وَ إِذا تُتْلى عَلَيْهِ آياتُنا وَلَّى مُسْتَكْبِراً كَأَنْ لَمْ يَسْمَعْها كَأَنَّ فِي أُذُنَيْهِ وَقْراً فَبَشِّرْهُ بِعَذابٍ أَلِيمٍ

و إذا تتلى عليه آياتنا ولّى مستكبرا كأن لم يسمعها كأنّ في أذنيه وقرا فبشّره بعذاب أليم

Wa-itha tutla AAalayhi ayatuna walla mustakbiran kaan lam yasmaAAha kaanna fee othunayhi waqran fabashshirhu biAAathabin aleemin

و چون آيات ما بر آنها خوانده شود ، با خود پسندي روي برگردانند ، چنان که گويي نشنيده اند يا همانند کسي که گوشهايش سنگين شده باشد او رابه عذابي دردآور بشارت ده

و چون آيات ما بر او خوانده شود، متكبرانه روى برگرداند كه گويى آن را نشنيده است، چنانكه گويى در گوشهايش سنگينى اى هست، پس او را از عذاب دردناك خبر ده.

و چون آيات ما براى او خوانده شود، چنان با تكبر و غرور روى برميگرداند كه گويى هيچ آن را نشنيد و پندارى از هر دو گوش كر است. يا پيامبر، او را به عذابى بس دردناك نويد بده.

چون آیات ما بر او خوانده شود متکبرانه روی برمی گرداند، گویی آنها را نشنیده است، انگار در دو گوشش سنگینی است، پس او را به عذابی دردناک مژده ده؛

و چون خوانده شود بر آن كس (كه برگزيده حكايات خرافى را) آيتهاى كلام ما روى بگرداند در حاليكه تكبر كننده است گويا نشنيده آنرا گويا در هر دو گوش او سنگينى است پس نويدش بده به عذابى دردناك

و چون آيات ما بر او خوانده شود، با نِخوت روى برمى‏گرداند، چنانكه گويى آن را نشنيده [يا] گويى در گوشهايش سنگينى است؛ پس او را از عذابى پر درد خبر ده.

آن گاه كه آيات ما بر او خوانده شود با خودپسندى چنان روى برتابد كه گويى آن را نشنيده است يا گويى گوشهايش سنگين است. او را به عذاب دردناك بشارت ده.

و چون آيات ما بر او خوانده شود، تكبركنان روى برگرداند، پندارى هرگز آن را نشنيده است گويى در دو گوش او سنگينى است، پس او را به عذابى دردناك بشارت ده.

چون خوانده شود بر او آيت‏هاى ما روى گرداند تكبر كنان گويا كه نشنيد آنرا گويا كه در گوشهايش گرانيست پس مژده ده او را بعذابى پر درد

و چون آيات ما بر او خوانده مى‏شود، تكبركنان روى گرداند. گويى كه آن را نشنيده است. گويا كه در دو گوش او سنگينى‏اى هست. پس او را به عذابى دردناك خبر ده

و هنگامی که آیات ما بر او خوانده می‌شود، مستکبرانه روی برمی‌گرداند، گویی آن را نشنیده است؛ گویی اصلاً گوشهایش سنگین است! او را به عذابی دردناک بشارت ده!

و چون آيات ما بر او خوانده شود با حالت گردنكشى روى بگرداند گويى كه آنها را نشنيده [و] گويى در گوشهاى وى گرانى است، پس او را به عذاب دردناك مژده ده.

چون خوانده شود بر او آيت‏هاى ما روى گرداند تكبركنان گويا كه نشنيد آنرا گويا كه در گوشهايش گرانيست پس مژده ده او را بعذابى پر درد

و گاهى كه خوانده شود بر او آيتهاى ما پشت كند كبرورزنده چنانكه گوئى نشنيده است آن را گوئى كه در گوشهايش است سنگينى پس نويدش ده به عذابى دردناك

و هر گاه بر او تلاوت آیات ما شود چنان با غرور و تکبّر پشت گرداند که گویی هیچ آن آیات الهی را نشنید، پنداری از هر دو گوش کر است، این کس را به عذاب دردناک بشارت ده.

و هرگاه آيات ما براي يكي از آنها خوانده مي ‌شود، چنان با تكبر روي مي ‌گرداند كه گويي هرگز آنها را نشنيده است، گويي گوش هايش ناشنواست. او را به عذابي دردناك وعده بده.

And if Our verses/evidences are read/recited on (to) him, he turned away arrogantly, as if he did not hear/listen (to) it, as if in his two ears (is) deafness/a heavy weight , so announce good news to him with a painful torture.

