امام باقر فرمود: رسول خدا هرگاه خود یا یکی از خانواده یا اصحابش چشم درد میگرفتند این دعا را میخواندند:»اللهم متعنی بسمعی و بصری، و اجعلهما الوارثین منی، و انصرنی علی من ظلمتی، و ارنی فیه ثاری. یعنی » خداوندا، مرا از گوش و چشمم بهره مند گردان، و آن دو را وارث من قرارده(پیش از مردنم آنهارا از من مگیر) و مرا بر کسی که به من ستم کرده پیروز کن، وانتقامم را از او به من بنما.»(طب الائمه 83) سنن النبی صفحه 196

نعمان گوید: رسول خدا(ص) صف های نماز ما را چنان مرتب و منظم می کرد که گویی چوب های تیر را جفت و جور می کند و فکر می کرد که ما از این کار او غافلیم. روزی به مسجد آمد و به نماز ایستاد، چون خواست تکبیرة الاحرام بگوید متوجه شد که مردی سینه اش جلوتر از سایرین است. فرمود: بندگان خدا، صفوف خود را منظم کنید وگرنه میان دلهایتان اختلاف خواهد افتاد. (مجموعه ورّام 267) _____ ابن مسعود گوید: رسول خدا(ص) هنگام نماز دست بر شانه های ما می گذاشت و می فرمود: منظم بایستید و کج و راست نایستید که دلهایتان نیز کج و راست خواهد شد. (مجموعه ورّام 267 ، الاصول الستة عشر 66 و 152) سنن النبی صفحه 251

ابن عباس گوید: پیامبر گرامی برای رهایی از همه ی دردها و تب و سردرد این دعا را می آموخت : «باسم الله الکبیر، اعوذبالله العظیم من شرر کل عرق نعار، و من شر حر النار.. یعنی «بنام خدای بزرگ، از شر هر رگ زننده که خون بشدت در آن جریان دارد و از شر دوزخ به خدای بزرگ پناه میبرم»(مکارم الاخلاق 401) سنن النبی صفحه 197

سلیمان بن جعفر گوید: بر حضرت امام رضا وارد شدم و در برابر آن حضرت خرمای برنی بود که با جدیت و اشتهای کامل از آن میخورد، و به من فرمود: ای سلیمان، نزدیک بیا و بخور. من هم با آن حضرت از آن خوردم و عرض کردم: فدایت شود، میبینم از این خرما با اشتهای کامل میل میکنید! فرمود: بلی، من آنرا بسیار دوست دارم. گفتم : چرا؟ فرمود: زیرا رسول خدا، امیر مومنان، امام حسن، امام حسین، امام زین العابدین، امام باقر، امام صادق و پدرم همه، خرما را بسیار دوست داشتند و من نیز بسیار خرما دوستم و شیعیان ما نیز بسیار خرما دوست اند، زیرا از سرشت ما آفریده شده اند، و دشمنان ما-ای سلیمان- شراب مست کننده را دوست دارند، زیرا آنان از شعله ای از آتش آفریده شده اند.(الکافی 346/6) سنن النبی صفحه 168

امیرمومنان فرمود: سنت رسول خدا بر این جاری شده که زن را کسی در قبر گذارد که در زمان حیاتش میتوانسته اورا ببیند(یعنی محرم او باشد و شوهر از دیگران اولویت دارد.)(الکافی 194/3، تهذیب الاحکام 325/1، الجعفریات 203) سنن النبی صفحه 200

روزی اصحاب آن حضرت فالوده ای آوردند، حضرت با ایشان از آن میل فرمود و پرسید: این از چه درست شده است؟ گفتند: روغن و عسل را به هم می آمیزیم و همینچیزی که مشاهده میفرمایید بدست می آید. فرمود: این غذای پاکیزه ای است! __ این خبر با آنچه که در کتاب محاسن روایت شده که «برای امیرمومنان فالوده آوردند و آن حضرت میل نکرد و فرمود: یادم آمد که رسول خدا فالوده نخورد پس من نیز نمیخورم» منافات دارد. (المیزان 326/6) سنن النبی صفحه 169

