمان بر آورد. [موسى‏] گفت: آيا آنچه را كه آن دون مايه‏تر است، به جاى آنچه كه آن بهتر است جايگزين مى‏كنيد؟ به شهرى فرود آييد. كه آنچه درخواست كرده‏ايد [در آنجا] برايتان [مهيّا] است و بر آنان [مهر] خوارى و بينوايى زده شد و سزاوار خشم الهى شدند. اين از آن است كه آنان نشانه‏هاى خدا را انكار مى‏كردند و پيامبران را به ناحق مى‏كشتند. اين از سرپيچى آنان است و از آنكه از حد مى‏گذشتند

و (نیز به خاطر بیاورید) زمانی را که گفتید: «ای موسی! هرگز حاضر نیستیم به یک نوع غذا اکتفا کنیم! از خدای خود بخواه که از آنچه زمین می‌رویاند، از سبزیجات و خیار و سیر و عدس و پیازش، برای ما فراهم سازد.» موسی گفت: «آیا غذای پست‌تر را به جای غذای بهتر انتخاب می‌کنید؟! (اکنون که چنین است، بکوشید از این بیابان) در شهری فرود آئید؛ زیرا هر چه خواستید، در آنجا برای شما هست.» و (مهر) ذلت و نیاز، بر پیشانی آنها زده شد؛ و باز گرفتار خشم خدائی شدند ؛ چرا که آنان نسبت به آیات الهی، کفر می‌ورزیدند؛ و پیامبران را به ناحق می‌کشتند. اینها به خاطر آن بود که گناهکار و متجاوز بودند.

و هنگامى كه گفتيد: اى موسى، ما هرگز بر يك خوراك شكيبا نباشيم، پروردگارت را بخوان تا براى ما از آنچه زمين مى‏روياند از تره- سبزى- و خيار و گندم و عدس و پياز آن بيرون آرد. گفت: آيا آنچه را كه پست‏تر است به جاى آنچه بهتر است مى‏گيريد؟ به شهرى فرود آييد كه آنچه خواستيد بيابيد. و بر آنها خوارى و درماندگى زده شد و به خشمى از خداى بازگشتند- سزاوار خشم خدا گشتند-، زيرا به آيات خدا كفر مى‏ورزيدند و پيامبران را به ناحقّ مى‏كشتند، و اين از آن رو بود كه نافرمان شده و از حدّ درمى‏گذشتند.

و هنگامى كه گفتيد اى موسى هرگز صبر نتوانيم كرد بر طعام واحد پس بخوان براى ما پروردگارت را كه بيرون آورد براى ما از آنچه ميروياند زمين از سبزيش و خيارش و سيرش و عدسش و پيازش گفت آيا بدل ميكنيد آنچه را كه آن فروتر است بآنچه كه آن بهتر است نزول كنيد در شهرى پس بدرستى كه شما راست آنچه را خواستيد و زده شد بر ايشان خوارى و بيچارگى و بر خود هموار كردند غضب خدا را آن بسبب آنست كه ايشان كافر مى‏شدند به آيت‏هاى خدا و مى كشتند پيغمبران را بناحق كه اين بسبب نافرمانى كردنشان بود و آنكه از حد تجاوز مى‏كردند

و هنگامى كه گفتيد اى موسى هرگز شكيبا نشويم بر يك خوراك پس بخوان براى ما پروردگار خود را تا بيرون آرد براى ما از رستنيهاى زمين از سبزيش و خيارش و سيرش و عدسش و پيازش گفت آيا تبديل كنيد آن را كه پست تر است به بهتر به شهر درآئيد (فرود آئيد) كه شما را است آنچه را خواستيد و زده شد بر ايشان خوارى و بينوائى و بازگشتند به خشمى از خدا اين بدان شد كه بودند كفر مىورزيدند به آيتهاى خدا و مى كشتند پيمبران را به ناحقّّ اين بدان شد كه نافرمانى كردند و بودند تجاوزكنندگان

و (به یاد آرید) وقتی که به موسی اعتراض کردید که ما بر یک نوع طعام صبر نخواهیم کرد، از خدای خود بخواه تا برای ما از زمین نباتاتی برآورد مانند سبزی و خیار و سیر و عدس و پیاز. موسی گفت: آیا می‌خواهید غذای بهتری را که دارید به پست‌تر از آن تبدیل کنید؟ (حال که تقاضای شما این است) به شهر مصر فرود آیید که در آنجا آنچه درخواست کردید مهیّاست. و بر آن‌ها ذلّت و خواری مقدّر گردید، و چون دست از ستمکاری و عصیان برنداشته و به آیات خدا کافر می‌گشتند و انبیا را به ناحق کشتند دیگر بار به خشم و قهر خدا گرفتار شدند.

