كانَ النَّاسُ أُمَّةً واحِدَةً فَبَعَثَ اللَّهُ النَّبِيِّينَ مُبَشِّرِينَ وَ مُنْذِرِينَ وَ أَنْزَلَ مَعَهُمُ الْكِتابَ بِالْحَقِّ لِيَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ فِيمَا اخْتَلَفُوا فِيهِ وَ مَا اخْتَلَفَ فِيهِ إِلاَّ الَّذِينَ أُوتُوهُ مِنْ بَعْدِ ما جاءَتْهُمُ الْبَيِّناتُ بَغْياً بَيْنَهُمْ فَهَدَى اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا لِمَا اخْتَلَفُوا فِيهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِهِ وَ اللَّهُ يَهْدِي مَنْ يَشاءُ إِلى صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ

كان النّاس أمّة واحدة فبعث اللّه النّبيّين مبشّرين و منذرين و أنزل معهم الكتاب بالحقّ ليحكم بين النّاس فيما اختلفوا فيه و ما اختلف فيه إلاّ الّذين أوتوه من بعد ما جاءتهم البيّنات بغيا بينهم فهدى اللّه الّذين آمنوا لما اختلفوا فيه من الحقّ بإذنه و اللّه يهدي من يشاء إلى صراط مستقيم

Kana alnnasu ommatan wahidatan fabaAAatha Allahu alnnabiyyeena mubashshireena wamunthireena waanzala maAAahumu alkitaba bialhaqqi liyahkuma bayna alnnasi feema ikhtalafoo feehi wama ikhtalafa feehi illa allatheena ootoohu min baAAdi ma jaat-humu albayyinatu baghyan baynahum fahada Allahu allatheena amanoo lima ikhtalafoo feehi mina alhaqqi bi-ithnihi waAllahu yahdee man yashao ila siratin mustaqeemin

مردم يک امت بودند ، پس خدا پيامبران بشارت دهنده و ترساننده را، بفرستاد، و بر آنها کتاب بر حق نازل کرد تا آن کتاب در آنچه مردم اختلاف دارند ميانشان حکم کند ، ولي جز کساني که کتاب بر آنها نازل شده و حجتهاآشکار گشته بود از روي حسدي که نسبت به هم مي ورزيدند در آن اختلاف نکردند و خدا مؤمنان را به اراده خود در آن حقيقتي که اختلاف مي کردند راه نمود ، که خدا هر کس را که بخواهد به راه راست هدايت مي کند

[در آغاز] مردم امت يگانه اى بودند، آنگاه خداوند پيامبران را مژده آور و هشداردهنده برانگيخت و بر آنان بحق كتاب آسمانى نازل كرد تا در هر آنچه اختلاف مىورزند در ميان مردم داورى كند; و در آن اختلاف نكردند مگر كسانى كه به آنان [دين و كتاب] داده شده بود كه پس ا

(نخست) مردم امّت واحدى بودند. خدا پيامبرانى را براى بشارت نيكوكاران و ترسانيدن گنهكاران فرستاد و بحق كتابهايى بر آنان نازل كرد تا در ميان مردم در مورد آنچه اختلاف داشتند حكم و قضاوت كنند (درباره پيامبران و كتب آسمانى) كسى اختلاف ايجاد نكرد مگر دارندگان اين كتابها (علماى قوم يهود) كه با وجود دلايل روشن از روى حسادت و بخاطر انحراف از حق و ستمگرى در آن اختلاف كردند. ليكن خدا با خواست خود كسانى را كه ايمان آورده بودند، بحقيقت آنچه مورد اختلاف بود، رهنمون ساخت. البته خدا هر كسى را كه بخواهد براه راست هدايت مى‏نمايد.

مردم [در ابتدای تشکیل اجتماع] گروهی واحد و یک دست بودند [و اختلاف و تضادی در امور زندگی نداشتند] ، پس [از پدید آمدن اختلاف و تضاد] خدا پیامبرانی را مژده دهنده و بیم رسان برانگیخت، و با آنان به درستی و راستی کتاب را نازل کرد، تا میان مردم در آنچه با هم اختلاف داشتند، داوری کند. [آن گاه در خود کتاب اختلاف پدید شد] و اختلاف را در آن پدید نیاوردند مگر کسانی که به آنان کتاب داده شد، [این اختلاف] بعد از دلایل و برهان های روشن و آشکاری بود که برای آنان آمد، [و سبب آن] برتری جویی و حسد در میان خودشان بود. پس خدا اهل ایمان را به توفیق خود، به حقّی که در آن اختلاف کردند، راهنمایی کرد. و خدا هر که را بخواهد به راهی راست هدایت می کند.

