قَدْ سَمِعَ اللَّهُ قَوْلَ الَّتِي تُجادِلُكَ فِي زَوْجِها وَ تَشْتَكِي إِلَى اللَّهِ وَ اللَّهُ يَسْمَعُ تَحاوُرَكُما إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ بَصِيرٌ

قد سمع اللّه قول الّتي تجادلك في زوجها و تشتكي إلى اللّه و اللّه يسمع تحاوركما إنّ اللّه سميع بصير

Qad samiAAa Allahu qawla allatee tujadiluka fee zawjiha watashtakee ila Allahi waAllahu yasmaAAu tahawurakuma inna Allaha sameeAAun baseerun

خدا سخن زني را که در باره شوهرش با تو، به مجادله آمده است و به خدا شکوه مي کند ، شنيد و خدا گفت و گوي شما را مي شنود ، زيرا شنوا و بيناست

به راستى كه خداوند سخن زنى را كه با تو در باره همسرش مجادله مى كرد و به خداوند شكايت حال خود مى گفت، شنيد، و خداوند گفت و گوى شما دو تن را مى شنود; چرا كه خداوند شنواى بيناست.

(يا پيامبر) خدا سخنان آن زنى كه درباره شوهرش با تو مجادله ميكرد و به خدا شكايت مى‏نمود، شنيد و گفتگوى شما را نيز مى‏شنود بحقيقت خدا شنواى بيناست.

به راستی خدا گفتار [زنی] را که درباره همسرش با تو گفتگو داشت و به خدا شکایت می کرد، شنید و خدا گفتگوی شما را می شنود؛ زیرا خدا شنوا و بیناست.

قطعا شنيد خدا سخن آن زن را كه گفتگو مى‏كرد با تو در كار شوى خود و (از بى‏كسى خود) شكايت مى‏كرد بخدا و خدا مى‏شنيد گفتگوى شما دو نفر را زيرا خدا شنوا و بيناست

خدا گفتار [زنى‏] را كه در باره شوهرش با تو گفتگو و به خدا شكايت مى‏كرد شنيد؛ و خدا گفتگوى شما را مى‏شنود، زيرا خدا شنواى بيناست.

خداوند سخنان زنى را كه در باره شوهرش با تو مجادله مى‏كرد و به خدا شكايت مى‏برد شنيد، خداوند گفتگوى شما را مى‏شنيد، خداوند شنواى بيناست.

بيقين خدا شنيد سخن آن زن [خوله‏] را كه در [باره‏] شوهرش [اوس بن صامت‏] با تو مجادله مى‏كرد، و بسوى خدا شكايت مى‏برد. و خدا گفتگوى شما را مى‏شنيد، بيگمان خدا شنواى بيناست.

بتحقيق شنيد خدا سخن آن زنى كه مجادله كرد با تو در زوجش و شكايت ميبرد بخدا و خدا مى‏شنود گفتگوى شما را بدرستيكه خدا شنواى بيناست

به راستى خداوند سخن زنى را كه درباره همسرش با تو گفتگو مى‏كرد و به خداوند شكايت مى‏برد، شنيد و خداوند گفتگويتان را مى‏شنيد. بى گمان خداوند شنواى بيناست.

خداوند سخن زنی را که درباره شوهرش به تو مراجعه کرده بود و به خداوند شکایت می‌کرد شنید (و تقاضای او را اجابت کرد)؛ خداوند گفتگوی شما را با هم (و اصرار آن زن را درباره حل مشکلش) می‌شنید؛ و خداوند شنوا و بیناست.

هر آينه خدا سخن آن زن را كه در باره شوى خود با تو گفت‏وگو و چون و چرا مى‏كرد و به خداى ناله و شكايت مى‏نمود شنيد، و خداوند گفت و شنود شما را مى‏شنيد. همانا خدا شنوا و بيناست.

بتحقيق شنيد خدا سخن آنزنى كه مجادله كرد با تو در زوجش و شكايت ميبرد بخدا و خدا مى‏شنود گفتگوى شما را بدرستى كه خدا شنواى بيناست

هر آينه شنيد خدا سخن آن زن را كه با تو ستيزه مى كرد درباره شويش و داورى مى خواست از خدا و خدا مى شنيد گفتگوى شما را همانا خدا است شنواى بينا

(ای رسول ما) خدا سخن آن زن را که درباره شوهرش با تو به مجادله برخاسته و شکوه او به خدا می‌برد محققا شنید و گفتگوهای شما را نیز خدا می‌شنود که خدا البته شنوا و بیناست. (اوس بن صامت با زن خود خوله بنت ثعلبه ظهار کرد یعنی گفت: «تو بر من چون مادری». و این کار در حکم طلاق و حرمت آور بود. زن نزد رسول آمد و حکم پرسید. رسول حکم به حرمت فرمود. زن باز مجادله کرد و آخر گفت: من به خدا شکوه می‌کنم از تنهایی و غربت خود. و آیه بعد راجع به حکم ظهار نازل شد و بر این فعل حرام کفّاره معیّن گردید).

