‹
قرآن، سوره البقرة (2) آیه 127
آیه پسین: سوره البقرة (2) آیه 128
آیه پیشین: سوره البقرة (2) آیه 126
وَ إِذْ يَرْفَعُ إِبْراهِيمُ الْقَواعِدَ مِنَ الْبَيْتِ وَ إِسْماعِيلُ رَبَّنا تَقَبَّلْ مِنَّا إِنَّكَ أَنْتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ
و إذ يرفع إبراهيم القواعد من البيت و إسماعيل ربّنا تقبّل منّا إنّك أنت السّميع العليم
Wa-ith yarfaAAu ibraheemu alqawaAAida mina albayti wa-ismaAAeelu rabbana taqabbal minna innaka anta alssameeAAu alAAaleemu
و ابراهيم و اسماعيل پايه هاي خانه را بالا بردند گفتند : اي پروردگار، ما ، از ما بپذير ، که تو شنوا و دانا هستي
و چون ابراهيم و اسماعيل پايه هاى خانه [كعبه] را برآوردند [گفتند] پروردگارا از ما بپذير كه تويى شنواى دانا.
هنگامى كه ابراهيم و اسماعيل ديوار خانه (كعبه) را بالا مىبردند (گفتند) پروردگارا (اين خدمت را) از ما بپذير، زيرا تو شنواى دانايى.
و [یاد کنید] زمانی که ابراهیم و اسماعیل پایه های خانه کعبه را بالا می بردند [و به پیشگاه حق می گفتند:] پروردگارا! [این عمل را] از ما بپذیر که تو شنوا و دانایی،
و (بياد آور) آن دم كه بالا مىبرد ابراهيم پايههاى خانه كعبه را بهمراهى اسماعيل (در آن هنگام كه مىگفتند) پروردگارا بپذير (اين عمل ناچيز را) از ما زيرا تو خود شنوائى (دعاى ما را) و دانائى (به نيتهاى ما) و
و هنگامى كه ابراهيم و اسماعيل پايههاى خانه [كعبه] را بالا مىبردند، [مىگفتند:] «اى پروردگار ما، از ما بپذير كه در حقيقت، تو شنواى دانايى.
هنگامى كه ابراهيم و اسماعيل پايههاى خانه كعبه را بالا مىبردند:- پروردگارا! از ما بپذير كه تو شنواى دانايى.
و آن گاه كه ابراهيم، پايههاى خانه [خدا] را با اسماعيل بالا بردند، [گفتند] پروردگار ما، [اين كار را] از ما بپذير، براستى كه تو شنواى دانايى،
و هنگاميكه بلند ميكرد ابراهيم پايهها را از خانه و اسمعيل پروردگارا بپذير از ما بدرستيكه تو توئى شنواى دانا
و هنگامى كه ابراهيم و اسماعيل پايههاى خانه [كعبه] را بالا مىبردند [و گفتند:] پروردگارا، از ما بپذير. همانا كه تويى شنواى دانا
و (نیز به یاد آورید) هنگامی را که ابراهیم و اسماعیل، پایههای خانه (کعبه) را بالا میبردند، (و میگفتند:) «پروردگارا! از ما بپذیر، که تو شنوا و دانایی!
و آنگاه كه ابراهيم و اسماعيل پايههاى خانه را بالا مىبردند، [و مىگفتند:] پروردگارا، از ما بپذير، كه تويى شنوا و دانا.
و هنگامى كه بلند ميكرد ابراهيم پايهها را از خانه و اسمعيل پروردگارا بپذير از ما بدرستى كه تو توئى شنواى دانا
و هنگامى كه برميافراشت ابراهيم ستونهاى خانه را و اسماعيل پروردگارا بپذير از ما همانا توئى شنونده دانا
و (یاد آر) وقتی که ابراهیم و اسماعیل دیوارهای خانه کعبه را بر میافراشتند عرض کردند: پروردگارا (این خدمت) از ما قبول فرما، که تویی که (دعای خلق را) شنوا و (به اسرار همه) دانایی.
در حالي كه ابراهيم، همراه با اسماعيل پايههاي زيارتگاه را بر پا مي داشتند (دعا كردند): پروردگار ما، اين را از ما بپذير. تويي شنوا، داناي مطلق.
And when Abraham raises the foundations/bases from The House , and Ishmael: «Our Lord accept from us, that you are the hearing/listening the knowledgeable.»
And (remember) when Ibrahim (Abraham) and (his son) Ismail (Ishmael) were raising the foundations of the House (the Kabah at Makkah), (saying), «Our Lord! Accept (this service) from us. Verily! You are the All-Hearer, the All-Knower.»
