فَلَمَّا ذَهَبَ عَنْ إِبْراهِيمَ الرَّوْعُ وَ جاءَتْهُ الْبُشْرى يُجادِلُنا فِي قَوْمِ لُوطٍ

فلمّا ذهب عن إبراهيم الرّوع و جاءته البشرى يجادلنا في قوم لوط

Falamma thahaba AAan ibraheema alrrawAAu wajaat-hu albushra yujadiluna fee qawmi lootin

چون وحشت از ابراهيم برفت و شادماني جايش را بگرفت ، با ما در باره قوم لوط به مجادله برخاست

و چون ترس از ابراهيم دور شد، و بشارت به او رسيد، در باره قوم لوط [به قصد شفاعت] با ما به چون و چرا پرداخت.

پس از اينكه ترس از ابراهيم برطرف شد و بشارت فرزند بر او رسيد، براى (شفاعت و نجات) قوم لوط با فرستادگان ما به بحث و مجادله پرداخت.

پس هنگامی که ترس و دلهره از ابراهیم برطرف شد و آن مژده به او رسید، با ما درباره قوم لوط [به قصد دفع عذاب از آنان] به گفتگو پرداخت.

پس آندم كه برفت از ابراهيم ترس و آمد بوى بشارت (فرزند) مجادله مى‏كرد با (فرشتگان) ما در باره قوم لوط

پس وقتى ترس ابراهيم زايل شد و مژده [فرزنددار شدن‏] به او رسيد، در باره قوم لوط با ما [به قصد شفاعت‏] چون و چرا مى‏كرد.

چون وحشت از ابراهيم برطرف شد و بشارت به او رسيد درباره قوم لوط با ما به بحث پرداخت

پس چون خوف از ابراهيم برفت و او را مژده رسيد، مجادله مى‏كرد با فرشتگان مادر درباره [مؤمنان‏] قوم لوط.

پس چون رفت از ابراهيم ترس و آمد او را مژده فرزند سخن ميكرد با ما در باره شفاعت قوم لوط

پس چون ترس از [دل‏] ابراهيم [بيرون‏] رفت و او را بشارت آمد، در [باره‏] قوم لوط شروع به مجادله با ما كرد

هنگامی که ترس ابراهیم فرو نشست، و بشارت به او رسید، درباره قوم لوط با ما مجادله می‌کرد…

پس چون آن ترس از ابراهيم برفت و او را مژدگان رسيد، در باره قوم لوط با ما به گفت‏وگو- درخواست برداشتن عذاب- پرداخت.

پس چون رفت از ابراهيم ترس و آمد او را مژده فرزند سخن مى‏كرد با ما در باره شفاعت قوم لوط

تا گاهى كه برفت از ابراهيم ترس و بيامدش مژده مى ستيزد با ما در باره قوم لوط

چون ابراهیم را وحشت از دل برفت و بشارت (فرزند) بیامد در آن حال برای خلاص قوم لوط با ما به گفتگو و التماس در آمد.

هنگامي كه ترس ابراهيم فرو نشست و به او مژده داده شد، او به طرفداري از قوم لوط با ما به مجادله پرداخت.

So when the fear/fright went away from Abraham, and the good news came to him, (he) argues/disputes with Us in150Lot’s nation.

Then when the fear had gone away from (the mind of) Ibraheem (Abraham), and the glad tidings had reached him, he began to plead with Us (Our Messengers) for the people of Lout (Lot).

So, when the awe departed from Abraham and the good tidings came to him, he was disputing with Us concerning the people of Lot;

And when the fear had left Abraham, and the glad tiding had been conveyed to him, he began to plead with Us for Lot’s people:›

En toen Abrahams vreeze was geweken, twistte hij met ons nopens het volk van Lot;

So when the shock left Abraham, and the good news was delivered to him, he began to argue with Us for the people of Lot.

Quando Abramo fu rassicurato e apprese la lieta novella, cercò di disputare con Noi [a favore] del popolo di Lot.

Then when the fear had gone away from (the mind of) Ibraheem (Abraham), and the glad tidings had reached him, he began to plead with Us (Our Messengers) for the people of Lout (Lot).

Когда страх Ибрахима (Авраама) прошел и он услышал радостную весть, он стал препираться с Нами за народ Лута (Лота).

Когда страх Ибрахима улегся и он услышал радостную весть, он вступил с Нами в спор о народе Лута,

So when fear had gone away from Ibrahim and good news came to him, he began to plead with Us for Lut’s people.

And when the awe departed from Abraham, and the glad news reached him, he pleaded with Us on behalf of the folk of Lot.

And when his terror left Abraham, and the glad tidings came to him, he wrangled with us about the people of Lot;

İbrahim’den korku gidip yerine müjde gelince, Lût kavmi hakkında bizimle tartışır oldu.

And when the wonderment departed from Abraham and the glad tidings reached him, he pleaded with Us for the nation of Lot;

When the fear had left Abraham, and the good news was conveyed to him, he began to plead with Us for Lot’s people.

When Abraham’s fear subsided, and the good news was delivered to him, he proceeded to argue with us on behalf of Lot’s people.

They said, «Marvellest thou at the command of God? God’s mercy and blessing be upon you, O people of this house; praise and glory are His due!»

And when his apprehension had departed from Abraham, and the good tidings of Isaac’s birth had come unto him, he disputed with us concerning the people of Lot:

And when fear departed from Abraham and the glad tidings came to him, he began to plead with US for the people of Lot.

Als die Furcht von Abraham gewichen war und die frohe Botschaft zu ihm kam, da begann er, mit Uns zu streiten über das Volk Lots.

Когда же страх покинул Ибрахима ■ И радостная весть пришла к нему, ■ Он стал ходатаем пред Нами о народе Лута, –

Ибраһим г-мнән курку беткәч һәм аңа бала булачагы белән шатлыклы хәбәр дә булгач, Лут кауме хакында безнең белән бәхәсләшәдер, ягъни фәрештәләр Лут каумен һәлак итәбез дигәч, бит алар арасында мөселманнары да бар, аларны да һәлак итәсезме, дип.

جب ابراہیم سے خوف جاتا رہا اور ان کو خوشخبری بھی مل گئی تو قوم لوط کے بارے میں لگے ہم سے بحث کرنے

پھر جب ابراہیم (علیہ السلام) سے خوف جاتا رہا اور ان کے پاس بشارت آچکی تو ہمارے (فرشتوں کے) ساتھ قومِ لوط کے بارے میں جھگڑنے لگے،