رسول خدا هرگاه انار میخورد کسی را در آن شرکت نمیداد.(مکارم الاخلاق 171، و المحاسن 541، عیون اخبار الرضا 43/2) سنن النبی صفحه 160 ________ امام صادق و امام باقر میفرمودند: روی زمین میوه ای نزد رسول خدا محبوبتر از انار نبود. بخدا سوگند چون آن حضرت انار میل میکرد دوست داشت کسی با او در آن شرکت نکند.(الکافی 352/6 و المحاسن 541) سنن النبی صفحه 168

امام باقر به محمد بن مسلم فرمود: ای محمد، شاید پنداری که رسول خدا از روزی که خداوند را مبعوث نمود تا روزی که اورا قبض روح فرمود کسی آن حضرت را-اگرچه یکبار- دیده باشد که در حال تکیه دادن غذا خورده باشد؟ ای محمد شاید گمان کنی که رسول خدا از روزی که خداوند اورا مبعوث نمود تا روزی که اورا قبض روح فرمود سه روز پیاپی از نان گندم سیر خورده باشد؟آنگاه حضرت پاسخ خود را چنین داد: نه، به خدا سوگند تا روزی که خداوند جان اورا قبض نمود سه روز پایپی از گندم سیر نخورد. البته نمیگویم آن حضرت دسترسی به آن نداشت، بلکه گاهی به یک مرد صد شتر میبخشید؛ و اگر میخواست بخورد حتما میتوانست. همانا جبرییل سه بار کلید گنجهای زمین را نزد آن حضرت آورد و اورا در انتخاب آن مخیر ساخت بدون آنکه خداوند چیزی از پاداش اخرویی که برای او آماده ساخته بکاهد، ولی او در هر بار تواضع و فروتنی در برابر پروردگارش را {بر تمام گنجهای زمین} بر میگزید. هرگز چیزی از او درخواست نشد که در پاسخ «نه» بگوید. اگر داشت میبخشید و اگر نداشت میفرمود: به خواست خدا انجام خواهد شد.(امالی الطوسی 303/2) سنن النبی صفحه 175

عبدالله بن ابی یعفور گوید: ما در مدینه بودیم که زراره با من درباره کندن یا تراشیدن موی زیر بغل به بحث پرداخت. من گفتم: تراشیدن آن بهتر است و زراره گفت: کندن آن بهتر است. با هم به در خانه امام صادق رفته، اجازه ورود خاستیم و حضرت به ما اجازه داد. پس از ورود دیدیم که حضرت در حمام است و زیر بغلهایش نوره کشیده است. به زراره گفتم: همین عمل امام تو را کافی است؟ گفت: نه، شاید این عمل مخصوص آن حضرت باشد و برای من جایز نباشد. حضرت فرمود: چه بحثی دارید؟ گفتم: زراره با من درباره کندن یا تراشیدن موی زیر بغل به بحث پرداخته است، من گویم: تراشیدن آن بهتر است و او گوید: کندن آن بهتر است. حضرت فرمود: سخن تو مطابق سنت است و زراره از راه سنت به خطا رفته؛ تراشیدن آن از کندن بهتر است، و ازاله آن با نوره از تراشیدن بهتر…(الکافی 508/6، علل الشرائع 292) سنن النبی صفحه 105

هیچگاه رسول خدا در حال بول یا غائظ دیده نشد!(الفوائد الملیله فی شرح النقلیه 17، و عوارف المعارف 261، و دعائم الاسلام 104/1) سنن النبی صفحه 185

