وَ نادى نُوحٌ رَبَّهُ فَقالَ رَبِّ إِنَّ ابْنِي مِنْ أَهْلِي وَ إِنَّ وَعْدَكَ الْحَقُّ وَ أَنْتَ أَحْكَمُ الْحاكِمِينَ

و نادى نوح ربّه فقال ربّ إنّ ابني من أهلي و إنّ وعدك الحقّ و أنت أحكم الحاكمين

Wanada noohun rabbahu faqala rabbi inna ibnee min ahlee wa-inna waAAdaka alhaqqu waanta ahkamu alhakimeena

نوح پروردگارش را ندا داد : اي پروردگار من ، پسرم از خاندان من بود ووعده تو حق است و نيرومندترين حکم کنندگان تو هستي

و نوح پروردگارش را ندا داد و گفت پروردگارا پسرم از خانواده من است و البته وعده تو نيز راست و درست است و تو داورترين داورانى.

نوح پروردگار خويش را خواند و گفت: پروردگارا، فرزند من اهل بيت من است (كه وعده فرمودى اهل بيت مرا نجات دهى) وعده تو راست و درست است و تو بهترين حكم كننده‏اى (پس لطف فرموده فرزندم را نجات بده).

و نوح [پیش از توفان] پروردگارش را ندا داد و گفت: پروردگارا! به راستی که پسرم از خاندان من است و یقیناً وعده ات [به نجات خاندانم] حق است و تو بهترین داورانی.

ندا داد نوح پروردگار خود را و گفت پروردگارا البته پسرم (كه هلاك شد) از كسان من بود و البته وعده تو راست و تو بهترين حكم كنندگانى

و نوح پروردگار خود را آواز داد و گفت: «پروردگارا، پسرم از كسان من است، و قطعاً وعده تو راست است و تو بهترين داورانى.»

نوح پروردگارش را ندا كرد و گفت: «پروردگارا! پسرم از خاندان من است و وعده تو حق است و تو بهترين داورانى.»

و نوح پروردگار خويش را آواز داد و گفت: پروردگار من! بى‏گمان پسر من از دودمان من است و بى‏گمان وعده تو راست است و تو عادلترين حكم كنندگانى.

و بر خواند نوح پروردگارش را پس گفت اى پروردگار من بدرستيكه پسرم از كسان منست و بدرستيكه وعده تو حق است و تو حكم كننده ترين حكم كنندگانى

و نوح پروردگارش را ندا داد و گفت: پروردگارا، پسرم از خاندان من است و البته وعده‏ات راستين است و تو بهترين داورانى

نوح به پروردگارش عرض کرد: «پروردگارا! پسرم از خاندان من است؛ و وعده تو (در مورد نجات خاندانم) حق است؛ و تو از همه حکم‌کنندگان برتری!»

و نوح پروردگار خود را بخواند و گفت: پروردگارا، پسرم از خاندان من است و همانا وعده تو راست است- كه خاندانم را رهايى مى‏بخشى- و تو داورترين داورانى.

و بر خواند نوح پروردگارش را پس گفت اى پروردگار من بدرستى كه پسرم از كسان منست و بدرستى كه وعده تو حق است و تو حكم كننده‏ترين حكم كنندگانى

و خواند نوح پروردگار خود را پس گفت پروردگارا همانا پسرم از خاندان من است و هر آينه وعده تو حقّ است و توئى بهترين حكم كنندگان

و نوح به درگاه خدا عرض کرد: بار پروردگارا، فرزند من از اهل بیت من است (که وعده لطف و نجات به آنها دادی) و وعده تو هم حتمی است و قادرترین حکمفرمایانی.

نوح به پروردگار خود التماس كرد: پروردگار من، پسرم عضوي از خانواده من است و وعده تو حق است. تو حكيم ترين حكيمان هستي.

And Noah called/cried (to) his Lord so he said: «My Lord, that my son (is) from my family , and that your promise (is) the truth , and you are most judicious (of) the judges/rulers.»

And Nooh (Noah) called upon his Lord and said, «O my Lord! Verily, my son is of my family! And certainly, Your Promise is true, and You are the Most Just of the judges.»

