وَ لا تَنْفَعُ الشَّفاعَةُ عِنْدَهُ إِلاَّ لِمَنْ أَذِنَ لَهُ حَتَّى إِذا فُزِّعَ عَنْ قُلُوبِهِمْ قالُوا ما ذا قالَ رَبُّكُمْ قالُوا الْحَقَّ وَ هُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ

و لا تنفع الشّفاعة عنده إلاّ لمن أذن له حتّى إذا فزّع عن قلوبهم قالوا ما ذا قال ربّكم قالوا الحقّ و هو العليّ الكبير

Wala tanfaAAu alshshafaAAatu AAindahu illa liman athina lahu hatta itha fuzziAAa AAan quloobihim qaloo matha qala rabbukum qaloo alhaqqa wahuwa alAAaliyyu alkabeeru

شفاعت نزد خدا سود نکند ، مگر در باره کسي که او خود اجازت دهد و چون ، بيم از دلهايشان برود ، گويند : پروردگارتان چه گفت ؟ گويند : سخن حق گفت و او بلند مرتبه و بزرگ است

و شفاعت نزد او سودى ندهد، مگر در باره كسى كه براى او اجازه دهد; تا چون هراس از دلهاى ايشان بر طرف شود، گويند پروردگارتان چه گفت؟ گويند: حق; و او بلندمرتبه بزرگ است.

شفاعت كسى نزد خدا جز آنكه خدا براى او اذن شفاعت بدهد پذيرفته نيست و هيچ سودى بحال او نخواهد داشت. وقتى ترس از دل آنان بيرون رفت، آن گاه از آنان خواهند پرسيد: پروردگارتان (در دنيا به شما) چه گفت؟ جواب ميدهند: پروردگارمان حقيقت را گفت و او برتر و بزرگ است.

شفاعت در پیشگاه خدا جز برای کسانی که به آنان اذن دهد سودی ندارد، [آن روز شفیعان و امیدواران به شفاعت مضطربانه به انتظار اذن خدا برای شفاعت هستند] تا زمانی که با صدور اذن شفاعت دل هایشان آرام گیرد [در این هنگام می رمان به شفیعان] گویند: پروردگارتان چه گفت؟ می گویند: حق گفت و او بلند مرتبه و بزرگ است.

شفاعت كردن كسى نزد خدا مگر براى كسى كه خدا اذن دهد كه شفاعتش كنند تا آنگه كه برداشته شود بيم از دلهاشان گويند شفاعت كنان چه گفت پروردگارا شما گويند سخن راست و درست گفت و او برتر و بزرگوار است

و شفاعتگرى در پيشگاه او سود نمى‏بخشد، مگر براى آن كس كه به وى اجازه دهد. تا چون هراس از دلهايشان برطرف شود، مى‏گويند: «پروردگارتان چه فرمود؟» مى گويند: «حقيقت؛ و هموست بلندمرتبه و بزرگ.»

شفاعت در پيشگاه خدا سودمند نخواهد افتاد مگر براى آنان كه خود او اجازه دهد. چون اضطراب از دلهاشان برطرف شود گويند: «پروردگارتان چه گفت؟» پاسخ دهند: «حق، و او بلند مرتبه بزرگوار است.»

و شفاعت [كسى‏] نزد او سودى ندهد مگر براى كسى كه خدا او را رخصت دهد. تا وقتى كه [خدا] ترس از دلهايشان ببرد [گناهكاران شفيعان را] گويند: پروردگارتان چه گفت؟ [شفيعان‏] گويند: [آنچه‏] حقّ بود، و او برتر و بزرگتر است.

و سود نميدهد شفاعت نزد او مگر براى آنكه دستور دهد برايش تا چون برداشته شود ترس از دلهاشان گويند چه گفت پروردگار شما گويند حق و اوست رفيع بزرگ

و شفاعت به نزد او سود نبخشد مگر براى كسى كه برايش اجازه داده باشد. تا وقتى كه نگرانى را از دلهايشان دور سازند، گويند: پروردگارتان چه گفت؟ گويند: حقّ. و او بلند مرتبه بزرگ است

هیچ شفاعتی نزد او، جز برای کسانی که اذن داده، سودی ندارد! (در آن روز همه در اضطرابند) تا زمانی که اضطراب از دلهای آنان زایل گردد (و فرمان از ناحیه او صادر شود؛ در این هنگام مجرمان به شفیعان) می‌گویند: «پروردگارتان چه دستوری داده؟» می‌گویند: «حقّ را (بیان کرد و اجازه شفاعت درباره مستحقّان داد)؛ و اوست بلندمقام و بزرگ‌مرتبه!»

