أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يُزْجِي سَحاباً ثُمَّ يُؤَلِّفُ بَيْنَهُ ثُمَّ يَجْعَلُهُ رُكاماً فَتَرَى الْوَدْقَ يَخْرُجُ مِنْ خِلالِهِ وَ يُنَزِّلُ مِنَ السَّماءِ مِنْ جِبالٍ فِيها مِنْ بَرَدٍ فَيُصِيبُ بِهِ مَنْ يَشاءُ وَ يَصْرِفُهُ عَنْ مَنْ يَشاءُ يَكادُ سَنا بَرْقِهِ يَذْهَبُ بِالأَْبْصارِ

أ لم تر أنّ اللّه يزجي سحابا ثمّ يؤلّف بينه ثمّ يجعله ركاما فترى الودق يخرج من خلاله و ينزّل من السّماء من جبال فيها من برد فيصيب به من يشاء و يصرفه عن من يشاء يكاد سنا برقه يذهب بالأبصار

Alam tara anna Allaha yuzjee sahaban thumma yu-allifu baynahu thumma yajAAaluhu rukaman fatara alwadqa yakhruju min khilalihi wayunazzilu mina alssama-i min jibalin feeha min baradin fayuseebu bihi man yashao wayasrifuhu AAan man yashao yakadu sana barqihi yathhabu bial-absari

آيا نديده اي که خدا ابرهايي را به آهستگي مي راند ، آنگاه آنها را به هم مي پيوندد و ابري انبوه پديد مي آورد و باران را بيني که از خلال آن بيرون مي آيد و از آسمان ، از آن کوهها که در آنجاست تگرگ مي فرستد و هرکه را خواهد با آن مي زند و از هر که مي خواهد بازش مي دارد روشنايي برقش نزديک باشد که ديدگان را کور سازد

آيا ندانسته اى كه خداوند ابرها را مى راند، سپس بين آنها را پيوند مى دهد، سپس در هم فشرده اش مى كند، آنگاه باران درشت را مى بينى كه از لابه لاى آن بيرون مى آيد، و سپس از آسمان، از ابرى كه به كوه مى ماند تگرگ فرو مى فرستد و به هر كس كه بخواهد آن را مى زند و

مگر نمى‏بينى كه خدا ابرها را (در آسمان) بحركت در ميآورد و بعد آنها را جمع ميكند و متراكم ميسازد؟ آن گاه بنگرى كه قطرات باران از ميان آنها فرو ميريزد و از آسمان از ميان توده‏هاى ابر، تگرگ ميفرستد و آن را بر (كشتزار) هر كه بخواهد ميرساند و از هر كه بخواهد باز ميدارد. روشنى برق چنان بتابد كه خواهد روشنى ديده‏ها را از بين ببرد.

آیا ندانسته ای که خدا ابری را [به آرامی ] می راند، آن گاه میان [اجزای] آن پیوند برقرار می کند، سپس آن را انبوه و متراکم می سازد، پس می بینی که باران از لابلای آن بیرون می آید، و از آسمان از کوه هایی که در آن ابر یخ زده است، تگرگی فرو می ریزد، پس آسیب آن را به هر که بخواهد می رساند، و از هر که بخواهد برطرف می کند، نزدیک است درخشندگی برقش دیده ها را کور کند.

آيا ندانسته‏اى آنكه خدا مى‏راند ابرى را پس تاليف مى‏كند ميان آن پس مى‏گرداند آنرا متراكم و مى‏بينى باران را كه بيرون مى‏آيد از شكافهاى آن و فرود آورد از آسمان از كوه‏هائى كه در آنست تگرك را پس مى‏رساند به (كشت و زرع) هر كه خواهد و بگرداند آنرا از (محصول) هر كه خواهد نزديك است كه روشنى برق آن ابر (از غايت درخشندگى) ببرد ديده‏ها را

آيا ندانسته‏اى كه خدا[ست كه‏] ابر را به آرامى مى‏راند، سپس ميان [اجزاء] آن پيوند مى‏دهد، آنگاه آن را متراكم مى‏سازد، پس دانه‏هاى باران را مى‏بينى كه از خلال آن بيرون مى‏آيد، و [خداست كه‏] از آسمان از كوههايى [از ابر يخ‏زده ]كه در آنجاست تگرگى فرو مى‏ريزد؛ و هر كه را بخواهد بدان گزند مى‏رساند، و آن را از هر كه بخواهد باز مى‏دارد. نزديك است روشنىِ برقش چشمها را بِبَرَد.