بودند مردم (بحسب فطرت در آغاز تشكيل اجتماع) گروهى يگانه (بعدا اختلاف پديدار شد) پس خدا برانگيخت پيامبران را در حالتى كه نويد دهنده و بيم دهنده بودند و فرو فرستاد خدا با پيامبران كتاب را براستى و درستى تا آن كتاب حكم كند ميان مردم در باره آن (آئينى) كه اختلاف كردند در آن و اختلاف نكردند در دين مگر كسانى كه كتاب بديشان داده بودند از پس آنكه آمد بديشان نشانه‏هاى روشن بخاطر سركشى كه ميانشان بود پس هدايت كرد خدا آنان را كه ايمان آورده‏اند به آن حقى كه اهل خلاف اختلاف كردند در آن باذن (و بلطف و اراده) خود و خدا هدايت مى‏كند هر كه را بخواهد براه راست

مردم، امتى يگانه بودند؛ پس خداوند پيامبران را نويدآور و بيم‏دهنده برانگيخت ، و با آنان، كتاب [خود] را بحق فرو فرستاد، تا ميان مردم در آنچه با هم اختلاف داشتند داورى كند. و جز كسانى كه [كتاب‏] به آنان داده شد -پس از آنكه دلايل روشن براى آنان آمد- به خاطر ستم [و حسدى‏] كه ميانشان بود، [هيچ كس‏] در آن اختلاف نكرد. پس خداوند آنان را كه ايمان آورده بودند، به توفيق خويش، به حقيقت آنچه كه در آن اختلاف داشتند، هدايت كرد. و خدا هر كه را بخواهد به راه راست هدايت مى‏كند.

مردم امتى يگانه بودند، خدا پيامبران را نويد بخش و هشدار دهنده برانگيخت و به همراهشان كتابى را كه به حق دعوت مى‏كند فرو فرستاد تا در ميان مردم داور موارد اختلافشان باشد. تنها كسانى كه كتاب و نشانه‏هاى واضح به آنها داده شده بود از روى حسد با يكديگر در آن اختلاف كردند. خداوند به فرمان خود مؤمنان را به حقيقت چيزى كه مورد اختلافشان بود رهبرى كرد. خدا هر كه را بخواهد به راه راست هدايت مى‏كند.

مردم، امتى واحد بودند، پس خداوند پيامبرانى مژده آور و هشدار دهنده برانگيخت و با ايشان كتاب را به حق فرو فرستاد، تا ميان مردم در آنچه اختلاف مى‏كردند، حكم كند. و اختلاف در آن [كتاب‏] نكردند، مگر همانها كه كتاب به ايشان داده شده بود، پس از آن معجزات، كه براى آنها آمده بود، از دشمنى و حسادتى كه ميان آنها بود. پس خدا به اذن خود، آنان را كه ايمان آورده بودند، در آنچه از حقّ [معجزات‏] در آن اختلاف مى‏كردند، هدايت فرمود، و خداوند هر كه را كه بخواهد، به راه راست هدايت مى‏كند.

بودند مردمان امت واحده پس برانگيخت خدا پيغمبران را مژده دهندگان و بيم كنندگان و فرو فرستاد با ايشان كتاب را براستى تا حكم كند ميان مردمان در آنچه اختلاف كردند در آن و اختلاف نكردند در آن مگر آنان كه داده شدند آنرا از بعد آن كه آمد ايشان را حجت‏ها از راه حسد ميانشان پس راه نمود خدا آنان را كه گرويدند مر آنچه را اختلاف كردند در آن از حق بفرمان او و خدا راه مينمايد هر كه را ميخواهد براه راست

مردم يك امّت (گروه) بودند، آن گاه خدا پيامبران را مژده آور و بيم‏دهنده بر انگيخت و با آنان كتاب [آسمانى‏] را به راستى فرو فرستاد تا در آنچه در آن اختلاف دارند ميان مردم حكم كند و جز كسانى كه آن [كتاب‏] به آنان داده شد، پس از آنكه نشانه‏هاى روشن به آنان رسيد- [آن هم‏] از روى رشك در بين خود- در آن اختلاف نكردند. پس خداوند به حكم خود مؤمنان را به حقى كه در آن اختلاف كردند، رهنمون شد و خداوند هر كه را بخواهد به راه راست هدايت مى‏كند

