قَدْ كانَتْ لَكُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فِي إِبْراهِيمَ وَ الَّذِينَ مَعَهُ إِذْ قالُوا لِقَوْمِهِمْ إِنَّا بُرَآؤُا مِنْكُمْ وَ مِمَّا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ كَفَرْنا بِكُمْ وَ بَدا بَيْنَنا وَ بَيْنَكُمُ الْعَداوَةُ وَ الْبَغْضاءُ أَبَداً حَتَّى تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَحْدَهُ إِلاَّ قَوْلَ إِبْراهِيمَ لأَِبِيهِ لأََسْتَغْفِرَنَّ لَكَ وَ ما أَمْلِكُ لَكَ مِنَ اللَّهِ مِنْ شَيْ‏ءٍ رَبَّنا عَلَيْكَ تَوَكَّلْنا وَ إِلَيْكَ أَنَبْنا وَ إِلَيْكَ الْمَصِيرُ

قد كانت لكم أسوة حسنة في إبراهيم و الّذين معه إذ قالوا لقومهم إنّا برآؤا منكم و ممّا تعبدون من دون اللّه كفرنا بكم و بدا بيننا و بينكم العداوة و البغضاء أبدا حتّى تؤمنوا باللّه وحده إلاّ قول إبراهيم لأبيه لأستغفرنّ لك و ما أملك لك من اللّه من شي‏ء ربّنا عليك توكّلنا و إليك أنبنا و إليك المصير

Qad kanat lakum oswatun hasanatun fee ibraheema waallatheena maAAahu ith qaloo liqawmihim inna buraao minkum wamimma taAAbudoona min dooni Allahi kafarna bikum wabada baynana wabaynakumu alAAadawatu waalbaghdao abadan hatta tu/minoo biAllahi wahdahu illa qawla ibraheema li-abeehi laastaghfiranna laka wama amliku laka mina Allahi min shay-in rabbana AAalayka tawakkalna wa-ilayka anabna wa-ilayka almaseeru

ابراهيم و کساني که با وي بودند ، آنگاه که به قوم خود گفتند که ما از، شما و از آنچه جز خداي يکتا مي پرستيد بيزاريم و شما را کافر مي شمريم و ميان ما و شما هميشه دشمني و کينه توزي خواهد بود تا وقتي که به خداي يکتاايمان بياوريد ، برايتان نيکو مقتدايي بودند مگر آنگاه که ابراهيم پدرش را گفت که براي تو آمرزش مي طلبم ، زيرا نمي توانم عذاب خدا را ازتو دفع کنم اي پروردگار ما ، بر تو توکل کرديم و به تو روي آورديم و سرانجام تو هستي

براى شما در ابراهيم و همراهان او سرمشقى نيكوست، آنگاه كه به قومشان گفتند ما از شما و آنچه به جاى خداوند مى پرستيد، برى و بركناريم، ما منكر شماييم و همواره در ميان ما و شما دشمنى و كينه پديد آمده است تا آنكه فقط به خداوند ايمان آوريد، مگر در اين سخن ابراهي

براى شما مؤمنين بسيار نيكو و پسنديده است كه به ابراهيم و اصحابش اقتدا و تأسى كنيد كه آنان به قوم مشرك خود (صريحا) گفتند: ما از شما و از معبودانى كه بجاى پرستش خدا مى‏پرستيد، سخت متنفر و بيزاريم و بكلى منكر آنها هستيم. ميان ما و شما هميشه دشمنى و عداوت برقرار است، تا وقتى كه بخداى واحد ايمان بياوريد. مگر در اينمورد كه به پدرش گفت: من براى تو از خدا طلب آمرزش ميكنم. من نمى‏توانم تو را از عذاب خدا نجات دهم (آن گاه گفت) پروردگارا، تنها بر تو توكل كرديم و بدرگاه تو روى آورديم و بازگشت همه بسوى تو است.