امام صادق(ع) فرمود: غسل جمعه سنتی است که رعایت آن بر هر مرد و زن، در حضر و سفر لازم است(یعنی مستحب موکد است)… غسل جمعه وسیله ی پاکیزگی و کفاره ی گناهان از جمعه تا جمعه ی دیگر است. و علت تشریع غسل جمعه آن است که انصار در ایام هفته به کار شتران آبکش و سایر حیوانات خود سرگرم بودند و چون روز جمعه فرا می رسید به مسجد می آمدند و مردم از بوی بد زیر بغلهای آنان اذیت می شدند، بدین جهت رسول خدا(ص) دستور داد تا روزهای جمعه غسل کنند. این بود که سنت بر آن جاری شد. (الهدایة 22-23 ، علل الشرائع 285 ، تهذیب الاحکام 3/9 ، و المقنع 45) سنن النبی صفحه 218

رسول خدا در سفارشات خود به ابوذر فرمود: ای اباذر، از خدا شرم بدار، که من -سوگند به خدایی که جانم بدست اوست- چون به بیت الخلا میروم لباس خود را بر سر میکشم ، زیرا از دو فرشته ای که با من هستند شرم میکنم.(امالی الطوسی 147/2، و مجموعه ورام 307، و مکارم الاخلاق 465) سنن النبی صفحه 186

رسول خدا خرمای نورس و پیه درخت خرما را با خرما میخورد و میفرمود: شیطان-لعنت الله- سخت به خشم می آید و میگوید: آدمیزاد زنده ماند تا کهنه را با تازه خورد.(عیون الاخبار الرضا 72/2) سنن النبی صفحه 165

رسول خدا(ص) فرمود: جبرئیل مرا دستور داد که در هنگام وضو و غسل جنابت انگشتر خود را در انگشت بگردانم (تا آب به زیر آن رود) (الجعفریات 18) _______ رسول خدا(ص)فرمود: جبرئیل مرا دستور داد که هنگام غسل جنابت با انگشت خود داخل ناف را بشویم. (الجعفریات 18) سنن النبی صفحه 220

رسول خدا چون صدای رعد را میشنید میگفت: سبحان من یسبح الرعد بحمده. یعنی «پاک و منزه است خدایی که رعد، حمد و تسبیح او میگوید!»(مجمع البیان 283/6) سنن النبی صفحه 351

امام صادق فرمود: سه سنت رسول خدا درباره ی براءبن معرور انصاری جاری شد :
1) مردم قبلا با سنگها خود را پاک میکردند، یکبار براءبن معرور کدو خورد و مزاجش نرم شد، پس با آب طهارت گرفت، خداوند درباره او این آیه را نازل کرد: » خدا توبه کنندگان و پاکیزگی جویان را دوست دارد(بقره 222)» از آن وقت طهارت گرفتن با آب سنت شد.
2)هنگام وفات، او در مدینه بود (رسول خدا در مکه) ولی دستور داد تا اورا به طرف قبله (یعنی کعبه که رسول خدا در آنجا بود) دفن کنند. این بود که آیه ی توجه به قبله نازل شد ( و توجیه میت به قبله نیز از سنن پیامبر گردید)
3) وصیت کرد ثلث اموالش را (به رسول خدا) بدهند، در نتیجه وصیت به ثلث سنت گردید.
سنن النبی صفحه 187

حضرت رضا (ع) فرمود: در خروس سفید پنج خصلت از خصلتهای پیامبران وجود دارد که از جمله ی آنها شناختن اوقات نماز است. (الخصال 298، عبون اخبار الرضا(ع) 1/277 ، روی هذا المعنی ایضا الکلینی 6/550) سنن النبی صفحه 226 ___________ حضرت رضا فرمود: در خروس پنج صفت از صفات پیامبران وجود دارد. شناختن اوقات نماز، غیرت مردانه، سخاوت، شجاعت و کثرت آمیزش با همسر.(الخصال 298، عیون اخبار الرضا 277) سنن النبی صفحه 135