مگر نديدى كه خداوند ابرها را مى‏پراكند و به هم مى‏آورد و متراكم مى‏كند و آن گاه مى‏بينى قطرات باران را كه از ميان ابر فرو مى‏ريزد و از كوه‏هاى آسمان دانه‏هاى تگرگ نازل مى‏كند و با آن هر كه را بخواهد زيان مى‏رساند و از هر كه بخواهد اين زيان را برطرف مى‏كند، نزديك است درخشندگى برق آن حس بينايى را ببرد.

آيا نديدى كه خدا ابرى را مى‏راند سپس [اجزاى‏] پراكنده آن را فراهم مى‏آورد، پس از آن انبوهش مى‏گرداند، پس باران را مى‏بينى كه از ميان آن بيرون مى‏آيد و از آسمان از كوه‏هايى كه در آن است، تگرگى فرو مى‏فرستد و آن را به هر كس كه مى‏خواهد مى‏فرستد و آن را به هر كس كه خواهد مى‏رساند و از هر كس كه خواهد بازش مى‏گرداند نزديك است كه روشنايى برق آن [بينايى‏] چشمها را ببرد.

آيا نديدى كه خدا آهسته ميراند ابرى را پس فراهم ميسازد ميانش را پس ميگرداند آنرا بالاى هم پس مى‏بينى بارانرا كه بيرون مى‏آيد از ميانش و فرو ميفرستد از آسمان از كوه‏هائى كه باشد در آن از تگرگ پس ضرر ميرساند بآن كسى را كه ميخواهد و ميگرداند آنرا از كسيكه ميخواهد نزديكست تابش برقش ببرد چشمها را

آيا نديده‏اى كه خداوند ابرى را روان مى‏سازد، آن گاه بين [اجزاى‏] آن به هم مى‏آورد. سپس آن را درهم مى‏فشرد، آن گاه قطره را مى‏بينى كه از لابه‏لايش بيرون مى‏آيد و از [سوى‏] آسمان از كوه‏هايى كه در آنجاست تگرگ فرود مى‏آورد، آن گاه آن را به هر كس بخواهد مى‏رساند و آن را از هر كس كه بخواهد باز مى‏دارد. نزديك است درخشش برقش ديدگان را از بين ببرد

آیا ندیدی که خداوند ابرهایی را به آرامی می‌راند، سپس میان آنها پیوند می‌دهد، و بعد آن را متراکم می‌سازد؟! در این حال، دانه‌های باران را می‌بینی که از لابه‌لای آن خارج می‌شود؛ و از آسمان -از کوه‌هایی که در آن است [=ابرهایی که همچون کوه‌ها انباشته شده‌اند]- دانه‌های تگرگ نازل می‌کند، و هر کس را بخواهد بوسیله آن زیان می‌رساند، و از هر کس بخواهد این زیان را برطرف می‌کند؛ نزدیک است درخشندگی برق آن (ابرها) چشمها را ببرد!

آيا نديده‏اى كه خداوند ابرها را [به بادها] مى‏راند سپس ميان [پاره‏هاى‏] آن پيوند مى‏دهد، آنگاه آن را توده و انبوه مى‏كند، پس باران را بينى كه از ميان آن بيرون مى‏آيد، و از آسمان از كوه‏هايى كه در آن است- انبوه ابرهاى منجمد شده- تگرگ مى‏فرستد و [زيان‏] آن را به هر كه خواهد مى‏رساند و از هر كه خواهد مى‏گرداند درخشندگى برقش نزديك است كه [روشنى‏] ديدگان را ببرد.

