فَسَقى لَهُما ثُمَّ تَوَلَّى إِلَى الظِّلِّ فَقالَ رَبِّ إِنِّي لِما أَنْزَلْتَ إِلَيَّ مِنْ خَيْرٍ فَقِيرٌ

فسقى لهما ثمّ تولّى إلى الظّلّ فقال ربّ إنّي لما أنزلت إليّ من خير فقير

Fasaqa lahuma thumma tawalla ila alththilli faqala rabbi innee lima anzalta ilayya min khayrin faqeerun

گوسفندانشان را آب داد سپس به سايه بازگشت و گفت : اي پروردگار من ، من ، به آن نعمتي که برايم مي فرستي نيازمندم

سپس براى آنها [چارپايانشان ر] آب داد، آنگاه رو به سايه آورد، و گفت پروردگارا من به هر خيرى كه برايم بفرستى نيازمندم.

موسى گوسفندان آنها را آب داد، سپس (با حال خسته و گرسنه) بسايه برگشت و گفت: پروردگارا، هر نعمتى كه بر من عطا كنى مستحق آنم.

پس [موسی] دام هایشان را [به جهت کمک کردن به آن دو] آب داد، سپس به سوی سایه برگشت و گفت: پروردگارا! به آنچه از خیر بر من نازل می کنی، نیازمندم.

و آب داد موسى براى ايشان (گوسفندان را) و بازگشت بسوى سايه (درخت يا ديوارى) و گفت پروردگارا بيگمان من به آن چيزى كه بفرستى بسوى من از خوردنى نيازمندم

پس براى آن دو، [گوسفندان را] آب داد، آنگاه به سوى سايه برگشت و گفت: «پروردگارا، من به هر خيرى كه سويم بفرستى سخت نيازمندم.»

بعد از آب دادن به آنها رو به سايه آورد و گفت: «پروردگارا! هر خيرى كه نازل فرمايى نيازمند هستم.»

پس آب داد براى [گوسفندان‏] آن دو، و سپس بازگشت به سوى سايه، پس گفت: پروردگار من: بيگمان من بدانچه از خير [روزى‏] سوى من فرستى نيازمندم.

پس آب داد براى آنها سپس برگشت بسوى سايه پس گفت پروردگارا بدرستيكه من بآنچه فرو فرستادى بر من از خير محتاجم

آن گاه [حيواناتشان‏] را برايشان آب داد، سپس به سايه روى آورد و گفت: پروردگارا، من به هر خيرى كه بر من بفرستى [سخت‏] نيازمندم

موسی برای (گوسفندان) آن دو آب کشید؛ سپس رو به سایه آورد و عرض کرد: «پروردگارا! هر خیر و نیکی بر من فرستی، به آن نیازمندم!»

پس [گوسفندان را] براى آنها آب داد، آنگاه به سايه بازگشت و گفت: پروردگارا، من بدانچه از نيكى- روزى، نان- به سويم فرستى نيازمندم.

پس آب داد براى آنها سپس برگشت بسوى سايه پس گفت پروردگارا بدرستى كه من بانچه فرو فرستادى بر من از خير محتاجم

پس سيراب كرد براى ايشان سپس بازگشت بسوى سايه و گفت پروردگارا همانا منم بدانچه فرستى به سويم از خير نيازمند

موسی گوسفندانشان را سیراب کرد و (با حالی خسته) رو به سایه درختی آورد و گفت: بار الها، من به خیری (یعنی زندگانی و قوت و غذایی) که تو (از خوان کرمت) نازل فرمایی محتاجم.

او براي آنها آب كشيد، سپس در زير سايه اي رفت و گفت: پروردگار من، هر رزقي كه براي من بفرستي، به آن شديداً احتياج دارم.

So he watered/gave drink for them (B), then he turned away to the shade/water shaded by trees , so he said: «My Lord, that I am to what you descended to me from goodness/wealth poor/deprived .»

So he watered (their flocks) for them, then he turned back to shade, and said: «My Lord! Truly, I am in need of whatever good that You bestow on me!»

