فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَ لكِنَّ اللَّهَ قَتَلَهُمْ وَ ما رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَ لكِنَّ اللَّهَ رَمى وَ لِيُبْلِيَ الْمُؤْمِنِينَ مِنْهُ بَلاءً حَسَناً إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ

فلم تقتلوهم و لكنّ اللّه قتلهم و ما رميت إذ رميت و لكنّ اللّه رمى و ليبلي المؤمنين منه بلاء حسنا إنّ اللّه سميع عليم

Falam taqtuloohum walakinna Allaha qatalahum wama ramayta ith ramayta walakinna Allaha rama waliyubliya almu/mineena minhu balaan hasanan inna Allaha sameeAAun AAaleemun

شما آنان را نمي کشتيد ، خدا بود که آنها را مي کشت و آنگاه که تير مي ، انداختي ، تو تير نمي انداختي ، خدا بود که تير مي انداخت ، تا به مؤمنان نعمتي کرامند ارزاني دارد هر آينه خدا شنوا و داناست

پس شما آنان را نكشته ايد بلكه خداوند كشته است; و چون تير انداختى، به حقيقت تو نبودى كه تير مى انداختى بلكه خداوند بود كه مى انداخت، تا مؤمنان را بدين وسيله به آزمونى نيك بيازمايد، كه خداوند شنواى داناست.

(اى مؤمنين) اين شما نبوديد كه آنها را، كشتيد، خدا آنها را بقتل رساند. (يا پيامبر) اين تو نبودى كه تير مى‏انداختى، بلكه خدا مى‏انداخت. و خدا ميخواست مؤمنين را با آزمايشى نيكو بيازمايد و خدا شنواى داناست.

[به کشتن دشمنان بر خود مبالید] شما آنان را نکشتید، بلکه خدا آنان را کشت. [ای پیامبر!] هنگامی که به سوی دشمنان تیر پرتاب کردی، تو پرتاب نکردی، بلکه خدا پرتاب کرد [تا آنان را هلاک کند] و مؤمنان را از سوی خود به آزمایشی نیکو بیازماید؛ زیرا خدا شنوا و داناست.

(اگر به كشتن قريش افتخار مى‏كنيد) نكشيد شما ايشان را و ليكن خدا كشتشان (آن سنگريزه‏ها را) تو نيفكندى آنگه كه افكندى و ليكن خدا افكند (اين كار را كرد تا حق آشكار گردد) و تا بيازمايد مؤمنان را از جانب خود آزمايشى نيكو (يا نعمت دهد ايشان را از خود نعمتى نكو) زيرا خدا شنوا و داناست

و شما آنان را نكشتيد، بلكه خدا آنان را كُشت. و چون [ريگ به سوى آنان‏] افكندى، تو نيفكندى، بلكه خدا افكند. [آرى، خدا چنين كرد تا كافران را مغلوب كند] و بدين وسيله مؤمنان را به آزمايشى نيكو، بيازمايد. قطعاً خدا شنواى داناست.

شما آنها را نكشتيد بلكه خدا كشت، به گاه پرتاب تو نبودى كه پرتاب مى‏كردى بلكه خدا مى‏انداخت تا مؤمنان را به واقعه خوشى بيازمايد- خداوند شنواى داناست.

و شما آنها را نكشته‏ايد بلكه خدا آنها را كشته است و [نيز] تو [تير] نيفكنده‏اى هنگامى كه افكنده‏اى و ليكن خدا افكنده است. تا اينكه مؤمنان را به آزمايش نيكو بيازمايد. بيگمان خدا شنواى داناست.

پس نكشتيد آنان را و ليكن خدا كشت ايشانرا و نينداختى تو چون انداختى (مشت خاك را) و ليكن خدا انداخت و تا نعمت دهد مؤمنان را از خود نعمتى خوب بدرستيكه خدا شنواى دانا است

پس شما آنان را نكشته‏ايد، بلكه خداوند آنان را كشت و هنگامى كه [به سوى آنان خاك‏] افكندى، تو نيفكندى بلكه خداوند افكند و تا از [سوى‏] خويش به مؤمنان عطايى نيك ببخشد. بى گمان خداوند شنواى داناست

این شما نبودید که آنها را کشتید؛ بلکه خداوند آنها را کشت! و این تو نبودی (ای پیامبر که خاک و سنگ به صورت آنها) انداختی؛ بلکه خدا انداخت! و خدا می‌خواست مؤمنان را به این وسیله امتحان خوبی کند؛ خداوند شنوا و داناست.

