وَ اتَّبَعُوا ما تَتْلُوا الشَّياطِينُ عَلى مُلْكِ سُلَيْمانَ وَ ما كَفَرَ سُلَيْمانُ وَ لكِنَّ الشَّياطِينَ كَفَرُوا يُعَلِّمُونَ النَّاسَ السِّحْرَ وَ ما أُنْزِلَ عَلَى الْمَلَكَيْنِ بِبابِلَ هارُوتَ وَ مارُوتَ وَ ما يُعَلِّمانِ مِنْ أَحَدٍ حَتَّى يَقُولا إِنَّما نَحْنُ فِتْنَةٌ فَلا تَكْفُرْ فَيَتَعَلَّمُونَ مِنْهُما ما يُفَرِّقُونَ بِهِ بَيْنَ الْمَرْءِ وَ زَوْجِهِ وَ ما هُمْ بِضارِّينَ بِهِ مِنْ أَحَدٍ إِلاَّ بِإِذْنِ اللَّهِ وَ يَتَعَلَّمُونَ ما يَضُرُّهُمْ وَ لا يَنْفَعُهُمْ وَ لَقَدْ عَلِمُوا لَمَنِ اشْتَراهُ ما لَهُ فِي الآْخِرَةِ مِنْ خَلاقٍ وَ لَبِئْسَ ما شَرَوْا بِهِ أَنْفُسَهُمْ لَوْ كانُوا يَعْلَمُونَ

و اتّبعوا ما تتلوا الشّياطين على ملك سليمان و ما كفر سليمان و لكنّ الشّياطين كفروا يعلّمون النّاس السّحر و ما أنزل على الملكين ببابل هاروت و ماروت و ما يعلّمان من أحد حتّى يقولا إنّما نحن فتنة فلا تكفر فيتعلّمون منهما ما يفرّقون به بين المرء و زوجه و ما هم بضارّين به من أحد إلاّ بإذن اللّه و يتعلّمون ما يضرّهم و لا ينفعهم و لقد علموا لمن اشتراه ما له في الآخرة من خلاق و لبئس ما شروا به أنفسهم لو كانوا يعلمون

WaittabaAAoo ma tatloo alshshayateenu AAala mulki sulaymana wama kafara sulaymanu walakinna alshshayateena kafaroo yuAAallimoona alnnasa alssihra wama onzila AAala almalakayni bibabila haroota wamaroota wama yuAAallimani min ahadin hatta yaqoola innama nahnu fitnatun fala takfur fayataAAallamoona minhuma ma yufarriqoona bihi bayna almar-i wazawjihi wama hum bidarreena bihi min ahadin illa bi-ithni Allahi wayataAAallamoona ma yadurruhum wala yanfaAAuhum walaqad AAalimoo lamani ishtarahu ma lahu fee al-

و از افسوني که ديوها به روزگار پادشاهي سليمان مي خواندند پيروي ، کردند، و سليمان کافر نبود ، ولي ديوها که مردم را جادوگري مي آموختند کافر بودند و نيز آن افسون که بر آن دو فرشته ، هاروت و ماروت ، در بابل نازل شد ، در حالي که آن دو به هر کس که جادوگري مي آموختند مي گفتند : کارما فتنه است ، مباد کافر شوي و مردم از آن دو جادوهايي مي آموختند که مي توانستند ميان زن و شوي جدايي افکنند و آن دو جادوگر جز به فرمان خدابه کسي زياني نمي رسانيدند و آنچه

و از آنچه شياطين در روزگار فرمانروايى سليمان مى خواندند، پيروى كردند. و سليمان [به سحر نپرداخت و] كفر نورزيد، ولى شياطين كفر ورزيدند. آنان به مردم سحر مى آموختند و نيز از آنچه بر دو فرشته هاروت و ماروت در بابل نازل شده بود. اين دو به هيچ كس چيزى نمى آموخت

يهوديان از آنچه شيادان در زمان سليمان پيامبر بر مردم ميخواندند، پيروى كردند. اما سليمان (از آنان پيروى نكرد و) كفر نورزيد ولى شيادان كفر ورزيدند و بمردم، سحر و جادو ياد دادند. در شهر بابل بر دو فرشته (باسامى) هاروت و ماروت چيزى نازل نشده بود و بكسى چيزى نمى‏آموختند مگر اينكه گفتند: ما فقط وسيله آزمايش شما هستيم پس مرتكب كفر و عصيان نشويد. اما يهوديان از آنان آنچه را كه ميان زن و شوهر جدايى مى‏انداخت، ياد مى‏گرفتند ولى قادر نبودند بدان وسيله به كسى آسيبى برسانند مگر به اذن خدا. آنها چيزهايى ياد مى‏گرفتند كه به ضررشان بود و نفعى بر آنان نداشت. آنان به يقين مى‏دانستند كه هر كس جادوگرى را پيشه خود ساخت در آخرت بهره و نصيبى از نيكى‏ها نخواهد داشت. آنها داد و ستد بدى با خويشتن كردند اگر بدانند.