مسلماً برای شما در ابراهیم و کسانی که با اویند سرمشقی نیکوست، آن گاه که به قوم خود گفتند: ما از شما و آنچه به جای خدا می پرستید بیزاریم، ما به شما کافریم و میان ما و شما دشمنی و کینه همیشگی پدیدار شده است، تا آن زمان که به خدای یگانه ایمان آورید. [آری، ابراهیم و مؤمنان جز اعلام بیزاری سخنی با بت پرستان نداشتند] مگر سخن ابراهیم به پدرش که گفت: من برای تو [در صورتی که دست از دشمنی و کینه با حق برداری] آمرزش خواهم خواست و در برابر خدا به سود تو اختیار چیزی را ندارم. پروردگارا! بر تو توکل کردیم، و به سوی تو بازگشتیم، و بازگشت به سوی توست.

حقا هست شما را (در بيزارى جستن از مشركان) اقتدائى نيكو بابراهيم و آنانكه با وى بودند (از مؤمنان) در آن دم كه گفتند به گروه خويش البته ما بيزاريم از شما (بت پرستان) و از آنچه مى‏پرستيد بجز خدا كافر شديم به (دين و آئين) شما و پديدار شد ميان ما و شما دشمنى و كينه هميشه تا آنكه ايمان بياوريد بخداى يكتا (در بيزارى از شرك اقتداء به ابراهيم كنيد) مگر در گفتن ابراهيم به پدرش كه آمرزش خواهم كرد براى تو و مالك نيستم براى تو از (كيفر و پاداش) خدا هيچ چيزى پروردگارا تنها بر تو توكل كرديم و به سوى تو بازگشتيم و به سوى تست بازگشت همه

قطعاً براى شما در [پيروى از] ابراهيم و كسانى كه با اويند سرمشقى نيكوست: آنگاه كه به قوم خود گفتند: «ما از شما و از آنچه به جاى خدا مى‏پرستيد بيزاريم. به شما كفر مى‏ورزيم و ميان ما و شما دشمنى و كينه هميشگى پديدار شده تا وقتى كه فقط به خدا ايمان آوريد.» جز [در] سخن ابراهيم [كه‏] به [نا]پدر[ى‏] خود [گفت:] «حتماً براى تو آمرزش خواهم خواست، با آنكه در برابر خدا اختيار چيزى را براى تو ندارم.» «اى پروردگار ما! بر تو اعتماد كرديم و به سوى تو بازگشتيم و فرجام به سوى توست.

ابراهيم و يارانش سرمشق خوبى براى شما بودند، آن گاه كه به قوم خود گفتند: «ما از شما و چيزى كه به جاى خدا مى‏پرستيد بيزاريم و به شما كفر مى‏ورزيم، هميشه ميان ما و شما تا زمانى كه به خداى يگانه ايمان نياورده‏ايد كينه و دشمنى خواهد بود.» غير از سخن ابراهيم با پدرش كه گفت: «من براى تو از خدا طلب آمرزش مى‏كنم و جز اين نمى‏توانم در برابر خدا براى تو كارى انجام دهم.» پروردگارا! بر تو توكل كرديم و به درگاه تو روآورديم و بازگشت همه به سوى توست.

بيقين شما را در [سيرت‏] ابراهيم و آنان كه با وى بودند، نمودار خوبى است [براى پيروى كردن‏]، چون قوم خود را گفتند: بيگمان ما از شما بيزاريم و از آنچه جز خدا مى‏پرستيد بشما ناباور شديم و ميان ما و ميان شما دشمنى و كينه ورزى پديدار آمد، تا وقتى كه به خداى يگانه ايمان آوريد. [اى مسلمانان‏] اين همه را [پيروى كنيد] مگر اين سخن ابراهيم را كه به پدرش گفت: بيقين براى تو آمرزش مى‏خواهم، و [ليكن‏] نمى‏توانم چيزى از [عذاب‏] خدا را از تو دفع كنم. پروردگار ما بر تو توكل كرديم، و به سوى تو بازگشتيم، و بازگشت به سوى تو است.

