‹
قرآن، سوره يوسف (12) آیه 90
آیه پسین: سوره يوسف (12) آیه 91
آیه پیشین: سوره يوسف (12) آیه 89
قالُوا أَ إِنَّكَ لأََنْتَ يُوسُفُ قالَ أَنَا يُوسُفُ وَ هذا أَخِي قَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَيْنا إِنَّهُ مَنْ يَتَّقِ وَ يَصْبِرْ فَإِنَّ اللَّهَ لا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ
قالوا أ إنّك لأنت يوسف قال أنا يوسف و هذا أخي قد منّ اللّه علينا إنّه من يتّق و يصبر فإنّ اللّه لا يضيع أجر المحسنين
Qaloo a-innaka laanta yoosufa qala ana yoosufu wahatha akhee qad manna Allahu AAalayna innahu man yattaqi wayasbir fa-inna Allaha la yudeeAAu ajra almuhsineena
، گفتند : آيا به حقيقت تو يوسفي ؟ گفت : من يوسفم ، و اين برادر من است و خدا به ما نعمت داد زيرا هر کس که پرهيزگاري کند و شکيبايي ورزد، خدا مزدش را تباه نمي سازد
گفتند آيا تو خود يوسفى؟ گفت آرى من يوسفم و اين برادر [ابوينى] من است ; خداوند بر من منت نهاد [و نعمت داد]، چرا كه هر كس پروا و شكيبايى پيشه كند، خداوند پاداش نيكوكاران را فرو نمى گذارد.
آنها گفتند: آيا تو همان يوسفى؟ گفت: من يوسفم و اين هم برادر من است. در حقيقت خدا بر ما منت نهاد (بعد از چهل سال جدايى بهم رسيديم) هر كه تقوى پيشه كند و صبر و استقامت داشته باشد (نيكو كار است) مسلما خدا پاداش نيكوكاران را هرگز ضايع نميسازد.
گفتند: شگفتا! آیا تو خود یوسفی؟! گفت: من یوسفم و این برادر من است، همانا خدا بر ما منت نهاده است؛ بی تردید هر کس پرهیزکاری کند و شکیبایی ورزد، [پاداش شایسته می یابد]؛ زیرا خدا پاداش نیکوکاران را تباه نمی کند.
فرزندان يعقوب گفتند آيا تو خود يوسفى گفت من يوسفم و اين (بنيامين) برادر من است حقا كه منت نهاد خدا بر ما البته هر كه بپرهيزد و صبر كند (بر بلا) بيگمان خدا تباه نگرداند مزد نيكوكاران را
گفتند: «آيا تو خود، يوسفى؟» گفت: «[آرى،] من يوسفم و اين برادر من است. به راستى خدا بر ما منت نهاده است. بىگمان، هر كه تقوا و صبر پيشه كند، خدا پاداش نيكوكاران را تباه نمىكند.»
گفتند: «راستى تو همان يوسفى؟» گفت: «من يوسفم و اين برادر من است. خدا بر ما منت گذاشت، مسلما هر كس پرهيزگارى و شكيبايى كند خداوند پاداش نيكوكاران را ضايع نمىكند.»
گفتند: آيا تو خود يوسفى؟ گفت: من يوسفم و اين برادرم! به يقين خدا بر ما منت نهاد بىگمان هر كس پرهيزگارى كند و شكيبايى ورزد، پس براستى خدا پاداش نيكوكاران را تباه نمىكند.
گفتند بدرستيكه تو هر آينه توئى يوسف گفت منم يوسف و اينست برادرم بحقيقت بخشش كرد خدا بر ما بدرستيكه هر كه پرهيز كند و صبر نمايد پس بدرستيكه خدا ضايع نميكند مزد نيكوكارانرا
گفتند: آيا به راستى تو يوسفى؟ گفت: آرى من يوسفم و اين برادر من است. خداوند بر ما منّت نهاد، در حقيقت هر كس پروا كند و بردبارى ورزد [بداند كه] خداوند پاداش نيكوكاران را فرو نمىگذارد
گفتند: «آیا تو همان یوسفی؟!» گفت: «(آری،) من یوسفم، و این برادر من است! خداوند بر ما منّت گذارد؛ هر کس تقوا پیشه کند، و شکیبایی و استقامت نماید، (سرانجام پیروز میشود؛) چرا که خداوند پاداش نیکوکاران را ضایع نمیکند!»
