فَلَمَّا رَجَعُوا إِلى أَبِيهِمْ قالُوا يا أَبانا مُنِعَ مِنَّا الْكَيْلُ فَأَرْسِلْ مَعَنا أَخانا نَكْتَلْ وَ إِنَّا لَهُ لَحافِظُونَ

فلمّا رجعوا إلى أبيهم قالوا يا أبانا منع منّا الكيل فأرسل معنا أخانا نكتل و إنّا له لحافظون

Falamma rajaAAoo ila abeehim qaloo ya abana muniAAa minna alkaylu faarsil maAAana akhana naktal wa-inna lahu lahafithoona

چون نزد پدر بازگشتند ، گفتند : اي پدر ، پيمانه از ما بر گرفته اند برادرمان را با ما بفرست تا پيمانه بازگيريم ما نگهدار او هستيم

و چون به نزد پدرشان باز گشتند، گفتند پدرجان از ما پيمانه را دريغ داشته اند، پس برادرمان [بنيامين] را همراه ما بفرست تا بار و پيمانه گيريم و ما مراقب او هستيم.

و چون نزد پدرشان باز گشتند، گفتند: پدر، سهميه ما را كم كردند (و گفتند: برادرتان را بياوريد تا سهم بيشترى بگيريد) بنا بر اين برادرمان را با ما بفرست تا سهميه خود را كامل بگيريم و ما محافظ و مراقب او خواهيم بود.

پس هنگامی که به سوی پدرشان بازگشتند، گفتند: ای پدر! پیمانه از ما منع شد، پس برادرمان را با ما روانه کن تا پیمانه بگیریم، یقیناً ما او را حفظ خواهیم کرد.

و آندم كه فرزندان يعقوب بازگشتند بسوى پدر خود گفتند اى پدر ما باز داشته شد از ما پيمودن طعام پس بفرست به همراه ما برادرمان را تا طعام بگيريم و البته ما برادرمان را نگهبانيم

پس چون به سوى پدر خود بازگشتند، گفتند: «اى پدر، پيمانه از ما منع شد. برادرمان را با ما بفرست تا پيمانه بگيريم، و ما نگهبان او خواهيم بود.»

آنها هنگامى كه نزد پدر بازگشتند، گفتند: «اى پدر! از گرفتن پيمانه منع شديم بنا بر اين برادرمان را با ما بفرست تا سهمى بگيريم و به راستى ما مراقب او خواهيم بود.»

پس چون به سوى پدرشان بازگشتند، گفتند: اى پدر ما! [با وجود اعطاى پادشاه مصر] پيمانه از ما باز داشتند برادرمان [بنيامين‏] را با ما بفرست تا پيمانه [پر و غلّه بسيار] بگيريم و ما بر او نگهبانيم.

پس چون بازگشتند بسوى پدرشان گفتند اى پدر بازداشته شد از ما پيمانه پس بفرست با ما برادرمانرا تا پيمانه گيريم و بدرستيكه ما او را نگهدارندگانيم

آن گاه چون نزد پدرشان بازگشتند، گفتند: پدرجان، پيمانه [آذوقه‏] را از ما دريغ داشته‏اند، پس برادرمان را با ما بفرست تا پيمانه بگيريم و ما نگهبان اوييم

هنگامی که به سوی پدرشان بازگشتند، گفتند: «ای پدر! دستور داده شده که (بدون حضور برادرمان بنیامین) پیمانه‌ای (از غلّه) به ما ندهند؛ پس برادرمان را با ما بفرست، تا سهمی (از غلّه) دریافت داریم؛ و ما او را محافظت خواهیم کرد!»

چون نزد پدرشان باز گشتند، گفتند: اى پدر، پيمانه- خواربار- از ما بازداشتند، پس برادرمان را با ما بفرست تا خواربار بگيريم و ما هر آينه نگاهبان او خواهيم بود.

پس چون بازگشتند بسوى پدرشان گفتند اى پدر باز داشته شد از ما پيمانه پس بفرست با ما برادرمان را تا پيمانه گيريم و بدرستى كه ما او را نگهدارندگانيم

و هنگامى كه بازگشتند بسوى پدر خويش گفتند اى پدر بازداشته شد از ما پيمايش پس بفرست با ما برادر ما را تا بپيمائيم و همانا مائيم براى او نگهدارندگان

چون برادران نزد پدر بازگشتند گفتند: ای پدر (با همه کرم و سخای خدیو مصر) غلّه (بسیار) به ما عطا نشد (و وعده داد که اگر برادر خود را همراه آورید به شما گندم فراوان خواهم داد) پس برادرمان را با ما فرست تا مقدار کافی غله تهیه کنیم و البته ما کاملا نگهبان او خواهیم بود.

هنگامي كه نزد پدرشان بازگشتند، گفتند: اي پدر، ما ديگر نمي ‌توانيم آذوقه اي دريافت كنيم، مگر آنكه برادرمان را با ما بفرستي. ما از او خوب مواظبت خواهيم كرد.

So when they returned to their father, they said: «You our father, the measuring/weighing device (the goods) was prevented/prohibited from (for) us, so send with us our brother, we take (goods) by measure/weight, we are for him protectors/guards (E) .»

So, when they returned to their father, they said: «O our father! No more measure of grain shall we get (unless we take our brother). So send our brother with us, and we shall get our measure and truly we will guard him.»