و [یهودیان] از آنچه شیاطین در زمان پادشاهی سلیمان [از علم سحر بر مردم می خواندند] پیروی کردند. و [سلیمان دست به سحر نیالود تا کافر شود، بنابراین] سلیمان کافر نشد، ولی شیاطین که به مردم سحر می آموختند، کافر شدند. و [نیز یهودیان] از آنچه بر دو فرشته هاروت و ماروت در شهر بابل نازل شد [پیروی کردند] ، و حال آنکه آن دو فرشته به هیچ کس نمی آموختند مگر آنکه می گفتند: ما فقط مایه آزمایشیم [و علم سحر را برای مبارزه با ساحران و باطل کردن سحرشان به تو تعلیم می دهیم] ، پس [با به کار گرفتن آن در مواردی که ممنوع و حرام است] کافر مشو. اما آنان از آن دو فرشته مطالبی [از سحر] می آموختند که با آن میان مرد و همسرش جدایی می انداختند؛ در حالی که آنان به وسیله آن سحر جز به اذن خدا قدرت آسیب رساندن به کسی را نداشتند؛ و همواره چیزی را می آموختند که به آنان آسیب می رسانید و سودی نمی بخشید؛ و یقیناً [یهود] می دانستند که هر کس خریدار سحر باشد، در آخرت هیچ بهره ای ندارد. و همانا بدچیزی است آنچه خود را به آن فروختند اگر معرفت می داشتند.

و پيروى كردند يهودان از آنچه (از سحر و شعبده‏ها و مطالب دروغى) كه مى‏خواندند ديوان در زمان پادشاهى سليمان و كافر نشد سليمان (جادوئى نكرد) ولى ديوان (زمان او) كافر شدند كه مى‏آموختند به مردم (فنون) سحر را (و گمراهشان كردند) و نيز (يهودان پيروى كردند) از سحرى كه (بطريق الهام) نازل شده بود بر آن دو فرشته به نام هاروت و ماروت و نمى‏آموختند آن دو تن (سحر و ابطال آنرا) به هيچ كس تا آنكه (قبلا بطريق اندرز) مى‏گفتند ما فقط وسيله آزمايشيم زنهار كافر مشو پس ياد گرفتند جادوطلبان از آن دو فرشته آن سحرى را كه جدائى افكنند بوسيله آن ميان مرد و همسرش و نيستند ايشان زيان رسان بوسيله سحر به هيچ كس جز باذن خدا و مى‏آموختند يهودان چيزهائى كه (بعد از بكار بستن آن) زيان رساند بديشان و سودشان ندهد (و بعزتم سوگند كه يهودان نيك دانستند كه هر كه بخرد جادو را (بياموزد و كار بندد) نيست او را در آخرت هيچ بهره‏اى و بد چيزيست آنكه فروختند بدان خويشتن را (كه جادو را برگزيدند) اگر هستند كه بدانند (زيان اين سودا را)

و آنچه را كه شيطان‏[صفت‏]ها در سلطنت سليمان خوانده [و درس گرفته‏] بودند، پيروى كردند. و سليمان كفر نورزيد، ليكن آن شيطان‏[صفت‏]ها به كفر گراييدند كه به مردم سحر مى‏آموختند. و [نيز از] آنچه بر آن دو فرشته، هاروت و ماروت، در بابِل فرو فرستاده شده بود [پيروى كردند]، با اينكه آن دو [فرشته‏] هيچ كس را تعليم [سحر] نمى‏كردند مگر آنكه [قبلا به او] مى‏گفتند: «ما [وسيله‏] آزمايشى [براى شما ]هستيم، پس زنهار كافر نشوى.» و[لى‏] آنها از آن دو [فرشته‏] چيزهايى مى‏آموختند كه به وسيله آن ميان مرد و همسرش جدايى بيفكنند. هر چند بدون فرمان خدا نمى‏توانستند به وسيله آن به احدى زيان برسانند. و [خلاصه‏] چيزى مى‏آموختند كه برايشان زيان داشت، و سودى بديشان نمى‏رسانيد. و قطعاً [يهوديان‏] دريافته بودند كه هر كس خريدار اين [متاع‏] باشد، در آخرت بهره‏اى ندارد. وه كه چه بد بود آنچه به جان خريدند-اگر مى‏دانستند.

و از افسونى پيروى كردند كه ديوهاى عصر سليمان بر مردم مى‏خواندند. سليمان كافر نبود بلكه ديوها كه به مردم جادو مى‏آموختند كافر بودند و آنچه را كه به هاروت و ماروت- آن دو فرشته بابلى- نازل شده بود به كسى تعليم نمى‏دادند مگر اين كه مى‏گفتند ما وسيله آزمايشيم، مبادا كه كافر شوى. مردم از آن دو جادوهايى مى‏آموختند كه بين زن و شوهر جدايى مى‏انداختند، ولى جز به فرمان خدا، به كسى زيان نمى‏رساندند. آنها چيزهايى را مى‏آموختند كه براى‏شان ضرر داشت نه فايده و مسلما دريافتند هر كس خريدار آن باشد در آخرت سودى نخواهد برد، كاش مى‏دانستند آنچه خود را بدان فروختند بسيار بد است.