بتحقيق باشد شما را اقتداى نيكو در ابراهيم و آنان كه بودند با او هنگاميكه گفتند قومشانرا بدرستيكه ما بيزاريم از شما و از آنچه ميپرستيد از غير خدا انكار ورزيديم به شما و پديد آمد ميانه ما و ميانه شما دشمنى و كينه ورزى هميشه تا كه ايمان آريد بخدا كه يكتاست مگر سخن ابراهيم بپدرش كه هر آينه آمرزش خواهم براى تو و مالك نيستم ترا از خدا هيچ چيز پروردگارا بر تو توكل كرديم و بسوى تو بازگشتيم كه بسوى تست بازگشت

به راستى كه برايتان در ابراهيم و آنان كه با او همراه بودند، سرمشقى نيكوست- چون به قوم خود گفتند: ما از شما و از آنچه به جاى خدا مى‏پرستيد بيزاريم. به شما ناباور شده‏ايم و بين ما و شما براى هميشه دشمنى و كينه پديد آمده است تا اينكه تنها به خداوند ايمان آوريد- مگر گفته ابراهيم به پدرش كه: «برايت آمرزش خواهم خواست و در برابر خداوند برايت اختيار چيزى را ندارم». پروردگارا، بر تو توكّل كرده‏ايم و رو به سوى تو نهاده‏ايم و بازگشت به سوى توست

برای شما سرمشق خوبی در زندگی ابراهیم و کسانی که با او بودند وجود داشت، در آن هنگامی که به قوم (مشرک) خود گفتند: «ما از شما و آنچه غیر از خدا می‌پرستید بیزاریم؛ ما نسبت به شما کافریم؛ و میان ما و شما عداوت و دشمنی همیشگی آشکار شده است؛ تا آن زمان که به خدای یگانه ایمان بیاورید! -جز آن سخن ابراهیم که به پدرش [= عمویش آزر] گفت (و وعده داد) که برای تو آمرزش طلب می‌کنم، و در عین حال در برابر خداوند برای تو مالک چیزی نیستم (و اختیاری ندارم)!- پروردگارا! ما بر تو توکّل کردیم و به سوی تو بازگشتیم، و همه فرجامها بسوی تو است!

همانا براى شما در [روش‏] ابراهيم و كسانى كه با او بودند پيروى نيكوست، آنگاه كه به قوم خود گفتند: ما از شما و از آنچه جز خدا مى‏پرستيد بيزاريم، به [آيين و پرستيده‏] شما كافر و ناباوريم، و ميان ما و شما براى هميشه دشمنى و كين پديد آمده تا به خداى يگانه ايمان آوريد، مگر گفتار ابراهيم به پدر خود- سرپرست خود آزر- كه براى تو آمرزش خواهم خواست و براى تو از خداى هيچ چيز در توان ندارم- كه عذاب را از تو باز دارم-. پروردگارا، بر تو توكل كرديم و به سوى تو بازگشتيم، و بازگشت [همه‏] به سوى توست.

بتحقيق باشد شما را اقتداى نيكو در ابراهيم و آنان كه بودند با او هنگامى كه گفتند قومشان را بدرستى كه ما بيزاريم از شما و از آنچه ميپرستيد از غير خدا انكار ورزيديم به شما و پديد آمد ميانه ما و ميانه شما دشمنى و كينه ورزى هميشه تا كه ايمان آريد بخدا كه يكتاست مگر سخن ابراهيم بپدرش كه هر آينه آمرزش خواهم براى تو و مالك نيستم ترا از خدا هيچ چيز پروردگارا بر تو توكل كرديم و بسوى تو بازگشتيم كه بسوى تست بازگشت

همانا بود براى شما پيروى نكوئى در ابراهيم و آنان كه با اويند گاهى كه گفتند به قوم خويش مائيم بيزاران از شما و از آنچه پرستيد جز خدا كفر ورزيديم به شما و پديدار شد ميان ما و شما دشمنى و كين هميشه مگر آنكه ايمان آريد به خدا تنها بجز گفتار ابراهيم به پدرش كه آمرزش خواهم البته برايت و دارا نيستم براى تو از خدا چيزى را پروردگارا بر تو توكّل كرديم و بسوى تو بازگشتيم و بسوى تو است بازگشت