فی البحار، عن ریاض الجنان لفضل الله بن محمود الفارسی، جابربن عبدالله انصاری گوید: به رسول خدا عرضه داشتم: اول چیزی که خداوند آفرید چه بود؟ فرمود: نور پیغمبر تو ، ای جابر! خداوند آنرا آفرید و سپس هر خوبی و خیری را از آن آفرید.(بحارالانوار 24/15) __________ و فیه: عن جابر پیغمبر خدا فرمود: نخستین چیزی که خداوند آفرید نور من بود، که آنرا از نور مقدس خودش ایجاد کرد و از جلال عظمت خودش مشتق نمود.(بحارالانوار 24/15) سنن النبی صفحه 355

مردی از امام صادق پرسید: آداب و سنن رفتن به بیت الخلا چیست؟ فرمود: خدا را یاد میکنی، و از شیطان رانده شده به خداوند پناه میبری (اعوذبالله من الشیطان رجیم میگویی) و چون فارغ شدی میگویی : الحمدلله علی ما اخرج منی من الاذی فی یسر و عافیه . یعنی » سپاس و ستایش خدا را که در آسانی و سلامتی ، فضولات آزار دهنده را از من خارج ساخت.»(الکافی 69/3، علل الشرائع 276، ولم لعثر علیه فی المحاسن) سنن النبی صفحه 189

امام باقر(ع) فرمود: رسول خدا(ص) در شب های بارانی نماز مغرب را به تاخیر می انداخت و در خواندن نماز عشا عجله می فرمود و آن دو را با هم یک جا می خواند و می فرمود: هر که به دیگران رحم نکند به او رحم نخواهد شد. (تهذیب الاحکام 2/32 ) سنن النبی صفحه 236

ابوسعید خدری در حالیکه رسول خدا تب داشت، از روی لحاف دست بر بدن آن حضرت گذاشت و حرارت بدن او را دریافت،گفت: یارسول الله، چقدر تب شما شدید است! فرمود : ما چنین هستیم، بلاها بر ما سخت میشود و پاداش ما هم دو برابر است.(التمحیص 34، و بحارالانوار 275/15، باب الشمائل : الحدیث 41، باب العشره: الحدیث 22) سنن النبی صفحه 192

رسول خدا(ص) چون به نماز می ایستاد از ترس خدا رنگش می پرید و صدایی سوزناک مانند صدای جوشش دیگ از سینه یا درونش به گوش می رسید. (فلاح السائل 161 نقلا عن کتاب زهد النبی ، المستدرک 4/93 ، بحار الانوار 84/248 ، عدة الداعی 151 ) ________ رسول خدا(ص) وقتی به نماز می پرداخت مانند جامه ای بود که روی زمین افتاده باشد. (فلاح السائل 161، المستدرک 4/93 ، بحار الانوار 84/248 ) سنن النبی صفحه 238

امام باقر فرمود: امام حسن مجتبی با گروهی از یاران خود نشسته بودند که جنازه ای از آنجا عبور دادند، برخی یاران برخاستند و امام حسن برنخواست. چون جنازه را بردند برخی از یاران گفتند: خدا شما را سلامتی دهد، چرا برنخواستید حال آنکه رسول خدا اگر جنازه ای را حرکت میدادند از جا برمیخاست؟! امام فرمود: رسول خدا فقط یک بار برای جنازه از جا برخاست، آنهم بخاطر آن بود که جنازه ی یهودی ای را عبور میدادند و جا هم تنگ بود، رسول خدا برخاست،زیرا نمیخواست که جنازه بالاتر از سر آن حضرت حرکت داده شود.(قرب الاستاد 42، ورواه الشیخ فی التهذیب بسند آخر 456/1 (و فیه: الحسین) سنن النبی صفحه 193