و پيروى كردند آن [جادويى‏] را كه شياطين در عهد پادشاهى سليمان [بر مردم‏] مى‏خواندند- و سليمان كافر نگشت [كه سحر آموزد] بلكه شياطين كافر بودند كه به مردم سحر مى‏آموختند. [و نيز پيروى كردند يهود] آنچه بر دو فرشته هاروت و ماروت [نام‏] در بابل فرود آمد و به كسى نمى‏آموختند مگر اينكه مى‏گفتند: ما براى آزمايش [اين كار را] مى‏كنيم، پس مبادا كافر شوى و [مردم‏] از آنها چيزى را فرا مى‏گرفتند كه بدان ميان زن و شوهر جدايى افكنند. اما كسى را زيان نتوانستند رسانيد مگر به اذن خدا، و نيز مى‏آموختند چيزى را كه آنان را زيان داشت و سود نداشت. و دانسته بودند كه هر كس سحر بفروشد در آخرت نصيبى ندارد و به بد چيزى خويشتن را بفروختند اگر مى‏دانستند.

و پيروى كردند آنچه را مى‏خواندند شيطانها بر ملك سليمان و كافر نشد سليمان و ليكن شيطانها كافر شدند مى‏آموختند مردمان را سحر و آنچه فرو فرستاده شد بر دو ملك ببابل هاروت و ماروت و نمى‏آموختند هيچ احدى را تا آنكه مى‏گفتند جز اين نيست كه ما آزمايشيم پس كافر مشو پس مى‏آموختند از آنها آنچه جدائى ميافكندند بآن ميان مرد و جفتش و نيستند ايشان ضرر رسانندگان بآن هيچ احدى را مگر باذن خدا و مى‏آموختند آنچه ضرر ميرسانيد ايشانرا و نفع نميدادشان و بحقيقت دانستند كه هر آينه آنكس كه خريد آنرا نيست او را در آخرت هيچ بهره‏اى و هر آينه بد است آنچه فروختند بآن خودهاشان را اگر بودند كه ميدانستند

و از آنچه شياطين در [عهد] فرمانروايى سليمان مى‏خواندند، پيروى كردند. سليمان كفر نورزيد بلكه شياطين كفر ورزيدند. به مردم جادو مى‏آموختند. و [نيز از] آنچه در بابل بر دو فرشته، هاروت و ماروت فرو فرستاده شد. و [آن دو فرشته‏] به هيچ كسى [جادو] نمى‏آموختند مگر آنكه مى‏گفتند: ما تنها [مايه‏] آزمونى هستيم. پس [با به كارگيرى جادو] كافر مشو. آن گاه [مردم‏] از آن دو چيزى مى‏آموزند كه با آن بين شخص و همسرش جدايى مى‏اندازند. و آنان با آن به كسى زيان رسان نبودند مگر به اراده خداوند. و آنچه را كه مى‏آموختند به آنان زيان مى‏رساند و به آنان سود نمى‏بخشيد و به راستى دانسته‏اند كه هر كس خريدارش باشد در آخرت هيچ بهره‏اى ندارد و اگر مى‏دانستند، بد چيزى است آنچه خودشان را به [بهاى‏] آن فروختند

و (یهود) از آنچه شیاطین در عصر سلیمان بر مردم می‌خواندند پیروی کردند. سلیمان هرگز (دست به سحر نیالود؛ و) کافر نشد؛ ولی شیاطین کفر ورزیدند؛ و به مردم سحر آموختند. و (نیز یهود) از آنچه بر دو فرشته بابل «هاروت» و «ماروت»، نازل شد پیروی کردند. (آن دو، راه سحر کردن را، برای آشنایی با طرز ابطال آن، به مردم یاد می‌دادند. و) به هیچ کس چیزی یاد نمی‌دادند، مگر اینکه از پیش به او می‌گفتند: «ما وسیله آزمایشیم کافر نشو! (و از این تعلیمات، سوء استفاده نکن!)» ولی آنها از آن دو فرشته، مطالبی را می‌آموختند که بتوانند به وسیله آن، میان مرد و همسرش جدایی بیفکنند؛ ولی هیچ گاه نمی‌توانند بدون اجازه خداوند، به انسانی زیان برسانند. آنها قسمتهایی را فرامی‌گرفتند که به آنان زیان می‌رسانید و نفعی نمی‌داد. و مسلما می‌دانستند هر کسی خریدار این گونه متاع باشد، در آخرت بهره‌ای نخواهد داشت. و چه زشت و ناپسند بود آنچه خود را به آن فروختند، اگر می‌دانستند!!

