لَوْ لا إِذْ سَمِعْتُمُوهُ ظَنَّ الْمُؤْمِنُونَ وَ الْمُؤْمِناتُ بِأَنْفُسِهِمْ خَيْراً وَ قالُوا هذا إِفْكٌ مُبِينٌ

لو لا إذ سمعتموه ظنّ المؤمنون و المؤمنات بأنفسهم خيرا و قالوا هذا إفك مبين

Lawla ith samiAAtumoohu thanna almu/minoona waalmu/minatu bi-anfusihim khayran waqaloo hatha ifkun mubeenun

چرا هنگامي که آن بهتان را شنيديد مردان و زنان مؤمن به خود گمان نيک نبردند و نگفتند که اين تهمتي آشکار است ؟

چرا چون آن را شنيديد، مردان و زنان مؤمن در حق خويش گمان نيك نبردند و نگفتند كه اين تهمت آشكارى است.

چرا هنگامى كه اين تهمت ناروا را شنيدند، مردان و زنان با ايمان پيش خودشان گمان نيك نبردند و چرا نگفتند كه اين تهمت، دروغى است آشكار.

چرا هنگامی که آن [تهمت بزرگ] را شنیدید، مردان و زنان مؤمن به خودشان گمان نیک نبردند [که این تهمت کار اهل ایمان نیست] و نگفتند: این تهمتی آشکار [از سوی منافقان] است؟! [که می خواهند در میان اهل ایمان فتنه و آشوب و بدبینی ایجاد کنند]

چرا هنگامى كه شنيديد آن بهتان را گمان نبردند مردان مؤمن و آنان مؤمنه نسبت به يكديگر نيكوئى را و (چرا) نگفتند اين سخن بهتانى آشكار است

چرا هنگامى كه آن [بهتان‏] را شنيديد، مردان و زنان مؤمن گمان نيك به خود نبردند و نگفتند: «اين بهتانى آشكار است»؟

چرا هنگام شنيدن آن، مردان و زنان با ايمان گمان خير به خود نبردند و نگفتند اين يك دروغ آشكار است؟

چرا وقتى كه مردان مؤمن و زنان مؤمن آن [حديث‏] را شنيدند، به خويشتن گمان نيك نبردند و [نه‏] گفتند كه: اين دروغى آشكار است.

چرا هنگاميكه شنيديد آنرا ظن نبردند مؤمنين و مؤمنات بخودشان خير را و نگفتند اين دروغ بزرگيست آشكار

چرا وقتى آن را شنيديد، مردان و زنان مؤمن در حقّ خويش گمان نيك نبردند و نگفتند: اين دروغى آشكار است

چرا هنگامی که این (تهمت) را شنیدید، مردان و زنان با ایمان نسبت به خود (و کسی که همچون خود آنها بود) گمان خیر نبردند و نگفتند این دروغی بزرگ و آشکار است؟!

چرا آنگاه كه آن را شنيديد مردان و زنان مؤمن به خودشان گمان نيك نبردند و نگفتند: اين دروغى روشن و هويداست؟

چرا هنگامى كه شنيديد آنرا ظن نبردند مؤمنين و مؤمنات بخودشان خير را و نگفتند اين دروغ بزرگيست آشكار

چرا هنگامى كه شنيديدش گمان نبردند مردان و زنان مؤمن به همديگر خوبى را و نگفتند اين است تهمتى آشكار

آیا سزاوار این نبود که چون (از منافقان) چنین بهتان و دروغها شنیدید مردان و زنان مؤمن حسن ظنّشان درباره یکدیگر بیشتر شده و گویند: این دروغی است آشکار؟

هنگامي که آن را شنيديد، مردان باايمان و زنان باايمان مي بايست درباره خود افکار بهتري مي داشتند و بايد مي گفتند: اين آشکارا دروغي است بزرگ.