So, when they had returned to their father, they said, ‹Father, the measure was denied to us; so send with us our brother, that we may obtain the measure; surely we shall be watching over him.›

And so, when they returned to their father, [Joseph’s brothers] said: «O our father! All grain 62 is A.. . .. r It is obvious from the sequence that his request was granted, and that he was able to fulfil the task which he had set himself. [to be] withheld from us [in the future unless we bring Benjamin with us]: send, therefore, our brother with us, so that we may obtain our measure (of grain]; and, verily, we shall guard him well!»

En toen zij tot hunnen vader waren teruggekeerd, zeiden zij: O vader! het is verboden ons nog koren te meten, tenzij wij onzen broeder Benjamin mede nemen; zend dus onzen broeder met ons, en men zal ons koren afleveren; en, waarlijk, wij zullen hem voor alle ongevallen behoeden.

So when they returned to their father, they said: "Our father, we have been banned from getting anymore measure of grain, so send our brother with us so we may be given measure of grain, and we will be his guardians."

Quando furono di ritorno presso il padre loro, gli dissero: «O padre, non potremo più avere altri carichi. Lascia venire con noi nostro fratello, ci potremo rifornire e certamente veglieremo su di lui».

So, when they returned to their father, they said: "O our father! No more measure of grain shall we get (unless we take our brother). So send our brother with us, and we shall get our measure and truly we will guard him."

Вернувшись к отцу, они сказали: «Отец наш! Нам не будут больше отмеривать зерно. Отпусти с нами нашего брата, и мы получим свою меру. Воистину, мы будем оберегать его».

Когда [братья] вернулись к отцу, они сказали: «О отец наш! Нам отказано в обмене [зерна, если мы в следующий раз не приведем с собой брата]. Так отпусти его с нами! И нам будет отмерено [зерно]. Воистину, мы будем оберегать его».

So when they returned to their father, they said: O our father, the measure is withheld from us, therefore send with us our brother, (so that) we may get the measure, and we will most surely guard him.

So when they went back to their father they said: O our father! The measure is denied us, so send with us our brother that we may obtain the measure, surely we will guard him well.

And when they returned to their father, they said, ‹O our father! Measure is withheld from us; so send with us our brother that we may get measure, and, verily, him we will keep!›

Babalarına döndüklerinde dediler ki: «Ey babamız! Ölçü bizden yasaklandı. Şimdi kardeşimizi bizimle gönder ki, ölçüp alabilelim. Biz onu gerçekten iyi koruyacağız.»

When they returned to their father, they said: ‹Father, we have been denied the measure. Send our brother with us and we shall receive our measure. We will indeed look after him. ‹

When they went back to their father, they said, «O Our father! All grain is to be withheld from us unless you send with us our brother (Benjamin). So send him that we may obtain the measure, surely, we shall guard him well.»

When they returned to their father, they said, «Our father, we can no longer get any provisions, unless you send our brother with us. We will take good care of him.»

And when they returned to their father, they said, «O, our father! corn is withholden from us: send, therefore, our brother with us and we shall have our measure; and all care of him will we take.»

And when they were returned unto their father, they said, O father, it is forbidden to measure out corn unto us any more, unless we carry our brother Benjamin with us: Wherefore send our brother with us, and we shall have corn measured unto us; and we will certainly guard him from any mischance.

And when they returned to their father, they said, `O our father, any further measure of corn has been denied us, so send with us our brother that we may obtain our measure, and we will surely be able to take care of him.›

Als sie zu ihrem Vater zurückgekehrt waren, sprachen sie: «O unser Vater, ein (weiteres) Maß (an Korn) ist uns verweigert worden, so schicke unseren Bruder mit uns, daß wir Maß erhalten, und wir wollen ihn hüten.»

И вот когда они к отцу вернулись, ■ Они сказали: ■ «Наш отец! Нам отказали в мере (хлеба, ■ Пока мы брата своего не приведем). ■ Ты с нами брата нашего отправь, ■ Тогда мы и получим меру. ■ Мы будем, истинно, беречь его».

Аталарына кайткач әйттеләр: «Ий атабыз, безгә хәзер Мысырдан ашлык сатып алу тыелды, ягъни ашлык хуҗасы: «Кече кардәшегез Биняминне алып килмәсәгез, сезгә ашлык бирмим», – диде, Биняминне безнең белән җибәр ашлык алып кайтырбыз һәм Биняминне сакларбыз».

جب وہ اپنے باپ کے پاس واپس گئے تو کہنے لگے کہ ابّا (جب تک ہم بنیامین کو ساتھ نہ لے جائیں) ہمارے لیے غلّے کی بندش کر دی گئی ہے تو ہمارے ساتھ ہمارے بھائی کو بھیج دے تاکہ ہم پھر غلّہ لائیں اور ہم اس کے نگہبان ہیں

سو جب وہ اپنے والد کی طرف لوٹے (تو) کہنے لگے: اے ہمارے باپ! (آئندہ کے لئے) ہم پر غلہ بند کر دیا گیا ہے (سوائے اس کے کہ بنیامین ہمارے ساتھ جائے) پس ہمارے بھائی (بنیامین) کو ہمارے ساتھ بھیج دیں (تاکہ) ہم (مزید) غلہ لے آئیں اور ہم یقیناً اس کے محافظ ہوں گے،