‹
قرآن، سوره الفتح (48) آیه 12
آیه پسین: سوره الفتح (48) آیه 13
آیه پیشین: سوره الفتح (48) آیه 11
بَلْ ظَنَنْتُمْ أَنْ لَنْ يَنْقَلِبَ الرَّسُولُ وَ الْمُؤْمِنُونَ إِلى أَهْلِيهِمْ أَبَداً وَ زُيِّنَ ذلِكَ فِي قُلُوبِكُمْ وَ ظَنَنْتُمْ ظَنَّ السَّوْءِ وَ كُنْتُمْ قَوْماً بُوراً
بل ظننتم أن لن ينقلب الرّسول و المؤمنون إلى أهليهم أبدا و زيّن ذلك في قلوبكم و ظننتم ظنّ السّوء و كنتم قوما بورا
Bal thanantum an lan yanqaliba alrrasoolu waalmu/minoona ila ahleehim abadan wazuyyina thalika fee quloobikum wathanantum thanna alssaw-i wakuntum qawman booran
يا مي پنداشتيد که پيامبر و مؤمنان هرگز نزد کسانشان باز نخواهند گشت ودل به اين خوش کرده بوديد پندار بدي داشته ايد و مردمي سزاوار هلاکت بوده ايد
حق اين است كه گمان مى كرديد كه پيامبر و مؤمنان هرگز به سوى خانواده هايشان باز نمى گردند; و اين امر در دلهايتان آراسته جلوه داده شد; و بدانديشى كرديد و قومى ورشكسته شديد.
ليكن شما گمان برديد كه پيامبر و مؤمنين هرگز بسوى اهل بيت خود بر نخواهند گشت و اين گمان باطل در دل شما جلوه كرد و بسيار بدگمان شديد و شما جماعتى بد انديش و در خور هلاكت هستيد.
[تخلف شما از جنگ، ربطی به اموال و خانواده تان نداشت] بلکه پنداشتید پیامبر و مؤمنان هرگز به کسان خود باز نمی گردند، و این پندار باطل در دل هایتان آراسته شد، و گمان بد بردید [که خدا پیامبر و مؤمنان را یاری نخواهد کرد] و شما [به سبب این پندار باطل و گمان بد] قومی نابودشدنی هستید.
بلكه پنداشتيد كه هرگز باز نخواهند گشت پيغمبر و مؤمنان به سوى خاندان خود هيچگاه و آراسته شد اين گمان در دلهاى شما (شيطان بياراست) و گمان برديد گمان بد و هستيد (بدين گمان) گروهى هلاك شده
[نه چنان بود،] بلكه پنداشتيد كه پيامبر و مؤمنان هرگز به خانمان خود بر نخواهند گشت، و اين [پندار] در دلهايتان نمودى خوش يافت، و گمان بد كرديد، و شما مردمى در خور هلاكت بوديد.»
بلكه گمان برديد رسول خدا و مؤمنان هرگز نزد كسان خويش باز نخواهند گشت و به اين خيال دل خوش كرده بوديد و خيال بدى داشتيد و مردمى درخور هلاكت بوديد.
بلكه شما چنان پنداشتيد كه پيامبر و مؤمنان هرگز به سوى كسان خويش باز نيايند، و اين [گمان] در دلهاى شما آراسته شد، و گمان بد برديد و شما گروهى هلاك شدگان بوديد.
بلكه گمان برديد كه هرگز بر نخواهد گشت رسول و گروندگان بسوى كسانشان تا ابد و آراسته شد آن در دلهاتان و گمان كرديد گمان بد و هستيد گروهى هالكان
بلكه پنداشتيد كه رسول [خدا] و مؤمنان هرگز به سوى خانواده خويش باز نخواهند گشت. و اين در دلهايتان آراسته شد و گمان بد برديد و قومى نابود شديد
ولی شما گمان کردید پیامبر و مؤمنان هرگز به خانوادههای خود بازنخواهند گشت؛ و این (پندار غلط) در دلهای شما زینت یافته بود و گمان بد کردید؛ و سرانجام (در دام شیطان افتادید و) هلاک شدید!
بلكه پنداشتيد كه پيامبر و مؤمنان هرگز به نزد كسان خويش باز نخواهند گشت و اين پندار در دلهاتان آراسته شد- به آن دلخوش شديد- و گمان بد برديد- كه پيامبر و ياران او هلاك شوند و دين اسلام برافتد- و مردمى هلاكشده گشتيد.
بلكه گمان برديد كه هرگز بر نخواهد گشت رسول و گروندگان بسوى كسانشان تا ابد و آراسته شد آن در دلهاتان و گمان كرديد گمان بد و هستيد گروهى هالكان
بلكه پنداشتيد كه هرگز بازنگردند پيمبر و مؤمنان بسوى كسانشان هيچگاه و بياراست اين در دلهاى شما و گمان برديد گمان بد را و شديد قومى تباه
بلکه شما پنداشتید که رسول و مؤمنان به او (همه کشته میشوند و) به سوی (وطن و) اهل بیت خود دیگر بر نخواهند گشت و این خیال در دل شما به خطا جلوه کرد و بسیار گمان بد و اندیشه باطلی کردید و مردمی در خور قهر و هلاکت بودید.
شما در درون خود باور داشتيد كه رسول و مؤمنان شکست خواهند خورد و هرگز نزد خانواده هايشان باز نخواهند گشت و به آن قلباً ايمان داشتيد. شما افكار پليدي به خود راه داديد و مردمي ستمكار شديد.
But you thought/supposed that the messenger and the believers will never/not return/turn around to their families/relations ever (E), and that was decorated/beautified in your hearts/minds , and you thought/assumed the bad’s/evil’s thought/assumption, and you were a destroyed/failed nation.