برای شما مؤمنان بسیار پسندیده و نیکوست که به ابراهیم و اصحابش اقتدا کنید که آنها به قوم (مشرک) خود گفتند: ما از شما و بتهای شما که به جای خدا می‌پرستید به کلی بیزاریم، ما مخالف و منکر شماییم و همیشه میان ما و شما کینه و دشمنی خواهد بود تا وقتی که تنها به خدای یگانه ایمان آرید، الاّ آنکه ابراهیم به پدر (یعنی عموی) خود گفت: (اگر ایمان آری) من برای تو از خدا آمرزش می‌طلبم (که از شرک و عصیان گذشته تو درگذرد) و (هر گاه ایمان نیاوری) دیگر من بر نجات تو از (قهر و غضب) خدا هیچ کاری نتوانم کرد، بار الها، ما بر تو توکل کردیم و رو به درگاه تو آوردیم و بازگشت تمام خلق به سوی توست.

ابراهيم و همراهانش براي شما سرمشق خوبي هستند. آنها به قومشان گفتند: ما شما و بت هايي را كه در كنار خدا مي پرستيد، طرد مي كنيم. ما شما را علناً محكوم مي نماييم و تا زماني كه تنها به خدا ايمان نياوريد، از ما جز تنفر و عداوت چيزي نخواهيد ديد. اگرچه، ابراهيم اشتباه کرد هنگامي كه به پدرش گفت: من براي بخشش تو دعا خواهم كرد، ولي من هيچ قدرتي براي محافظت تو در مقابل خدا ندارم. پروردگار ما، ما به تو توكل مي كنيم و تسليم تو هستيم؛ سرنوشت نهايي به سوي توست.

A good example/model (to follow) had been for you in Abraham and those with him, when they said to their nation: «We are innocent/separating from you, and from what you worship from other than God, we disbelieved with you, and the animosity and the intense hatred appeared between us and between you (for) ever (E), until you believe with (in) God alone.» Except Abraham’s word/statement to his father: «I will ask for forgiveness for you, and I do not own/possess for you from God from a thing, our Lord, on You we relied depended (on) , and to You we returned/repented , and to You (is) the end/destination.»

Indeed there has been an excellent example for you in Ibrahim (Abraham) and those with him, when they said to their people: «Verily, we are free from you and whatever you worship besides Allah, we have rejected you, and there has started between us and you, hostility and hatred for ever, until you believe in Allah Alone,» except the saying of Ibrahim (Abraham) to his father: «Verily, I will ask for forgiveness (from Allah) for you, but I have no power to do anything for you before Allah .» Our L

You have had a good example in Abraham, and those with him, when they said to their people, ‹We are quit of you and that you serve, apart from God. We disbelieve in you, and between us and you enmity has shown itself, and hatred for ever, until you believe in God alone. (Except that Abraham said unto his father, ‹Certainly I shall ask pardon for thee; but I have no power to do aught for thee against God.›) ‹Our Lord, in Thee we trust; to Thee we turn; to Thee is the homecoming.

Indeed, ‹you have had a good example in Abraham and those who followed him, when they said unto their [idolatrous] people: «Verily, we are quit of you and of all that you worship instead of God: we deny the truth of whatever you believe; and between us and you there has arisen enmity and hatred, to last until such a time^ 4 as you come to believe in the One God!» The only exception was 5 Abraham’s saying to his father «I shall indeed pray for [God’s] forgiveness for thee, 6 although I have it not in my power to obtain anything from God in thy behalf.» [And Abraham and his followers prayed:] «O our Sustainer! In Thee have we placed our trust, and unto Thee do we turn: for unto Thee is all journeys› end.

Gij hebt een uitmuntend voorbeeld in Abraham, en zij die met hem waren, toen zij tot hun volk zeiden: Waarlijk wij zijn onschuldig aan u en aan de afgoden, welke gij naast God vereert; wij hebben afstand van u gedaan (u verloochend; en er is voor eeuwig haat en vijandschap tusschen ons gekomen, tot gij in God alleen gelooft. Doch gij zult Abraham niet navolgen in hetgeen hij tot zijn vader zeide: Waarlijk ik wil vergiffenis voor u vragen; maar ik kan niets ten uwen behoeve van God verkrijgen. O Heer! in u vertrouwen wij, en tot u zijn wij gewend, en voor u zullen wij hiernamaals worden verzameld.