به ياد آوريد که گفتيد: اي موسي، ما ديگر تحمل يک نوع غذا را نداريم. از پروردگارت بخواه تا محصولات زميني از قبيل لوبيا، خيار، سير، عدس و پياز براي ما بروياند. گفت: آيا مي خواهيد چيزهاى پايين تر را جايگزين چيزهاى خوب کنيد؟ به مصر برويد، که هرچه درخواست کرده ايد در آن مي توانيد بيابيد. آنان سزاوار لعنت، خوارى و خفت شده اند و خود را به خشم خدا گرفتار کردند. اين به خاطر آن است که آنان آيات خدا را رد كردند و پيامبران را به ناحق کشتند. اين به خاطر آن است که نافرماني و تعدى کردند.

And when you said: «You Moses, (we) will never be patient on one food, so call for us your lord (to) bring out for us from what the Earth/land sprouts/grows from its vegetables , and its long cucumber , and its legumes , and its lentils and its onions .» He said: «Do you exchange/substitute what it isnearer/weaker/poorer with what it is good/best ? Descend/enter (to the) city/border/region/Egypt , so for you (there is) what you asked/demanded.» And it is imposed/forced on them the humiliation/disgrace and the poverty/ oppression and they returned/resided with anger from God, (that is) because they were disbelieving with God’s signs/verses/evidences , and (they) kill the prophets without the right , that (is) because (of) what they disobeyed, and they were transgressing/violating .

And (remember) when you said, «O Moosa (Moses)! We cannot endure one kind of food. So invoke your Lord for us to bring forth for us of what the earth grows, its herbs, its cucumbers, its Foom (wheat or garlic), its lentils and its onions.» He said, «Would you exchange that which is better for that which is lower? Go you down to any town and you shall find what you want!» And they were covered with humiliation and misery, and they drew on themselves the Wrath of Allah. That was because they used

And when you said, ‹Moses, we will not endure one sort of food; pray to thy Lord for us, that He may bring forth for us of that the earth produces – green herbs, cucumbers, corn, lentils, onions.› He said, ‹Would you have in exchange what is meaner for what is better? Get you down to Egypt; you shall have there that you demanded.› And abasement and poverty were pitched upon them, and they were laden with the burden of God’s anger; that, because they had disbelieved the signs of God and slain the

And [remember] when you said: «O Moses, indeed we cannot endure but one kind of food; pray, then, to thy Sustainer that He bring forth for us aught of what grows from the earth – of its herbs, its cucumbers, its garlic, its lentils, its onions.» Said [Moses]: «Would you take a lesser thing in exchange for what is [so much] better? Go back in shame to Egypt, and then you can have what you are asking for!» And so, ignominy and humiliation overshadowed them, and they earned the burden of God’s condemnation: all this, because they persisted in denying the truth of God’s messages and in slaying the prophets against all right: all this, because they rebelled [against God], and persisted in transgressing the bounds of what is right.

Toen zeidet gij: O Mozes! wij kunnen niet langer immer dezelfde spijzen verdragen; bid uwen Heer, dat hij voor ons de vruchten der aarde doe groeien, groenten, komkommers, knoflook, linzen en uien. Mozes antwoordde: «Verkiest gij het slechte boven het goede? keert dan naar Egypte terug, daar vindt gij wat gij verlangt.» Vernedering en armoede spreidden zich over hen uit; zij waren in den goddelijken toorn vervallen, daar zij niet aan zijne wonderen geloofden, en brachten hunne profeten onrechtvaardig ter dood. Ziedaar het gevolg van hunne werspannigheid en hun geweld.

