وَ قالَ الْمَلِكُ ائْتُونِي بِهِ فَلَمَّا جاءَهُ الرَّسُولُ قالَ ارْجِعْ إِلى رَبِّكَ فَسْئَلْهُ ما بالُ النِّسْوَةِ اللاَّتِي قَطَّعْنَ أَيْدِيَهُنَّ إِنَّ رَبِّي بِكَيْدِهِنَّ عَلِيمٌ

و قال الملك ائتوني به فلمّا جاءه الرّسول قال ارجع إلى ربّك فسئله ما بال النّسوة اللاّتي قطّعن أيديهنّ إنّ ربّي بكيدهنّ عليم

Waqala almaliku i/toonee bihi falamma jaahu alrrasoolu qala irjiAA ila rabbika fais-alhu ma balu alnniswati allatee qattaAAna aydiyahunna inna rabbee bikaydihinna AAaleemun

پادشاه گفت : نزد منش بياوريد چون فرستاده نزد او آمد ، يوسف گفت : نزد، مولايت بازگرد و بپرس حکايت آن زنان که دستهاي خود را بريدند چه بود ؟ که پروردگار من به مکرشان آگاه است

پادشاه گفت او [يوسف] را نزد من آوريد; آنگاه كه فرستاده نزد او آمد [يوسف ] گفت به نزد سرورت بازگرد و از او بپرس كه كار و بار آن زنان كه دستانشان را بريدند، چه بود؟ كه پروردگار من از مكر آنان آگاه است.

شاه گفت: او را نزد من بياوريد. وقتى كه مأمور نزد يوسف آمد، يوسف گفت: پيش اربابت برگرد و از او بپرس (مرا چرا زندانى كردند؟) براى چه آن زنان دستشان را بريدند، در حقيقت پروردگار من به مكر و حيله آنان آگاه است.

و پادشاه [مصر] گفت: یوسف را نزد من آورید. هنگامی که فرستاده [پادشاه] نزد یوسف آمد، یوسف گفت: نزد سرورت بازگرد و از او بپرس حال و داستان زنانی که دست های خود را بریدند، چه بود؟ یقیناً پروردگارم به نیرنگ آنان داناست.

و گفت پادشاه بياوريد نزد من يوسف را پس آنگه كه آمد به نزد او فرستاده پادشاه يوسف (بدو) گفت بازگرد بسوى خواجه خود و بپرس از او (تا بپرسد) چه بود داستان آن زنانى كه بريدند دستهاى خود را البته پروردگار من به نيرنگ ايشان داناست

و پادشاه گفت: «او را نزد من آوريد.» پس هنگامى كه آن فرستاده نزد وى آمد، [يوسف‏] گفت: «نزد آقاى خويش برگرد و از او بپرس كه حال آن زنانى كه دستهاى خود را بريدند چگونه است؟ زيرا پروردگار من به نيرنگ آنان آگاه است.»

ملك گفت: «او را نزد من آوريد.» هنگامى كه فرستاده نزد او رفت، گفت: «به سوى سرور خود باز گرد و از او بپرس ماجراى زنانى كه دستهاى خود را بريدند چه بود؟ مسلما پروردگار من به نيرنگ آنها آگاه است.»

و پادشاه گفت: او را به من آوريد. پس چون رسول بر او آمد، [يوسف‏] گفت: به سوى مولايت باز گرد و از او بپرس كه چيست حال زنانى كه دستهاى خويش بريدند؟ بى‏گمان پروردگار من به مكر آنان داناست.

و گفت پادشاه بياريد نزد من او را پس چون آمد او را فرستاد گفت بازگرد بسوى خواجه خود پس بپرس از او كه چه بود حال آن زنانى كه بريدند دستهاى خود را بدرستيكه پروردگار من بمكر آنها داناست

و پادشاه گفت: او (يوسف) را به نزد من آوريد، پس چون فرستاده [پادشاه‏] به نزد او آمد، گفت: به [نزد] سرورت باز گرد و از او بپرس، شأن آن زنانى كه دستهايشان را بريدند، چه بود؟ به راستى كه پروردگارم به مكر آنان داناست

پادشاه گفت: «او را نزد من آورید!» ولی هنگامی که فرستاده او نزد وی [= یوسف‌] آمد گفت: «به سوی صاحبت بازگرد، و از او بپرس ماجرای زنانی که دستهای خود را بریدند چه بود؟ که خدای من به نیرنگ آنها آگاه است.»