و از آنچه ديوان در [روزگار] پادشاهى سليمان مى‏خواندند پيروى كردند، و سليمان [هرگز دست به سحر نيالود و] كافر نشد بلكه ديوان كافر شدند كه به مردم جادو مى‏آموختند و [نيز] از آنچه بر آن دو فرشته، هاروت و ماروت، در بابل فرود آمده [پيروى كردند] و اين دو هيچ كس را نمى‏آموختند مگر اينكه مى‏گفتند: ما آزمونيم، پس كافر مشو و آنها از آن دو چيزى مى‏آموختند كه با آن ميان مرد و همسرش جدايى افكنند، و اينها با آن بى‏اذن خدا به هيچ كس گزندى نمى‏توانستند رسانيد و آنچه مى‏آموختند آنان را زيان داشت و سود نمى‏رسانيد، و [جهودان‏] نيك مى‏دانستند كه هر كه خريدار آن (جادو) باشد در آخرت بهره‏اى ندارد و براستى خود را به بد چيزى فروختند اگر مى‏دانستند.

و پيروى كردند آنچه را ميخواندند شيطانها بر ملك سليمان و كافر نشد سليمان و ليكن شيطانها كافر شدند مى‏آموختند مردمان را سحر و آنچه فرو فرستاده شد بر دو ملك ببابل هاروت و ماروت و نمى‏آموختند هيچ احدى را تا آنكه مى‏گفتند جز اين نيست كه ما آزمايشيم پس كافر مشو پس مى‏آموختند از آنها آنچه جدائى ميافكندند بآن ميان مرد و جفتش و نيستند ايشان ضرر رسانندگان بآن هيچ احدى را مگر باذن خدا و مى‏آموختند آنچه ضرر مى‏رسانيد ايشان را و نفع نميدادشان و بحقيقت دانستند كه هر آينه آنكس كه خريد آنرا نيست او را در آخرت هيچ بهره‏اى و هر آينه بد است آنچه فروختند بآن خودهاشان را اگر بودند كه ميدانستند

و پيروى كردند آنچه مى خواندند شياطين بر پادشاهى (كشور) سليمان و كافر نشد سليمان و لكن شياطين كافر شدند مى آموختند به مردم جادو را و آنچه فرستاده شد بر دو فرشته در بابل هاروت و ماروت و نمى آموختند كسى را تا مى گفتند جز اين نيست كه ما آزمايشيم زنهار كافر مشو پس مى آموختند از آنان آنچه را جدائى بدان مى افكندند ميان مرد و زنش و زيان نمى رساندند بدان كس را جز با اذن خدا و ياد مى گرفتند آنچه را زيانشان داشت و سودشان نمى رسانيد و همانا دانسته بودند كه هر كس آن را بخرد نيست او را بهره اى در آخرت چه زشت

و پیروی کردند سخنانی را که (دیوان و) شیاطین در ملک سلیمان (به افسون و جادوگری) می‌خواندند، و هرگز سلیمان (با به کار بردن سحر به خدا) کافر نگشت و لکن شیاطین کافر شدند که سحر به مردم می‌آموختند. و آنچه را که بر دو فرشته هاروت و ماروت در بابل نازل شده بود پیروی کردند، در صورتی که آن دو ملک به هیچ کس چیزی نمی‌آموختند مگر آنکه بدو می‌گفتند که کار ما فتنه و امتحان است، مبادا کافر شوی!اما مردم از آن دو ملک چیزی را که ما بین زن و شوهر جدایی افکند می‌آموختند، البته به کسی زیان نمی‌رسانیدند مگر آنکه خدا بخواهد، و چیزی که می‌آموختند به خلق زیان می‌رسانید و سود نمی‌بخشید، و محققا می‌دانستند که هر که چنین کند در عالم آخرت هرگز بهره‌ای نخواهد یافت، و آنان به بهای بدی خود را فروختند، اگر می‌دانستند.

آنها آنچه را كه شياطين درباره سلطنت سليمان تعليم دادند، دنبال كردند. گرچه سليمان كافر نبود، ولي شياطين كافر بودند. آنها به مردم جادوگري و آنچه را كه توسط دو فرشته بابل، هاروت و ماروت فرستاده شد، تعليم دادند. آن دو چنين دانشي را ابراز نكردند مگر آنكه گوشزد كنند كه: اين يك امتحان است. از اين دانش سوء استفاده نكنيد. اما مردم از آن براي حيله‌هاي شيطاني مانند برهم زدن ازدواج‌ها استفاده كردند. آنها هرگز نمي ‌توانند برخلاف خواست خدا به كسي آسيبي برسانند. درواقع، آنها چيزي را ياد مي ‌گيرند كه به ضرر آ

And they followed what the devils read/recite on Soliman’s kingdom/ownership and Soliman did not disbelieve, and but the devils disbelieved. They teach the people the magic/sorcery and what was descended on the two kings/angels Harut and Marutat Babylon, and they (B) do not teach from anyone until they (B) say: «But we are a test , so do not disbelieve». So they learn from them (B) what they separate with it between the human/man and his wife, and they are not with harming with it from anyone except with God’s permission. And they learn what harms them and does not benefit them, and they had known for who (E) bought it, (there is) no share of blessing/fortune for him in the end (other life), and how bad (E) (is) what they bought/volunteered with it themselves, if they were knowing?