مردم (در آغاز) یک دسته بودند؛ (و تضادی در میان آنها وجود نداشت. بتدریج جوامع و طبقات پدید آمد و اختلافات و تضادهایی در میان آنها پیدا شد، در این حال) خداوند، پیامبران را برانگیخت؛ تا مردم را بشارت و بیم دهند و کتاب آسمانی، که به سوی حق دعوت می‌کرد، با آنها نازل نمود؛ تا در میان مردم، در آنچه اختلاف داشتند، داوری کند. (افراد باایمان، در آن اختلاف نکردند؛) تنها (گروهی از) کسانی که کتاب را دریافت داشته بودند، و نشانه‌های روشن به آنها رسیده بود، به خاطر انحراف از حق و ستمگری، در آن اختلاف کردند. خداوند ، آنهایی را که ایمان آورده بودند، به حقیقت آنچه مورد اختلاف بود، به فرمان خودش، رهبری نمود. (امّا افراد بی‌ایمان، همچنان در گمراهی و اختلاف، باقی ماندند.) و خدا، هر کس را بخواهد، به راه راست هدایت می‌کند.

مردم همه يك گروه- يكسان و بر يك راه و روش و آيين- بودند، [سپس اختلاف كردند] پس خدا پيامبران را برانگيخت نويددهنده و بيم‏كننده، و با ايشان كتاب فرو فرستاد براستى و درستى، تا ميان مردم در آنچه اختلاف كردند حكم كند، و در آن اختلاف نكردند مگر همان كسان كه آن (كتاب) بديشان داده شده بود، [آنهم‏] از پس حجتهاى روشنى كه به آنها رسيده بود، از روى بدخواهى و ستم در ميان خويش، پس خداوند به خواست خود آنان را كه ايمان داشتند به آن حقى كه در آن اختلاف كردند راه نمود و خدا هر كه را خواهد به راه راست راه مى نمايد.

بودند مردمان امت واحده پس برانگيخت خدا پيغمبران را مژده دهندگان و بيم كنندگان و فرو فرستاد با ايشان كتاب را براستى تا حكم كند ميان مردمان در آنچه اختلاف كردند در آن و اختلاف نكردند در آن مگر آنان كه داده شدند آنرا از بعد آن كه آمد ايشان را حجت‏ها از راه حسد ميانشان پس راه نمود خدا آنان را كه گرويدند مر آنچه را اختلاف كردند در آن از حق بفرمان او و خدا راه مينمايد هر كه را ميخواهد براه راست

بودند مردم يك امت پس برانگيخت خدا پيمبران را بشارت دهندگان و ترسانندگان و فرستاد با ايشان كتاب را به حقّ تا حكم كند ميان مردم در آنچه اختلاف كردند در آن و اختلاف نكردند در آن مگر آنان كه داده شدندش پس از رسيدن نشانيها بديشان به ستمى ميان خويش پس هدايت كرد خدا مؤمنان را بدانچه اختلاف كردند در آن از حقّ به اذن خود و خدا هدايت كند هر كه را خواهد به راه راست

مردم یک گروه بودند، خدا رسولان را فرستاد که (نیکوکاران را) بشارت دهند و (بدان را) بترسانند، و با آنها کتاب به راستی فرستاد تا در موارد نزاع مردم تنها دین خدا به عدالت حکمفرما باشد؛ و در کتاب حق، اختلاف و شبهه نیفکندند مگر همان گروه که بر آنان کتاب آسمانی آمد، برای تعدی به حقوق یکدیگر، پس خداوند به لطف خود اهل ایمان را از آن ظلمت شبهات و اختلافات به نور حق هدایت فرمود، و خدا هر که را خواهد راه راست بنماید.

هنگامي که خدا پيامبران را به عنوان مژده دهنده و هشداردهنده فرستاد، مردم يک امت واحد بودند. او به آنان کتاب آسماني را که حاوي حقيقت بود، نازل کرد تا ميان مردم در اختلافاتشان قضاوت کند. شگفتا، آنان که کتاب آسماني دريافت كردند، كسانى بودند كه با وجود مدارک واضح و روشنى كه به آنها داد شد، هر کتاب آسماني جديدي را تکذيب کردند. اين ناشي از حسادت آنهاست. خدا به خواست خود، کساني را که ايمان دارند به سوي آن حقيقتي که سايرين در آن اختلاف دارند، هدايت مي نمايد. هر کس که بخواهد، خدا او را در راه راست هدايت

The people were one nation , so God sent the prophets, announcing good news and warners/givers of notice , and He descended with them The Book , with the truth/correct to judge/rule between the people in what they differed/disputed in it, and no (one) differed/disputed in it except those who were given it from after what the evidences came to them, oppression/transgression/corruption between them, so God guided those who believed, for what they differed/disputed in it from the truth , with His permission , and God guides whom He wills/wants to a straight/direct road/way .

