وَ قالَ يا بَنِيَّ لا تَدْخُلُوا مِنْ بابٍ واحِدٍ وَ ادْخُلُوا مِنْ أَبْوابٍ مُتَفَرِّقَةٍ وَ ما أُغْنِي عَنْكُمْ مِنَ اللَّهِ مِنْ شَيْ‏ءٍ إِنِ الْحُكْمُ إِلاَّ لِلَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَ عَلَيْهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُتَوَكِّلُونَ

و قال يا بنيّ لا تدخلوا من باب واحد و ادخلوا من أبواب متفرّقة و ما أغني عنكم من اللّه من شي‏ء إن الحكم إلاّ للّه عليه توكّلت و عليه فليتوكّل المتوكّلون

Waqala ya baniyya la tadkhuloo min babin wahidin waodkhuloo min abwabin mutafarriqatin wama oghnee AAankum mina Allahi min shay-in ini alhukmu illa lillahi AAalayhi tawakkaltu waAAalayhi falyatawakkali almutawakkiloona

گفت : اي پسران من ، از يک دروازه داخل مشويد ، از دروازه هاي مختلف داخل شويد و من قضاي خدا را از سر شما دفع نتوانم کرد و هيچ فرماني جزفرمان خدا نيست بر او توکل کردم و توکل کنندگان بر او توکل کنند

و گفت فرزندان من، از يك دروازه وارد نشويد و از دروازه هاى گوناگون وارد شويد، و البته شما را از قضاى [ناگوار] الهى باز نتوانم داشت، حكم جز از آن خداوند نيست; بر او توكل كردم و اهل توكل بايد بر او توكل كنند.

گفت: اى پسران من (بشما توصيه ميكنم: هنگامى كه بمصر رسيديد) همگى از يك دروازه وارد شهر نشويد، و از دروازه‏هاى مختلف وارد شهر شويد و هيچ چيز شما را از خواست خدا (و حفاظت او) بى‏نياز نخواهد كرد. امر و فرمان تنها مخصوص خداست. من فقط بر او توكل كردم و توكل كنندگان بايد تنها بر او توكل كنند.

و گفت: ای پسرانم! [در این سفر] از یک در وارد نشوید بلکه از درهای متعدد وارد شوید، و البته من [با این تدبیر] نمی توانم هیچ حادثه ای را که از سوی خدا برای شما رقم خورده از شما برطرف کنم، حکم فقط ویژه خداست، [تنها] بر او توکل کرده ام، و [همه] توکل کنندگان باید به خدا توکل کنند.

و گفت اى فرزندان درنيائيد (در شهر مصر) از يك در (تا حادثه‏اى به شما نرسد) و درآييد از درهاى پراكنده و (بدين نصيحت كه كردم) دفع نمى‏كنم از شما از قضاى خدا هيچ چيزى را نيست حكم مگر براى خدا و تنها بر او توكل كردم و بر او بايد توكل كنند توكل كنندگان

و گفت: «اى پسران من، [همه‏] از يك دروازه [به شهر] در نياييد، بلكه از دروازه‏هاى مختلف وارد شويد، و من [با اين سفارش،] چيزى از [قضاى‏] خدا را از شما دور نمى‏توانم داشت. فرمان جز براى خدا نيست. بر او توكل كردم، و توكل‏كنندگان بايد بر او توكل كنند.»

گفت: «پسران من! از يك در وارد نشويد بلكه از درهاى مختلف داخل شويد، من قادر به برگرداندن حادثه‏اى كه خدا براى شما مقدر كرده است نيستم، حكم تنها از آن خداست، بر او توكل كردم و متوكلان بايد بر او توكل كنند.»

و گفت: اى فرزندان من! از يك دروازه وارد مشويد، و از دروازه‏هاى مختلف وارد شويد، و من شما را در چيزى، بى‏نياز نتوانم كردن. حكم جز خداى را نيست. من بر او توكل كردم، پس توكل كنندگان بايد بر او توكل كنند.

و گفت اى پسران من داخل نشويد از يك دروازه و داخل شويد از درهاى جداگانه و كفايت نمى‏كنم از شما از خدا هيچ چيز نيست حكم مگر خدا را بر او توكل كردم و بر او توكل ميكنند توكل كنندگان

و گفت: اى پسران من، از يك در وارد نشويد و از درهاى گوناگون در آييد و نمى‏توانم چيزى از [قضاى‏] خداوند را از شما دفع كنم. فرمانروايى جز خدا را نيست. بر او توكّل كرده‏ام و توكّل كنندگان بايد [تنها] بر او توكّل كنند

و (هنگامی که می‌خواستند حرکت کنند، یعقوب) گفت: «فرزندان من! از یک در وارد نشوید؛ بلکه از درهای متفرّق وارد گردید (تا توجه مردم به سوی شما جلب نشود)! و (من با این دستور،) نمی‌توانم حادثه‌ای را که از سوی خدا حتمی است، از شما دفع کنم! حکم و فرمان، تنها از آنِ خداست! بر او توکّل کرده‌ام؛ و همه متوکّلان باید بر او توکّل کنند!»