And you said: "O Moses, we will not be patient to one type of food, so call for us your Lord that He may bring forth what the Earth grows of its beans, cucumbers, garlic, lentils, and onions." He said: "Would you trade that which is lowly with that which is good?" Descend to Egypt, you will have in it what you have asked for. They were thus stricken with humiliation and disgrace, and they remained under God’s wrath for they were disbelieving in God’s signs, and killing the prophets with no justification; this is for what they have disobeyed and transgressed.

E quando diceste: «O Mosè, non possiamo più tollerare un unico alimento. Prega per noi il tuo Signore che, dalla terra, faccia crescere per noi legumi, cetrioli, aglio, lenticchie e cipolle!»Egli disse: «Volete scambiare il meglio con il peggio? Tornate in Egitto, colà troverete certamente quello che chiedete! «. E furono colpiti dall’abiezione e dalla miseria e subirono la collera di Allah, perché dissimulavano i segni di Allah e uccidevano i profeti ingiustamente. Questo perché disobbedivano e trasgredivano.

And (remember) when you said, "O Moosa (Moses)! We cannot endure one kind of food. So invoke your Lord for us to bring forth for us of what the earth grows, its herbs, its cucumbers, its Foom (wheat or garlic), its lentils and its onions." He said, "Would you exchange that which is better for that which is lower? Go you down to any town and you shall find what you want!" And they were covered with humiliation and misery, and they drew on themselves the Wrath of Allah. That was because they used to disbelieve the Ayat (proofs, evidences, verses, lessons, signs, revelations, etc.) of Allah and killed the Prophets wrongfully. That was because they disobeyed and used to transgress the bounds (in their disobedience to Allah, i.e. commit crimes and sins).

Вот вы сказали: «О Муса (Моисей)! Мы не сможем вынести однообразную пищу. Помолись за нас своему Господу, чтобы Он взрастил для нас из того, что произрастает на земле, овощи, огурцы, чеснок, чечевицу и лук». Он сказал: «Неужели вы просите заменить лучшее тем, что хуже? Спуститесь в любой город, и там вы получите все, о чем попросили». Их постигли унижение и бедность. Они навлекли на себя гнев Аллаха тем, что отвергали знамения Аллаха и несправедливо убивали пророков. Это произошло потому, что они были ослушниками и преступали границы дозволенного.

[Вспомните,] как взмолились вы: «О Муса! Мы не можем всегда есть одно и то же. Помолись ради нас твоему Господу. Пусть Он повелит расти из земли овощам: огурцам, чесноку, чечевице и луку». Сказал Муса: «Неужели вы просите заменить лучшее низким по достоинству? Возвращайтесь в Египет, там и обретете то, о чем вы просите». И они подверглись унижению, бедности и гневу Аллаха за то, что они опровергали знамения Аллаха и убивали неправедным путем пророков, за то, что ослушались Аллаха и преступили [закон].

And when you said: O Musa! we cannot bear with one food, therefore pray Lord on our behalf to bring forth for us out of what the earth grows, of its herbs and its cucumbers and its garlic and its lentils and its onions. He said: Will you exchange that which is better for that which is worse? Enter a city, so you will have what you ask for. And abasement and humiliation were brought down upon them, and they became deserving of Allah’s wrath; this was so because they disbelieved in the communications of Allah and killed the prophets unjustly; this was so because they disobeyed and exceeded the limits.

And when ye said: O Moses! We are weary of one kind of food; so call upon thy Lord for us that He bring forth for us of that which the earth groweth – of its herbs and its cucumbers and its corn and its lentils and its onions. He said: Would ye exchange that which is higher for that which is lower? Go down to settled country, thus ye shall get that which ye demand. And humiliation and wretchedness were stamped upon them and they were visited with wrath from Allah. That was because they disbelieved in Allah’s revelations and slew the prophets wrongfully. That was for their disobedience and transgression.