و شاه گفت: او را نزد من آريد، پس چون فرستاده نزد وى آمد، [يوسف‏] گفت: سوى خواجه‏ات باز گرد و از او بپرس كه حال و كار آن زنان كه دستهاى خويش بريدند چه بوده است- چرا دست خود بريدند-؟ همانا پروردگار من به مكر آنها داناست.

و گفت پادشاه بياريد نزد من او را پس چون آمد او را فرستاد گفت باز گرد بسوى خواجه خود پس بپرس از او كه چه بود حال آن زنانى كه بريدند دستهاى خود را بدرستى كه پروردگار من بمكر آنها داناست

گفت شاه بياوريدم بدو و هنگامى كه آمدش فرستاده گفت برگرد بسوى خداوند خويش پس بپرس از او چه بود آن زنان را كه سخت بريدند دستهاى خود را همانا پروردگار من به نيرنگ آنان است دانا

شاه گفت: زود او را نزد من بیاورید. چون فرستاده شاه نزد یوسف آمد یوسف به او گفت: باز گرد و شاه را بپرس چه شد که زنان مصری همه دست خود بریدند؟آری خدای من به مکر آنان (و بی‌گناهی من) آگاه است.

پادشاه گفت: او را نزد من آوريد. هنگامي که فرستاده نزد او آمد، گفت: نزد اربابت بازگرد و از او بخواه تا از زناني که دستان خود را بريدند، پرس و جو کند. پروردگار من از نيرنگ آنان کاملاً آگاه است.

And the king said: «Come with him to me (bring him).» So when the messenger came to him , he said: «Return to your Lord, so ask/question him, what (is) the women’s affair/condition/ thought which cut off/amputated their (F) hands, that my Lord (is) with their plotting/conspiring knowledgeable.»

And the king said: «Bring him to me.» But when the messenger came to him, (Yoosuf (Joseph)) said: «Return to your lord and ask him, What happened to the women who cut their hands? Surely, my Lord (Allah) is Well-Aware of their plot.»

The king said, ‹Bring him to me!› And when the messenger came to him, he said, ‹Return unto thy lord, and ask of him, «What of the women who cut their hands?» Surely my Lord has knowledge of their guile.›

And [as soon as Joseph’s interpretation. was conveyed to him,] the King said: «Bring him before me!» But when the [King’s] messenger came unto him, [Joseph] said: «Go back to thy lord and ask him [first to find out the truth] about those women who cut their hands-for, behold, [until now it is] my Sustainer [alone who] has full knowledge of their guile!»

En toen de opperschenker dit had overgebracht, zeide de Koning: Breng hem tot mij. En toen de boodschapper tot Jozef kwam, zeide deze: Keer tot uwen heer terug en vraag hem af, wat de bedoeling der vrouwen was, die hare handen afsneden; want mijn Heer kent den valstrik wel dien zij mij spannen

And the King said: "Bring him to me." So when the messenger came to him, he said: "Go back to your lord and ask him what was the matter regarding the women that cut their hands? My Lord is well aware of their scheming."

Disse il re: «Conducetemelo». Quando giunse il messaggero [Giuseppe] disse: «Ritorna presso il tuo signore e chiedigli: «Cosa volevano le donne che si tagliuzzarono le mani?». Invero il mio Signore ben conosce le loro astuzie».

And the king said: "Bring him to me." But when the messenger came to him, (Yoosuf (Joseph)) said: "Return to your lord and ask him, What happened to the women who cut their hands? Surely, my Lord (Allah) is Well-Aware of their plot."

Царь сказал: «Приведите его ко мне!» Когда к нему пришел посланец, он сказал: «Возвращайся к своему господину и спроси его, что стало с женщинами, которые порезали себе руки. Воистину, моему Господу известно об их кознях».

Царь повелел: «Ведите его ко мне!» Когда к [Йусуфу] пришел посланец, он сказал: «Возвращайся к своему господину и спроси его, какова история с женщинами, которые порезали себе руки. Воистину, мой Господь знает их козни».

