إِذْ أَرْسَلْنا إِلَيْهِمُ اثْنَيْنِ فَكَذَّبُوهُما فَعَزَّزْنا بِثالِثٍ فَقالُوا إِنَّا إِلَيْكُمْ مُرْسَلُونَ

إذ أرسلنا إليهم اثنين فكذّبوهما فعزّزنا بثالث فقالوا إنّا إليكم مرسلون

Ith arsalna ilayhimu ithnayni fakaththaboohuma faAAazzazna bithalithin faqaloo inna ilaykum mursaloona

نخست دو تن را به نزدشان فرستاديم و تکذيبشان کردند ، پس با سومي نيروشان داديم و گفتند : ما را براي هدايت شما فرستاده اند

آنگاه كه به نزد آنان دو تن را فرستاديم، و آنان را دروغگو شمردند، سپس جانب [آنان ]را [با فرستادن] سومين فرد استوار داشتيم، آنگاه [همگى] گفتند ما به سوى شما [به رسالت] فرستاده شده ايم.

هنگامى كه براى هدايت آنان دو رسول فرستاديم و اهالى شهر هر دوى آنها را مورد تكذيب قرار دادند. ما آن دو را با فرستاده سومى تقويت كرديم و گفتند ما براى هدايت شما فرستاده شده‏ايم.

زمانی که دو پیامبر را به سوی آنان فرستادیم، پس آن دو را انکار کردند و با پیامبر سومی آنان را تقویت کردیم، پس [همگی] گفتند: ما را به سوی شما فرستاده اند.

هنگامى كه فرستاديم بسوى مردم انطاكيه دو تن را پس تكذيب كردند آن دو را و نيرو بخشيديم (آن دو را) برسول سومى و گفتند بيگمان ما بسوى شما فرستاده شده‏ايم

آنگاه كه دو تن سوى آنان فرستاديم، و[لى‏] آن دو را دروغزن پنداشتند، تا با [فرستاده‏] سومين [آنان را] تأييد كرديم، پس [رسولان‏] گفتند: «ما به سوى شما به پيامبرى فرستاده شده‏ايم.»

آن گاه كه دو تن را به نزدشان فرستاديم، آنها را تكذيب كردند، سپس با فرستادن سومى تقويتشان كرديم. گفتند: «ما پيام آوران شما هستيم.»

آن گاه كه ما به سوى ايشان دو تن [از رسولان خود را] فرستاديم، و آنها آن را دو را دروغزن شمردند، و ما آنها را با [فرستادن رسول‏] سومى عزّت بخشيديم و آنها گفتند: ما را به سوى شما فرستاده‏اند.

وقتى كه فرستاديم بسوى ايشان دو كس را پس تكذيبشان كردند پس تقويت كرديمشان به سومى پس گفتند بدرستيكه ما بسوى شما فرستاده شدگانيم

آن گاه كه به سوى آنان دو كس را فرستاديم كه آنان را دروغزن انگاشتند، سپس [آن دو را به شخص‏] سوّمى توان داديم. كه گفتند: ما به سوى شما رسالت يافته‏ايم

هنگامی که دو نفر از رسولان را بسوی آنها فرستادیم، امّا آنان رسولان (ما) را تکذیب کردند؛ پس برای تقویت آن دو، شخص سوّمی فرستادیم، آنها همگی گفتند: «ما فرستادگان (خدا) به سوی شما هستیم!»

آنگاه كه دو تن به سوى آنان فرستاديم و ايشان را دروغزن خواندند، پس ايشان را به فرستاده سومى نيرومند كرديم و گفتند: همانا ما به سوى شما فرستاده شده‏ايم.

وقتى كه فرستاديم بسوى ايشان دو كس را پس تكذيبشان كردند پس تقويت كرديمشان به سومى پس گفتند بدرستى كه ما بسوى شما فرستاده شدگانيم

هنگامى كه فرستاديم بسوى آنان دو تن پس تكذيبشان كردند پس تقويت كرديم آنان را به سيمينى پس گفتند همانا مائيم بسوى شما فرستادگان

که نخست دو تن از رسولان را فرستادیم و چون تکذیب کردند باز رسول سومی برای مدد و نصرت مأمور کردیم، و همه گفتند: ما (از جانب خدا) به رسالت برای هدایت شما آمده‌ایم.

هنگامي كه دو نفر (رسول) را براي آنها فرستاديم، آنان را باور نكردند. سپس آنها را با سومي حمايت كرديم. آنها گفتند: ما رسولان (خدا) هستيم بر شما.

When We sent to them two, so they denied/falsified them (B) , so We strengthened/ supported with a third, so they said: «We (E) (are) sent/being sent to you.»

When We sent to them two Messengers, they belied them both, so We reinforced them with a third, and they said: «Verily! We have been sent to you as Messengers.»

when We sent unto them two men, but they cried them lies, so We sent a third as reinforcement. They said, ‹We are assuredly Envoys unto you.