و شفاعت نزد او (خدا) سود ندارد مگر كسى را كه او براى وى اذن دهد، تا آنگاه كه بيم و نگرانى از دلهاشان برداشته شود، گويند:- به يكديگر- پروردگارتان چه گفت؟ گويند: سخن راست و درست. و اوست بلندمرتبه و بزرگ.

و سود نميدهد شفاعت نزد او مگر براى آنكه دستور دهد برايش تا چون برداشته شود ترس از دلهاشان گويند چه گفت پروردگار شما گويند حق و اوست رفيع بزرگ

و سود ندهد شفاعت نزد او جز براى آنكه دستور دهدش تا گاهى كه گرفته شود طپيدن هراس از دلهاى ايشان گويند چه گفت پروردگار شما گويند حقّ را و او است برتر بزرگوار

و شفاعت کسی نزد خدا هم جز آن که خدا به او اذن شفاعت داده سودمند نیست (پس از اینان چشم شفاعت مدارید و خاصّان و انبیاء را در دنیا و آخرت شفیع خود قرار دهید) تا چون (آن خاصان) از دلهاشان اضطراب (جلال و سطوت الهی) بر طرف شود پرسند: خدای شما (در باب شفاعت) چه فرمود؟پاسخ دهند که حقّ (و درستکاری و شفاعت مؤمنان نه مشرکان و منافقان) فرمود، و اوست خدای بلند مرتبه بزرگوار (و هیچ کس را جرأت مخالفت امرش نیست).

شفاعت نزد او بيهوده خواهد بود، مگر آنكه با خواسته او مطابقت كند. سرانجام هنگامي كه آرامش خاطر يافتند، سئوال كنند: پروردگار شما چه گفت؟ آنها خواهند گفت: حقيقت را. اوست بلندمرتبه ترين، بزرگ ترين.

And the mediation does not benefit/become useful at him except to whom He permitted/allowed to him, until when terror/panic (was) removed from their hearts/minds , they said: «What (did) your Lord say?» They said: «The truth, and He is the high and mighty/dignified, the great .»308

Intercession with Him profits not, except for him whom He permits. Until when fear is banished from their (angels) hearts, they (angels) say: «What is it that your Lord has said?» They say: «The truth. And He is the Most High, the Most Great.»

Intercession will not avail with Him save for him to whom He gives leave; till, when terror is lifted from their hearts, they will say, «What said your Lord?› They will say, ‹The truth; and He is the All-high; the All-great.›

And, before Him, intercession can be of no avail [to any] save one in whose case He may have granted leave [therefor]: [See note on the first sentence of 10:31.] so much so that when the terror [of the Last Hour] is lifted from their hearts, they [who have been resurrected] will ask [one another], «What has your Sustainer decreed [for you]?» – [to which] the others will answer, «Whatever is true and deserved – for He alone is exalted, great!» [Lit., «the truth» – i.e., whatever God decides regarding His grant or refusal of leave for intercession (which is synonymous with His redemptive acceptance or His rejection of the human being concerned) will conform with the requirements of absolute truth and justice (see note on 19:87).]

In zijne tegenwoordigheid zal geene voorspraak van dienst wezen, behalve de bemiddeling van hem, aan wien God verlof zal geven om voor anderen tusschen beiden te treden. Zij zullen afwachten tot de schrik van hunne harten zal zijn weggenomen, en zij tot elkander zullen zeggen: Wat zegt uw Heer? Zij zullen antwoorden: Dat wat rechtvaardig is. Hij is de verhevene, de groote God.

Nor will intercession be of any help with Him, except for whom He has already given leave. Until when the fear has subsided from their hearts, they ask: "What did your Lord say?" They will Say: "The truth!" And He is the Most High, the Great.

Nessuna intercessione varrà presso di Lui, eccetto per colui al quale [Egli] lo avrà permesso». Quando poi il terrore avrà lasciato i loro cuori, verranno interrogati: «Cosa diceva il vostro Signore?» Risponderanno: «La verità» Egli è l’Altissimo, il Grande.

Intercession with Him profits not, except for him whom He permits. Until when fear is banished from their (angels) hearts, they (angels) say: "What is it that your Lord has said?" They say: "The truth. And He is the Most High, the Most Great."

Ничье заступничество перед Ним не принесет пользы, кроме тех, кому будет дозволено. Когда же страх покинет их (многобожников или ангелов) сердца, они скажут: «Что сказал ваш Господь?» Они скажут: «Истину, ведь Он – Возвышенный, Великий».

Ничье ходатайство не имеет веса перед Ним – лишь того, кому дозволено. Когда же страх [перед Судным днем] покинет их сердца, они спросят [тех, кому дозволено заступничество]: «Что же сказал ваш Господь?» Те ответят: «Истину, ибо Он – высочайший, великий».