گفتند: آيا راستى تو يوسفى؟ گفت: من يوسفم و اين برادر من است. هر آينه خداى بر ما منت نهاد براستى هر كه پرهيزگارى و شكيبايى كند پس [بداند كه] خدا مزد نيكوكاران را تباه نمىكند.
گفتند بدرستى كه تو هر آينه توئى يوسف گفت منم يوسف و اينست برادرم بحقيقت بخشش كرد خدا بر ما بدرستى كه هر كه پرهيز كند و صبر نمايد پس بدرستى كه خدا ضايع نمىكند مزد نيكوكاران را
گفتند مگر توئى يوسف گفت من يوسفم و اين است برادرم كه خدا منّت نهاد بر ما بدرستى هركه پرهيزكارى كند و شكيبا شود همانا خدا تباه نگرداند پاداش نكوكاران را
آنان گفتند: آیا تو همان یوسف هستی؟پاسخ داد که آری من همان یوسفم و این برادر من (بنیامین) است، خدا بر ما منّت نهاد (و ما را به دیدار هم پس از چهل سال رسانید) که البته هر کس تقوا و صبر پیشه کند خدا اجر نیکوکاران را ضایع نگذارد.
آنها گفتند: تو بايد يوسف باشي. گفت: من يوسف هستم و اين برادر من است. خدا ما را مورد لطف قرار داده است. اين براي آن است که اگر کسي زندگي پرهيزكارانه اي را در پيش گيرد و صبورانه مقاومت کند، خدا پاداش نيکوكاران را هرگز پايمال نمي کند.
They said: «Are you, you are (E) Joseph?» He said: «I am Joseph and that (is) my brother, God had blessed on us, that who, whom fears and obeys, and is patient, so that God does not loose/waste/destroy the good doer’s reward .»
They said: «Are you indeed Yoosuf (Joseph)?» He said: «I am Yoosuf (Joseph), and this is my brother (Benjamin). Allah has indeed been gracious to us. Verily, he who fears Allah with obedience to Him (by abstaining from sins and evil deeds, and by performing righteous good deeds), and is patient, then surely, Allah makes not the reward of the Muhsinoon (good-doers – see V.:) to be lost.»
They said, ‹Why, art thou indeed Joseph?› ‹I am Joseph,› he said. ‹This is my brother. God has indeed been gracious unto us. Whosoever fears God, and is patient — surely God leaves not to waste the wage of the good-doers.
They exclaimed: «Why – is it indeed thou who art Joseph?» He answered: «I am Joseph, and this is my brother. God has indeed been gracious unto us. Verily, if one is9Z conscious of Him and patient in adversity, behold, God does not fail to requite the doers of good!»
Zij antwoordden: Zijt gij werkelijk Jozef? Hij antwoordde: Ik ben Jozef en dit is mijn broeder. Thans is God genadig nopens ons geweest. Want wie God vreest en met geduld volhardt, zal eindelijk hulp vinden; want God zal de belooning der rechtvaardigen niet laten verloren gaan.
They said: "Are you indeed Joseph?" He said: "I am Joseph, and this is my brother. God has been gracious to us. For anyone who reveres God and is patient, then God will not waste the reward of the good doers."
Dissero: «Sei tu proprio Giuseppe?». Disse: «Io sono Giuseppe e questi è mio fratello. In verità Allah ci ha colmato di favori! Chi è timorato e paziente, [sappia che] in verità Allah non trascura di compensare chi fa il bene».
They said: "Are you indeed Yoosuf (Joseph)?" He said: "I am Yoosuf (Joseph), and this is my brother (Benjamin). Allah has indeed been gracious to us. Verily, he who fears Allah with obedience to Him (by abstaining from sins and evil deeds, and by performing righteous good deeds), and is patient, then surely, Allah makes not the reward of the Muhsinoon (good-doers – see V.2:112) to be lost."
Они сказали: «Неужели ты – Йусуф (Иосиф)?» Он сказал: «Я – Йусуф, а это – мой брат. Аллах облагодетельствовал нас. Воистину, если кто богобоязнен и терпелив, то ведь Аллах не теряет вознаграждения творящих добро».
Они сказали: «Неужели ты Йусуф?» Он ответил: «Я – Йусуф, а это – мой брат. Аллах облагодетельствовал нас. Воистину, если кто-либо богобоязнен и терпелив, то Аллах непременно вознаграждает тех, кто творит добро».
