وَ يا قَوْمِ هذِهِ ناقَةُ اللَّهِ لَكُمْ آيَةً فَذَرُوها تَأْكُلْ فِي أَرْضِ اللَّهِ وَ لا تَمَسُّوها بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذابٌ قَرِيبٌ

و يا قوم هذه ناقة اللّه لكم آية فذروها تأكل في أرض اللّه و لا تمسّوها بسوء فيأخذكم عذاب قريب

Waya qawmi hathihi naqatu Allahi lakum ayatan fatharooha ta/kul fee ardi Allahi wala tamassooha bisoo-in faya/khuthakum AAathabun qareebun

اي قوم من ، اين ماده شتر خداوند است و نشانه اي است براي شما بگذاريدش تا در زمين خدا بچرد و به بدي ميازاريدش که به زودي عذاب شما را فرو گيرد

و اى قوم من، اين شتر خداست كه معجزه اى براى شماست، پس رهايش كنيد كه در زمين خدا [آزادانه بچرد و] بخورد و به آن آسيبى نرسانيد، كه عذابى زودرس گريبانگيرتان خواهد شد.

اى قوم، اين ماده شتر خدا، نشانه‏ايست از براى شما (شترى كه از مادر زائيده نشده است) او را آزاد بگذاريد تا در زمين خدا بچرد و مزاحم او نشويد كه عذابى زودرس شما را فرا خواهد گرفت.

و ای قوم من! این ناقه خداست که برای شما [در اثبات صدق نبوّت من] نشانه ای [عظیم] است، پس بگذاریدش در زمین خدا بچرد، و هیچ آسیب و گزندی به او نرسانید که عذابی زود هنگام شما را خواهد گرفت.

اى گروه من اين شتر خداست (كه خلق كرده) براى شما در حاليكه معجزه‏اى است پس بگذاريدش تا بخورد (و بچرد) در زمين خدا و نرسانيد بوى بدى (اگر چنين كنيد) بگيرد شما را عذابى نزديك

«و اى قوم من، اين ماده‏شتر خداست كه براى شما پديده‏اى شگرف است. پس بگذاريد او در زمين خدا بخورد و آسيبش مرسانيد كه شما را عذابى زودرس فرو مى‏گيرد. «

«اى قوم من! اين ماده شتر خداوند است و معجزه‏اى براى شما، بگذاريد در زمين خدا بچرد و هيچ آزارى به آن نرسانيد كه به زودى عذابى شما را فرا گيرد.»

و اى قوم من! اين ناقه خدا آيتى است براى شما. پس او را بگذاريد كه در زمين خدا بخورد و آسيبى به آن مرسانيد كه شما را عذابى نزديك فرا گيرد.

و اى قوم من اين ناقه خدا مر شما را آيتى است پس بگذاريدش بخورد در زمين خدا و مس نكنيدش ببدى پس خواهد گرفت شما را عذابى نزديك

و اى قوم من، اين ماده شتر خداوند است كه به عنوان نشانه‏اى براى شماست، پس بگذاريدش تا در زمين خدا بچرد و هيچ گزندى به او نرسانيد كه [آن گاه‏] عذابى نزديك [گريبان‏] شما را بگيرد

ای قوم من! این «ناقه» خداوند است، که برای شما نشانه‌ای است؛ بگذارید در زمین خدا به چرا مشغول شود؛ هیچ گونه آزاری به آن نرسانید، که بزودی عذاب خدا شما را خواهد گرفت!»

و اى قوم من، اين ماده‏شتر خدا براى شما نشانه‏اى است، پس واگذاريدش تا در زمين خدا بخورد، و گزندى به او مرسانيد كه شما را عذابى نزديك بگيرد.

و اى قوم من اين ناقه خدا مر شما را آيتى است پس بگذاريدش بخورد در زمين خدا و مس نكنيدش ببدى پس خواهد گرفت شما را عذابى نزديك

و اى قوم من اين است اشتر خدا براى شما آيتى پس بگذاريدش بچرد در زمين خدا و گردش نگرديد به بدى كه برگيرد شما را عذابى نزديك

و ای قوم، این ناقه آیت خداست و معجز برای شماست، او را به حال خود آزاد گذارید تا در زمین خدا چرا کند و قصد آزار او مکنید و گر نه شما را به زودی عذابی در خواهد گرفت.

اي قوم من، اين شتر خداست تا براي شما مدرکي باشد. بگذاريد که او در زمين خدا بخورد و هيچ آسيبي به او نرسانيد تا مبادا به زودي گرفتار عذاب شويد.

And you (my) nation this (is) God’s female camel for you (as) an evidence/sign . So leave it eat in God’s earth/ground/land and do not touch it with bad/evil/harm, so (then) near/close torture takes/punishes you.

«And O my people! This she-camel of Allah is a sign to you, leave her to feed on Allahs earth, and touch her not with evil, lest a near torment will seize you.»

O my people, this is the She-camel of God, to be a sign for you. Leave her that she may eat in God’s earth, and touch her not with evil, lest you› be seized by a nigh chastisement.›

And [then he said]: «O my people! This shecamel belonging to God shall be a token for you: so leave her alone to pasture on God’s earth, and do her no harm, lest speedy chastisement befall you!»