And the king said: Bring him to me. So when the messenger came to him, he said: Go back to your lord and ask him, what is the case of the women who cut their hands; surely my Lord knows their guile.

And the king said: Bring him unto me. And when the messenger came unto him, he (Joseph) said: Return unto thy lord and ask him what was the case of the women who cut their hands. Lo! my Lord knoweth their guile.

Then said the king, ‹Bring him to me.› And when the messenger came to him, he said, ‹Go back to thy lord, and ask him, «What meant the women who cut their hands? Verily, my lord knows their craftiness!»‹

Kral: «Bu yorumu yapanı bana getirin!» dedi. Elçi kendisine gelince, Yûsuf dedi ki: » Rab edindiğin kişiye dön de sor bakalım, o ellerini kesen kadınların derdi neydi? Rabbim, o kadınların hilelerini çok iyi bilmektedir.»

The king said: ‹Bring him before me. ‹ But when the king’s envoy came to him, he said: ‹Go back to your lord and ask him: «What about the women who cut their hands. Indeed, my Lord knows their guile. ‹

And the King said, «Bring him before me!» When the courier came to Joseph, he said, «Return to your King and ask him to find out the case of the women who marked their hands. Verily, my Lord knows their plot.» (Joseph asked for investigation before being released, to vindicate his character).

The king said, «Bring him to me.» When the messenger came to him, he said, «Go back to your lord and ask him to investigate the women who cut their hands. My Lord is fully aware of their schemes.»

And the King said, «Bring him to me.» And when the messenger came to Joseph he said, «Go back to thy lord, and ask him what meant the women who cut their hands, for my lord well knoweth the snare they laid.»

And when the chief butler had reported this, the king said, bring him unto me. And when the messenger came unto Joseph, he said, return unto thy lord, and ask of him, what was the intent of the women who cut their hands; for my Lord well knoweth the snare which they laid for me.

And the King said, `Bring him to me.› But when the messenger came to him, he said, `Go back to thy lord and ask him how fare the women who cut their hands; for, my Lord well knows their crafty design.›

Der König sprach: «Bringt ihn mir.» Doch als der Bote zu ihm kam, sprach er: «Kehre zurück zu deinem Herrn und frage ihn, wie es den Frauen ergeht, die sich in die Hände schnitten, denn mein Herr kennt ihren Anschlag recht wohl.»

И царь сказал: ■ «Ко мне его ведите!» ■ Когда к нему пришел (царя) посланец, ■ (Йусуф) сказал: ■ «Ты к господину своему вернись и у него спроси: ■ Каков настрой и помыслы тех женщин, ■ Которые порезали себе (ножами) руки? ■ Господь мой, истинно, про их уловки знает».

Патша әйтте: «Ул төш юраучы кешене зинданнан чыгарып миңа китерегез!» Чакыручы илче Йусуф янына килгәч, Йусуф илчегә әйтте: «Бар патшаңа кайтып әйт, мине күреп кулларын кискән хатынларның миңа карата фикерләрен белсен. Хатынларның хәйләсе вә минем хаксыз рәнҗетелгәнем ачыклансын өчен! Тәхкыйк минем Раббым аларның хәйләләрен белә.

(یہ تعبیر سن کر) بادشاہ نے حکم دیا کہ یوسف کو میرے پاس لے آؤ۔ جب قاصد ان کے پاس گیا تو انہوں نے کہا کہ اپنے آقا کے پاس واپس جاؤ اور ان سے پوچھو کہ ان عورتوں کا کیا حال ہے جنہوں نے اپنے ہاتھ کاٹ لیے تھے۔ بےشک میرا پروردگار ان کے مکروں سے خوب واقف ہے

اور (یہ تعبیر سنتے ہی) بادشاہ نے کہا: یوسف (علیہ السلام) کو (فورًا) میرے پاس لے آؤ، پس جب یوسف (علیہ السلام) کے پاس قاصد آیا تو انہوں نے کہا: اپنے بادشاہ کے پاس لوٹ جا اور اس سے (یہ) پوچھ (کہ) ان عورتوں کا (اب) کیا حال ہے جنہوں نے اپنے ہاتھ کاٹ ڈالے تھے؟ بیشک میرا رب ان کے مکر و فریب کو خوب جاننے والا ہے،