They followed what the Shayatin (devils) gave out (falsely of the magic) in the lifetime of Sulaiman (Solomon). Sulaiman did not disbelieve, but the Shayatin (devils) disbelieved, teaching men magic and such things that came down at Babylon to the two angels, Haroot and Maroot, but neither of these two (angels) taught anyone (such things) till they had said, «We are only for trial, so disbelieve not (by learning this magic from us).» And from these (angels) people learn that by which they cause

and they follow what the Satans recited over Solomon’s kingdom. Solomon disbelieved not, but the Satans disbelieved, teaching the people sorcery, and that which was sent down upon Babylon’s two angels, Harut and Marut; they taught not any man, without they said, ‹We are but a temptation; do not disbelieve.› From them they learned how they might divide a man and his wife, yet they did not hurt any man thereby, save by the leave of God, and they learned what hurt them, and did not profit them, kno

and follow [instead] that which the evil ones used to practice during Solomon’s reign – for it was not Solomon who denied the truth, but those evil ones denied it by teaching people sorcery -; and [they follow] that which has come down through the two angels in Babylon, Harilt and Mirfit-although these two never taught it to anyone without first declaring, «We are but a temptation to evil: do not, then, deny [God’s] truth!» And they learn from these two how to create discord between a man and his wife; but whereas they can harm none thereby save by God’s leave, they acquire a knowledge that only harms themselves and does not benefit them – although they know; indeed, that he who acquires this [knowledge] shall have no share in the good of the life to come. For, vile indeed is that [art] for which they have sold their own selves -had they but known it!

Zij volgden de plannen, die de duivelen tegen den koning Salomo hadden verzonnen; en Salomo was geen ongeloovige, maar de duivels waren het, en leerden de menschen tooverkunsten, die de beide engelen van Babel: Haroet en Maroet, waren medegedeeld. Maar zij leeren deze kunst niemand, tenzij hij zegge: «Wij zijn geneigd tot de verzoeking,» wees daarom geen ongeloovige. Van hen leerde men ook wat oneenigheid tusschen man en vrouw sticht, maar zij doen niemand kwaad dan met Gods toestemming. Wat zij leeren brengt nadeel en heeft geen nut, en daarbij wisten zij, dat hij die deze kunst had gekocht, geen deel aan het leven hier namaals zou hebben. Voor een onzaligen prijs hebben zij hunne zielen verkocht. Hadden zij het geweten!

And they followed what the devils recited regarding Solomon’s kingship. Solomon did not reject, but it was the devils that rejected by teaching people magic, and teaching them what was sent down on the two Angels in Babylon, Haroot and Maroot. They did not teach anyone until they would Say: "We are a test, so do not lose faith!" Thus they teach what can separate between a person and his mate; but they cannot harm anyone except by God’s permission. And they learn what harms them and does not benefit them, and they have known that he who purchases such has no place in the Hereafter. Miserable indeed is what they purchased with their souls if only they knew!

Prestarono fede a quel che i demoni raccontarono sul regno di Salomone. Non era stato Salomone il miscredente, ma i demoni: insegnarono ai popoli la magia e ciò che era stato rivelato ai due angeli Hârût e Mârût a Babele. Essi però non insegnarono nulla senza prima avvertire: «Badate che noi non siam altro che una tentazione: non siate miscredenti «. E la gente imparò da loro come separare l’uomo dalla sua sposa, ma non potevano nuocere a nessuno senza il permesso di Allah. Imparavano dunque ciò che era loro dannoso e di nessun vantaggio. E ben sapevano che chi avesse acquistato quell’arte, non avrebbe avuto parte nell’altra vita. Com’era detestabile quello in cambio del quale barattarono la loro anima. Se l’avessero saputo!

They followed what the Shayatin (devils) gave out (falsely of the magic) in the lifetime of Sulaiman (Solomon). Sulaiman did not disbelieve, but the Shayatin (devils) disbelieved, teaching men magic and such things that came down at Babylon to the two angels, Haroot and Maroot, but neither of these two (angels) taught anyone (such things) till they had said, "We are only for trial, so disbelieve not (by learning this magic from us)." And from these (angels) people learn that by which they cause separation between man and his wife, but they could not thus harm anyone except by Allahs Leave. And they learn that which harms them and profits them not. And indeed they knew that the buyers of it (magic) would have no share in the Hereafter. And how bad indeed was that for which they sold their ownselves, if they but knew.

