وَ إِنْ ما نُرِيَنَّكَ بَعْضَ الَّذِي نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِنَّما عَلَيْكَ الْبَلاغُ وَ عَلَيْنَا الْحِسابُ

و إن ما نرينّك بعض الّذي نعدهم أو نتوفّينّك فإنّما عليك البلاغ و علينا الحساب

Wa-in ma nuriyannaka baAAda allathee naAAiduhum aw natawaffayannaka fa-innama AAalayka albalaghu waAAalayna alhisabu

اگر پاره اي از آنچه را که به آنها وعده کرده ايم به تو بنمايانيم ،، ياتو را پيش از وقت بميرانيم ، در هر حال آنچه بر عهده توست تبليغ است و آنچه بر عهده ماست حساب کشيدن

و اگر بخشى از آنچه به آنان وعده داده ايم، به تو بنمايانيم، يا روح تو را [پيش از آن] بگيريم، جز اين نيست كه پيامرسانى بر تو و حسابرسى بر ماست.

و اگر بخشى از عذاب را كه (بر كافران) وعده كرديم (در حال حيات) بر تو آشكار سازيم، يا اينكه تو را وفات بخشيم، (و بعد از رحلت تو، آنها را عذاب كنيم بسته بمشيت ما است) تنها ابلاغ احكام خدا بر عهده تو است و رسيدگى بحساب مردم بر عهده ما.

و اگر پاره ای از عذاب ها را که به منکران وعده می دهیم به تو نشان دهیم [می بینی که بسیار سخت و دردناک است] یا اگر تو را [پیش از فرا رسیدن آن عذاب ها] قبض روح کنیم [در قیامت عذابشان را خواهی دید؛ در هر صورت] تنها وظیفه تو ابلاغ [وحی] است و حسابرسی بر عهده ماست.

و اگر بنمايانيم بتو پاره‏اى از آنچه وعده كرده‏ايم كافران را (از عذاب) يا بميرانيم ترا (پيش از آن) فقط بعهده تو رسانيدن پيغام است و بعهده ماست حساب

و اگر پاره‏اى از آنچه را كه به آنان وعده مى‏دهيم به تو بنمايانيم، يا تو را بميرانيم، جز اين نيست كه بر تو رساندن [پيام‏] است و بر ما حساب [آنان‏].

اگر مقدارى از آنچه را كه به آنها وعده داده‏ايم به تو نشان دهيم يا تو را بميرانيم در هر حال ابلاغ به عهده تو و حساب به عهده ماست.

و اگر بعضى از آنچه را كه بديشان وعده مى‏دهيم بر تو بنماييم يا تو را بميرانيم، جز اين نيست كه بر تو رساندن [پيام‏] است و بر ما حساب كردن.

و اگر بنمائيم ترا بعضى از آنچه وعده ميدهيم ايشانرا يا بميرانيم ترا پس جز اين نيست برتست رسانيدن و بر ماست حساب

و اگر برخى از آنچه را كه به آنان وعده مى‏دهيم به تو بنمايانيم يا جانت را بگيريم، در هر حال بر [عهده‏] تو تنها رساندن [پيام الهى‏] است و حساب بر [عهده‏] ماست

و اگر پاره‌ای از مجازاتها را که به آنها وعده می‌دهیم به تو نشان دهیم، یا (پیش از فرا رسیدن این مجازاتها) تو را بمیرانیم، در هر حال تو فقط مأمور ابلاغ هستی؛ و حساب (آنها) برماست.

و اگر برخى از آنچه به آنها وعده مى‏كنيم به تو بنماييم، يا تو را [پيش از كيفرشان از ميان آنها] برگيريم، جز اين نيست كه بر تو رساندن پيام است و بر ما حسابرسى.

و اگر بنمائيم ترا بعضى از آنچه وعده ميدهيم ايشان را يا بميرانيم ترا پس جز اين نيست بر تست رسانيدن و بر ماست حساب

و اگر بنمايانيمت پاره آنچه بديشان وعده دهيم يا دريابيمت (بميرانيمت) جز اين نيست كه بر تو است رساندن و بر ما است حساب

و اگر ما (در حیات تو) بر تو برخی از آن وعده عذابی که به کافران دادیم پدیدار کنیم یا آنکه (پیش از آن وقت) تو را به دیدار آخرت بریم، به هر حال بر تو تبلیغ (حکم خدا) و بر ما حساب (خلق) است (و تعیین وقت عذاب و حساب یا عفو بندگان از وظایف نبوت نیست).

اگر آنچه را که به آنها وعده مي ‌دهيم، به تو نشان دهيم يا زندگي تو را پيش از آن به پايان برسانيم، تنها مأموريت تو رساندن (پيام) است. اين ما هستيم که به حسابشان رسيدگي خواهيم کرد.

And if what We show you/make you understand some/part of which We promise them, or We make you die, so but on you (is) the information/communication, and on Us (is) the counting/calculating.