آيا نديدى كه خدا آهسته ميراند ابرى را پس فراهم ميسازد ميانش را پس ميگرداند آنرا بالاى هم پس مى‏بينى بارانرا كه بيرون ميايد از ميانش و فرو ميفرستد از آسمان از كوه‏هائى كه باشد در آن از تگرگ پس ضرر ميرساند بان كسى را كه ميخواهد و ميگرداند آنرا از كسى كه مى‏خواهد نزديكست تابش برقش ببرد چشمها را

آيا نبينى كه خدا براند ابرى پس گردآورد ميانش تا بگرداندش توده انباشته كه بينى باران را برون آيد از شكافهاى آن و بفرستد از آسمان از كوه هائى كه در آنها است از تگرگ پس برساندش به هر كه خواهد و بازگرداندش از هر كه خواهد نزديك است تابش برق آن ببرد ديدگان را

آیا ندیدی که خدا ابر را (از هر طرف) براند و به هم در پیوندد و باز انبوه و متراکم سازد آن گاه بنگری قطرات باران از میان ابر فرو ریزد؟و نیز از آسمان، از کوههایی (از ابرهای منجمد شده) که در آن است تگرگ فرو بارد و زیان آن را به هر که خود خواهد برساند (و اشجار و کشتزار او را تباه گرداند) و آن را از هر که خواهد باز دارد (تا تگرگش زیان نرساند) و روشنی برق آن چنان بتابد که خواهد روشنی دیده‌ها را از بین ببرد.

آيا توجه نمي ‌كني كه خدا ابرها را مي ‌راند، سپس آنها را با هم جمع مي ‌كند، بعد آنها را روي هم انباشته مي ‌سازد، سپس مي ‌بيني كه از آنها باران بيرون مي ‌آيد؟ او بار برف را از آسمان فرو مي ‌فرستد تا هر كه را بخواهد بپوشاند و از هر كس بخواهد دور سازد. نزديك است كه درخشندگي برف نور چشمان را بربايد.

Do you not see/understand that God drives/eases gently clouds, then He unites/joins between it, then He makes it piled/accumulated , so you see the rain emerges from in between and around it, and He descends from the sky from mountains in it from hail , so He strikes with it whom He wills/wants , and He diverts it from whom He wills/wants, its lightning’s shine/flash almost eliminates with the eye sights/knowledge.

See you not that Allah drives the clouds gently, then joins them together
, then makes them into a heap of layers, and you see the rain comes forth from between them. And He sends down from the sky hail (like) mountains, (or there are in the heaven mountains of hail from where He sends down hail), and strike therewith whom He will, and averts it from whom He wills. The vivid flash of its (clouds) lightning nearly blinds the sight. (Tafsir At-Tabaree).

‹hast thou not seen how God drives the clouds, then composes them, then converts them into a mass, then thou seest the rain issuing out of the midst of them? And He sends down out of heaven mountains, wherein is hail, so that He smites whom He will with it, and turns it aside from whom He will; wellnigh the gleam of His lightning snatches away the sight.

Art thou not aware that it is God who causes the clouds to move onward, then joins them together, then piles them up in masses, until thou can see rain come forth from their midst? And He it is who sends down from the skies, by degrees, mountainous masses [of clouds] charged with hail, striking therewith whomever He wills and averting it from whomever He wills, [the while] the flash of His lightning well-nigh deprives [men of their] sight!

Ziet gij niet dat God de wolken spelend voortdrijft, die verzamelt en daarna ophoopt? Gij ziet ook den regen die uit haar midden valt: men zou zeggen dat hij groote bergen van hagel uit den hemel doet nederdalen, waarmede hij bereikt wien hij wil en welke hij afwendt van wien hij wil. De glans zijns bliksems behoeft slechts weinig om het gezicht te benemen.

