‹
قرآن، سوره الأنعام (6) آیه 31
آیه پسین: سوره الأنعام (6) آیه 32
آیه پیشین: سوره الأنعام (6) آیه 30
قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِلِقاءِ اللَّهِ حَتَّى إِذا جاءَتْهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً قالُوا يا حَسْرَتَنا عَلى ما فَرَّطْنا فِيها وَ هُمْ يَحْمِلُونَ أَوْزارَهُمْ عَلى ظُهُورِهِمْ أَلا ساءَ ما يَزِرُونَ
قد خسر الّذين كذّبوا بلقاء اللّه حتّى إذا جاءتهم السّاعة بغتة قالوا يا حسرتنا على ما فرّطنا فيها و هم يحملون أوزارهم على ظهورهم ألا ساء ما يزرون
Qad khasira allatheena kaththaboo biliqa-i Allahi hatta itha jaat-humu alssaAAatu baghtatan qaloo ya hasratana AAala ma farratna feeha wahum yahmiloona awzarahum AAala thuhoorihim ala saa ma yaziroona
زيان کردند آنهايي که ديدار با خدا را دروغ پنداشتند و چون قيامت ، به ناگهان فرا رسد ، گويند : اي حسرتا بر ما به خاطر تقصيري که کرديم اينان بار گناهانشان را بر پشت مي کشند هان ، چه بد باري را بر دوش مي کشند
كسانى كه لقاى الهى را دروغ انگاشتند، زيانكار شدند، و آنگاه كه قيامت بناگهان فرا رسد، گويند دريغ بر ما كه چه بسيار در دنيا غفلت و قصور كرديم، و اينان بار گناهانشان را به دوش كشند، آرى بد است آنچه بر دوش مى كشند.
آنان كه لقاى خداى را دروغ انگاشتند، قطعا زيان ديدند تا هنگامى كه قيامت دفعتا فرا رسد. آن گاه خواهند گفت: افسوس كه در آن كوتاهى كرديم و آنان بار گناه خويش را بر دوش خواهند كشيد و چه بد بارى بر دوش خواهند داشت.
کسانی که دیدار [پاداش و مقام قرب] خدا را تکذیب کردند، یقیناً دچار زیان شدند. تا هنگامی که قیامت به طور ناگهان و غافل گیرانه به آنان رسد، می گویند: ای بر ما دریغ و افسوس که نسبت به تکالیف و وظایف شرعی خود کوتاهی کردیم. و آنان بار سنگین گناهانشان را بر دوش می کشند؛ آگاه باشید! بد باری است که بر دوش خواهند کشید.
حقا كه زيان كردند آنانكه دروغ پنداشتند ملاقات (پاداش و كيفر) خدا را تا آنگه كه بيامد بديشان (روز) رستاخيز ناگهان گويند اى دريغا بدانچه كوتاهى كرديم در زندگانى دنيا در حاليكه آن گروه برمىدارند گناهان خود را بر پشتهاى خود بدانيد چه زشت است آن بار گناه كه برمىدارند
كسانى كه لقاى الهى را دروغ انگاشتند قطعاً زيان ديدند. تا آنگاه كه قيامت بناگاه بر آنان دررسد، مىگويند: «اى دريغ بر ما، بر آنچه در باره آن كوتاهى كرديم.» و آنان بار سنگين گناهانشان را به دوش مىكشند. چه بد است بارى كه مىكِشند.
آنان كه لقاى پروردگار را انكار كردند بىترديد زيان ديدند، هنگامى كه ناگهان قيامت در رسد بگويند: «افسوس كه كوتاهى كرديم.» آنها گناهان خود را بر دوش مىكشند و چه بد بارى را حمل مىكنند.
به يقين كسانى كه ديدار خدا را تكذيب كردند، زيانكار شدند. تا چون قيامت ناگهان بر ايشان آيد گويند: اى دريغ بر ما! كه تقصير كرديم در دنيا. و آنان [بار] گناهان خود را بر پشتهاى خويش بردارند، آگاه باشيد بد است آنچه بر پشت بر مىدارند.
بتحقيق زيان كردند آنان كه تكذيب كردند رسيدن بجزاى خدا را تا چون آيد ايشانرا قيامت ناگاه گويند اى حسرت ما در آنچه تقصير كرديم در آن و ايشان برميدارند وزرهاى خود را بر پشتهاى خود آگاه باشيد بد است آنچه برمىدارند به پشت
به راستى زيان كردند آنان كه لقاى خداوند را دروغ انگاشتند. تا آن گاه كه قيامت به ناگاه [به سراغ] آنان بيايد، گويند: دريغ بر ما بر آنچه در [حقّ] آن كوتاهى كرديم. و آنان [بار] گناهانشان را بر پشتهاى خود حمل مىكنند. بدانيد، بد چيزى است بارى كه مىكشند
آنها که لقای پروردگار را تکذیب کردند، مسلماً زیان دیدند؛ (و این تکذیب، ادامه می یابد) تا هنگامی که ناگهان قیامت به سراغشان بیاید؛ میگویند: «ای افسوس بر ما که درباره آن، کوتاهی کردیم!» و آنها (بار سنگین) گناهانشان را بر دوش میکشند؛ چه بد باری بر دوش خواهند داشت!
