‹
قرآن، سوره النساء (4) آیه 112
آیه پسین: سوره النساء (4) آیه 113
آیه پیشین: سوره النساء (4) آیه 111
وَ مَنْ يَكْسِبْ خَطِيئَةً أَوْ إِثْماً ثُمَّ يَرْمِ بِهِ بَرِيئاً فَقَدِ احْتَمَلَ بُهْتاناً وَ إِثْماً مُبِيناً
و من يكسب خطيئة أو إثما ثمّ يرم به بريئا فقد احتمل بهتانا و إثما مبينا
Waman yaksib khatee-atan aw ithman thumma yarmi bihi baree-an faqadi ihtamala buhtanan wa-ithman mubeenan
و هر که خود خطا يا گناهي کند آنگاه بي گناهي را بدان متهم سازد ، هر، آينه بار تهمت و گناهي آشکار را بر دوش خود کشيده است
و كسى كه مرتكب خطا يا گناهى شود، سپس آن را به گردن بيگناهى بيندازد، زير بار بهتان و گناهى آشكار رفته است.
و هر كس خطا و يا گناهى مرتكب شود و سپس فرد بىگناهى را متهم كند، بار بهتان و گناه آشكار، بر دوش گرفته است.
و هر کس مرتکب خطا یا گناهی شود، سپس آن را به بی گناهی نسبت دهد، بی تردید بهتان و گناهی آشکار بر دوش گرفته است.
و هر كه بكند گناهى بدون قصد يا گناهى از روى عمد سپس نسبت دهد آن كار زشت را به بىگناهى حقا كه بدوش كشيده است بار تهمت و گناهى آشكارا
و هر كس خطا يا گناهى مرتكب شود؛ سپس آن را به بىگناهى نسبت دهد، قطعاً بهتان و گناه آشكارى بر دوش كشيده است.
هر كس مرتكب خطا يا گناهى شود آن گاه بىگناهى را بدان متهم كند، بار تهمت و گناه آشكارى را به گردن گرفته است.
و هر كس خطايى يا گناهى بكند و تهمت آن را بر بىگناهى نهد [بار] بهتان و گناه آشكارى را كشيده است.
و كسى كه كسب كند خطائى يا گناهى پس تهمت زند بآن بىگناهى را پس بتحقيق متحمل شده دروغى و گناهى روشن
و هر كس خطايى يا گناهى انجام دهد، آن گاه بى گناهى را به آن متّهم كند، در حقيقت بهتان و گناه آشكارى را عهدهدار شده است
و کسی که خطا یا گناهی مرتکب شود، سپس بیگناهی را متهم سازد، بار بهتان و گناهِ آشکاری بر دوش گرفته است.
و هر كه خطا يا گناهى كند سپس آن را به گردن بيگناهى اندازد هر آينه بار دروغبستنى آشكار و گناهى هويدا را بر دوش گرفته است.
و كسى كه كسب كند خطائى يا گناهى پس تهمت زند بان بىگناهى را پس بتحقيق متحمل شده دروغى و گناهى روشن
و كسى كه فراهم كند لغزش يا گنهى را سپس بسوى كسى كه بيزار باشد افكندش همانا بار كرده است بر خود تهمتى و گناهى آشكار را
و هر کس خطا یا گناهی از او سر زند و تهمت به بیگناهی بندد مرتکب بهتان و گناه بزرگ و آشکاری شده است.
هر کس گناهي کسب کند، سپس بي گناهي را بدان متهم سازد، مرتکب کفر و گناهي بزرگ شده است.
And who acquires/carries a sin or a sin/crime , then he blames and accuses an innocent, so he had carried wrongfully/slanderfully and an evident sin/crime .
And whoever earns a fault or a sin and then throws it on to someone innocent, he has indeed burdened himself with falsehood and a manifest sin.
And whosoever earns a fault or a sin and then casts it upon the innocent, thereby has laid upon himself calumny and manifest sin.
But he who commits a fault or a sin and then throws the blame therefore on an innocent person, burdens himself with the guilt of calumny and [yet another] flagrant sin.
En hij, die eene zonde of een misstap doet, en deze daarna op een onschuldige werpt, zal waarlijk de schuld van laster en verklaarde onrechtvaardigheid op zich laden.
And whoever does a mistake or wrongdoing, then blames it on an innocent person; he has incurred falsehood and a clear sin.
Chi commette una mancanza o un peccato e poi accusa un innocente, si macchia di calunnia e di un peccato evidente
And whoever earns a fault or a sin and then throws it on to someone innocent, he has indeed burdened himself with falsehood and a manifest sin.
А кто совершил ошибку или грех и обвинил в этом невиновного, тот взвалил на себя бремя клеветы и очевидного греха.
А тот, кто совершил проступок или грех и приписал его невиновному, взваливает на себя [бремя] оговора и явного греха.
And whoever commits a fault or a sin, then accuses of it one innocent, he indeed takes upon himself the burden of a calumny and a manifest sin.
And whoso committeth a delinquency or crime, then throweth (the blame) thereof upon the innocent, hath burdened himself with falsehood and a flagrant crime.
And whoso commits a fault or a sin and throws it on the innocent, he hath to bear a calumny and a manifest sin.
Kim bir hata yahut günah işler de sonra onunla bir suçsuzu itham ederse hiç kuşkusuz, büyük bir iftira ve açık bir günah yüklenmiş olur.
Whosoever earns a fault or a sin and casts it upon the innocent, indeed, he bears the slander and a clear sin.
And whoever commits a fault or such violation, but throws the blame on the innocent, burdens himself with slander and a clear violation that drags the «Self» down.
Anyone who earns a sin, then accuses an innocent person thereof, has committed a blasphemy and a gross offense.
And whoever committeth an involuntary fault or a crime, and then layeth it on the innocent, shall surely bear the guilt of calumny and of a manifest crime.
And whoso committeth a sin or iniquity, and afterwards layeth it on the innocent, he shall surely bear the guilt of calumny and manifest injustice.
And whoso commits a fault or a sin, then throws the blame thereof on an innocent person, certainly bears the burden of calumny and a manifest sin.
Und wer einen Fehler oder eine Sünde begeht und sie dann einem Unschuldigen zur Last legt, der trägt eine Verleumdung und offenbare Sünde.
Но кто проступок совершит иль грех ■ Потом же обвинит в них тех, кто неповинен, – ■ Тот на себя берет и ложь, и явный грех.
Янә берәү хаталыкларны вә гөнаһларны күп кәсеп итсә, соңра гаепсез кешеләрне төһмәт кылса, ягъни үзенең гаебе белән башкаларны гаепләргә тырышса, дөреслектә ул ачык боһтанны һәм зур гөнаһны йөкләп алды.
اور جو شخص کوئی قصور یا گناہ تو خود کرے لیکن اس سے کسی بےگناہ کو مہتم کردے تو اس نے بہتان اور صریح گناہ کا بوجھ اپنے سر پر رکھا
اور جو شحص کسی خطا یا گناہ کا ارتکاب کرے پھر اس کی تہمت کسی بے گناہ پرلگا دے تو اس نے یقیناً ایک بہتان اور کھلے گناہ (کے بوجھ) کو اٹھا لیا،
‹