Lo! We sent unto them two [apostles], and. they gave the lie to both; and so We strengthened [the two] with a third; and thereupon they said: «Behold, we have been sent unto you [by God]!» [As is usual with such passages, the commentators advance various speculations as to the «identity» of the town and the apostles. Since, however, the story is clearly described as a parable, it must be understood as such and not as an historical narrative. It seems to me that we have here an allegory of the three great monotheistic religions, successively propounded by Moses, Jesus and Muhammad, and embodying, essentially, the same spiritual truths. The «township» (qaryah) mentioned in the parable represents, I think, the common cultural environment within which these three religions appeared. The apostles of the first two are said to have been sent «together», implying that the teachings of both were – and are – anchored in one and the same scripture, the Old Testament of the Bible. When, in the course of time, their impact proved insufficient to mould the ethical attitude of the people or peoples concerned, God «strengthened» them by means of His final message, conveyed to the world by the third and last of the apostles, Muhammad.]

Toen wij twee van deze tot hen zouden; maar zij beschuldigden hen van bedrog. Daarom versterkten wij hen met een derden. En zij zeiden: Waarlijk wij zijn u door God gezonden.

Where We sent two to them, but they disbelieved in them, so We supported them with a third one, thus they said: "We are messengers to you."

Quando gliene inviammo due, essi li trattarono da bugiardi. Mandammo loro il rinforzo di un terzo. Dissero: «In verità siamo stati inviati a voi».

When We sent to them two Messengers, they belied them both, so We reinforced them with a third, and they said: "Verily! We have been sent to you as Messengers."

Когда Мы отправили к ним двух посланников, они сочли их лжецами, и тогда Мы подкрепили их третьим. Они сказали: «Воистину, мы посланы к вам».

Когда Мы отправили к ним двух [посланцев], они не признали их, и тогда Мы подкрепили их третьим [посланцем], и они возвестили: «Воистину, мы – посланцы к вам».

When We sent to them two, they rejected both of them, then We strengthened (them) with a third, so they said: Surely we are messengers to you.

When We sent unto them twain, and they denied them both, so We reinforced them with a third, and they said: Lo! we have been sent unto you.

when we sent those two and they called them both liars, and we strengthened them with a third; and they said, ‹Verily, we are sent to you.›

Hani, biz onlara iki kişi göndermiştik, onları yalanlamışlardı. Bunun üzerine biz, üçüncü bir kişiyle destek vermiştik. Şöyle demişlerdi: «Biz, size gönderilen elçileriz!»

We sent to them two, but they belied them so We reinforced them with a third. They said: ‹We have surely been sent as Messengers to you. ‹

When We sent to them two Messengers, they denied them. We then strengthened them with a third and they said, «Verily, We have been sent unto you.»

When we sent to them two (messengers), they disbelieved them. We then supported them by a third. They said, «We are (God’s) messengers to you.»

When we sent two unto them and they charged them both with imposture – therefore with a third we strengthened them: and they said, «Verily we are the Sent unto you of God.»

When We sent unto them two of the said Apostles; but they charged them with imposture. Wherefore We strengthened them with a third. And they said, verily we are sent unto you by God.

When WE sent to them two Messengers they rejected them both; so WE strengthened them by a third; and they said, `Verily, we have been sent to you as Messengers.›

Als Wir zwei zu ihnen schickten, verwarfen sie beide; da stärkten Wir (sie) durch einen dritten, und sie sprachen: «Wir sind zu euch entsandt worden.»

Мы к ним отправили двоих, ■ Но их они отвергли. ■ На помощь им Мы третьего послали, ■ И людям молвили они: ■ «Поистине, мы к вам Аллахом посланы сюда».

Без аларга ике пәйгамбәрне Ислам диненә өндәүче, илче итеп җибәрсәк, алар илчеләрне ялганга тоттылар, Без аларны өченче илче белән куәтләдек, бу өч пәйгамбәр Интакия халкына әйттеләр: «Без тәхкыйк сезгә Ислам динен өйрәтмәк өчен җибәрелгән Аллаһуның илчеләребез».

(یعنی) جب ہم نے ان کی طرف دو (پیغمبر) بھیجے تو انہوں نے ان کو جھٹلایا۔ پھر ہم نے تیسرے سے تقویت دی تو انہوں نے کہا کہ ہم تمہاری طرف پیغمبر ہو کر آئے ہیں

جبکہ ہم نے اُن کی طرف (پہلے) دو (پیغمبر) بھیجے تو انہوں نے ان دونوں کو جھٹلا دیا پھر ہم نے (ان کو) تیسرے (پیغمبر) کے ذریعے قوت دی، پھر اُن تینوں نے کہا: بیشک ہم تمہاری طرف بھیجے گئے ہیں،