And Noah called unto his Lord, and said, ‹O my Lord, my son is of my family, and Thy promise is surely the truth. Thou art the justest of those that judge.›

And Noah called out to his Sustainer, and said: «O my Sustainer! Verily, my son was of my family; e7 and, verily, Thy promise always comes true, and Thou art the most just of all judges!»

En Noach riep zijn Heer aan, en zeide: O Heer! waarlijk, mijn zoon behoort tot mijn gezin, en uwe belofte is waar; want gij zijt de rechtvaardigste van hen die oordeelen.

And Noah called on his Lord, and he said: "My Lord, my son is from my family, and your promise is the truth, and you are the Wisest of all Judges."

Noè invocò il suo Signore dicendo: «Signore, mio figlio appartiene alla mia famiglia! La Tua promessa è veritiera e tu sei il più giusto dei giudici!».

And Nooh (Noah) called upon his Lord and said, "O my Lord! Verily, my son is of my family! And certainly, Your Promise is true, and You are the Most Just of the judges."

Нух (Ной) воззвал к своему Господу: «Господи! Ведь сын мой – частица моей семьи. Твое обещание правдиво, и Ты – Наимудрейший из судей».

Тогда Нух воззвал к своему Господу: «Господи! Ведь сын мой – частица моей семьи и Твое обещание истинно, а Ты – справедливейший из судей».

And Nuh cried out to his Lord and said: My Lord! surely my son is of my family, and Thy promise is surely true, and Thou art the most just of the judges.

And Noah cried unto his Lord and said: My Lord! Lo! my son is of my household! Surely Thy promise is the truth and Thou are the Most Just of Judges.

And Noah went unto his Lord and said, ‹My Lord, verily, my son is of my people, and, verily, Thy promise is true, and Thou art the justest of judges.›

Bu arada Nûh, Rabbine yakardı da dedi ki: «Rabbim, oğlum benim ailemdendi! Senin vaadin elbette haktır. Sen hâkimlerin, hükmü en güzel verenisin.»

Noah called out to his Lord, saying: ‹O Lord, my son was of my family, and Your promise is surely the truth. You are the most Just of judges. ‹

Noah called upon his Lord, «My Lord! My son was of my family and Your Promise is the True Promise and You are the Most Just of judges.» (So, why was he not saved? Didn’t You promise to save my family?)

Noah implored his Lord: «My Lord, my son is a member of my family, and Your promise is the truth. You are the wisest of the wise.»

And Noah called on his Lord and said, «O Lord! verily my son is of my family: and thy promise is true, and thou art the most just of judges.»

And Noah called upon his Lord, and said, O Lord, verily my son is of my family; and thy promise is true: For thou art the most just of those who exercise judgement.

And Noah cried unto his Lord and said, `My Lord, verily, my son is of my family, and surely Thy promise is true, and Thou art the Most Just of judges.›

Und Noah rief zu seinem Herrn und sprach: «Mein Herr, mein Sohn gehört zu meiner Familie, und Dein Versprechen ist doch wahr, und Du bist der gerechteste Richter.»

И обратился Нух к Владыке своему: ■ «О мой Господь! Ведь сын мой – из моей семьи, ■ И истинно обетование Твое, ■ Ты – правосуднейший из всех, кто суд дает!»

Нух нида кылып әйтте: «Ий Раббым! Угълым минем җәмәгатемнән, җәмәгатеңне коткарырмын дигән хак вәгъдәң бар вә син хәкимнәрнең дә хәкимерәгесең».

اور نوح نے اپنے پروردگار کو پکارا اور کہا کہ پروردگار میرا بیٹا بھی میرے گھر والوں میں ہے (تو اس کو بھی نجات دے) تیرا وعدہ سچا ہے اور تو سب سے بہتر حاکم ہے

اور نوح (علیہ السلام) نے اپنے رب کو پکارا اور عرض کیا: اے میرے رب! بیشک میرا لڑکا (بھی) تو میرے گھر والوں میں داخل تھا اور یقینًا تیرا وعدہ سچا ہے اور تو سب سے بڑا حاکم ہے،