Mankind were one community and Allah sent Prophets with glad tidings and warnings, and with them He sent the Scripture in truth to judge between people in matters wherein they differed. And only those to whom (the Scripture) was given differed concerning it after clear proofs had come unto them through hatred, one to another. Then Allah by His Leave guided those who believed to the truth of that wherein they differed. And Allah guides whom He wills to a Straight Path.

The people were one nation; then God sent forth the Prophets, good tidings to bear and warning, and He sent down with them the Book with the truth, that He might decide between the people touching their differences; and only those who had been given it were at variance upon it, after the clear signs had come to them, being insolent one to another; then God guided those who believed to the truth, touching which they were at variance, by His leave; and God guides whomsoever He will to a straight p

ALL MANKIND were once one single community; [then they began to differ – ] whereupon God raised up the prophets as heralds of glad tidings and as warners, and through them bestowed revelation from on high, setting forth the truth, so that it might decide between people with regard to all on which they had come to hold divergent views. Yet none other than the selfsame people who had been granted this [revelation] began, out of mutual jealousy, to disagree about its meaning after all evidence of the truth had come unto them. But God guided the believers unto the truth about which, by His leave, they had disagreed: for God guides onto a straight way him that wills [to be guided].

De menschen hadden vroeger n geloof, en God zond hen profeten, om hun het heil te verkondigen en met straffen te bedreigen. Door hen openbaarde hij de schrift in waarheid, om tusschen de menschen en het voorwerp hunner twist uitspraak te doen. Maar juist nadat zij de schrift hadden ontvangen, twisten zij uit nijd met elkander. En God leidt de geloovigen naar die waarheid, waarover zij twisten, naar zijnen wil; want God leidt op den rechten weg wien hij wil.

The people used to be one nation, then God sent the prophets as bearers of good news and warners, and He sent down with them the Scripture with the facts so that they may judge between the people in what they were disputing. But after receiving the clarity, the people disputed in it due to animosity between them. And God guided those who believed with His permission regarding what they disputed in of the truth. And God guides whoever He wishes to a straight path.

Gli uomini formavano un’unica comunità. Allah poi inviò loro i profeti in qualità di nunzi e ammonitori; fece scendere su di loro la Scrittura con la verità, affinché si ponesse come criterio tra le genti a proposito di ciò su cui divergevano. E disputarono, ribelli gli uni contro gli altri, proprio coloro che lo avevano. Eppure erano giunte loro le prove! Allah, con la Sua volontà, guidò coloro che credettero a quella parte di Verità sulla quale gli altri litigavano. Allah guida chi vuole sulla retta Via.

Mankind were one community and Allah sent Prophets with glad tidings and warnings, and with them He sent the Scripture in truth to judge between people in matters wherein they differed. And only those to whom (the Scripture) was given differed concerning it after clear proofs had come unto them through hatred, one to another. Then Allah by His Leave guided those who believed to the truth of that wherein they differed. And Allah guides whom He wills to a Straight Path.

Люди были одной общиной, и Аллах отправил пророков добрыми вестниками и предостерегающими увещевателями, ниспослал вместе с ними Писание во истине, чтобы рассудить людей в том, в чем они разошлись во мнениях. Но разошлись во мнениях относительно этого только те, кому было даровано Писание, после того, как к ним явились ясные знамения, по причине зависти и несправедливого отношения друг к другу. Аллах по Своей воле направил тех, которые уверовали, к истине, относительно которой они разошлись во мнениях. Аллах наставляет на прямой путь, кого пожелает.

Люди были одной религиозной общиной, и Аллах ниспослал пророков вестниками и увещевателями и ниспослал вместе с ними Писание истинное, чтобы рассудить людей в том, в чем они разошлись. А разошлись насчет [религии] только те, которым было даровано Писание, после того как к ним явились ясные знамения, будучи несправедливы друг к другу. И Аллах по Своей воле направил тех, которые уверовали, к истине, по поводу которой они разошлись по Его дозволению. Аллах ведет того, кого пожелает, к прямому пути.