Они последовали за тем, что читали дьяволы в царстве Сулеймана (Соломона). Сулейман (Соломон) не был неверующим. Неверующими были дьяволы, и они обучали людей колдовству, а также тому, что было ниспослано двум ангелам в Вавилоне – Харуту и Маруту. Но они никого не обучали, не сказав: «Воистину, мы являемся искушением, не становись же неверующим». Они обучались у них тому, как разлучать мужа с женой, но никому не могли причинить вред без соизволения Аллаха. Они обучались тому, что приносило им вред и не приносило им пользы. Они знали, что тому, кто приобрел это, нет доли в Последней жизни. Скверно то, что они купили за свои души! Если бы они только знали!

и последовали за тем, чему учили шайтаны в царстве Сулаймана. Сулайман не был кафиром, кафирами были шайтаны, и они обучали людей колдовству, а также тому, что было ниспослано двум ангелам в Вавилоне – Харуту и Маруту. Но эти два ангела никогда не обучали колдовству, не предупредив предварительно: «Воистину, мы только искушаем, не будь же неверующим». И люди учились у них, как разлучать мужа с женой. Но Харут и Марут никому не могли принести вред без соизволения Аллаха. А люди учились также приносящему им вред и не приносящему пользы, хотя и знали, что тому, кто овладел колдовством, нет доли в будущей жизни. Дешево же они продали свои души! О, если бы они знали это!

And they followed what the Shaitans chanted of sorcery in the reign of Sulaiman, and Sulaiman was not an unbeliever, but the Shaitans disbelieved, they taught men sorcery and that was sent down to the two angels at Babel, Harut and Marut, yet these two taught no man until they had said, «Surely we are only a trial, therefore do not be a disbeliever.» Even then men learned from these two, magic by which they might cause a separation between a man and his wife; and they cannot hurt with it any one except with Allah’s permission, and they learned what harmed them and did not profit them, and certainly they know that he who bought it should have no share of good in the hereafter and evil was the price for which they sold their souls, had they but known this.

And follow that which the devils falsely related against the kingdom of Solomon. Solomon disbelieved not; but the devils disbelieved, teaching mankind magic and that which was revealed to the two angels in Babel, Harut and Marut. Nor did they (the two angels) teach it to anyone till they had said: We are only a temptation, therefore disbelieve not (in the guidance of Allah). And from these two (angles) people learn that by which they cause division between man and wife; but they injure thereby no-one save by Allah’s leave. And they learn that which harmeth them and profiteth them not. And surely they do know that he who trafficketh therein will have no (happy) portion in the Hereafter; and surely evil is the price for which they sell their souls, if they but knew.

And they follow that which the devils recited against Solomons kingdom;- it was not Solomon who misbelieved, but the devils who misbelieved, teaching men sorcery,- and what has been revealed to the two angels at Babylon, Harut and Marut; yet these taught no one until they said, ‹We are but a temptation, so do not misbelieve.› Men learn from them only that by which they may part man and wife; but they can harm no one therewith, unless with the permission of God, and they learn what hurts them and

Süleyman’ın mülk ve saltanatı konusunda onlar, şeytanların okuyup durduklarına uydular. Halbuki Süleyman küfre sapmamıştı. Ancak şeytanlar küfre sapmıştı; insanlara büyüyü öğretiyorlardı. Ve Babil’de Hârût ve Mârût adlı iki melek/iki melik üzerine indirileni öğretiyorlardı. Oysaki o iki melek, «Biz bir imtihan aracıyız, sakın küfre sapma!» demedikçe hiç kimseye bir şey öğretmiyorlardı. İnsanlar onlardan erkekle eşinin arasını açacakları şeyi öğreniyorlardı. Ne var ki, onlar onunla Allah’ın izni olmadıkça hiç kimseye zarar veremezler. Onlar kendilerine zarar vereni, yarar vermeyeni öğreniyorlardı. Yemin olsun ki, onu satın alanın âhirette hiçbir nasibi olmayacağını açıkça bilmişlerdir. Öz benliklerini sattıkları şey ne kötüdür! Bir bilebilselerdi!

and follow what the devils recited over the Kingdom of Solomon. Solomon did not disbelieve, it is the devils who disbelieved, teaching people magic and that which was sent down upon the angels Harut and Marut in Babylon. They did not teach anyone, until both had said: ‹We have been sent as a trial; do not disbelieve. ‹ From them they learned how they might separate a husband and his wife. However, they did not harm anyone with it, except by the permission of Allah. Indeed, they learned what harms them and does not profit them, yet they knew that anyone who buys it would have no share in the Everlasting Life. Evil is that for which they have sold their souls, if they but knew!