Do you not see that God drives the clouds, then He gathers them together, then He piles them upon each other, then you see the soft rain coming out of them? And He sends down hail from the sky from the mountains to afflict whomever He wills, and He diverts it from whomever He wills, the brightness of the snow almost blinds the eyes.

Non vedi che Allah spinge le nuvole e poi le raduna per farne ammassi? E vedi la pioggia scaturire dai loro recessi. E fa scendere dal cielo montagne gonfie di grandine. Colpisce con esse chi vuole e ne preserva chi vuole e per poco il lampo della folgore [che le accompagna] non rapisce la vista.

See you not that Allah drives the clouds gently, then joins them together, then makes them into a heap of layers, and you see the rain comes forth from between them. And He sends down from the sky hail (like) mountains, (or there are in the heaven mountains of hail from where He sends down hail), and strike therewith whom He will, and averts it from whom He wills. The vivid flash of its (clouds) lightning nearly blinds the sight. (Tafsir At-Tabaree).

Разве ты не видишь, что Аллах гонит облака, потом соединяет их, потом превращает их в кучу облаков, и ты видишь, как из расщелин ее изливается ливень. Он низвергает град с гор, которые на небе. Он поражает им, кого пожелает, и отвращает его, от кого пожелает. Блеск их молний готов унести зрение.

Разве ты не видишь, что Аллах рассеивает облака, потом сгоняет их вместе, затем обращает в тучи, из которых, как ты видишь, ниспадает ливень. И Он низвергает с неба горы туч, полных града, поражает им, кого захочет, и отгоняет, от кого захочет. Блеск Его молний чуть ли не ослепляет [людей].

Do you not see that Allah drives along the clouds, then gathers them together, then piles them up, so that you see the rain coming forth from their midst? And He sends down of the clouds that are (like) mountains wherein is hail, afflicting therewith whom He pleases and turning it away from whom He pleases; the flash of His lightning almost takes away the sight.

Hast thou not seen how Allah wafteth the clouds, then gathereth them, then maketh them layers, and thou seest the rain come forth from between them; He sendeth down from the heaven mountains wherein is hail, and smiteth therewith whom He will, and averteth it from whom He will. The flashing of His lightning all but snatcheth away the sight.

Hast thou not seen that God drives the clouds, and then re-unites them, and then accumulates them, and thou mayest see the rain coming forth from their midst; and He sends down from the sky mountains with hail therein, and He makes it fall on whom He pleases, and He turns it from whom He pleases; the flashing of His lightning well-nigh goes off with their sight?

Görmedin mi, Allah, bulutları sürüyor, sonra onları kaynaştırıp iç içe sokuyor, sonra onları birbiri üstüne yığıyor. Nihayet, onların arasından yağmurun çıktığını görüyorsun. Gökten, ondaki dağlardan bir dolu indiriyor da onunla dilediğini çarpıyor, dilediğinden de onu yan geçiriyor. Onun şimşeğinin parıltısı, neredeyse gözleri alıp götürecek.

Have you not seen how Allah drives the clouds, then gathers them and converts them into a mass, then you see rain coming from the midst of them? And He sends down out of heaven mountains in which there is hail, pelting with it whom He will, and turning it away from whom He will. The flash of its lightning almost snatches away the sight.

Have you not seen how Allah drives the clouds, then gathers them, then makes them layers, and then you see the rain coming forth from them? He sends down, from the heights, hail and loads of snow to cover some ground and leave some uncovered, according to His Laws. The flashes of lightning and the brightness of the snow dazzle the sight, all but snatching it away. (2:19-20).

Do you not realize that GOD drives the clouds, then gathers them together, then piles them on each other, then you see the rain coming out of them? He sends down from the sky loads of snow to cover whomever He wills, while diverting it from whomever He wills. The brightness of the snow almost blinds the eyes.

Hast thou not seen that God driveth clouds lightly forward, then gathereth them together, then pileth them in masses? And then thou seest the rain forthcoming from their midst; and He causeth clouds like mountains charged with hail, to descend from the heaven, and He maketh it to fall on whom He will, and from whom He will He turneth it aside. – The brightness of His lightning all but taketh away the sight!