Where it not for when you heard it , the believers (M) and the believers (F) thought/assumed goodness with themselves, and they said: «That (is) evident lies/falsehood.»

Why then, did not the believers, men and women, when you heard it (the slander) think good of their own people and say: «This (charge) is an obvious lie?»

Why, when you heard it, did the believing men and women not of their own account think good thoughts, and say, ‹This is a manifest calumny›?

Why do not the believing men and women, whenever such [a rumour] is heard, [Lit., «whenever you hear it» – the pronoun «you» indicating here the community as a whole.] think the best of one another and say, «This is an obvious falsehood»?

Toen gij de beschuldiging hoordet, hebben de geloovigen van beiderlei kunne niet innerlijk goed gedacht? Hebben zij niet gezegd: Het is eene duidelijke logen?

If only when you heard it the believing men and women should have thought good of their own selves and said: "This is an obvious lie!"

Perché, quando ne sentirono [parlare], i credenti e le credenti non pensarono al bene in loro stessi e non dissero: » Questa è una palese calunnia?».

Why then, did not the believers, men and women, when you heard it (the slander) think good of their own people and say: "This (charge) is an obvious lie?"

Почему же, когда вы услышали это, верующие мужчины и женщины не подумали о самих себе хорошее и не сказали: «Это – очевидная клевета»?

Почему же вы, верующие мужчины и женщины, когда услышали эту [ложь], не обратились душой к благому и не сказали: «Это – явная ложь!»?

Why did not the believing men and the believing women, when you heard it, think well of their own people, and say: This is an evident falsehood?

Why did not the believers, men and women, when ye heard it, think good of their own own folk, and say: It is a manifest untruth?

Why did not, when ye heard it, the believing men and believing women think good in themselves, and say, ‹This is an obvious lie?›

Onu işittiğinizde, erkek ve kadın müminlerin birbirleri için iyi zanda bulunup «Bu apaçık bir iftiradır» demeleri gerekmez miydi?»

Had you heard it, and the believing men and women, thought good thoughts about one another said: ‹This is a clear falsehood! ‹

Why do not the believing men and believing women, whenever such a rumor is heard, think the best of one another and say, «This is an obvious falsehood?»

When you heard it, the believing men and the believing women should have had better thoughts about themselves, and should have said, «This is obviously a big lie.»

Did not the faithful of both sexes, when ye heard of this, form a favourable judgment in their own minds, and say, «This is a manifest lie?»

Did not the faithful men, and the faithful women, when ye heard this, judge in their own minds for the best; and say, this is a manifest falsehood?

When you heard of it, why did not the believing men and believing women think well of their own people and say, `This is a manifest lie ?›

Warum dachten die gläubigen Männer und Frauen, als ihr es hörtet, nicht Gutes von ihren eigenen Leuten und sprachen: «Das ist eine offenkundige Lüge»?

Так отчего же вы, и девы, и мужи, ■ Которые уверовали (в Бога), ■ Услышав эту (клевету), ■ О добром не подумали и не сказали: ■ «Здесь очевидна клевета и ложь!»?

Ни өчен ул хәбәрне ишеткәч күңелегездән яхшы уй уйламадыгыз, мөэмин ирләр вә мөэминә хатыннар үзләре хакында яхшылыкны уйлаганнары кеби, вә ни өчен бу хәбәр ачык ялган дип әйтмәдегез.

جب تم نے وہ بات سنی تھی تو مومن مردوں اور عورتوں نے کیوں اپنے دلوں میں نیک گمان نہ کیا۔ اور کیوں نہ کہا کہ یہ صریح طوفان ہے

ایسا کیوں نہ ہوا کہ جب تم نے اس (بہتان) کو سنا تھا تو مومن مرد اور مومن عورتیں اپنوں کے بارے میں نیک گمان کر لیتے اور (یہ) کہہ دیتے کہ یہ کھلا (جھوٹ پر مبنی) بہتان ہے،