يا إِبْراهِيمُ أَعْرِضْ عَنْ هذا إِنَّهُ قَدْ جاءَ أَمْرُ رَبِّكَ وَ إِنَّهُمْ آتِيهِمْ عَذابٌ غَيْرُ مَرْدُودٍ

يا إبراهيم أعرض عن هذا إنّه قد جاء أمر ربّك و إنّهم آتيهم عذاب غير مردود

Ya ibraheemu aAArid AAan hatha innahu qad jaa amru rabbika wa-innahum ateehim AAathabun ghayru mardoodin

اي ابراهيم ، از اين سخن اعراض کن فرمان پروردگارت فراز آمده است وبر، آنها عذابي که هيچ برگشتي ندارد فرود خواهد آمد

[گفتيم] اى ابراهيم از اين [درخواست] درگذر، چرا كه فرمان پروردگارت دررسيده است. و عذابى بى بازگشت بر آنان فرود خواهد آمد.

فرستادگان ما گفتند: يا ابراهيم از اين بحث در گذر، فرمان عذاب پروردگارت صادر شده و عذاب غير قابل برگشت بر آنها خواهد رسيد.

ای ابراهیم! از این [گفتگو] درگذر؛ زیرا فرمان پروردگارت [بر عذاب قوم لوط] فرا رسیده و یقیناً آنان را عذابی بدون بازگشت خواهد آمد.

اى ابراهيم درگذر از اين جدال زيرا كه به يقين آمده فرمان پروردگار تو و البته آينده است بديشان عذابى كه برگردانيده نمى‏شود

اى ابراهيم! از اين [چون و چرا] روى برتاب، كه فرمان پروردگارت آمده و براى آنان عذابى كه بى‏بازگشت است خواهد آمد.

اى ابراهيم از اين گفتار بگذر كه فرمان پروردگارت صادر شده است و به طور مسلم عذاب بدون برگشت به آنان خواهد رسيد.

[گفتيم‏] اى ابراهيم! از اين [جدال‏] اعراض كن. بى‏گمان فرمان پروردگارت آمده است. و بى‏گمان عذاب باز ناگشتنى بر آنها آينده است.

اى ابراهيم روى بگردان از اين شفاعت بدرستيكه آمد فرمان پروردگارت و بدرستيكه آينده ايشانست عذابى كه رد نخواهد شد

[گفتيم:] اى ابراهيم، از اين [چون و چرا] در گذر. كه عذاب پروردگارت در رسيده است. و به راستى برايشان عذابى بى بازگشت خواهد آمد

ای ابراهیم! از این (درخواست) صرف‌نظر کن، که فرمان پروردگارت فرا رسیده؛ و بطور قطع عذاب (الهی) به سراغ آنها می‌آید؛ و برگشت ندارد!

اى ابراهيم، از اين [سخن‏] بگرد، كه فرمان پروردگارت بيامده، و همانا بر آنان عذابى برگشت‏ناپذير آمدنى است.

اى ابراهيم روى بگردان از اين شفاعت بدرستى كه آمد فرمان پروردگارت و بدرستى كه آينده ايشانست عذابى كه رد نخواهد شد

اى ابراهيم درگذر از اين همانا بيامد امر پروردگار تو و همانا آينده است ايشان را عذابى نابازگردانيده

(خطاب شد) ای ابراهیم از این خواهش درگذر که هنگام حکم (قهر) الهی بر این قوم فرا رسیده و بر آنها عذابی که حتمی است و بازگشت ندارد خواهد رسید.

اي ابراهيم، از اين کار خودداري کن. حكم پروردگارت صادر شده است، آنها سزاوار عذابي اجتناب ناپذير شده‌اند.

You Abraham, turn away from that, that it truly, your Lord’s order/command had come, and that they, (a) torture (which is) not being returned, is coming to them.

«O Ibraheem (Abraham)! Forsake this. Indeed, the Commandment of your Lord has gone forth. Verily, there will come a torment for them which cannot be turned back.»