پس شما آنها را نكشتيد- به نيروى خود- بلكه خدا آنان را كشت- به امدادهاى غيبى- و تو [تير يا خاك‏] نيفكندى آنگاه كه افكندى بلكه خدا افكند [تا كافران را مرعوب و مغلوب گرداند] و تا مؤمنان را به آزمونى نيكو از جانب خويش بيازمايد- يا نعمتى نيكو كه همان پيروزى است به آنان ارزانى دارد- كه خدا شنوا و داناست.

پس نكشتيد آنان را و ليكن خدا كشت ايشان را و نينداختى تو چون انداختى (مشت خاك را) و ليكن خدا انداخت و تا نعمت دهد مؤمنان را از خود نعمتى خوب بدرستى كه خدا شنواى دانا است

پس نكشتيد ايشان را شما و ليكن خداوند كشتشان و نه تو انداختى تير را گاهى كه انداختى و ليكن خدا بينداخت و تا بيازمايد مؤمنان را از خود آزمايشى نكو همانا خداوند شنواى دانا

(ای مؤمنان) نه شما بلکه خدا کافران را کشت و (ای رسول) چون تو تیر (یا خاک) افکندی نه تو بلکه خدا افکند (تا کافران را شکست دهد) و برای آنکه مؤمنان را به آزمونی نیکو از سوی خود بیازماید، که خدا شنوا و داناست.

اين شما نبوديد كه آنها را كشتيد؛ خداست كه آنها را كشت. هنگامي كه پرتاب كردي، اين تو نبودي كه پرتاب كردي؛ خداست كه پرتاب كرد. اما او اين چنين به مؤمنان فرصت مي دهد تا امتياز بسياري كسب كنند. خداست شنوا، داناي مطلق.

So you did not kill them, and but God killed them, and you did not throw when you threw, and but God threw, and (it is for) God to test the believers from Him a good test, that God (is) hearing/listening, knowledgeable.

You killed them not, but Allah killed them. And you (Muhammad SAW) threw not when you did throw but Allah threw, that He might test the believers by a fair trial from Him. Verily, Allah is All-Hearer, All-Knower.

You did not slay them, but God slew them; and when thou threwest, it was not thyself that threw, but God threw, and that He might confer on the believers a fair benefit; surely God is All-hearing, All-knowing.

And yet, [O believers,] it was not you who slew the enemy,› but it was God who slew them; and it was not thou who cast [terror into them, O Prophet], when thou didst cast it, but it was God who cast it:’9 and [He did all this] in order that He might test the believers by a goodly test of His Own ordaining.2

En gij dooddet hen niet, welke te Bedr werden verslagen; maar God doodde hen. Gij slingerdet niets, o Mahomet! ofschoon gij scheent het te slingeren, maar God doet het om de geloovigen door eene schoone proef te beproeven; want God begrijpt en weet alles.

It was not you who killed them, but it was God who killed them. And it was not you who launched when you did, but it was God who launched. And so that the believers would be tested well by God. God is Hearer, Knowledgeable.

Non siete certo voi che li avete uccisi: è Allah che li ha uccisi. Quando tiravi non eri tu che tiravi, ma era Allah che tirava, per provare i credenti con bella prova. In verità Allah tutto ascolta e conosce.

You killed them not, but Allah killed them. And you (Muhammad SAW) threw not when you did throw but Allah threw, that He might test the believers by a fair trial from Him. Verily, Allah is All-Hearer, All-Knower.

Не вы убили их, а Аллах убил их. Не ты бросил горсть песку, когда бросал, а Аллах бросил, дабы подвергнуть верующих прекрасному испытанию от Себя. Воистину, Аллах – Слышащий, Знающий.

Не вы [, о верующие], убили неверных, а Аллах сразил их. Не ты [, о Мухаммад!] бросил [горсть песку], когда бросал, это Аллах бросил, дабы подвергнуть верующих доброму испытанию от Себя. Воистину, Аллах – слышащий, знающий.