«Nay, but you thought that the Messenger (SAW) and the believers would never return to their families; and that was made fair-seeming in their hearts, and you did think an evil thought and you became a useless people going for destruction.»
Nay, but you thought that the Messenger and the believers would never return to their families, and that was decked out fair in your hearts, and you thought evil thoughts, and you were a people corrupt.›
Nay, you thought that the Apostle and the believers would never return to their kith and kin: and this seemed goodly to your hearts. [Implying that the real sympathies of those bedouin were with the pagan Quraysh rather than with the Muslims.] And you entertained [such] evil thoughts because you have always been people devoid of all good!»
Waarlijk, gij hebt u verbeeld, dat de gezant en de ware geloovigen nimmer tot hunne gezinnen zouden terugkeeren, en dit was voor uwe harten behagelijk gemaakt; maar gij zijt een verdorven volk.
Alas, you thought that the messenger and the believers would not return to their families, and this was deemed pleasant in your hearts, and you thought the worst thoughts; you were a wicked people.
Pensavate anzi che il Messaggero e i credenti non sarebbero mai più tornati alla loro famiglia. Questa convinzione è parsa bella ai vostri cuori e avete concepito un cattivo pensiero: foste gente perduta.
"Nay, but you thought that the Messenger (SAW) and the believers would never return to their families; and that was made fair-seeming in their hearts, and you did think an evil thought and you became a useless people going for destruction."
Но вы предположили, что Посланник и верующие никогда не вернутся к своим семьям. Это было разукрашено в ваших сердцах, и вы сделали дурные предположения. Вы были пропащими людьми.
А, так вы полагали, что ни Посланник, ни верующие ни за что и никогда не вернутся к своим семьям? Это представлялось в прекрасном свете вашим сердцам, и вы лелеяли самые злые надежды и [тем] обрек
ли себя на гибель.
Nay! you rather thought that the Messenger and the believers would not return to their families ever, and that was made fairseeming to your hearts and you thought an evil thought and you were a people doomed to perish.
Nay, but ye deemed that the messenger and the believers would never return to their own folk, and that was made fairseeming in your hearts, and ye did think an evil thought, and ye were worthless folk.
Nay, ye thought that the Apostle and the believers would not ever return again to their families; that was made seemly in your hearts! and ye thought evil thoughts, and ye were a corrupt people.
Siz sanmıştınız ki, resul de müminler de ailelerine bir daha asla dönmeyecekler. Bu düşünce kalplerinizde süslendi de çirkin bir sanıya saplandınız ve mahvolmuş bir topluluk haline geldiniz.
No, you thought that the Messenger and the believers would never return to their families, and this was made to seem fair in your hearts so you harbored evil thoughts, and so you are a destroyed nation.
Nay, you thought that the Messenger and the believers would never come back to their folk and families. And it was made pleasing in your hearts that you did think evil, for, you are a people devoid of virtue.»
You secretly believed that the messenger and the believers will be defeated and never come back to their families, and this was firmly established in your hearts. You harbored evil thoughts and turned into wicked people.
But ye thought that the Apostle and the faithful could never more come back to their families; and your hearts were pleased at this; and ye thought an evil thought of this expedition, and ye became an undone people:
Truely ye imagined that the Apostle and the true believers would never return to their families; and this was prepared in your hearts: But ye imagined an evil imagination; and ye are a corrupt people.
`Nay, you though that the Messenger and the believers would never return to their families, and that was made to appear pleasing to your hearts, and you thought an evil thought, and you were a ruined people.›
Nein, ihr wähntet, daß der Gesandte und die Gläubigen nimmermehr zu ihren Familien zurückkehren würden, und das wurde euren Herzen wohlgefällig gemacht, und ihr hegtet einen bösen Gedanken und ihr wart ein verderbtes Volk.»
Так нет! Вы думали, что и посланник, ■ И те, которые уверовали с ним, ■ К своим семействам никогда не возвратятся. ■ И было это в вашем сердце ■ Так разукрашено (Шайтаном), ■ Что вы задумались дурною думой, ■ Ведь вы – народ, который обречен на гибель.
Бәлки сез уйладыгыз пәйгамбәр һәм мөэминнәр Хөдәйбиядән кире Мәдинәгә вә өй җәмәгатьләренә мәңге кайтмаслар, ягъни кәферләр үтереп бетерерләр дип, шул уегыз сезнең күңелегездә шайтан тарафыннан яхшы уй итеп күрсәтелде, янә явызлыкны зан кылдыгыз, ягъни исламның җимерелүен, мөселманнарның һәлак булуын теләдегез, вә күңелегезнең бозыклыгы белән һәлак буласы кавем булдыгыз.
بات یہ ہے کہ تم لوگ یہ سمجھ بیٹھے تھے کہ پیغمبر اور مومن اپنے اہل وعیال میں کبھی لوٹ کر آنے ہی کے نہیں۔ اور یہی بات تمہارے دلوں کو اچھی معلوم ہوئی۔ اور (اسی وجہ سے) تم نے برے برے خیال کئے اور (آخرکار) تم ہلاکت میں پڑ گئے
بلکہ تم نے یہ گمان کیا تھا کہ رسول (صلی اللہ علیہ وآلہ وسلم) اور اہلِ ایمان (یعنی صحابہ رضی اللہ عنھم) اب کبھی بھی پلٹ کر اپنے گھر والوں کی طرف نہیں آئیں گے اور یہ (گمان) تمہارے دلوں میں (تمہارے نفس کی طرف سے) خُوب آراستہ کر دیا گیا تھا اور تم نے بہت ہی برا گمان کیا، اور تم ہلاک ہونے والی قوم بن گئے،
‹