Whether We show you (O Muhammad SAW) part of what We have promised them or cause you to die, your duty is only to convey (the Message) and on Us is the reckoning.

Whether We show thee a part of that We promise them, or We call thee to Us, it is thine only to deliver the Message, and Ours the reckoning.

BUT WHETHER We let thee see'[in thy lifetime, O Prophet, the fulfilment of] some of what We have promised them, or whether We cause thee to die [before its fulfilment] – thy duty is no more than to deliver the message; and the reckoning is Ours.

Hetzij wij u een deel der straf doen zien, waarmede wij hen hebben bedreigd, hetzij wij hen doen sterven, alvorens hun die werd opgelegd, waarlijk, uwe zending is te prediken; maar ons behoort het, eene ernstige rekening te vragen.

And if We show you some of what We promise them or if We let you pass away, then you are only to deliver while for Us is the reckoning.

Sia che ti mostriamo ciò che promettiamo loro, sia che ti facciamo morire prima, a te incombe il comunicare, a Noi la resa dei conti.

Whether We show you (O Muhammad SAW) part of what We have promised them or cause you to die, your duty is only to convey (the Message) and on Us is the reckoning.

Покажем Мы тебе часть того, что Мы обещаем им, или упокоим тебя, на тебя возложена только передача откровения, а Нам надлежит предъявлять счет.

Или Мы покажем тебе, как исполняются некоторые Наши угрозы неверным, или же Мы упокоим тебя [до исполнения угроз]. Тебе надлежит только сообщить [писание], а Нам принадлежит воздаяние.

And We will either let you see part of what We threaten them with or cause you to die, for only the delivery of the message is (incumbent) on you, while calling (them) to account is Our (business).

Whether We let thee see something of that which We have promised them, or make thee die (before its happening), thine is but conveyance (of the message). Ours the reckoning.

Either we will let thee see a part of what we threaten them with, or we will take thee to Ourself; but thy duty is only to deliver thy message, and ours to reckon up.

Ya onlara vaat ettiğimiz şeylerin bir kısmını sana gösteririz yahut da seni vefat ettiririz. O halde tebliğ etmek sana, hesap sormak bize düşer.

Whether We show you part of that We promise them, or We call you to Us, it is only for you to deliver the Message, and Ours is the accounting.

(O Messenger) Whether We show you what We promise them, or cause you to die before that, your duty is to convey the Message. And the reckoning is Ours.

Whether we show you what we promise them, or terminate your life before that, your sole mission is to deliver (the message). It is us who will call them to account.

Moreover, whether we cause thee to see the fulfilment of part of our menaces, or whether we take thee hence, verily, thy work is preaching only, and ours to take account.

Moreover, whether We cause thee to see any part of that punishment wherewith we have threatened them, or whether We cause thee to die before it be inflicted on them, verily unto thee belongeth preaching only, but unto us inquisition.

And whether WE show thee in thy life-time the fulfillment of some of the things which WE threaten them or whether WE cause the to die, it makes little difference, for on thee lies only the delivery of the Message, and on US the reckoning.

Und ob Wir dich einen Teil von dem sehen lassen, was Wir ihnen androhen, oder ob Wir dich sterben lassen – dir obliegt nur die Verkündung und Uns die Abrechnung.

Покажем ли тебе Мы часть того, ■ Чем Мы, увещевая их, им угрожаем, ■ Иль упокоим твою душу до того, ■ Твой долг – лишь передать им (Откровенье), ■ А Нам – призвать к расчету (их).

Ий Мухәммәд г-м, кәферләргә вәгъдә иткен ґәзабларыбызның бәгъзесен сиңа күрсәтербез яки аларга ґәзаб килмәстән элек синең җаныңны алырбыз, сиңа йөкләтелгән нәрсә фәкать Коръән хөкемнәрен кешеләргә ирештермәк вә хисап кылмак, хөкем итмәк Безнең эшебез.

اور اگر ہم کوئی عذاب جس کا ان لوگوں سے وعدہ کرتے ہیں تمہیں دکھائیں (یعنی تمہارے روبرو ان پر نازل کریں) یا تمہاری مدت حیات پوری کر دیں (یعنی تمہارے انتقال کے بعد عذاب بھیجیں) تو تمہارا کام (ہمارے احکام کا) پہنچا دینا ہے اور ہمارا کام حساب لینا ہے

اور اگر ہم (اس عذاب کا) کچھ حصہ جس کا ہم نے ان (کافروں) سے وعدہ کیا ہے آپ کو (حیاتِ ظاہری میں ہی) دکھا دیں یا ہم آپ کو (اس سے قبل) اٹھا لیں (یہ دونوں چیزیں ہماری مرضی پر منحصر ہیں) آپ پر تو صرف (احکام کے) پہنچا دینے کی ذمہ داری ہے اور حساب لینا ہمارا کام ہے،