So he drew water for them; then he turned away to the shade, and he said, ‹O my Lord, surely I have need of whatever good Thou shalt have sent down upon me.

So he watered [their flock] for them: and when he withdrew into the shade and prayed: «O my Sustainer! Verily, in dire need am I of any good which Thou mayest bestow upon me!»

Daarop drenkte Mozes hare schapen voor haar en leidde die daarna in de schaduw, zeggende: O Heer! waarlijk, mij ontbreekt het goede, dat gij mij hebt doen ontmoeten.

So he drew water for them, then he turned to a shaded area, and he said: "My Lord, I am poor, lacking any provisions You may have sent down."

Abbeverò per loro, poi si mise all’ombra e disse: «Davvero, Signore, ho molto bisogno di qualsiasi bene che farai scendere su di me».

So he watered (their flocks) for them, then he turned back to shade, and said: "My Lord! Truly, I am in need of whatever good that You bestow on me!"

Он напоил для них скотину, а затем вернулся в тень и сказал: «Господи! Воистину, я нуждаюсь в любом благе, которое Ты ниспошлешь мне».

[Муса] напоил [овец] за них, потом отошел в тень и сказал: «Господи! Воистину, я нуждаюсь в любом благе, которое Ты ниспошлешь мне».

So he watered (their sheep) for them, then went back to the shade and said: My Lord! surely I stand in need of whatever good Thou mayest send down to me.

So he watered (their flock) for them. Then he turned aside into the shade, and said: My Lord! I am needy of whatever good Thou sendest down for me.

So he watered for them; then he turned back towards the shade and said, ‹My Lord! verily, I stand in need of what Thou sendest down to me of good.›

Bunun üzerine Mûsa, onların sulama işini yaptı. Sonra gölgeye çekilip şöyle dedi: «Rabbim, bana indireceğin her nimeti bekleyen bir çaresizim.»

So he drew water for them and then retired to the shade, saying: ‹O my Lord, surely I have need of whatever good You send me. ‹

So he watered their flocks for them; then he turned back to the shade (of the tree he had been relaxing under). And he said, «My Lord! I am in dire need of any good that You bestow upon me and any opportunity that You provide me for doing good.»

He watered for them, then turned to the shade, saying, «My Lord, whatever provision you send to me, I am in dire need for it.»

So he watered for them – then retired to the shade and said, «O my Lord, of the good thou hast caused me to meet with I stand in need.»

So Moses watered their sheep for them; and afterwards retired to the shade, saying, O Lord, verily I stand in need of the good which thou shalt send down unto me.

So he watered their flocks for them. Then he turned aside into the shade and said, `My Lord, I stand in need of whatever good Thou mayest send down to me.›

Da tränkte er (ihre Herden) für sie. Dann zog er sich in den Schatten zurück und sprach: «Mein Herr, ich bedarf des Guten, was immer es sei, das Du auf mich herabsenden magst.»

Он напоил (их скот) для них, ■ Потом же удалился в тень и молвил: ■ «О Господи! Я, истинно, нуждаюсь в благе, ■ Что Ты ниспосылаешь мне сейчас».

Муса коедан су тартып кызларның куйларына су эчерде, соңра китеп күләгәгә утырды һәм әйтте: «Ий Раббым, миңа диндә изгелектән биргән нәрсәң өчен мин фәкыйрь булдым, ашарыма юк», – дип. Ягъни Фиргаун гаиләсендә байлык эчендә иде, хәзер һичнәрсәсе юк. Кызлар кайтып аталарына Муса хакында сөйләделәр, аталары бер кызын Мусаны чакырырга җибәрде.

تو موسٰی نے اُن کے لئے (بکریوں کو) پانی پلا دیا پھر سائے کی طرف چلے گئے۔ اور کہنے لگے کہ پروردگار میں اس کا محتاج ہوں کہ تو مجھ پر اپنی نعمت نازل فرمائے

سو انہوں نے دونوں (کے ریوڑ) کو پانی پلا دیا پھر سایہ کی طرف پلٹ گئے اور عرض کیا: اے رب! میں ہر اس بھلائی کا جو تو میری طرف اتارے محتا ج ہوں،