And intercession will not avail aught with Him save of him whom He permits. Until when fear shall be removed from their hearts, They shall say: What is it that your Lord said? They shall say: The truth. And He is the Most High, the Great.

No intercession availeth with Him save for him whom He permitteth. Yet, when fear is banished from their hearts, they say: What was it that your Lord said? They say: The Truth. And He is the Sublime, the Great.

nor is intercession of any avail with Him, except for him whom He permits; so that when fright is removed from their hearts they say, ‹What is it that your Lord says?› they say, ‹The truth; for He is the high, the great.›

O’nun katında, bizzat kendisinin izin verdiği kimseden başkasının şefaatı/kendisinin izin verdiği kimseden başkası için şefaat yarar sağlamaz. Sonunda, kalplerinden korku giderilince: «Rabbimiz ne dedi?» derler. «Hakkı söyledi, O’dur Aliyy, O’dur Kebîr.»

Intercession with Him will not help, except for him to whom He gives permission. When terror is lifted from their hearts, they shall say: ‹What did your Lord say? ‹ ‹The truth, ‹ they shall answer. ‹He is the Most High, the Great. ‹

No intercession is of any avail with Him except that one stands up as a witness of Law in His Court. When their hearts are calmed down, they will ask, «What did your Lord decide?» The witnesses will say, «The decisive Truth.» He is the Most High, Most Great.

Intercession with Him will be in vain, unless it coincides with His will. When their minds are finally settled down, and they ask, «What did your Lord say,» they will say, «The truth.» He is the Most High, the Most Great.

No intercession shall avail with Him but that which He shall Himself allow. Until when at last their hearts shall be relieved from terror, they shall say, «What saith your Lord?» they shall say, «The Truth; and He is the High, the Great.»

No intercession will be of service in his presence, except the intercession of him to whom he shall grant permission to intercede for others: And they shall wait in suspense until, when the terror shall be taken off from their hearts, they shall say to one another, what doth your Lord say? They shall answer, that which is just: And He is the high, the great God.

No intercession avails with HIM, except of him whom HE permits it, until when the hearts of those who are granted permission to intercede are relieved of awe, others would say, `What is that your Lord said ?› They will answer, `The truth.› And HE is the High, the Great.

Auch nützt bei Ihm keine Fürbitte, außer für den, bei dem Er es erlaubt, so daß, wenn der Schrecken aus ihren Seelen gewichen ist und sie fragen: «Was hat euer Herr gesprochen?», sie antworten werden: «Die Wahrheit». Und Er ist der Erhabene, der Große.

Пред Ним ничье заступничество не поможет, ■ Помимо тех, кому дозволит Он, ■ (И те), когда с сердец их снимут страх, ■ Промолвят: ■ «Что сказал ваш Бог?» ■ Ответят те: ■ «(Он) Истину (сказал). ■ Велик Он и, поистине, возвышен!»

Аллаһ хозурында һичкемнең шәфәгате файда бирмәс, мәгәр шәфәгать итәргә Аллаһу тәгалә рөхсәт биргән кешенең шәфәгате генә файда бирер. Хәтта мәхшәр көнендә шәфәгать ителенәчәк кешеләрнең күңелләреннән курку җибәрелгәч, сөенешеп әйтерләр: «Раббыгыз нәрсә әйтте? Бер-берсенә Раббыбыз хакны әйтте», – диярләр. Ул – Аллаһ бик олугъдыр Аның алдында һичкем рөхсәтсез шәфәгать итә алмас, вә Ул һәр кимчелектән бөектер.

اور خدا کے ہاں (کسی کے لئے) سفارش فائدہ نہ دے گی مگر اس کے لئے جس کے بارے میں وہ اجازت بخشے۔ یہاں تک کہ جب ان کے دلوں سے اضطراب دور کردیا جائے گا تو کہیں گے تمہارے پروردگار نے کیا فرمایا ہے۔ (فرشتے) کہیں گے کہ حق (فرمایا ہے) اور وہ عالی رتبہ اور گرامی قدر ہے

اور اس کی بارگاہ میں شفاعت نفع نہ دے گی سوائے جس کے حق میں اس نے اِذن دیا ہوگا، یہاں تک کہ جب ان کے دلوں سے گھبراہٹ دور کر دی جائے گی تو وہ (سوالاً) کہیں گے کہ تمہارے رب نے کیا فرمایا؟ وہ (جواباً) کہیں گے: ‹حق فرمایا› (یعنی اذن دے دیا)، وہی نہایت بلند، بہت بڑا ہے،