طاعَةٌ وَ قَوْلٌ مَعْرُوفٌ فَإِذا عَزَمَ الأَْمْرُ فَلَوْ صَدَقُوا اللَّهَ لَكانَ خَيْراً لَهُمْ

طاعة و قول معروف فإذا عزم الأمر فلو صدقوا اللّه لكان خيرا لهم

TaAAatun waqawlun maAAroofun fa-itha AAazama al-amru falaw sadaqoo Allaha lakana khayran lahum

فرمانبرداري است و سخن نيکو گفتن و چون تصميم به جنگ گرفته شد ، اگربا خدا صداقت ورزند برايشان بهتر است

اطاعت بايد و سخنى نيك; آنگاه چون كار قطعى شود، اگر با خداوند صادق باشند، بيشك برايشان بهتر است.

اطاعت امر كنند و سخنان نيك بر زبان آورند و هنگامى كه فرمان جهاد صادر گرديد، اگر با خدا رو راست و صادق باشند براى آنان بهتر است.

[ولی] فرمانبرداری [از خدا و پیامبر] و سخن پسندیده و نیک [نه اظهار کراهت و ناخشنودی از جهاد] برای آنان شایسته تر است. پس اگر هنگامی که فرمان جهاد قطعی و مسلم شود با خدا از سر صدق و راستی درآیند، بی تردید برای آنان بهتر است.

فرمانبردارى و سخنى نيكو (براى منافقان بهتر است) و آنگه كه واجب شد جهاد (نكول كردند) پس اگر راست مى‏گفتند با خدا البته آن بهتر بود براى ايشان

[ولى‏] فرمان‏پذيرى و سخنى شايسته برايشان بهتر است. و چون كار به تصميم كشد، قطعاً خير آنان در اين است كه با خدا راست‏[دل‏] باشند.

پس فرمانبردارى و گفتار نيكو براى‏شان شايسته‏تر است و چون به جنگ تصميم گرفته شد، اگر با خدا صادق باشند براى‏شان بهتر است.

فرمان بردارى و گفتار نيكو [بايد]، تا كار [جهاد] استوار گردد. و اگر با خدا راست گفتندى، ايشان را بهتر بودى.

طاعت است و گفتار خوب پس آنگاه كه لازم شد امر پس اگر راستى ورزيده بودند با خدا هر آينه بهتر بود براى ايشان

[در ظاهر] فرمانبردارى و سخن نيك [از آنان نمايان مى‏شود] پس چون كار حتمى شود، اگر با خدا به راستى رفتار مى‏كردند، برايشان بهتر بود

(ولی) اطاعت و سخن سنجیده برای آنان بهتر است؛ و اگر هنگامی که فرمان جهاد قطعی می‌شود به خدا راست گویند (و از در صدق و صفا درآیند) برای آنها بهتر می‌باشد!

[كارشان به ظاهر] فرمانبردارى و گفتار نيكوست، پس چون كار [جنگ‏] استوار شود اگر با خدا راست گويند- در وفاى به كارزار- هر آينه برايشان بهتر است.

طاعت است و گفتار خوب پس آنگاه كه لازم شد امر پس اگر راستى ورزيده بودند با خدا هر آينه بهتر بود براى ايشان

فرمانبردارى و سخنى پسنديده تا گاهى كه استوار شود كار پس اگر راست مى گفتند خدا را هر آينه بهتر بود ايشان را

(راه سعادت) طاعت خدا و گفتار نیکو است و پس از آنکه امر (دین یا کار جنگ) به عزم و لزوم پیوست اگر (منافقین) با خدا به راستی رفتار کنند بر آنها بهتر خواهد بود.

از آنها انتظار مي رود كه اطاعت كنند و پرهيزكارانه سخن بگويند. اگر هنگامي كه بسيج اعلام شد فقط به خدا اعتماد نشان مي دادند، براي آنها بهتر مي بود.