(All) people are a single nation; so Allah raised prophets as bearers of good news and as warners, and He revealed with them the Book with truth, that it might judge between people in that in which they differed; and none but the very people who were given it differed about it after clear arguments had come to them, revolting among themselves; so Allah has guided by His will those who believe to the truth about which they differed and Allah guides whom He pleases to the right path.

Mankind were one community, and Allah sent (unto them) prophets as bearers of good tidings and as warners, and revealed therewith the Scripture with the truth that it might judge between mankind concerning that wherein they differed. And only those unto whom (the Scripture) was given differed concerning it, after clear proofs had come unto them, through hatred one of another. And Allah by His Will guided those who believe unto the truth of that concerning which they differed. Allah guideth whom He will unto a straight path.

Men were one nation once, and God sent prophets with good tidings and with warnings, and sent down with them the Book in truth, to judge between men in that wherein they disagreed; but none did disagree therein save those who had been given it after that manifest signs had come to them, through greed amongst themselves; and God guided those who did believe to that truth concerning which they disagreed by His permission, for God guides whom He will unto the right path.

İnsanlar bir tek ümmet idi. Sonra Allah, peygamberleri müjdeleyiciler ve uyarıcılar olarak gönderdi. Onlarla beraber, anlaşmazlığa düştükleri konularda, insanlar arasında hükmetsinler diye gerçeği taşıyan kitabı hak olarak indirdi. O kitapta anlaşmazlığa düşenler, o kitap kendilerine verilmiş olanlardan başkaları değildi. Bunlar, kendilerine açık kanıtlar geldikten sonra sırf aralarındaki kıskançlık/doymazlık/azgınlık/denge noktasından sapma/yalancılık/zulüm/kibir/zinakârlık yüzünden, çekişmeye girmiştir. Sonra Allah kendi izniyle, inananları, üzerinde tartışmaya girdikleri gerçeğe tekrar ulaştırdı. Allah, dilediği kişiyi/dileyeni dosdoğru yola iletir.

The people were one nation. Then Allah sent forth Prophets to give them glad tidings and to warn them; and with them He sent down the Book with the truth, that He might rule between the people in that which they differ. Only those to whom it had been given differed about it after the clear verses had come to them, transgressing between themselves. Then Allah guided those who believed concerning that which they were at variance in the truth, by His permission. Allah guides whom He will to the Straight Path.

Mankind were one community. (Nature’s provision was abundant and open for all (2:36). Then Satan, their selfish desire, divided them (10:19)) Allah sent Prophets as heralds of good news and as Warners. He sent down with them the Scripture with the Truth to judge among people in their differences. After the Prophet passed on, people started differing in the Scripture that was given to them with clear verses. And they did so in stubborn rivalry. Allah by His Will keeps the sincere believers guided in Truth concerning whatever differences arise among them. Allah guides people according to His Laws. (Using your faculties of listening, observing and reasoning will help you achieve guidance, while selfishness, arrogance and blind following will lead people astray (2:170), (6:56), (40:35), (41:17)).

The people used to be one community when GOD sent the prophets as bearers of good news, as well as warners. He sent down with them the scripture, bearing the truth, to judge among the people in their disputes. Ironically, those who received the scripture were the ones who rejected any new scripture, despite clear proofs given to them. This is due to jealousy on their part. GOD guides those who believe to the truth that is disputed by all others, in accordance with His will. GOD guides whoever wi

Mankind was but one people; and God sent prophets to announce glad tidings and to warn; and He sent down with them the Book of Truth, that it might decide the disputes of men; and none disputed but those to whom the Book had been given, after the clear tokens had reached them, – being full of mutual jealousy. And God guided those who believed to the truth of that about which, by his permission, they had disputed; for God guideth whom he pleaseth into the straight path.

Mankind was of one faith, and God sent prophets bearing good tidings, and denouncing threats, and sent down with them the scripture in truth, that it might judge between men of that concerning which they disagreed: And none disagreed concerning it, except those to whom the same scriptures were delivered, after the declarations of God’s will had come unto them, out of envy among themselves. And God directed those who believed, to that truth concerning which they disagreed, by his will: For God di

Mankind were one community, then they differed among themselves, so ALLAH raised Prophets as bearers of good tidings and as warners, and sent down with them the book containing the truth that HE might judge between the people wherein they differed. But then they began to differ about the Book, and none differed about it except those to whom it was given, after clear Signs had come to them, out of envy towards one another. Now has ALLAH, by HIS command, guided the believers to the truth in regard