خدا مناظره زني را كه با تو درباره شوهرش به خدا شكايت مي كرد، شنيده است. خدا تمام گفتگوي شما دو نفر را شنيد. خدا شنواست و بينا.

God had heard (the) statement/declaration/saying (of) who argues/disputes with you in (about) her husband and she complains to God, and God hears/listens (to) your (B)’s discussion/debate, that truly God (is) hearing/listening/seeing/knowing .

Indeed Allah has heard the statement of her (Khaulah bint Thalabah) that disputes with you (O Muhammad SAW) concerning her husband (Aus bin AsSamit), and complains to Allah. And Allah hears the argument between you both. Verily, Allah is All-Hearer, All-Seer.

God has heard the words of her that disputes with thee concerning her husband, and makes complaint unto God. God hears the two of you conversing together; surely God is All-hearing, All-seeing.

GOD has indeed heard the words of her who pleads with thee concerning her husband, and complains Unto God. [According to the classical commentators, this is a reference to the case of Khawlah (or Khuwaylah) bint Thalabah, whose husband Aws ibn as-Samit divorced her by pronouncing the arbitrary pre-Islamic oath known as zihar (explained in note on 33:4). When she pleaded before the Prophet against this divorce – which deprived her of all her marital rights and, at the same time, made it impossible for her to remarry – the iniquitous custom of zihar was abolished by the revelation of verses 2 – 4 of this surah. In view of the sequence, as well as of several Traditions to this effect, there is no doubt that the above verse alludes, in the first instance, to the divine condemnation of zihar. However the deliberately unspecified reference to «her who pleads concerning her husband» seems to point to all cases where a wife has reason to complain against her husband: that is to say, not merely to an appeal against an unjustified or cruel divorce, but also to a wife’s demand for release from an unbearable marriage. Such dissolution of the marriage-tie at the wife’s instance – termed khul – is fully sanctioned by the shariah on the basis of 2:229 and a number of extremely well-authenticated Traditions. (For a fuller discussion of this problem, see note on the second paragraph of 2:229.)] And God does hear what you both have to say: verily, God is all-hearing, all-seeing. [Lit., «does hear the mutual contentions of both of you (tahawurakuma)», i.e., of husband and wife alike, embracing with His infinite wisdom and justice the innermost motivations of both. Alternatively – if the above verse is understood as referring specifically to the case of Khawlah – the second person indicated by the suffix kuma («both of you») may relate to the Prophet, who, before the revelation of this surah, thought that a divorce through zihar was valid and, therefore, repeatedly told Khawlah, «Thou art now indeed unlawful to him» (Tabari). This opinion was subsequently – almost immediately – reversed by the divine prohibition of zihar expressed in verses 2ff.]

God heeft de woorden gehoord van haar, die zich bij u over haren echtgenoot heeft beklaagd, en hare klachten tot God heeft gericht , God heeft uwe wederzijdsche gesprekken gehoord; want God hoort en ziet alles.

God has heard the woman who has argued with you regarding her husband, and she complained to God. And God hears the argument between you. God is Hearer, Seer.

Allah ha udito il discorso di colei che discuteva con te a proposito del suo sposo e si lamentava [davanti] ad Allah. Allah ascoltava il vostro colloquio. Allah è audiente e vede con chiarezza.

Indeed Allah has heard the statement of her (Khaulah bint Thalabah) that disputes with you (O Muhammad SAW) concerning her husband (Aus bin AsSamit), and complains to Allah. And Allah hears the argument between you both. Verily, Allah is All-Hearer, All-Seer.

Аллах уже услышал слова женщины, которая вступила с тобой в пререкания относительно своего мужа и пожаловалась Аллаху. Аллах слышал ваш спор, ведь Аллах – Слышащий, Видящий.

Аллах внял словам женщины, которая вступила с тобой[, о Мухаммад,] в пререкания относительно своего мужа и жаловалась Аллаху. А Аллах слышал ваш разговор, ибо Аллах – слышащий, видящий.