There has been a good example set for you by Abraham and those with him, when they said to their people: "We are innocent from you and what you serve besides God. We have rejected you, and it appears that there shall be animosity and hatred between us and you until you believe in God alone." Except for the saying of Abraham to his father: "I will ask forgiveness for you, but I do not possess any power to protect you from God." "Our Lord, we have put our trust in You, and we turn to You, and to You is the final destiny."

Avete avuto un bell’esempio in Abramo e in coloro che erano con lui, quando dissero alla loro gente: «Noi ci dissociamo da voi e da quel che adorate all’infuori di Allah: vi rinneghiamo. Tra noi e voi è sorta inimicizia e odio

Indeed there has been an excellent example for you in Ibrahim (Abraham) and those with him, when they said to their people: "Verily, we are free from you and whatever you worship besides Allah, we have rejected you, and there has started between us and you, hostility and hatred for ever, until you believe in Allah Alone," except the saying of Ibrahim (Abraham) to his father: "Verily, I will ask for forgiveness (from Allah) for you, but I have no power to do anything for you before Allah ." Our Lord! In You (Alone) we put our trust, and to You (Alone) we turn in repentance, and to You (Alone) is (our) final Return,

Прекрасным примером для вас были Ибрахим (Авраам) и те, кто был с ним. Они сказали своему народу: «Мы отрекаемся от вас и тех, кому вы поклоняетесь вместо Аллаха. Мы отвергаем вас, и между нами и вами установились вражда и ненависть навеки, пока вы не уверуете в одного Аллаха». Лишь только Ибрахим (Авраам) сказал своему отцу: «Я обязательно буду просить для тебя прощения, но я не властен помочь тебе перед Аллахом. Господь наш! На Тебя одного мы уповаем, к Тебе одному мы обращаемся, и к Тебе предстоит прибытие.

Прекрасный пример для вас – Ибрахим и его последователи. Они сказали своему народу: «У нас нет ничего общего ни с вами, ни с теми, кому вы поклоняетесь помимо Аллаха. Мы отрекаемся от вас, и между нами и вами установились вражда и ненависть навеки до тех пор, пока вы не уверуете в единого Аллаха». Исключение [из этого правила] – слова Ибрахима своему отцу: «Я непременно буду молить о прощении для тебя, хотя и не властен в чем-либо, принадлежащем Аллаху». [Ибрахим и его последователи сказали]: «Господи наш! Мы уповаем на прощение Твое и к Тебе возвращаемся, ведь к Тебе возвращается [все сущее].

Indeed, there is for you a good example in Ibrahim and those with him when they said to their people: Surely we are clear of you and of what you serve besides Allah; we declare ourselves to be clear of you, and enmity and hatred have appeared between us and you forever until you believe in Allah alone– but not in what Ibrahim said to his father: I would certainly ask forgiveness for you, and I do not control for you aught from Allah– Our Lord! on Thee do we rely, and to Thee do we turn, and to Thee is the eventual coming:

There is a goodly pattern for you in Abraham and those with him, when they told their folk: Lo! we are guiltless of you and all that ye worship beside Allah. We have done with you. And there hath arisen between us and you hostility and hate for ever until ye believe in Allah only – save that which Abraham promised his father (when he said): I will ask forgiveness for thee, though I own nothing for thee from Allah – Our Lord! In Thee we put our trust, and unto Thee we turn repentant, and unto Thee is the journeying.

Ye had a good example in Abraham and those with him, when they said to their people, ‹Verily, we are clear of you and of what ye serve beside God. We disbelieve in you: and between us and you is enmity and hatred begun for ever, until ye believe in God alone!› But not the speech of Abraham to his father, ‹Verily, I will ask forgiveness for thee, though I cannot control aught from God!› O our Lord! on thee do we rely! and unto thee we turn! and unto thee the journey is!