And when they said, ‹O Moses, we cannot always bear one kind of food; pray then thy Lord to bring forth for us of what the earth grows, its green herbs, its cucumbers, its garlic, its lentils, and its onions.› Said he, ‹Do ye ask what is meaner instead of what is best? Go down to Egypt,- there is what ye ask.› Then were they smitten with abasement and poverty, and met with wrath from God. That was because they had misbelieved in God’s signs and killed the prophets undeservedly; that was for that

Siz şöyle demiştiniz: «Ey Mûsa, biz bir tek yemeğe asla dayanamayız; bizim için Rabbine dua et de bize yerin bitirdiklerinden, baklasından, acurundan, sarmısağından, mercimeğinden, soğanından çıkarıversin.» Mûsa şöyle demişti: «Siz daha aşağı bir nimete daha üstün bir nimeti mi değişmek istiyorsunuz? İnin bir kasabaya; istediğiniz sizin olacaktır.» Ve üzerlerine zillet, eziklik ve yoksulluk damgası vuruldu, Allah’tan bir gazaba çarpıldılar. Bu böyle oldu, çünkü onlar Allah’ın ayetlerini inkâr ediyor ve haksız yere peygamberleri öldürüyorlardı. İsyan ettikleri için böyle oldu. Sınır tanımıyor, azgınlık yapıyorlardı.

‹Moses, ‹ you said, ‹we will no longer be patient with one type of food. Call on your Lord to bring forth for us some of the produce of the earth, green herbs and cucumbers, corn, lentils and onions. ‹ ‹What! ‹ he answered, ‹Would you exchange that which is lesser for what is better? Go down into Egypt, there you shall find all that you have asked. ‹ Humiliation and abasement were pitched upon them, and they incurred the Anger of Allah; because they disbelieved His signs and slew His Prophets unjustly; because they disobeyed and were transgressors.

(At one stage you demanded Moses to provide you with a great variety of edibles, although you were living in the desert Sinai.) You said, «O Moses! We are weary of the same kind of food, so ask your Lord that He brings forth for us plant food such as herbs, cucumbers, garlic, lentils and onions.» He said, «Would you exchange superior for the inferior? (Preoccupy yourselves with petty desires instead of higher goals). Go back in shame to Egypt and you will get what you demand.» So humiliation and misery were stamped upon them and they had to face the Divine Requital. That was because they kept denying the Messages of Allah. And in the past they had opposed and even killed some Prophets in their transgression. They did all this, because they chose to rebel against the Divine Commands, and crossed the moral bounds.

Recall that you said, «O Moses, we can no longer tolerate one kind of food. Call upon your Lord to produce for us such earthly crops as beans, cucumbers, garlic, lentils, and onions.» He said, «Do you wish to substitute that which is inferior for that which is good? Go down to Egypt, where you can find what you asked for.» They have incurred condemnation, humiliation, and disgrace, and brought upon themselves wrath from GOD. This is because they rejected GOD’s revelations, and killed the prophet

And when ye said, «O Moses! we will not put up with one sort of food: pray, therefore, thy Lord for us, that He would bring forth for us of that which the earth groweth, its herbs and its cucumbers and its garlic and its lentils and its onions:» He said, «What! will ye exchange that which is worse for what is better? Get ye down into Egypt; – for ye shall have what ye have asked:» Vileness and poverty were stamped upon them, and they returned with wrath from God: This, for that they disbelieved

And when ye said, O Moses, we will by no means be satisfied with one kind of food; pray unto thy Lord therefore for us, that He would produce for us of that which the earth bringeth forth, herbs, and cucumbers, and garlick, and lentils, and onions; Moses answered, will ye exchange that which is better, for that which is worse? Get ye down in Egypt, for there shall ye find what ye desire: And they were smitten with vileness and misery, and drew on themselves indignation from God. This they suffer

And remember when you said, O Moses, surely we will not remain content with one kind of food; pray, then, to thy Lord for us that HE may bring forth for us of what the earth grows – of its herbs and its cucumbers and its wheat and its lentils and its onions.› He said, `Would you take in exchange that which is worse for that which is better ? Go down to some town and there is for you what you ask.› And they were smitten with abasement and destitution, and they incurred the wrath of ALLAH; that wa

Und (gedenket der Zeit) da ihr sprachet: «O Moses, gewiß, wir werden uns nicht zufrieden geben mit einerlei Speise; bitte also deinen Herrn für uns, daß Er für uns hervorbringe von dem, was die Erde wachsen läßt – von ihren Kräutern und ihren Gurken und ihrem Weizen und ihren Linsen und ihren Zwiebeln.» Er sprach: «Wolltet ihr das Geringere in Tausch nehmen für das Bessere? Geht in irgendeine Stadt, und ihr werdet finden, was ihr verlangt.» Und sie wurden mit Schande und Elend geschlagen, und si