So you did not slay them, but it was Allah Who slew them, and you did not smite when you smote (the enemy), but it was Allah Who smote, and that He might confer upon the believers a good gift from Himself; surely Allah is Hearing, Knowing.

Ye (Muslims) slew them not, but Allah slew them. And thou (Muhammad) threwest not when thou didst throw, but Allah threw, that He might test the believers by a fair test from Him. Lo! Allah is Hearer, Knower.

Ye did not slay them, but it was God who slew them; nor didst thou shoot when thou didst shoot, but God did shoot, to try the believers from Himself with a goodly trial; verily, God both hears and knows.

Siz öldürmediniz onları, Allah öldürdü onları. Attığın zaman da sen atmadın, Allah attı. İnananları kendisinden güzel bir imtihanla denemek için yaptı bunu. Allah; işitendir, bilendir.

It was not you who killed them, but Allah slew them, neither was it you who threw at them. Allah threw at them in order that He confers on the believers a fair benefit. Indeed, Allah is Hearing, Knowing.

You subdued them not, Allah did. You threw not the arrows, Allah did. For, Allah had permitted you to repel the aggression. He gives the believers a chance to earn credit from Him. Allah is Hearer, Knower.

It was not you who killed them; GOD is the One who killed them. It was not you who threw when you threw; GOD is the One who threw. But He thus gives the believers a chance to earn a lot of credit. GOD is Hearer, Omniscient.

So it was not ye who slew them, but God slew them; and those shafts were God’s, not thine! He would make trial of the faithful by a gracious trial from Himself: Verily, God Heareth, Knoweth.

And ye slew not those who were slain at Bedr your selves, but God slew them. Neither didst thou, O Mohammed, cast the gravel into their eyes, when thou didst seem to cast it; but God cast it, that He might prove the true believers by a gracious trial from Himself; for God heareth and knoweth.

So you slew them not; but it was ALLAH Who slew them. And thou threwest not when thou didst throw, but it was ALLAH Who threw, that HE might overthrow the disbelievers and that HE might confer on the believers a great favour from Himself. Surely, ALLAH is All-Hearing, All-Knowing.

Nicht ihr habt sie erschlagen, sondern Allah erschlug sie. Und du warfest nicht, als du warfest, sondern Allah warf, auf daß Er den Gläubigen eine große Gnade von Sich Selbst bezeige. Wahrlich, Allah ist allhörend, allwissend.

Не вы их убивали – их убивал Аллах! ■ Когда ты бросил горсть песка, ■ Бросал не ты – бросал Аллах, ■ Чтоб испытать уверовавших (в Бога) ■ Хорошим испытаньем от Себя, – ■ Аллах, поистине, все слышит и все знает!

«Аларны сез үтермәдегез, ләкин Аллаһ үтерде, туфрак аткан чакта син атмадың, ләкин Аллаһ атты». Аллаһуның туфрак атмак изгелеге вә ярдәме белән мөселманнарны сынамак өчен булды, бит Аллаһ сезнең догагызны ишетүче вә ничек эшләргә икәнне белүче.

تم لوگوں نے ان (کفار) کو قتل نہیں کیا بلکہ خدا نے انہیں قتل کیا۔ اور (اے محمدﷺ) جس وقت تم نے کنکریاں پھینکی تھیں تو وہ تم نے نہیں پھینکی تھیں بلکہ الله نے پھینکی تھیں۔ اس سے یہ غرض تھی کہ مومنوں کو اپنے (احسانوں) سے اچھی طرح آزمالے۔ بےشک خدا سنتا جانتا ہے

(اے سپاہیانِ لشکرِ اسلام!) ان کافروں کو تم نے قتل نہیں کیا بلکہ اللہ نے انہیں قتل کر دیا، اور (اے حبیبِ محتشم!) جب آپ نے (ان پر سنگ ریزے) مارے تھے (وہ) آپ نے نہیں مارے تھے بلکہ (وہ تو) اللہ نے مارے تھے، اور یہ (اس لئے) کہ وہ اہلِ ایمان کو اپنی طرف سے اچھے انعامات سے نوازے، بیشک اللہ خوب سننے والا جاننے والا ہے،