‹O Abraham, turn away from this; thy Lord’s command has surely come, and there is coming upon them a chastisement not to be turned back.›

[But God’s messengers replied:] «O Abraham! Desist from this [pleading]! Behold, thy Sustainer’s judgment has already gone forth: and, verily, there shall fall upon them a chastisement which none can avert!»

De engelen zeiden tot hem: O Abraham! onthoud u hiervan; want thans is het bevel van uwen Heer gekomen, om hunne straf ten uitvoer te brengen, en eene onvermijdelijke straf is gereed, om op hen neder te komen.

O Abraham, turn away from this. Your Lord’s command has come, and a retribution that will not be turned back is coming for them.

«O Abramo, desisti da ciò, che già il Decreto del tuo Signore è deciso. Giungerà loro un castigo irrevocabile».

"O Ibraheem (Abraham)! Forsake this. Indeed, the Commandment of your Lord has gone forth. Verily, there will come a torment for them which cannot be turned back."

Ангелы сказали: «О Ибрахим (Авраам)! Оставь споры, ибо твой Господь уже отдал приказ, и их постигнут неотвратимые мучения».

[Посланцы сказали]: «О Ибрахим! Оставь споры, ибо ведь твой Господь уже повелел, и, воистину, их поразит кара неотвратимая».

O Ibrahim! leave off this, surely the decree of your Lord has come to pass, and surely there must come to them a chastisement that cannot be averted.

(It was said) O Abraham! Forsake this! Lo! thy Lord’s commandment hath gone forth, and lo! there cometh unto them a doom which cannot be repelled.

‹O Abraham! avoid this; verily, the bidding of thy Lord has come; verily, there is coming to them torment that cannot be put off.›

«Ey İbrahim! Bu halinden vazgeç. Rabbinin emri gelmiştir. Geri çevrilemez bir azap onların enselerine binecektir.»

(It was said:) ‹Abraham, turn away from this; your Lord’s command has indeed come, and there is coming upon them a punishment that will not be turned back. ‹

(It was said) O Abraham! Forsake this! Your Lord’s Command has gone forth, and verily, the retribution is now inevitable.

«O Abraham, refrain from this. Your Lord’s judgment has been issued; they have incurred unavoidable retribution.»

«O Abraham! desist from this; for already hath the command of thy God gone forth; as for them, a punishment not to be averted is coming on them.»

The angels said unto him, O Abraham, abstain from this; for now is the command of thy Lord come, to put their sentence in execution, and an inevitable punishment is ready to fall upon them.

`O Abraham, desist from this. Surely, the decree of thy Lord has gone forth, and surely, there is coming to them a punishment that cannot be averted.

«O Abraham, steh ab von diesem. Siehe, schon ist deines Herrn Befehl ergangen, und über sie bricht ganz gewiß unabwendbare Strafe herein.»

(И прозвучало): ■ «О Ибрахим! Оставь все это! ■ Ведь поступило повеленье твоего Владыки, ■ И к ним грядет их приговор, ■ Поистине, неотвратимый».

Җәбраил г-м әйтте: «Ий Ибраһим! Лут кауме хакында бәхәсләшүдән туктагыл, тәхкыйк Раббыңнан аларга ґәзаб белән әмер килде, шиксез аларга ґәзаб килүчедер, инде ул килүче ґәзаб алардан һич тә кире китмәс.

اے ابراہیم اس بات کو جانے دو۔ تمہارے پروردگار کا حکم آپہنچا ہے۔ اور ان لوگوں پر عذاب آنے والا ہے جو کبھی نہیں ٹلنے کا

(فرشتوں نے کہا:) اے ابراہیم! اس (بات) سے درگزر کیجئے، بیشک اب تو آپ کے رب کا حکمِ (عذاب) آچکا ہے، اور انہیں عذاب پہنچنے ہی والا ہے جو پلٹایا نہیں جا سکتا،