هر آينه كسانى كه ديدار خداى را دروغ انگاشتند زيانكار شدند، تا چون رستاخيز ناگهان بديشان فرا رسد گويند: اى دريغا بر آنچه در باره آن كوتاهى كرديم- يا: اى دريغ بر آن كوتاهى كه در دنيا كرديم- و آنها بارهاى [گناهان] خود را بر پشتهاى خويش برمىدارند، هان كه بد [بارى] است آنچه برمىدارند.
بتحقيق زيان كردند آنان كه تكذيب كردند رسيدن بجزاى خدا را تا چون آيد ايشان را قيامت ناگاه گويند اى حسرت ما در آنچه تقصير كرديم در آن و ايشان بر مىدارند وزرهاى خود را بر پشتهاى خود آگاه باشيد بد است آنچه بر مىدارند به پشت
همانا آيان كردند آنان كه دروغ شمردند ملاقات خدا را تا گاهى كه بيامدشان قيامت ناگهان گفتند دريغ ما را بدانچه كوتاهى كرديم در آن و حمل كنند بارهاى خود را بر پشتهاى خويش چه زشت است آنچه بار برمى دارند
آنان که لقاء خدا را تکذیب کردند البته زیانکار شدند، تا آن گاه که ساعت قیامت ناگهان آنها را فرا رسد گویند: دریغا که در این باره کوتاهی کردیم!پس بار گناهان خویش را بر پشت گیرند. زنهار که بد بار گرانی به دوش میگیرند.
بازندگان درواقع كساني هستند كه به ديدار خدا ايمان ندارند، تا آنكه آن ساعت ناگهان برايشان فرا رسد، سپس مي گويند: ما از اينكه عمر خود را در اين دنيا تلف كرديم، سخت پشيمانيم. آنها بار گناهانشان را بر دوش خود حمل خواهند كرد؛ چه بار شومي!
Those who denied had lost with God’s meeting until when the Hour/Resurrection came to them82suddenly, they said: «Oh, our grief/sorrow on what we neglected/wasted in it.» And they are carrying their sins on their backs, is it not evil/harmful what they carry/bear?
They indeed are losers who denied their Meeting with Allah, until all of a sudden, the Hour (signs of death) is on them, and they say: «Alas for us that we gave no thought to it,» while they will bear their burdens on their backs; and evil indeed are the burdens that they will bear!
Lost indeed are they that cried lies to the encounter with God, so that when the Hour comes to them suddenly they shall say, ‹Alas for us, that we neglected it!› On their backs they shall be bearing their loads; O how evil the loads they bear!
Lost indeed are they who consider it a lie that they will have to meet God -till the Last Hour suddenly comes upon them, [and] they cry, «Alas for us, that we disregarded it!» – for they shall bear on their backs the burden of their sins:` oh, how evil the load with which they shall be burdened!
Zij zijn verloren, die de verschijning voor God in het volgende leven als eene onwaarheid verwerpen, tot op het uur dat hen onvermijdelijk zal verrassen. Dan zullen zij zeggen: Helaas dat wij gedurende onzen leeftijd ons zelven achteloos hebben vergeten, en zij zullen hunne lasten op hunne schouders dragen; en zal het niet kwaad zijn, waarmede zij beladen zullen wezen?
Losers are those who have denied their meeting with God; until the Hour comes to them suddenly, then they Say: "We deeply regret that which we have wasted in it," and they will carry their burdens on their backs; miserable indeed is their burden.
Quelli che negano l’incontro con Allah saranno certamente perduti. Quando improvvisamente verrà l’Ora, diranno: «Disgraziati noi che l’abbiamo trascura- ta!». Porteranno sulla schiena il loro fardello. Che orribile carico!
They indeed are losers who denied their Meeting with Allah, until all of a sudden, the Hour (signs of death) is on them, and they say: "Alas for us that we gave no thought to it," while they will bear their burdens on their backs; and evil indeed are the burdens that they will bear!
Те, которые отрицали встречу с Аллахом, уже оказались в убытке. Когда же внезапно для них настанет Час, они, неся свои ноши на своих спинах, скажут: «Горе нам за то, что мы упустили там!» Как же скверно то, что они понесут!
Понесли урон те, которые отрицали, что они предстанут [в Судный день] пред Аллахом. Когда же внезапно постигнет их [Судный] час, они воскликнут: «О горе нам за то, чем мы пренебрегли в этом мире!» Они понесут ноши своих [деяний] на спинах. И как скверно то, что они понесут!