Allah indeed knows the plea of her who pleads with you about her husband and complains to Allah, and Allah knows the contentions of both of you; surely Allah is Hearing, Seeing.

Allah hath heard the saying of her that disputeth with thee (Muhammad) concerning her husband, and complaineth unto Allah. And Allah heareth your colloquy. Lo! Allah is Hearer, Knower.

GOD has heard the speech of her who wrangled with you about her husband, and complained to God; and God hears your gossip; verily, God both hears and sees.

Allah, kocası hakkında seninle tartışan ve Allah’a şikâyette bulunan kadının sözünü işitmiştir. Allah, ikinizin karşılıklı konuşmasını işitir. Çünkü Allah en iyi işiten, en iyi görendir.

Allah has heard the words of her that reasons with you (Prophet Muhammad) concerning her husband and made her complaint to Allah. Allah has heard both of you discussing with one another. Indeed, Allah is the Hearer, the Seer.

Allah has indeed heard her who pleads with you (O Prophet) concerning her husband, and complains unto Allah. And Allah has heard your mutual dialogue. Verily, Allah is Hearer, Seer.

GOD has heard the woman who debated with you about her husband, and complained to GOD. GOD heard everything the two of you discussed. GOD is Hearer, Seer.

God hath heard the words of HER WHO PLEADED with thee against her husband, and made her plaint to God; and God hath heard your mutual intercourse: for God Heareth, Beholdeth.

Now hath God heard the speech of her who disputed with thee concerning her husband, and made her complaint unto God; and God hath heard your mutual discourse: For God both heareth and seeth.

ALLAH has, indeed, heard the talk of her who pleads with thee concerning her husband, and complains unto ALLAH. And ALLAH has heard the two of you conversing together. Verily, ALLAH is All-Hearing, All-Seeing.

Allah hat das Wort jener gehört, die bei dir wegen ihres Mannes vorstellig wurde und sich vor Allah beklagte. Und Allah hat euer Gespräch gehört; denn Allah ist allhörend, allsehend.

Аллах услышал обращенье той, ■ Которая к тебе, (о Мухаммад!), взывала о своем супруге ■ И жалобу свою несла Аллаху. ■ Аллах услышал и беседу вашу, – ■ Аллах ведь слышит (все) и зрит во (вся)!

Тәхкыйк Аллаһ ишетте, ий Мухәммәд г-м синең илә ире хакында кайта-кайта бәхәсләшүче хатынның сүзен, дәхи ул хатын үзенә килгән авырлыктан Аллаһуга шикаять итәдер, ий Мухәммәд г-м, ул хатын белән сүз кайтарышып сөйләшкәнегезне ишетәдер, тәхкыйк Аллаһ ишетүче вә күрүчедер. «Хәүлә исемле хатын иренең бер теләген үтәмәде, ире Самат угълы Үснең ачуы килеп хатынына син миңа анамның аркасы кебисең, диде. Җаһилият заманасында бу сүзне әйткән иргә хатыны хәрам булыр иде, ягъни хатыны талак кылына иде. Хәүлә пәйгамбәргә килеп вакыйганы сөйләде. Пәйгамбәр Хәүләгә иреңә хәрам булдың диде. Хәүлә иреннән аерыласы килмичә, ул мине талак кылмады фәкать шул сүзне әйтте, әгәр мине иремнән аерсаң, кечкенә балаларыбыз күп, ул балалар аның кулында заигъ булып калалар, дип катлап-катлап үзенең сүзләрен сөйләде. Пәйгамбәр исә синең хакта Аллаһудан әмер килмичә талактан башка һичнәрсә әйтә алмыйм, дип сүзен туктатты. Соңра Хәүлә, ий Раббым, хәлем үзеңә мәгълүм минем хакта расүлеңә аять иңдер, дип ялварды, шул хакта бу аятьләр инде.

(اے پیغمبر) جو عورت تم سے اپنے شوہر کے بارے میں بحث جدال کرتی اور خدا سے شکایت (رنج وملال) کرتی تھی۔ خدا نے اس کی التجا سن لی اور خدا تم دونوں کی گفتگو سن رہا تھا۔ کچھ شک نہیں کہ خدا سنتا دیکھتا ہے

بیشک اللہ نے اس عورت کی بات سن لی ہے جو آپ سے اپنے شوہر کے بارے میں تکرار کر رہی تھی اور اللہ سے فریاد کر رہی تھی، اور اللہ آپ دونوں کے باہمی سوال و جواب سن رہا تھا، بیشک اللہ خوب سننے والا خوب دیکھنے والا ہے،