En hij zeide: O mijn volk! deze wijfjes-kameel van God is een teeken voor u; laat haar vrijelijk op Gods aarde weiden en doe haar geen leed, opdat u geen snelle straf treffe.

"And my people, this is God’s camel, in her you have a sign. So leave her to eat from the land freely, and do not harm her, or else a close retribution will take you."

O popol mio, ecco la cammella di Allah, un segno per voi. Lasciatela pascolare sulla terra di Allah e fate sì che non la tocchi male alcuno, ché vi colpirebbe imminente castigo».

"And O my people! This she-camel of Allah is a sign to you, leave her to feed on Allahs earth, and touch her not with evil, lest a near torment will seize you."

О мой народ! Вот эта верблюдица Аллаха – знамение для вас. Пусть она пасется на земле Аллаха, и вы не причиняйте ей зла, а не то вас постигнут близкие мучения».

О мой народ! Вот эта верблюдица Аллаха – знамение для вас. Пусть она пасется на земле Аллаха, не причиняйте ей зла, а не то вас постигнет скорое наказание».

And, O my people! this will be (as) Allah’s she-camel for you, a sign; therefore leave her to pasture on Allah’s earth and do not touch her with evil, for then a near chastisement will overtake you.

O my people! This is the camel of Allah, a token unto you, so suffer her to feed in Allah’s earth, and touch her not with harm lest a near torment seize you.

O my people! this she-camel of God is a sign for you; leave her, then, to feed in God’s earth, and touch her not with evil, or there will catch you torment that is nigh.›

«Ey toplumum! İşte şu size, Allah’ın bir mucize olan devesi. Rahat bırakın onu. Allah’ın toprağında karnını doyursun. Bir kötülük dokundurmayın ona. Yoksa sizi çok yakın bir azap yakalayıverir.»

‹My nation, this is the shecamel of Allah, a sign for you. Leave her to graze upon the earth of Allah and do not touch her with evil lest you be seized by a punishment that is near. ‹

(The feudal lords had been depriving the poor of using the land and its natural resources of water and vegetation.) Saleh said, «O My people! This she-camel belonging to Allah shall be a token for you. So leave her alone to graze in the land belonging to Allah. Do her no harm, lest speedy punishment befall you (91:13).» (This verse along with (55:10) pronounces one of the most revolutionary concepts of the Qur’an. The land, the earth is owned by none but Allah and must be open for all His creation as a means of sustenance. Hence, all landlord-ship is contrary to the Divine Ordinance. In the Divine System, the Central Authority will see to it that any piece of land will be for those who toil in it and give Allah His Right, the poor-due (6:141)).

«O my people, this is GOD’s camel to serve as a proof for you. You shall let her eat from GOD’s earth, and do not touch her with any harm, lest you incur an immediate retribution.»

He said, «O my people! what think ye? If I have a revelation from my Lord to support me, and if He hath shewed his mercy on me, who could protect me from God if I rebel against him? Ye would only confer on me increase of ruin.

And he said, O my people, this she-camel of God is a sign unto you; therefore dismiss her freely that she may feed in God’s earth, and do her no harm, lest a swift punishment seize you.

`And O my people, this is the she-camel of ALLAH, a Sign for you, so leave her free that she may feed in ALLAH’s earth, and touch her not with harm lest a near punishment seize you.›

O mein Volk, dies ist die Kamelstute Allahs als ein Zeichen für euch, so lasset sie auf Allahs Erde weiden und fügt ihr kein Leid zu, damit euch nicht baldige Strafe erfasse.»

О мой народ! Сие – верблюдица Аллаха, ■ Что станет вам знамением Его. ■ Дайте пастись ей на земле Господней ■ И не касайтесь злом ее, ■ Чтобы вас тотчас не постигла кара».

Янә әйтте: «Ий каумем, бу дөя минем пәйгамбәрлегемә дәлил булган дөядер. (Чөнки Салихтан кауме: «Әгәр хак пәйгамбәр булсаң, дога кылып ошбу таштан дөя чыгар», – диделәр. Салих г-м Аллаһудан сорады һәм, таш ярылып, дөя чыкты). Ул дөягә ихтыяр бирегез, Аллаһ җирендә ашасын вә аңа һичбер зарар тидермәгез, әгәр зарар тидерсәгез, үзегезгә бик тиз ґәзаб ирешер».

اور یہ بھی کہا کہ اے قوم! یہ خدا کی اونٹنی تمہارے لیے ایک نشانی (یعنی معجزہ) ہے تو اس کو چھوڑ دو کہ خدا کی زمین میں (جہاں چاہے) چرے اور اس کو کسی طرح کی تکلیف نہ دینا ورنہ تمہیں جلد عذاب آپکڑے گا

اور اے میری قوم! یہ اﷲ کی (خاص طریقہ سے پیدا کردہ) اونٹنی ہے (جو) تمہارے لئے نشانی ہے سو اسے چھوڑے رکھو (یہ) اﷲ کی زمین میں کھاتی پھرے اور اسے کوئی تکلیف نہ پہنچانا ورنہ تمہیں قریب (واقع ہونے والا) عذاب آپکڑے گا،