And when Our Verses (of the Quran) are recited to such a one, he turns away in pride, as if he heard them not, as if there were deafness in his ear. So announce to him a painful torment.

And when Our signs are recited to such a man he turns away, waxing proud, as though he heard them not, and in his ears were heaviness; so give him good tidings of a painful chastisement.

For, whenever Our messages are conveyed to such a one, he turns away in his arrogance [Cf. 23:66-67.] as though he had not heard them – as though there were deafness in his ears. Give him, then, the tiding of grievous suffering [in the life to come].

En als hem onze teekenen worden medegedeeld, keert hij zich met verachting af, als hoorde hij die niet, en als ware er eene doofheid in zijne ooren. Kondig hem dus eene gestrenge straf aan.

And when Our revelations are recited to him, he turns away arrogantly as if he did not hear them, as if there is a deafness in his ears. So announce to him a painful retribution.

Quando gli si recitano i Nostri versetti, volge le spalle superbo come se non li avesse sentiti, come se avesse un peso nelle orecchie. Dagli annuncio di un doloroso castigo.

And when Our Verses (of the Quran) are recited to such a one, he turns away in pride, as if he heard them not, as if there were deafness in his ear. So announce to him a painful torment.

Когда ему читают Наши аяты, он надменно отворачивается, словно он даже не слышал их, словно он туг на ухо. Обрадуй же его вестью о мучительных страданиях.

Когда же ему возвещают Наши аяты, он высокомерно отворачивается, словно он и не слышал, словно туг на ухо. Так сообщи же ему весть о мучительном наказании.

And when Our communications are recited to him, he turns back proudly, as if he had not heard them, as though in his ears were a heaviness, therefore announce to him a painful chastisement.

And when Our revelations are recited unto him he turneth away in pride as if he heard them not, as if there were a deafness in his ears. So give him tidings of a painful doom.

And when our signs are recited to him, he turns his back, too big with pride, as though he heard them not, – as if in his two ears were dullness. But give to him glad tidings of grievous woe!

Ayetlerimiz ona okunduğunda, böbürlenerek yüzünü çevirir. Sanki onları hiç işitmemiştir, sanki kulaklarında bir ağırlık vardır. İşte böylesini, korkunç bir azapla muştula.

When Our verses are recited to him, he turns his back in pride, as though he never heard them, and in his ears was heaviness. Give glad tidings to him of a painful punishment!

Whenever Our Verses are conveyed to such a purchaser of Hadith, he turns away in arrogance as if he never heard them – as if there were deafness in his ears. So give him the tidings of a painful doom.

And when our revelations are recited to the one of them, he turns away in arrogance as if he never heard them, as if his ears are deaf. Promise him a painful retribution.

And when our signs are rehearsed to him, he turneth away disdainfully, as though he heard them not, – as though his ears were heavy with deafness. Announce to him therefore tidings of an afflictive punishment!

And when our signs are rehearsed unto him, he disdainfully turneth his back, as though he heard them not, as though there were a deafness in his ears: Wherefore denounce unto him a grievous punishment.

And when Our Signs are recited to him, he turns away disdainfully, as though he heard them not, as if there were a heaviness in his ears. So announce to him a painful punishment.

Und wenn ihm Unsere Zeichen vorgetragen werden, so kehrt er sich verächtlich ab, als hätte er sie nicht gehört, als wäre eine Schwerhörigkeit in seinen Ohren. So künde ihm eine schmerzliche Strafe an.

Когда читаются ему знаменья Наши, ■ Он отвращается надменно, ■ Как будто бы не слыша их, ■ Как будто б глухотой закрыты его уши. ■ Благовести ж ему мучительную кару!

Әнә шундый кешеләргә безнең аятьләребез укылса, гүя ишетмәгәндәй булып тәкәбберләнеп аннан баш тартыр, гүя аның колагында саңгыраулык пәрдәсе бардыр, аңа рәнҗеткүче ґәзаб булачагы белән хәбәр бир.

اور جب اس کو ہماری آیتیں سنائی جاتی ہیں تو اکڑ کر منہ پھیر لیتا ہے گویا اُن کو سنا ہی نہیں جیسے اُن کے کانوں میں ثقل ہے تو اس کو درد دینے والے عذاب کی خوشخبری سنادو

اور جب اس پر ہماری آیتیں پڑھ کر سنائی جاتی ہیں تو وہ غرور کرتے ہوئے منہ پھیر لیتا ہے گویا اس نے انہیں سنا ہی نہیں، جیسے اس کے کانوں میں (بہرے پن کی) گرانی ہے، سو آپ اسے دردناک عذاب کی خبر سنا دیں،