Das Menschengeschlecht war eine Gemeinde; dann erweckte Allah Propheten als Bringer froher Botschaft und als Warner und sandte hinab mit ihnen das Buch mit der Wahrheit, daß Er richte zwischen den Menschen in dem, worin sie uneins waren. Und gerade jene wurden darüber uneins, denen es gegeben worden – nachdem ihnen doch deutliche Zeichen zuteil geworden waren -, aus gegenseitigem Neid. Also leitete Allah durch Sein Gebot die Gläubigen zu der Wahrheit, über die jene anderen uneins waren; und Alla

(Ведь некогда) одной общиной жили люди, ■ И посылал Аллах пророков к ним ■ С благою Вестью и с предупрежденьем ■ (О Дне Господнего Суда). ■ Он с ними Книгу Истины послал, ■ Чтоб рассудили люди меж собой ■ Все то, в чем разошлись (их страсти). ■ Когда же им знаменья ясные предстали, ■ То в разногласии остались только те, ■ Кто был исполнен зависти и злобы. ■ Аллах же милостью Своей ■ Направил праведных к той Истине заветной, ■ Что вызывала прежде разногласия средь них, – ■ Ведь праведным путем Аллах ведет того, ■ Кого сочтет Своим желаньем.

Кешеләр һәммәсе дә ислам динендә иделәр, соңра төрле диннәргә бүленделәр. Аллаһ һәммә кавемнәргә пәйгамбәр күндерде, Аллаһуга баш игәннәрне җәннәтләр белән сөендерүче, һәм Аллаһуга буйсынмаган кешеләрне җәһәннәм газабы белән куркытучы итеп. Янә Аллаһ аларга китап иңдерде хаклык белән, ихтыйлаф кылышкан кешеләр арасын гаделлек белән хөкем итсеннәр өчен, ягъни дин эшләрендә төрле юлда булган кешеләрне, бер генә юлга кертмәк өчен. Ислам диненең хөкемнәрендә ихтыйлаф кылышмадылар, мәгәр Аллаһудан аларга китап бирелгән кавем, китапларында ислам дине ачык бәян ителгәннән соң бер-берсенә хөседлек белән ихтыйлаф кылыштылар, төрле мәзһәбләргә бүленделәр. Аллаһу тәгалә, Коръән белән гамәл кылучы хак мөэминнәрне бидәґәтчеләр ихтилаф кыйлышкан эшләрдә хак булган ягына күндерде үзенең теләге белән. Аллаһ үзе теләгән кешене туры юлга салыр.

(پہلے تو سب) لوگوں کا ایک ہی مذہب تھا (لیکن وہ آپس میں اختلاف کرنے لگے) تو خدا نے (ان کی طرف) بشارت دینے والے اور ڈر سنانے والے پیغمبر بھیجے اور ان پر سچائی کے ساتھ کتابیں نازل کیں تاکہ جن امور میں لوگ اختلاف کرتے تھے ان کا ان میں فیصلہ کردے۔ اور اس میں اختلاف بھی انہیں لوگوں نے کیا جن کو کتاب دی گئی تھی باوجود یہ کہ ان کے پاس کھلے ہوئے احکام آچکے تھے (اور یہ اختلاف انہوں نے صرف) آپس کی ضد سے (کیا) تو جس امر حق میں وہ اختلاف کرتے تھے خدا نے اپنی مہربانی سے مومنوں کو اس کی راہ دکھا دی۔ اور خدا جس کو چاہتا ہے سیدھا رستہ دکھا دیتا ہے

(ابتداء میں) سب لوگ ایک ہی دین پر جمع تھے، (پھر جب ان میں اختلافات رونما ہو گئے) تو اﷲ نے بشارت دینے والے اور ڈر سنانے والے پیغمبروں کو بھیجا، اور ان کے ساتھ حق پر مبنی کتاب اتاری تاکہ وہ لوگوں میں ان امور کا فیصلہ کر دے جن میں وہ اختلاف کرنے لگے تھے اور اس میں اختلاف بھی فقط انہی لوگوں نے کیا جنہیں وہ کتاب دی گئی تھی، باوجود اس کے کہ ان کے پاس واضح نشانیاں آچکی تھیں، (اور انہوں نے یہ اختلاف بھی) محض باہمی بغض و حسد کے باعث (کیا) پھر اﷲ نے ایمان والوں کو اپنے حکم سے وہ حق کی بات سمجھا دی جس میں وہ اختلاف کرتے تھے، اور اﷲ جسے چاہتا ہے سیدھے راستے کی طرف ہدایت فرما دیتا ہے،