قالَ رَبِّ إِنِّي ظَلَمْتُ نَفْسِي فَاغْفِرْ لِي فَغَفَرَ لَهُ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ

قال ربّ إنّي ظلمت نفسي فاغفر لي فغفر له إنّه هو الغفور الرّحيم

Qala rabbi innee thalamtu nafsee faighfir lee faghafara lahu innahu huwa alghafooru alrraheemu

گفت : اي پروردگار من ، من به خود ستم کردم مرا بيامرز و خدايش بيامرزيد زيرا آمرزنده و مهربان است

گفت پروردگارا من بر خود ستم كردم، مرا بيامرز، آنگاه [خداوند] او را آمرزيد، چرا كه او آمرزگار مهربان است.

موسى گفت: پروردگارا، من بر خودم ظلم كردم، مرا ببخش (كه قصد كشتن كسى را نداشتم) و خدا او را بخشيد زيرا او بسيار آمرزنده مهربان است.

گفت: پروردگارا! [از اینکه از جایگاهم درآمدم و وارد شهر شدم] به خود ستم کردم [مرا از شرّ دشمنانم حفظ کن] و آمرزشت را نصیب من فرما. پس خدا او را آمرزید؛ زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است.

گفت پروردگارا البته من ستم كردم بخويشتن مرا بيامرز و آمرزيد خدا او را زيرا او آمرزگار و مهربان است

گفت: «پروردگارا، من بر خويشتن ستم كردم، مرا ببخش.» پس خدا از او درگذشت كه وى آمرزنده مهربان است.

(سپس) گفت: «پروردگارا! من به خود ستم كردم، مرا ببخش.» خداوند او را بخشيد زيرا او آمرزنده مهربان است.

گفت: پروردگار من بيگمان من بر خود ستم كردم پس مرا بيامرز! پس خدايش بيامرزيد، بيگمان او آمرزنده مهربانست.

گفت پروردگارا من ستم كردم بر خودم پس بيامرز مرا پس آمرزيد او را بدرستيكه اوست آمرزنده مهربان

گفت: پروردگارا، من به خود ستم كردم، مرا بيامرز. آن گاه [خداوند] او را آمرزيد. حقّا كه او آمرزنده مهربان است

(سپس) عرض کرد: «پروردگارا! من به خویشتن ستم کردم؛ مرا ببخش!» خداوند او را بخشید، که او غفور و رحیم است!

گفت: پروردگارا، من به خود ستم كردم- به كشتن قبطى-، مرا بيامرز پس او را آمرزيد، كه اوست آمرزگار و مهربان.

گفت پروردگارا من ستم كردم بر خودم پس بيامرز مرا پس آمرزيد او را بدرستى كه اوست آمرزنده مهربان

گفت پروردگارا همانا ستم به خود نمودم پس بيامرز مرا پس آمرزيد او را كه او است آمرزنده مهربان

(آن‌گاه موسی) گفت: ای خدا، من بر خویش ستم کردم (که به این عمل خود را به فتنه فرعونیان انداختم) تو از من در گذر، خدا هم از او در گذشت که اوست بسیار آمرزنده و مهربان.

او گفت: اي پروردگار من، من به نفس خود ستم كرده‌ام. خواهش مي ‌كنم مرا ببخش، و او وي را بخشيد. اوست عفو‌كننده، مهربان‌ترين.

He said: «My Lord, that I caused injustice (to) myself, so forgive for me.» So He forgave for Him, that He truly is, He is the forgiving, the merciful.

He said: «My Lord! Verily, I have wronged myself, so forgive me.» Then He forgave him. Verily, He is the Oft-Forgiving, the Most Merciful.

He said, ‹My Lord, I have wronged myself. Forgive me!› So God forgave him, for He is the All-forgiving, the All-compassionate.

[And] he prayed: O my Sustainer! Verily, I have sinned against myself! Grant me, then, Thy forgiveness!» And He forgave him – for, verily, He alone is truly forgiving, a dispenser of grace.

En hij zeide: O Heer! waarlijk, ik heb mijne eigene ziel mishandeld; vergeef mij dus. Zoo vergaf God hem: want hij is vergevensgezind en barmhartig.

He said: "My Lord, I have wronged my soul, so forgive me." He then forgave him, for He is the Forgiver, the Merciful.

Disse: «Signore, ho fatto torto a me stesso, perdonami!» Gli perdonò, Egli è il Perdonatore, il Misericordioso.

He said: "My Lord! Verily, I have wronged myself, so forgive me." Then He forgave him. Verily, He is the Oft-Forgiving, the Most Merciful.

Он сказал: «Господи! Я поступил несправедливо по отношению к себе. Прости же меня!» Он простил его, ибо Он – Прощающий, Милосердный.

[Далее] он продолжал: «Господи! Я согрешил против самого себя. Так прости же меня!» И Он простил его, ибо Он – прощающий, милосердный.

He said: My Lord! surely I have done harm to myself, so do Thou protect me. So He protected him; surely He is the Forgiving, the Merciful.

He said: My Lord! Lo! I have wronged my soul, so forgive me. Then He forgave him. Lo! He is the Forgiving, the Merciful.

Said he, ‹My Lord! verily, I have wronged my soul, but forgive me.› So He forgave him; for He is forgiving and merciful.

«Rabbim, öz benliğime zulmettim, beni affet» diye yakardı da Allah onu affetti. Gafûr O’dur, Rahîm O’dur.

Forgive me, my Lord, for I have wronged myself, ‹ and so He forgave him; for He is indeed the Forgiving, the Most Merciful.

And he prayed, «My Lord! Verily, I have hurt my ‹Self›. Forgive me then.» And He forgave him – for, indeed, He is the Forgiving, the Merciful. (Moses had intended only to help the weak and not to kill the other man).

He said, «My Lord, I have wronged my soul. Please forgive me,» and He forgave him. He is the Forgiver, Most Merciful.

He said, «O my Lord, I have sinned to mine own hurt: forgive me.» So God forgave him; for He is the Forgiving, the Merciful.

And he said, O Lord, verily I have injured my own soul: Wherefore forgive me. So God forgave him; for He is ready to forgive, and merciful.

He said, `My Lord, I have wronged my soul, so do thou forgive me.› So HE forgave him; HE is Most Forgiving, ever Merciful.

Er sprach: «Mein Herr, ich habe an meiner Seele Unrecht getan, so vergib mir.» So verzieh Er ihm; denn Er ist der Allverzeihende, der Barmherzige.

И он взмолил: ■ «О мой Господь! Я зло навлек на собственную душу. ■ Прости же мне (мой грех)!» ■ Аллах простил ему, – ■ Ведь милосерд Он и прощающ!

Үкенеп әйтте: «Йә Рабби кеше үтерү сәбәпле үземә золым иттем, мине ярлыкагыл!» Аллаһ аны ярлыкады, тәхкыйк Ул – Аллаһ ярлыкаучы вә рәхмәт итүчедер.

بولے کہ اے پروردگار میں نے اپنے آپ پر ظلم کیا تو مجھے بخش دے تو خدا نے اُن کو بخش دیا۔ بیشک وہ بخشنے والا مہربان ہے

(موسٰی علیہ السلام) عرض کرنے لگے: اے میرے رب! بیشک میں نے اپنی جان پر ظلم کیا سو تو مجھے معاف فرما دے پس اس نے انہیں معاف فرما دیا، بیشک وہ بڑا ہی بخشنے والا نہایت مہربان ہے،