They said: Are you indeed Yusuf? He said: I am Yusuf and this is my brother; Allah has indeed been gracious to us; surely he who guards (against evil) and is patient (is rewarded) for surely Allah does not waste the reward of those who do good.
They said: Is it indeed thou who art Joseph? He said: I am Joseph and this is my brother. Allah hath shown us favour. Lo! he who wardeth off (evil) and endureth (findeth favour); for lo! Allah loseth not the wages of the kindly.
They said, ‹Art thou then indeed Joseph? He said, ‹I am Joseph, and this is my brother; God has been gracious towards us. Verily, whoso fears God and is patient,- verily, God wastes not the hire of those who do good!›
Dediler ki: «Sen, yoksa sen Yûsuf musun?» «Evet, dedi, ben Yûsuf’um. İşte şu da kardeşim. Allah bize lütufta bulundu. Kim Allah’tan korkar, sabrederse Allah güzel düşünüp güzel davrananların ödülünü yitirmez.»
They said: ‹Are you Joseph? ‹ ‹I am Joseph, ‹ he answered, ‹and this is my brother. Allah has been gracious to us. Those who keep from evil and are patient, indeed, Allah does not let the wage of the good doers go to waste. ‹
They exclaimed, «Wow! Is it indeed you who are Joseph?» He answered, «I am Joseph and this is my brother. Allah has been Gracious to us. Verily, if one walks aright and is steadfast, Allah never loses the reward of such doers of good.»
They said, «You must be Joseph.» He said, «I am Joseph, and here is my brother. GOD has blessed us. That is because if one leads a righteous life, and steadfastly perseveres, GOD never fails to reward the righteous.»
They said, «Canst thou indeed be Joseph?» He said, «I am Joseph, and this is my brother. Now hath God been gracious to us. For whoso feareth God and endureth. . . . God verily will not suffer the reward of the righteous to perish!»
They answered, art thou really Joseph? He replied, I am Joseph; and this is my brother. Now hath God been gracious unto us. For whoso feareth God, and persevereth with patience, shall at length find relief; since God will not suffer the reward of the righteous to perish.
They replied, `Art thou Joseph ?› He said, `Yes, I am Joseph and this is my brother. ALLAH has indeed been gracious to us. Verily, whoso fears ALLAH and is steadfast – ALLAH never suffers the reward of the good to be lost.›
Sie antworteten: «Bist du etwa gar Joseph?» Er sprach: «Ich bin Joseph, und dies ist mein Bruder. Allah ist fürnwahr gnädig gegen uns gewesen. Wahrlich, nver rechtschaffen und standhaft ist – nimmermehr läßt Allah den Lohn der Guten verloren gehen.»
Ужель и вправду ты – Йусуф? – они сказали. ■ Он им ответил: ■ Я – Йусуф, а это – брат мой. ■ Аллах нам милость оказал: ■ Ведь те, кто, истинно, страшится Его (гнева) ■ И терпеливо-стоек (в благочестии своем), – ■ Так ведь награде тех, кто делает добро, ■ Аллах не даст погибнуть.
Сорадылар: «Син әллә Йусуфмы?» Йусуф әйтте: «Әлбәттә, мин Йусуфмын, ошбу минем кардәшем Биняминдер, тәхкыйк Аллаһ безгә нигъмәт вә дәрәҗәләр бирде. Берәү Аллаһуга тәкъвалык кылып башына килгән бәла-казаларга сабыр итсә, әлбәттә, Аллаһ яхшы эшләрнең әҗерен җуймый».
وہ بولے کیا تم ہی یوسف ہو؟ انہوں نے کہا ہاں میں ہی یوسف ہوں۔ اور (بنیامین کی طرف اشارہ کرکے کہنے لگے) یہ میرا بھائی ہے خدا نے ہم پر بڑا احسان کیا ہے۔ جو شخص خدا سے ڈرتا اور صبر کرتا ہے تو خدا نیکوکاروں کا اجر ضائع نہیں کرتا
وہ بولے: کیا واقعی تم ہی یوسف ہو؟ انہوں نے فرمایا: (ہاں) میں یوسف ہوں اور یہ میرا بھائی ہے بیشک اﷲ نے ہم پر احسان فرمایا ہے، یقیناً جو شخص اﷲ سے ڈرتا اور صبر کرتا ہے تو بیشک اﷲ نیکوکاروں کا اجر ضائع نہیں کرتا،
‹