و گفت: اى پسران من، از يك دروازه درون نشويد و از درهاى پراكنده درون شويد و من شما را در برابر [قضا و قدر] خدا هيچ سودى نتوانم داشت. حكم [و فرمانروايى‏] جز خداى را نيست. بر او توكل كردم، و توكل كنندگان بايد بر او توكل كنند و بس.

و گفت اى پسران من داخل نشويد از يك دروازه و داخل شويد از درهاى جداگانه و كفايت نمى‏كنم از شما از خدا هيچ چيز نيست حكم مگر خدا را بر او توكل كردم و بر او توكل ميكنند توكل كنندگان

و گفت اى فرزندان من درون نشويد از يك در و درآئيد از درهاى پراكنده و بى نياز نگردانم شما را از خدا به چيزى نيست حكم جز آن خدا بر او توكل كردم و بر او توكّل كنند توكّل كنندگان

و گفت: ای پسران من (سفارش می‌کنم که چون به مصر برسید) همه از یک در وارد نشوید بلکه از درهای مختلف درآیید و (بدانید که) من در برابر (قضا و قدر) خدا هیچ سودی به حال شما نخواهم داشت، که فرمانروایی عالم جز خدا را نیست، بر او توکل کردم و باید همه صاحبان مقام توکل هم بر او اعتماد کنند.

و گفت: اي پسران من، از يك در وارد نشويد؛ از درهاي جداگانه وارد شويد. اگرچه، من نمي توانم شما را از چيزي كه خدا از پيش مقدر كرده است، حفظ كنم. همه قضاوت ها از آن خداست. من به او توكل مي ‌كنم و تمام توكل كنندگان بايد به او اعتماد كنند.

And he said: «You my sons, do not enter from one door/entrance, and enter from separate doors/entrances, and I do not suffice/enrich from you from God from a thing, that the judgment/rule (is) except to God, on Him (E) I relied/depended , and on Him so should rely/depend the reliant/dependent .

And he said: «O my sons! Do not enter by one gate, but enter by different gates, and I cannot avail you against Allah at all. Verily! The decision rests only with Allah. In him, I put my trust and let all those that trust, put their trust in Him.»

He also said, ‹O my sons, enter not by one door; enter by separate doors. Yet I cannot avail you anything against God; judgment belongs not to any but God. In Him I have put my trust; and in Him let all put their trust who put their trust.›

And he added: «O my sons! Do not enter [the city all] by one gate, but enter by different gates. Yet [even so,] I can be of no avail whatever to you against [anything that may be willed by] God: judgment [as to what is to happen] rests with none but God. In Him have I placed my trust: for, all who have trust [in His existence] must place their trust in Him alone.»

En hij zeide: Mijne zonen treedt de stad niet allen door ne poort binnen, maar gaat door verschillende poorten binnen. Doch deze voorzorg zal u niet tot voordeel strekken tegen Gods besluit; want het oordeel behoort Gode alleen: in hem stel ik mijn vertrouwen, en laat hen, die zoeken onderworpen te zijn, dit in hem stellen.

And he said: "My sons, do not enter from one gate, but enter from separate gates; and I cannot avail you anything against God, for the judgment is to God. In Him I put my trust, and in Him those who put their trust should trust."

Disse: «O figli miei, non entrate da una sola porta, ma entrate da porte diverse. In nulla potrei proteggervi nei confronti di Allah. La decisione appartiene solo ad Allah e in Lui confido. In Lui confidino coloro che confidano».

And he said: "O my sons! Do not enter by one gate, but enter by different gates, and I cannot avail you against Allah at all. Verily! The decision rests only with Allah. In him, I put my trust and let all those that trust, put their trust in Him."

Он сказал: «Сыновья мои! Не входите через одни ворота, а войдите через разные ворота. Я ничем не смогу помочь вам вопреки воле Аллаха. Решение принимает только Аллах. На Него одного я уповаю, и пусть только на Него уповают уповающие».

[Потом] он сказал: «О сыны мои! Не входите [в столицу Египта] через одни ворота, а войдите через разные ворота, но [все равно] я не смогу быть полезным для вас, если этого не пожелает Аллах. Решение только от Аллаха, на Него я уповаю, и да уповают на Него уповающие».

And he said: O my sons ! do not (all) enter by one gate and enter by different gates and I cannot avail you aught against Allah; judgment is only Allah’s; on Him do I rely, and on Him let those who are reliant rely.