And when Abraham, and Ishmael with him, raised up the foundations of the House: ‹Our Lord, receive this from us; Thou art the All-hearing, the All-knowing;
And when Abraham and Ishmael were raising the foundations of the Temple, [they prayed:] «O our Sustainer! Accept Thou this from us: for, verily, Thou alone art all-hearing, all-knowing!
Toen Abraham en Ismal den grondslag voor dit huis legden, baden zij: o Heer neem het genadig van ons aan; want gij hoort en kent alles.
And as Abraham raised the foundations for the sanctuary with Ishmael: "Our Lord accept this from us, You are the Hearer, the Knowledgeable."
E quando Abramo e Ismaele posero le fondamenta della Casa, dissero: «O Signor nostro, accettala da noi! Tu sei Colui che tutto ascolta e conosce!
And (remember) when Ibrahim (Abraham) and (his son) Ismail (Ishmael) were raising the foundations of the House (the Kabah at Makkah), (saying), "Our Lord! Accept (this service) from us. Verily! You are the All-Hearer, the All-Knower."
Вот Ибрахим (Авраам) и Исмаил (Измаил) подняли основание Дома (Каабы): «Господь наш! Прими от нас! Воистину, Ты – Слышащий, Знающий.
[Вспомни,] как Ибрахим и Исмаил закладывали основы дома и воззвали: «Господи наш! Прими от нас [этот дом], ибо Ты, воистину, – слышащий, знающий.
And when Ibrahim and Ismail raised the foundations of the House: Our Lord! accept from us; surely Thou art the Hearing, the Knowing:
And when Abraham and Ishmael were raising the foundations of the House, (Abraham prayed): Our Lord! Accept from us (this duty). Lo! Thou, only Thou, art the Hearer, the Knower.
And when Abraham raised up the foundations of the House with Ishmael, ‹Lord! receive it from us, verily, thou art hearing and dost know.
İbrahim’in, İsmail’le birlikte, o evin ana duvarlarını yükselterek şöyle yakardıkları zamanı da an: «Rabbimiz, bizden gelen niyazları kabul buyur; sen, evet sen, Semî’sin, her şeyi çok iyi duyarsın; Alîm’sin, her şeyi çok iyi bilirsin.»
And when Abraham and Ishmael raised the foundations of the House (supplicating): ‹O our Lord, accept this from us, You are the Hearer, the Knower.
As Abraham and Ishmael were raising the foundations of the House (in Makkah) they were praying earnestly, «Our Lord! Accept from us our service. For, verily, You are the Hearer, the Knower.»
As Abraham raised the foundations of the shrine, together with Ismail (they prayed): «Our Lord, accept this from us. You are the Hearer, the Omniscient.
And when Abraham, with Ismael, raised the foundations of the House, they said, «O our Lord! accept it from us; for thou art the Hearer, the Knower.
And when Abraham and Ismael raised the foundations of the house, saying, Lord, accept it from us, for thou art he who heareth and knoweth:
And remember the time when Abraham and Ishmael raised the foundations of the house, praying, `Our Lord, accept this from us; for thou art the All-Hearing, the All-Knowing;
Und (gedenket der Zeit) da Abraham und Ismael die Grundmauern des Hauses errichteten (indem sie beteten): «Unser Herr, nimm (dies) an von uns; denn Du bist der Allhörende, der Allwissende.
И (вспомните), как Ибрахим и Исмаил ■ Воздвигли Дому этому основу ■ (И к Господу в молитве обратились): ■ «О наш Господь! Прими (сие) от нас. ■ Ведь Ты, поистине, все слышишь и все знаешь!
Ибраһим илә Исмәгыйль Кәгъбатулланың нигезен күтәргәч: «Ий Раббыбыз! Эшебезне кабул ит! Син ишетүче һәм күңелләрне белүчесең», – дип дога кылдылар.
اور جب ابراہیم اور اسمٰعیل بیت الله کی بنیادیں اونچی کر رہے تھے (تو دعا کئے جاتے تھے کہ) اے پروردگار، ہم سے یہ خدمت قبول فرما۔ بےشک تو سننے والا (اور) جاننے والا ہے
اور (یاد کرو) جب ابراہیم اور اسماعیل (علیھما السلام) خانہ کعبہ کی بنیادیں اٹھا رہے تھے (تو دونوں دعا کر رہے تھے) کہ اے ہمارے رب! تو ہم سے (یہ خدمت) قبول فرما لے، بیشک تو خوب سننے والا خوب جاننے والا ہے،
‹