وَ إِذا قِيلَ لَهُ اتَّقِ اللَّهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالإِْثْمِ فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ وَ لَبِئْسَ الْمِهادُ

و إذا قيل له اتّق اللّه أخذته العزّة بالإثم فحسبه جهنّم و لبئس المهاد

Wa-itha qeela lahu ittaqi Allaha akhathat-hu alAAizzatu bial-ithmi fahasbuhu jahannamu walabi/sa almihadu

و چون به او گوييد که از خداي بترس ، در گناهکاري دستخوش خودخواهي شود جهنم ، آن آرامگاه بد ، او را بس باشد

و چون به او گفته شد از خداوند پروا كن، خودبزرگ بينى او را به گنهكارى كشاند، جهنم سزاى او بس است و بد جايگاهى است

وقتى كه به آنان مى‏گويند: از خدا بترسيد، تكبر و غرور آنها را به گناه و عصيان و اميدارد. دوزخ براى آنان كافيست كه سرانجام بسيار بديست.

و چون به او گویند: از خدا پروا کن، غرور و سرسختی و تعصّب و لجاجت، او را به گناه وا می دارد؛ پس دوزخ او را بس است، و یقیناً بد جایگاهی است.

و چون (از راه خيرخواهى) گفته شود به آن منافق كه بترس از خدا بگيرد او را عزتى كه با گناه بدست آورده پس كافى است او را دوزخ و البته بد بسترى است دوزخ

و چون به او گفته شود: «از خدا پروا كن» نخوت، وى را به گناه كشاند. پس جهنم براى او بس است، و چه بد بسترى است.

و چون به او گفته شود از خدا بترس، غرور او را به گناه وادارد، دوزخ براى او كافى است و چه بد جايگاهى است.

و چون به او گفته شود كه از خدا بترس، غرور و تكبر او را به گناه بكشاند پس دوزخ او را بسنده باشد كه بد بسترى است.

و چون گفته شود مر او را كه بپرهيز از خدا بگيردش حميت بگناهكارى پس بس است او را دوزخ و هر آينه بد بستريست

و چون به او گفته شود: از خداوند پروا بدار، خود بزرگ بينى او را به گناه مى‏كشاند. پس جهنم او را بس است و به راستى بد آرامگاهى است

و هنگامی که به آنها گفته شود: «از خدا بترسید!» (لجاجت آنان بیشتر می‌شود)، و لجاجت و تعصب، آنها را به گناه می‌کشاند. آتش دوزخ برای آنان کافی است؛ و چه بد جایگاهی است!

و چون به او گويند: از خداى بترس، بزرگ‏منشى او را به گناه وادارد- يا عزت ظاهرى كه با گناه به دست آورده او را مى‏گيرد-. دوزخ او را بس است و هر آينه بد بسترى است.

و چون گفته شود مر او را كه بپرهيز از خدا بگيردش حميت بگناهكارى پس بس است او را دوزخ و هر آينه بد بستريست

و هرگاه بدو گفته شود بترس از خدا بگيردش تكبر به گناه بس است وى را دوزخ و چه زشت است آرامشگاه

و چون او را (به نصیحت) گویند: از خدا بترس، خود پسندی او را به بدکاری برانگیزد (و پند نشنود) . جهنّم او را کفایت کند که آرامگاه بدی است.

هنگامى كه به او گفته شود: خدا را در نظر داشته باش، متکبرانه به خشم مي آيد. درنتيجه، تنها سرنوشتي که در انتظار اوست، دوزخ است؛ چه سراي بدي.

And if (it) was said to him: «Fear and obey God.» The glory/might took him with the sin/crime, so (it is) enough for him Hell and how bad (E), (are) the beds .

And when it is said to him, «Fear Allah», he is led by arrogance to (more) crime. So enough for him is Hell, and worst indeed is that place to rest!

and when it is said to him, ‹Fear God›, vainglory seizes him in his sin. So Gehenna shall be enough for him — how evil a cradling!

And whenever he is told, «Be conscious of God,» his false pride drives him into sin: wherefore hell will be his allotted portion-and how vile a resting-place!

En indien iemand tot hem zegt: «Vrees God» dan maken zich trotschheid en misdaad van hem meester; maar de hel zal zijne belooning zijn, en dat is eene ongelukkige rustplaats.

And if he is told: "Be aware of God," his pride leads to more sin. Hell shall be sufficient for him; what a miserable abode!

E quando gli si dice: «Temi Allah», un orgoglio criminale lo agita. L’Inferno gli basterà, che tristo giaciglio!

And when it is said to him, "Fear Allah", he is led by arrogance to (more) crime. So enough for him is Hell, and worst indeed is that place to rest!

Когда ему говорят: «Побойся Аллаха!» – гордыня подталкивает его на грех. Довольно с него Геенны! Как же скверно это ложе!

Когда же ему говорят: «Бойся Аллаха!» – им овладевает греховное величие. Довольно для него ада – а ведь это скверное прибежище!

And when it is said to him, guard against (the punish ment of) Allah; pride carries him off to sin, therefore hell is sufficient for him; and certainly it is an evil resting place.

And when it is said unto him: Be careful of thy duty to Allah, pride taketh him to sin. Hell will settle his account, an evil resting-place.

And when it is said to him, ‹Fear God,› then pride takes hold upon him in sin; but hell is enough for him! surely an evil couch is that.

Ona, «Allah’tan sakın!» dendiğinde, gurur kendisini günaha götürür. Böylesine, cehennem yeter. Gerçekten ne kötü yataktır o!

When it is said to him: ‹Fear Allah, ‹ egotism takes him in his sin. Gehenna (Hell) shall be enough for him. How evil a cradling!

When he is advised to be mindful of Allah’s Laws, his false pride plunges him further down in inhumanity. Hell will settle his account, a miserable abode.

When he is told, «Observe GOD,» he becomes arrogantly indignant. Consequently, his only destiny is Hell; what a miserable abode.

And when it is said to him, «Fear God,» the pride of sin seizeth him: but he shall have his fill of Hell; and right wretched the couch!

And if one say unto him, fear God; pride seizeth him, together with wickedness; but hell shall be his reward, and an unhappy couch shall it be.

And when it is said to him `Fear ALLAH,› pride incites him to further sin. So Hell shall be his sufficient reward; and surely it is an evil place of rest.

Und wenn ihm gesagt wird: «Fürchte Allah», so treibt ihn Stolz zur Sünde. Drum soll die Hölle sein Los sein; und schlimm ist die Ruhestatt!

Когда же говорят ему: «Побойся Бога!», ■ Его ведет гордыня к большему греху. ■ Его уделом станет Ад – ■ Прескверное пристанище усопших!

Әгәр ул залимга Аллаһудан курык дип әйтелсә, тотар аны ачу һәм наданлык гайрәте тәкәбберләнеп явыз эшләрне, төрле гөнаһларны эшләмәк өчен. Аңа ґәзаб йөзеннән җәһәннәм газабы җитәр. Ул җәһәннәм – анда кайтучылар өчен нинди яман урын.

اور جب اس سے کہا جاتا ہے کہ خدا سے خوف کر تو غرور اس کو گناہ میں پھنسا دیتا ہے۔ سو ایسے کو جہنم سزاوار ہے۔ اور وہ بہت برا ٹھکانہ ہے

اور جب اسے اس (ظلم و فساد پر) کہا جائے کہ اﷲ سے ڈرو تو اس کا غرور اسے مزید گناہ پر اکساتا ہے، پس اس کے لئے جہنم کافی ہے اور وہ یقیناً برا ٹھکانا ہے،