İbrahim’le, beraberinde olanlarda sizin için çok güzel bir örnek vardır. Hani, onlar toplumlarına şöyle demişlerdi: «Biz sizden de Allah dışındaki kulluk ettiklerinizden de uzağız. Sizi tanımıyoruz. Sizinle bizim aramızda, siz Allah’a, yalnız Allah’a inanıncaya kadar, sürekli düşmanlık ve nefret olacaktır.» Ancak İbrahim babasına şöyle demişti: «Senin için hep af dileyeceğim ama Allah’tan sana gelecek şeyi geri çevirme gücüm yoktur. Ey Rabbimiz! Yalnız sana güveniyoruz, yalnız sana yöneliyoruz! Dönüş yalnız sanadır!»

You have a good example in Abraham and those with him. They said to their nation: ‹We are quit of you, and that which you worship, other than Allah. We disbelieve you, enmity and hatred has shown itself between us for ever until you believe in Allah alone. ‹ Except that Abraham said to his father: ‹Surely, I shall supplicate to ask for forgiveness for you although I have no power to do anything for you with Allah. ‹ ‹ Our Lord, in You we have put our trust; to You we turn, and to You is the arrival,

Indeed there is an Excellent Pattern for you in Abraham, and his companions. They said to their folk, «Verily, we stay clear of you and of what you worship instead of Allah. We denounce you and between us and you has arisen distance and aversion until you believe in Allah alone.» The only exception was Abraham’s saying to his father, «I will indeed pray for your forgiveness, although I have no power to achieve anything from Allah on your behalf.» Then he prayed, «Our Lord! In You we place our trust, unto You we turn, and unto You is the Final Destination. (9:113), (14:41), (19:47), (33:21), (58:22).

A good example has been set for you by Abraham and those with him. They said to their people, «We disown you and the idols that you worship besides GOD. We denounce you, and you will see nothing from us except animosity and hatred until you believe in GOD ALONE.» However, a mistake was committed by Abraham when he said to his father, «I will pray for your forgiveness, but I possess no power to protect you from GOD.» «Our Lord, we trust in You, and submit to You; to You is the final destiny.

A good example had ye in Abraham, and in those who followed him, when they said to their people, «Verily, we are clear of you, and of what ye worship beside God: we renounce you: and between us and hath hatred and enmity sprung up for ever, until ye believe in God alone.» Yet imitate not the language of Abraham to his Father, «I will pray for thy forgiveness, but not aught shall I obtain for thee from God.» O our Lord! in thee do we trust! to thee do we turn! to thee we shall come back at the la

Ye have an excellent pattern in Abraham, and those who were with him, when they said unto their people, verily we are clear of you, and of the idols which ye worship, besides God: We have renounced you; and enmity and hatred is begun between us and you for ever, until ye believe in God alone: Except Abraham’s saying unto his father, verily I will beg pardon for thee; but I cannot obtain ought of God in thy behalf. O Lord, in thee do we trust, and unto thee are we turned; and before thee shall we

Indeed there is a good example for you in Abraham and those who were with him when they said to their people, `We have nothing to do with you and with that which you worship beside ALLAH. We disbelieve all that you believe in. There has become manifest enmity and hatred between us and you for ever, until you believe in ALLAH alone› – except that Abraham said to his father, `I will surely ask forgiveness for thee, though I have no power to do aught for thee against ALLAH.› Their prayer was: `Our

Ihr habt bereits ein vortreffliches Beispiel an Abraham und denen mit ihm, da sie zu ihrem Volke sprachen: «Wir haben nichts mit euch zu schaffen noch mit dem, was ihr statt Allah anbetet. Wir verwerfen euch. Und zwischen uns und euch ist offenbar für immer Feindschaft und Haß entstanden, bis ihr an Allah glaubt und an Ihn allein» – abgesehen von Abrahams Wort zu seinem Vater: «Ich will gewiß für dich um Verzeihung bitten, obwohl ich nicht die Macht habe, bei Allah für dich etwas auszurichten.»