Obedience and a generous word/opinion and belief , so if the matter/affair (was) determined/decided , so if they were truthful (to) God (it) would have been better for them.

Obedience (to Allah) and good words (were better for them). And when the matter (preparation for Jihad) is resolved on, then if they had been true to Allah, it would have been better for them.

obedience, and words honourable. Then, when the matter is resolved, if they were true to God, it would be better for them.

obedience [to God’s call] and a word that could win [His] approval: [I.e., an expression of readiness to fight in His cause: which is obviously the meaning of qawl maruf in this context.] for, since the matter has been resolved [by His revelation], it would be but for their own good to remain true to God.

En als de zaak (de oorlog) stellig besloten is, zal het beter voor hen zijn, dat zij de verbintenis met God nakomen.

Obedience and to speak righteousness until the matter is decided, then if they trust God it would be better for them.

obbedire e parlare onestamente. Quando fosse stabilito il da farsi, sarebbe meglio per loro che si mostrassero sinceri di fronte ad Allah.

Obedience (to Allah) and good words (were better for them). And when the matter (preparation for Jihad) is resolved on, then if they had been true to Allah, it would have been better for them.

повиноваться и говорить слово доброе. Если же дело решено, то для них лучше быть верными Аллаху.

повиноваться [Аллаху] и сказать доброе слово. Когда же принято решение [сразиться с неверными], им лучше быть искренними перед Аллахом.

Obedience and a gentle word (was proper); but when the affair becomes settled, then if they remain true to Allah it would certainly be better for them.

Obedience and a civil word. Then, when the matter is determined, if they are loyal to Allah it will be well for them.

Preferable for them were obedience and a reasonable speech! But when the matter is determined on, then if they believed God it were better for them.

İtaat ve güzel bir söz! İş budur. İş ciddileşince, Allah’a verdikleri söze sadık olsalardı kendileri için daha iyi olurdu.

Yet obedience and honorable words (would be better for them). Then, when the matter is decided, if they were true to Allah it would be better for them.

Obedience and a righteous word. For, once a matter has been determined, it would be best for them if they were true to Allah.

Obedience and righteous utterances are expected of them. If only they showed confidence in GOD, when mobilization was called for, it would have been better for them.

And if, when the command for war is issued, they are true to God, it will be assuredly best for them.

But obedience would be more eligible for them, and to speak that which is convenient. And when the command is firmly established, if they give credit unto God, it will be better for them.

Their attitude should have been one of obedience and of calling people to good. And when the matter was determined upon, it was good for them if they were true to ALLAH.

Gehorsam und ein gutes Wort (wäre besser für sie). Und wenn die Sache beschlossen ist, dann wäre es für sie am besten, sie würden Allah treu bleiben.

Повиноваться ■ И речь пристойную вести. ■ Когда же дело окончательно решится, ■ Для них бы лучше было ■ Правдивыми с Аллахом быть.

Ул монафикъларның бурычы Аллаһуга итагать итү һәм яхшы сүз сөйләүдер, ягъни Аллаһ сүзен ишеттек һәм итагать иттек дисәләр, алар өчен хәерле булыр иде. Кайчан аларга сугыш фарыз булса, сүзләрендә тормаслар, әгәр Аллаһ сүзләренә чын күңелдән ышанып итагать итсәләр, үзләре өчен яхшы булыр иде.

(خوب کام تو) فرمانبرداری اور پسندیدہ بات کہنا (ہے) پھر جب (جہاد کی) بات پختہ ہوگئی تو اگر یہ لوگ خدا سے سچے رہنا چاہتے تو ان کے لئے بہت اچھا ہوتا

فرمانبرداری اور اچھی گفتگو (ان کے حق میں بہتر) ہے، پھر جب حکمِ جہاد قطعی (اور پختہ) ہو گیا تو اگر وہ اﷲ سے (اپنی اطاعت اور وفاداری میں) سچے رہتے تو ان کے لئے بہتر ہوتا،