(They followed conjecture in the past as well.) Some rebellious people spread a rumor in the Kingdom of Solomon. Solomon never disbelieved in the Divine Laws, but the rebellious ones did. They fabricated a story that two angels Harut and Marut had descended in Babylon and taught magic to people. That they used to warn people, «We are only a temptation, therefore be not oblivious to the rational Divine Laws.» The rumor further stated that people learned magic from these two angels how to create discord between a man and his wife. (This entire story is nothing but falsehood. Magic, amulets, ghoul, demon-possession, exorcism, witchcraft, evil eye, fortune telling, astrology, palm reading, clairvoyance, voodoo are nothing but conjecture). These things can neither harm nor benefit anyone since they are contrary to the Divine Laws in Nature ((3:123-127), (6:73), (7:54), (45:22)). (Superstitions can harm people by becoming self-fulfilling prophecies). And that which they try to learn only harms them and profits not. They are well aware that any person indulging in this trade (of the so-called «Occult sciences») will be a loser in the long run, and shall have no portion in the Hereafter. And surely, evil is the price for which they (magicians, diviners, clairvoyants, fortunetellers and claimants to witchcraft) sell their humanity, if they but knew better.

They pursued what the devils taught concerning Solomon’s kingdom. Solomon, however, was not a disbeliever, but the devils were disbelievers. They taught the people sorcery, and that which was sent down through the two angels of Babel, Haroot and Maroot. These two did not divulge such knowledge without pointing out: «This is a test. You shall not abuse such knowledge.» But the people used it in such evil schemes as the breaking up of marriages. They can never harm anyone against the will of GOD.

And they followed what the Satans read in the reign of Solomon: not that Solomon was unbelieving, but the Satans were unbelieving. Sorcery did they teach to men, and what had been revealed to the two angels, Harut and Marut, at Babel. Yet no man did these two teach until they had said, «We are only a temptation. Be not then an unbeliever.» From these two did men learn how to cause division between man and wife: but unless by leave of God, no man did they harm thereby. They learned, indeed, what

And they followed the device which the devils devised against the kingdom of Solomon; and Solomon was not an unbeliever; but the devils believed not, they taught men sorcery, and that which was sent down to the two angels at Babel, Harut and Marut: Yet those two taught no man until they had said, verily we are a temptation, therefore be not an unbeliever. So men learned from those two a charm by which they might cause division between a man and his wife; but they hurt none thereby, unless by God

And they pursue the course which was pursued by the rebellious men against the Kingdom of Solomon. And Solomon did not disbelieve; but it was the rebellious ones who disbelieved. They taught people falsehood and deception, and they claim that they follow what was revealed to the two angels in Babylon, Har?d Mar?ut these two taught no one anything until they had said, `We are but a trial from ALLAH, do not, therefore, reject what we say.› So men learnt from them that by which they made a distinct

Und sie (die Juden) folgen, wohin die Aufrührer unter der Herrschaft Salomos gingen; und Salomo war kein Ungläubiger, sondern es waren die Aufrührer, die Ungläubige waren und das Volk Schwarze Magie lehrten. Und was den beiden Engeln in Babel, Hárut und Márut, offenbart ward. Doch diese beiden belehrten keinen, bevor sie nicht sagten: «Wir sind bloß eine Prüfung (von Gott), verwirf (uns) also nicht.» So lernten (die Menschen) von ihnen das, was den Mann von seiner Frau trennte, doch sie taten da

(Прельстили их и) повели их за собой шайтаны, ■ Измыслившие (ложь) о царстве Сулеймана, – ■ Но нечестивым не был Сулейман, ■ А нечестивыми шайтаны были, ■ Которые людей учили колдовству ■ И тем вещам, что в Вавилоне ■ Были ниспосланы двум ангелам: Харуту и Маруту. ■ И оба никого не обучали, не сказав: ■ «Мы – искушение для вас, ■ А потому остерегайтесь стать неверным». ■ И научились те от них, ■ Как разлучить с женою мужа, – ■ Но никому зла причинить они бы не могли, ■ Коль не было б на то Господнего согласья, – ■ И научились лишь тому, ■ Что им во вред пошло, а не на пользу, ■ И знали то, что приобретшему сие ■ В блаженстве Рая никакой нет доли. ■ Но как ничтожна плата та, ■ Что за продажу своих душ они взымели! ■ О, если б они только знали!