И (вспомните), когда сказали вы: ■ «О Муса! Мы более не можем выносить одну и ту же пищу. ■ Ты Бога своего о нас взмоли, ■ Чтоб Он низвел нам (овощи), ■ Что на земле произрастают, ■ И огурцы, и лук, и чечевицу, и чеснок». ■ Он им сказал: «Ужель вы лучшее ■ Хотите худшим заменить? ■ Сойдите в город вы тогда, ■ И там найдете все, что захотите». ■ И их постигли нищета и униженье, ■ И навлекли они гнев Божий на себя, – ■ И это все за то, ■ Что ложью нарекли знамения Господни, ■ Его пророков убивая без справедливого (суда); ■ И это все за то, что воспротивились ■ И все дозволенные грани перешли.

Янә әйттегез: «Ий Муса, без бер төрле генә ризыкка сабыр итә алмыйбыз, безнең өчен Раббыңнан дога кыл, җирдә үсә торган нәрсәләрдән: кыяр, сарымсак, суган һәм вак орлыклардан сорап». Муса аларга әйтте: «Аллаһ биргән әүвәлге яхшы ризыкларны үзегез сораган начар ризыкларга алыштырасызмы? Шәһәргә керегез, сез сораган нәрсәләр анда булыр». Аларга авыр эшләр, хурлык, мескенлек вә Аллаһуның ачулы каһәре йөкләтелде. Аларга бу җәзалар Аллаһудан тиешле булды Аның аятьләрен инкяр иткәннәре һәм пәйгамбәрләрне хаксыз үтергәннәре өчен, дәхи бу җәзалар аларга тиешле булды Аллаһуга гөнаһлы булганнары һәм сызган сызыктан чыкканнары өчен.

اور جب تم نے کہا کہ موسیٰ! ہم سے ایک (ہی) کھانے پر صبر نہیں ہو سکتا تو اپنے پروردگار سے دعا کیجئے کہ ترکاری اور ککڑی اور گیہوں اور مسور اور پیاز (وغیرہ) جو نباتات زمین سے اُگتی ہیں، ہمارے لیے پیدا کر دے۔ انہوں نے کہا کہ بھلا عمدہ چیزیں چھوڑ کر ان کے عوض ناقص چیزیں کیوں چاہتے ہوں۔ (اگر یہی چیزیں مطلوب ہیں) تو کسی شہر میں جا اترو، وہاں جو مانگتے ہو، مل جائے گا۔ اور (آخرکار) ذلت (ورسوائی) اور محتاجی (وبے نوائی) ان سے چمٹا دی گئی اور وہ الله کے غضب میں گرفتار ہو گئے۔ یہ اس لیے کہ وہ الله کی آیتوں سے انکار کرتے تھے اور (اس کے) نبیوں کو ناحق قتل کر دیتے تھے۔ (یعنی) یہ اس لیے کہ نافرمانی کئے جاتے اور حد سے بڑھے جاتے تھے

اور جب تم نے کہا: اے موسیٰ! ہم فقط ایک کھانے (یعنی منّ و سلویٰ) پر ہرگز صبر نہیں کر سکتے تو آپ اپنے رب سے (ہمارے حق میں) دعا کیجئے کہ وہ ہمارے لئے زمین سے اگنے والی چیزوں میں سے ساگ اور ککڑی اور گیہوں اور مسور اور پیاز پیدا کر دے، (موسیٰ علیہ السلام نے اپنی قوم سے) فرمایا: کیا تم اس چیز کو جو ادنیٰ ہے بہتر چیز کے بدلے مانگتے ہو؟ (اگر تمہاری یہی خواہش ہے تو) کسی بھی شہر میں جا اترو یقیناً (وہاں) تمہارے لئے وہ کچھ (میسر) ہو گا جو تم مانگتے ہو، اور ان پر ذلّت اور محتاجی مسلط کر دی گئی، اور وہ اللہ کے غضب میں لوٹ گئے، یہ اس وجہ سے (ہوا) کہ وہ اللہ کی آیتوں کا انکار کیا کرتے اور انبیاء کو ناحق قتل کرتے تھے، اور یہ اس وجہ سے بھی ہوا کہ وہ نافرمانی کیا کرتے اور (ہمیشہ) حد سے بڑھ جاتے تھے،