Dost thou not see that God gently driveth forward the clouds, and gathereth them together, and then layeth them on heaps? Thou also seest the rain, which falleth from the midst thereof; and God sendeth down from heaven as it were mountains, wherein there is hail; He striketh therewith whom He pleaseth, and turneth the same away from whom He pleaseth: The brightness of his lightning wanteth but little of taking away the sight.

Seest thou not that ALLAH drives the clouds slowly, then joins them together, then piles them up so that thou seest rain issue forth from the midst thereof ? And HE sends down from the sky clouds like mountains wherein is hail, and HE smites therewith whom HE pleases, and turns it away from whom HE pleases. The flash of its lightning may well-nigh take away the sight.

Hast du nicht gesehen, daß Allah die Wolken einhertreibt, dann sie zusammenfügt, dann sie aufeinander schichtet, daß du Regen hervorströmen siehst aus ihrer Mitte? Und Er sendet vom Himmel Berge (von Wolken) nieder, in denen Hagel ist, und Er trifft damit, wen Er will, und wendet ihn ab, von wem Er will. Der Glanz seines Blitzes benimmt fast das Augenlicht.

Ужель не видишь ты, ■ Как облака Аллах перегоняет, ■ Потом соединяет их, ■ Потом их обращает в тучу, ■ И видишь ты, ■ Как из ее расщелин льется дождь. ■ И с неба Он низводит горы (облаков), ■ В которых град (хранится); ■ Он поражает им, кого желает, ■ Его отводит Он от тех, кто мил Ему. ■ Блеск молнии Его ■ Почти лишает зренья.

Әйә күрмәдеңме Аллаһ болытларны куар, соңра аларны бер-берсенә кушар, соңра аларны берсе өстендә икенчесең кылыр, һәм күрерсең, аларның араларыннан яңгыр чыгар, вә Аллаһ шул болытлардан тау күплегендә боз иңдерер, ул боз белән теләгән кешесен һәлак итәр вә теләгән кешесен коткарыр, вә шул болыт яшененең яктылыгы күзләрнең, нурын бетерергә якын булыр.

کیا تم نے نہیں دیکھا کہ خدا ہی بادلوں کو چلاتا ہے، اور ان کو آپس میں ملا دیتا ہے، پھر ان کو تہ بہ تہ کردیتا ہے، پھر تم دیکھتے ہو کہ بادل میں سے مینہ نکل (کر برس) رہا ہے اور آسمان میں جو (اولوں کے) پہاڑ ہیں، ان سے اولے نازل کرتا ہے تو جس پر چاہتا ہے اس کو برسا دیتا ہے اور جس سے چاہتا ہے ہٹا دیتا ہے۔ اور بادل میں جو بجلی ہوتی ہے اس کی چمک آنکھوں کو خیرہ کرکے بینائی کو اُچکے لئے جاتی ہے

کیا تم نے نہیں دیکھا کہ اللہ ہی بادل کو (پہلے) آہستہ آہستہ چلاتا ہے پھر اس (کے مختلف ٹکڑوں) کو آپس میں ملا دیتا ہے پھر اسے تہ بہ تہ بنا دیتا ہے پھر تم دیکھتے ہو کہ اس کے درمیان خالی جگہوں سے بارش نکل کر برستی ہے، اور وہ اسی آسمان (یعنی فضا) میں برفانی پہاڑوں کی طرح (دکھائی دینے والے) بادلوں میں سے اولے برساتا ہے، پھر جس پر چاہتا ہے ان اولوں کو گراتا ہے اور جس سے چاہتا ہے ان کو پھیر دیتا ہے (مزید یہ کہ انہی بادلوں سے بجلی بھی پیدا کرتا ہے)، یوں لگتا ہے کہ اس (بادل) کی بجلی کی چمک آنکھوں (کو خیرہ کر کے ان) کی بینائی اچک لے جائے گی،