Яһүдләр, Сөләйман пәйгамбәрдән соң шайтаннарның сихыр белемен өйрәтүләренә дә иярделәр. (Шайтаннар сихыр китабын язып, Сөләйман г-м тәхете астына куйдылар. Сөләйман үлгәч, бер шайтан кеше сурәтендә килеп: «Әгәр Сөләйман г-м калдырган мирасын белергә теләсәгез, тәхете астын карагыз», – диде. Чыннан да, тәхет астыннан бер китап табып алдылар, ул китапта сихыр белеме язылган иде. Яһүдләрнең галимнәре: «Аллаһ сакласын, бу китапка иярә күрмәгез, бу китап Сөләйман китабы түгел, ләкин бу шайтан эше», – диделәр. Әмма яһүдләрнең наданнары бу Сөләйман г-мнән калган китап дип, сихырны кабул иттеләр). Сөләйман г-м кәфер булмады, ягъни ул сихыр белән шөгыльләнмәде һәм сихыр китабын язмады, әгәр бу эшләрне эшләгән булса, әлбәттә, кәфер булыр иде. Шайтаннар кәфер булдылар, чөнки сихыр китабын алар язды һәм кешеләргә өйрәттеләр. Бабил шәһәрендә Һарут вә Марут исемле ике фәрештәгә иңдерелгән сихырны да шайтаннар кешеләргә өйрәттеләр. Әмма бу ике фәрештә өйрәтмәделәр сихырны һичкемгә, яки өйрәтсәләр, әйттеләр: «Дөреслектә без сезгә фетнәбез, Аллаһ безне җибәрде сихыр белән сезне сынар өчен, әгәр сихыр белән шөгыльләнсәгез кәфер булырсыз. Сихырны өйрәтеп һәм аның белән эш кылып, кәфер булмагыз» – дип. Фәкать кәфер булудан курыкмаган җеннәр, ир белән хатын арасын боза торган сихырны шул ике фәрештәдән өйрәнделәр. Ул сихырчылар, сихырлары белән һичкемгә зарар итүче түгелләр, мәгәр Аллаһ тәгалә теләге белән генә зарар итәрләр. Яһүдләр дә зарар итә торган, һич файдасыз булган сихырны өйрәнделәр. Шиксез, алар белделәр: Тәүратта укып, сихыр белән шөгыльләнгән кешегә ахирәттә Аллаһудан гәзабтан башка һичнәрсә юклыгын. Ул сихырчыларның үзләрен сихырга сатулары нинди яман сәүдә, ягъни җәннәтне биреп җәһәннәмне алдылар, әгәр белсәләр.

اور ان (ہزلیات) کے پیچھے لگ گئے جو سلیمان کے عہدِ سلطنت میں شیاطین پڑھا کرتے تھے اور سلیمان نے مطلق کفر کی بات نہیں کی، بلکہ شیطان ہی کفر کرتے تھے کہ لوگوں کو جادو سکھاتے تھے۔ اور ان باتوں کے بھی (پیچھے لگ گئے) جو شہر بابل میں دو فرشتوں (یعنی) ہاروت اور ماروت پر اتری تھیں۔ اور وہ دونوں کسی کو کچھ نہیں سکھاتے تھے، جب تک یہ نہ کہہ دیتے کہ ہم تو (ذریعہٴ) آزمائش ہیں۔ تم کفر میں نہ پڑو۔ غرض لوگ ان سے (ایسا) جادو سیکھتے، جس سے میاں بیوی میں جدائی ڈال دیں۔ اور خدا کے حکم کے سوا وہ اس (جادو) سے کسی کا کچھ بھی نہیں بگاڑ سکتے تھے۔ اور کچھ ایسے (منتر) سیکھتے جو ان کو نقصان ہی پہنچاتے اور فائدہ کچھ نہ دیتے۔ اور وہ جانتے تھے کہ جو شخص ایسی چیزوں (یعنی سحر اور منتر وغیرہ) کا خریدار ہوگا، اس کا آخرت میں کچھ حصہ نہیں۔ اور جس چیز کے عوض انہوں نے اپنی جانوں کو بیچ ڈالا، وہ بری تھی۔ کاش وہ (اس بات کو) جانتے

اور وہ (یہود تو) اس چیز (یعنی جادو) کے پیچھے (بھی) لگ گئے تھے جو سلیمان (علیہ السلام) کے عہدِ حکومت میں شیاطین پڑھا کرتے تھے حالانکہ سلیمان (علیہ السلام) نے (کوئی) کفر نہیں کیا بلکہ کفر تو شیطانوں نے کیا جو لوگوں کو جادو سکھاتے تھے اور اس (جادو کے علم) کے پیچھے (بھی) لگ گئے جو شہر بابل میں ہاروت اور ماروت (نامی) دو فرشتوں پر اتارا گیا تھا، وہ دونوں کسی کو کچھ نہ سکھاتے تھے یہاں تک کہ کہہ دیتے کہ ہم تو محض آزمائش (کے لئے) ہیں سو تم (اس پر اعتقاد رکھ کر) کافر نہ بنو، اس کے باوجود وہ (یہودی) ان دونوں سے ایسا (منتر) سیکھتے تھے جس کے ذریعے شوہر اور اس کی بیوی کے درمیان جدائی ڈال دیتے، حالانکہ وہ اس کے ذریعے کسی کو بھی نقصان نہیں پہنچا سکتے مگر اللہ ہی کے حکم سے اور یہ لوگ وہی چیزیں سیکھتے ہیں جو ان کے لئے ضرر رساں ہیں اور انہیں نفع نہیں پہنچاتیں اور انہیں (یہ بھی) یقینا معلوم تھا کہ جو کوئی اس (کفر یا جادو ٹونے) کا خریدار بنا اس کے لئے آخرت میں کوئی حصہ نہیں (ہوگا)، اور وہ بہت ہی بری چیز ہے جس کے بدلے میں انہوں نے اپنی جانوں (کی حقیقی بہتری یعنی اُخروی فلاح) کو بیچ ڈالا، کاش! وہ اس (سودے کی حقیقت) کو جانتے،