And he said: O my sons! Go not in by one gate; go in by different gates. I can naught avail you as against Allah. Lo! the decision rests with Allah only. In Him do I put my trust, and in Him let all the trusting put their trust.

And he said, ‹O my sons! enter not by one gate, but enter by several gates; but I cannot avail you aught against God. Judgment is only God’s; upon Him do I rely, and on Him do the reliant rely.›

Yakub şunu da söyledi: «Oğullarım, birtek kapıdan girmeyin, ayrı ayrı kapılardan girin. Gerçi ben, Allah’ın takdir ettiği birşeyi sizden savamam, hüküm yalnız Allah’ındır. Yalnız O’na dayandım ben, yalnız O’na güvenip dayansın tevekkül sahipleri.»

Then he said: ‹My sons, do not enter from one gate. Enter through different gates. I cannot be of any help to you against Allah; judgement belongs to Allah alone. In Him I have put my trust. In Him let all put their trust. ‹

And he said, «O My sons! Do not enter the town all by one gate, but enter by different gates. Yet, I cannot avail you against the Divine Laws. (So, handle all situations accordingly). Rule and Law-giving belongs to Allah alone. In Him I trust, and everyone must place trust in Him since the Divine Laws never change.» (17:77), (33:38), (35:43). (It is a common misconception that Jacob told his eleven sons to enter by different gates to obviate ‹evil eye›. Historically the brothers had been accused of spying on a previous occasion. The Qur’an consistently rejects all superstition).

And he said, «O my sons, do not enter from one door; enter through separate doors. However, I cannot save you from anything that is predetermined by GOD. To GOD belongs all judgments. I trust in Him, and in Him shall all the trusters put their trust.»

And he said, «O, my sons! Enter not by one gate, but enter by different gates. Yet can I not help you against aught decreed by God: judgment belongeth to God alone. In Him put I my trust, and in Him let the trusting trust.»

And he said, my sons, enter not into the city by one and the same gate; but enter by different gates. But this precaution will be of no advantage unto you against the decree of God; for judgement belongeth unto God alone: In Him do I put my trust, and in Him let those confide who seek in whom to put their trust.

And he said, `O my sons, enter not by one gate, but enter by different gates, and I can avail you naught against ALLAH. The decision rest only with ALLAH. In HIM do I put my trust and in HIM let all who would trust put their trust.›

Und er sprach: «O meine Söhne, ziehet nicht ein durch ein einziges Tor, sondern ziehet ein durch verschiedene Tore; ich kann euch nichts nützen gegen Allah. Die Entscheidung ruht bei Allah allein. Auf Ihn vertraue ich, und auf Ihn vertrauen sollen die Vertrauenden.»

И (далее) сказал: ■ «О сыновья мои! Вы сразу все ■ В одни ворота не входите, ■ А по отдельности входите в разные врата. ■ Но, впрочем, вас я не могу избавить ■ От (провидения) Аллаха, – ■ Ведь лишь Ему вся власть принадлежит. ■ Лишь на Него я полагаюсь, ■ И на Него пусть полагаются все те, ■ Кто (всей душой) Ему предался».

Аталары әйтте: «Ий угылларым, Мысырга җиткәч барыгыз да бер капкадан кермәгез, төрлегез төрле капкалардан керегез! Аллаһудан килгән бәла-каза хакында бер ни белергә дә, сезгә ярдәм итәргә дә хәлемнән килмидер, һәр эш өстеннән хөкем йөретмәк Аллаһуга хастыр, шуңа баш июдән башка чара юк, мин Аллаһуга тәвәккәл иттем һәм тәвәккәл итүчеләр Аллаһуга гына тәвәккәл итсенләр!»

اور ہدایت کی کہ بیٹا ایک ہی دروازے سے داخل نہ ہونا بلکہ جدا جدا دروازوں سے داخل ہونا۔ اور میں خدا کی تقدیر کو تم سے نہیں روک سکتا۔ بےشک حکم اسی کا ہے میں اسی پر بھروسہ رکھتا ہوں۔ اور اہلِ توکل کو اسی پر بھروسہ رکھنا چاہیئے

اور فرمایا: اے میرے بیٹو! (شہر میں) ایک دروازے سے داخل نہ ہونا بلکہ مختلف دروازوں سے (تقسیم ہو کر) داخل ہونا، اور میں تمہیں اﷲ (کے اَمر) سے کچھ نہیں بچا سکتا کہ حکم (تقدیر) صرف اﷲ ہی کے لئے ہے۔ میں نے اسی پر بھروسہ کیا ہے اور بھروسہ کرنے والوں کو اسی پر بھروسہ کرنا چاہئے،