They are losers indeed who reject the meeting of Allah; until when the hour comes upon them all of a sudden they shall say: O our grief for our neglecting it! and they shall bear their burdens on their backs; now surely evil is that which they bear.
They indeed are losers who deny their meeting with Allah until, when the Hour cometh on them suddenly, they cry: Alas for us, that we neglected it! They bear upon their backs their burdens. Ah, evil is that which they bear!
Losers are they who disbelieved in meeting God, until when the hour comes suddenly upon them they say, ‹Woe is us for our neglect thereof!› for they shall bear their burdens on their backs, evil is what they bear.
Allah’ın huzuruna varmayı yalanlayanlar, gerçekten hüsrana uğramıştır. Sonunda o saat ansızın kendilerine gelip çatınca, sırtlarında günahlarını taşır bir halde şöyle demişlerdir: «Dünya hayatında düşdüğümüz aşırılıklardan dolayı vay hasretimize!» Dikkat edin! Ne kötü şeylerdir taşıyıp durdukları.
They are lost indeed, those who belied the meeting with Allah. When the Hour overtakes them suddenly, they will say: ‹Alas, for us, that we neglected it! ‹ On their backs they shall be bearing their sinful loads; how evil is what they sin!
Losers indeed are those who deny meeting with Allah, until the Hour suddenly comes upon them. Then they say, «We deeply regret wasting our lives in this world!» They will bear on their backs their burdens. What a miserable load!
Losers indeed are those who disbelieve in meeting GOD, until the Hour comes to them suddenly, then say, «We deeply regret wasting our lives in this world.» They will carry loads of their sins on their backs; what a miserable load!
Lost are they who deny the meeting with God until «the Hour» cometh suddenly upon them! Then will they say, «Oh, our sighs for past negligence of this hour!» and they shall bear their burdens on their back! Will not that be evil with which they shall be burdened?
They are lost who reject as a falsehood the meeting of God in the next life, until the hour cometh suddenly upon them. Then will they say, alas! For that we have behaved our selves negligently in our life time; and they shall carry their burdens on their backs; will it not be evil which they shall be loaden with?
Those indeed are the losers who deny the meeting with ALLAH, so much so, that when the Hour shall come on them unawares, they will say, `O our grief for our neglecting this Hour !› And they shall bear their burdens on their backs. Surely, evil is that which they bear.
Wahrlich, die Verlierer sind die, welche die Begegnung mit Allah leugnen. Wenn dann aber unversehens die «Stunde» über sie kommt, werden sie sagen: «O wehe uns, daß wir sie vernachlässigt haben!» Und sie werden ihre Last auf ihrem Rücken tragen. Wahrlich, schlimm ist das, was sie tragen werden.
Потеряны (для Бога) будут те, ■ Которые считали ложью встречу с Ним, ■ Пока вдруг не пришел к ним Час, ■ Когда они взмолили: ■ «О, горе нам за то, ■ Что небрегли (заветом, данным Богу)!» ■ И им нести на своих спинах ■ (Земных) ошибок тяжкий груз, – ■ И сколь же мерзкой будет эта ноша!
Үлгәннән соң терелеп, Аллаһуга хөкемгә баруны инкяр итеп, Аллаһ йөкләгән бурычларны үтәмәүчеләр тәхкыйк һәлак булдылар. Көтмәгәндә алар өстенә кыямәт килсә, шул вакытта әйттеләр: «Вәй-үкенеч! Безгә хәсрәт-һәлакәтлек килде бит, дөньяга алданып, ахирәткә хәзерләнмәвебез сәбәпле», – дип. Алар гөнаһларын аркаларына йөкләп, Аллаһу хозурына килерләр. Әґәһ булыгыз! Аларның дөньядан алып килгән йөкләре нинди яман йөктер.
جن لوگوں نے خدا کے روبرو حاضر ہونے کو جھوٹ سمجھا وہ گھاٹے میں آگئے۔ یہاں تک کہ جب ان پر قیامت ناگہاں آموجود ہوگی تو بول اٹھیں گے کہ (ہائے) اس تقصیر پر افسوس ہے جو ہم نے قیامت کے بارے میں کی۔ اور وہ اپنے (اعمال کے) بوجھ اپنی پیٹھوں پر اٹھائے ہوئے ہوں گے۔ دیکھو جو بوجھ یہ اٹھا رہے ہیں بہت برا ہے
پس ایسے لوگ نقصان میں رہے جنہوں نے اﷲ کی ملاقات کو جھٹلا دیا یہاں تک کہ جب ان کے پاس اچانک قیامت آپہنچے گی (تو) کہیں گے: ہائے افسوس! ہم پر جو ہم نے اس (قیامت پر ایمان لانے) کے بارے میں (تقصیر) کی، اور وہ اپنی پیٹھوں پر اپنے (گناہوں کے) بوجھ لادے ہوئے ہوں گے، سن لو! وہ بہت برا بوجھ ہے جو یہ اٹھا رہے ہیں،
‹