Поистине, для вас прекрасный есть пример ■ В (пророке) Ибрахиме и в тех, кто следовал за ним, ■ Когда народу своему они сказали: ■ «Мы покидаем вас и то, ■ Чему вы молитесь, опричь Аллаха. ■ Мы отвергаем вас (и вашу веру); ■ Вражда и ненависть навечно ■ (Стеною) лягут между нами, ■ Пока в Единого Аллаха не уверуете вы». ■ Но (вам не могут быть примером) ■ Слова, что Ибрахим отцу сказал: ■ «Поистине, я о твоем прощении молиться буду, ■ Но не владею я ничем перед Аллахом для тебя. ■ О наш Господь! Мы лишь Тебе себя вверяем ■ И с покаянием к Тебе идем; ■ К Тебе лежит и наше возвращенье.

Тәхкыйк сезгә яхшы үрнәк булды Ибраһим пәйгамбәрдә вә аңа ияргән мөэминнәрдә. Алар үзләренең кавемнәренә әйттеләр: «Тәхкыйк без сездән һәм Аллаһудан башка сез гыйбадәт кыла торган сынымнарыгыздан бизүчебез вә без сезнең батыл динегезне инкяр иттек, вә безнең илә сезнең арада мәңгегә дошманлык һәм ачу заһир булды, хәтта Аллаһуның Үзенә генә иман китергәнегезгәчә. Мәгәр Ибраһимнең атасына әйткән сүзенә иярергә түгел, ул атасына әйтте: «Әлбәттә, синең өчен Аллаһудан гафу сорармын, әгәр кәфер булсаң, Аллаһ ґәзабыннан сине коткарырга һичнәрсәгә кадир түгелмен», – дип. Ий Раббыбыз, без сиңа тәвәккәл кылдык һәм тәүбә вә итагать белми Сиңа кайттык вә ахырда кайтмак Синең хозурыңадыр.

تمہیں ابراہیم اور ان کے رفقاء کی نیک چال چلنی (ضرور) ہے۔ جب انہوں نے اپنی قوم کے لوگوں سے کہا کہ ہم تم سے اور ان (بتوں) سے جن کو تم خدا کے سوا پوجتے ہو بےتعلق ہیں (اور) تمہارے (معبودوں کے کبھی) قائل نہیں (ہوسکتے) اور جب تک تم خدائے واحد اور ایمان نہ لاؤ ہم میں تم میں ہمیشہ کھلم کھلا عداوت اور دشمنی رہے گی۔ ہاں ابراہیمؑ نے اپنے باپ سے یہ (ضرور) کہا کہ میں آپ کے لئے مغفرت مانگوں گا اور خدا کے سامنے آپ کے بارے میں کسی چیز کا کچھ اختیار نہیں رکھتا۔ اے ہمارے پروردگار تجھ ہی پر ہمارا بھروسہ ہے اور تیری ہی طرف ہم رجوع کرتے ہیں اور تیرے ہی حضور میں (ہمیں) لوٹ کر آنا ہے

بیشک تمہارے لئے ابراہیم (علیہ السلام) میں اور اُن کے ساتھیوں میں بہترین نمونۂ (اقتداء) ہے، جب انہوں نے اپنی قوم سے کہا: ہم تم سے اور اُن بتوں سے جن کی تم اللہ کے سوا پوجا کرتے ہو کلیتہً بیزار (اور لاتعلق) ہیں، ہم نے تم سب کا کھلا انکار کیا ہمارے اور تمہارے درمیان دشمنی اور نفرت و عناد ہمیشہ کے لئے ظاہر ہوچکا، یہاں تک کہ تم ایک اللہ پر ایمان لے آؤ، مگر ابراہیم (علیہ السلام) کا اپنے (پرورش کرنے والے) باپ سے یہ کہنا کہ میں تمہارے لئے ضرور بخشش طلب کروں گا، (فقط پہلے کا کیا ہوا ایک وعدہ تھا جو انہوں نے پورا کر دیا اور ساتھ یوں جتا بھی دیا) اور یہ کہ میں تمہارے لئے (تمہارے کفر و شرک کے باعث) اللہ کے حضور کسی چیز کا مالک نہیں ہوں۔ (پھر وہ یہ دعا کر کے قوم سے الگ ہوگئے:) اے ہمارے رب! ہم نے تجھ پر ہی بھروسہ کیا اور ہم نے تیری طرف ہی رجوع کیا اور (سب کو) تیری ہی طرف لوٹنا ہے،