امام باقر(ع) فرمود: رسول خدا(ص) روزی برای نماز از خانه بیرون آمد در حالی که حسین(ع) را به دوش خود گرفته و به مسجد آورد و در کنار خود ایستاند و مردم نیز پشت سر آن حضرت برای نماز جماعت صف کشیدند – و حسین(ع) دیر به سخن آمده بود به طوری که می ترسیدند زبان باز نکند – چون رسول خدا(ص) تکبیر نماز گفت حسین(ع) با آن حضرت تکبیر گفت. رسول خدا(ص) وقتی تکبیر فرزندش را شنید دوباره تکبیر گفت. حسین(ع) نیز تکبیر گفت، تا آنکه رسول خدا(ص) هفت باز تکبیر گفت و حسین(ع) نیز تکبیر گفت. به این سبب هفت بار تکبیر گفتن در آغاز نماز سنت گردید. (الفقیه 1/305 ، علل الشرائع 332 ، تهذیب الاحکام 2/67 ، فلاح السائل 130 ، المناقب 4/73 ) سنن النبی صفحه 241 ___ مولف : در بعضی روایات لفظ «حسن» نقل شده ولی «حسین» معروف تر است.

محمدبن زیاد ازدی گوید: هنگامیکه حضرت رضا به دنیا آمد، از موسی بن جعفر شنیدم که میفرمود: این فرزندم ختنه شده و پاک و پاکیزه به دنیا آمده است و هیچ یک از امامان متولد نشوند، مگر آنکه ختنه شده و پاک و پاکیزه باشند، ولی ما برای عمل کردن به سنت نبوی و پیروی کردن از آیین پاک و معتدل ابراهیمی، در جای ختنه ی کودک تیغ میکشیم.(کمال الدبن و تمام التعمه 433/2 ، مکارم الاخلاق 230) سنن النبی صفحه 152 امام ده علامت دارد از جمله آنها ختنه شده بدنيا می آيد! با پا و براحتی متولد ميشود!جنب نميشود!اگر بخوابد قلبش بيدار است ..چشمش ميخوابد ولی قلبش بيدار است ! همانطور که از جلو ميبيند از عقب هم ميبيند! يولد مطهرا مختونا و لا يجنب و تنام عينه و لا ينام قلبه و يری من خلفه کما يری من امامه –اصول کافی جلد يک ص ۳۱۹ کتاب حجه باب مواليد الائمه

از رسول خدا روایت است که چون میخواست با بانویی ازدواج کند زنی را نزد او میفرستاد و به او میفرمود: صفحه ی گردن او را بو کن، زیرا اگر بوی گردنش خوب بود بوی بدنش نیز خوب خواهد بود…(المقنع 100،و الفقیه388/3، و تهذیب الاحکام 402/7 ، و المستبدرک 180/14) سنن النبی صفحه 154

امام صادق فرمود: رسول خدا مانند بندگان مینشست و دست خود را بر زمین مینهاد (به آن تکیه میکرد) و با سه انگشت غذا میخورد. و فرمود: رسول خدا اینچنین غذا میل میکرد نه مانند جباران که با دو انگشت غذا میخورند.(المحاسن 441 ، و الکافی 279/6، فیض القدیر 196/5، الکافی 271/6، و فیض القدیر 128/5) سنن النبی صفحه 157

امام صادق(ع) فرمود: سنت در پاشیدن آب بر روی قبر آن است که رو به قبله بایستد و از طرف سر میت شروع کند به ریختن آب تا به طرف پایش برسد، سپس از همانجا دور زند و آب بریزد تا به طرف دیگر سر برسد، و در آخر مقداری آب بر وسط قبر بپاشد؛ سنت در این کار چنین است. (تهذیب الاحکام 1/320) سنن النبی صفحه 202

از جمله اموری که رسول خدا در بیعت با زنان شرط میفرمود این بود که جز با مردان محرم با مردان دیگر سخن نگویند .(دعایم الاسلام ۲۱۴/۲ ) سنن النبی صفحه 90

امام صادق(ع) فرمود: رسول خدا(ص) زکام خود را مداوا نمی کرد و می فرمود: هیچ کس نیست جز اینکه رگی از جذام دارد، و هر گاه به زکام مبتلا شود، زکام بیماری جذام را ریشه کن می کند. (الکافی 8/382)
سنن النبی صفحه 205