‹
قرآن، سوره الرعد (13) آیه 14
آیه پسین: سوره الرعد (13) آیه 15
آیه پیشین: سوره الرعد (13) آیه 13
لَهُ دَعْوَةُ الْحَقِّ وَ الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ لا يَسْتَجِيبُونَ لَهُمْ بِشَيْءٍ إِلاَّ كَباسِطِ كَفَّيْهِ إِلَى الْماءِ لِيَبْلُغَ فاهُ وَ ما هُوَ بِبالِغِهِ وَ ما دُعاءُ الْكافِرِينَ إِلاَّ فِي ضَلالٍ
له دعوة الحقّ و الّذين يدعون من دونه لا يستجيبون لهم بشيء إلاّ كباسط كفّيه إلى الماء ليبلغ فاه و ما هو ببالغه و ما دعاء الكافرين إلاّ في ضلال
Lahu daAAwatu alhaqqi waallatheena yadAAoona min doonihi la yastajeeboona lahum bishay-in illa kabasiti kaffayhi ila alma-i liyablugha fahu wama huwa bibalighihi wama duAAao alkafireena illa fee dalalin
خاص اوست خواندن راستين آنان که جز او را مي خوانند هيچ پاسخشان ، نمي گويند همانند کسي که دو دست به سوي آب برد تا آب به دهان رساند و نتواند که آب به دهان رساند و دعاي کافران جز به گمراهي نيست
فراخواندن راستين او راست، و كسانى كه [مشركان] به جاى او مى خوانند [و مى پرستند] به آنان هيچ گونه پاسخى نمى دهند، مگر همانند كسى كه گشاينده دستان خويش به سوى آب است، تا آن را به دهانش برساند و آن رسنده به آن نيست، و دعاى كافران جز بيراه نيست.
دعوت بسوى حق و حقيقت مخصوص خداست و كسانى كه غير از خدا را ميخوانند (و از بتها كه براى خودشان درست كردهاند، درخواست حاجت ميكنند و بتها) درخواست و احتياجات آنها را برآورده نميسازند، همانند كسى است كه دست خود را بطرف آب (چاه) دراز كند، تا آب بدهنش برسد، ولى آب هرگز بدهن او نخواهد رسيد. دعا و نيايش كافران و خدا ناباوران چيزى جز گمراهى نيست.
دعوت حق [که اجابتش مایه سعادت دنیا و آخرت است] فقط ویژه خداست. و کسانی را که مشرکان به جای خدا می خوانند، چیزی [از درخواست ها و نیازهایشان را] برای آنان برآورده نمی کنند [درخواست این بی خردان از بتان بی جان و جاندار نیست] مگر مانند کسی که دو دستش را به سوی آبی [که با آن فاصله زیادی دارد] می گشاید تا آب به دهانش برسد و حال آنکه هرگز نخواهد رسید، و دعا و درخواست کافران [از غیر خدا] جز در گمراهی و تباهی [که به نتیجه و هدف نمی رسد] نیست.
فقط براى خداست خواندن حق (كه از استجابت تخلف نكند) آنانكه مىخوانند (بتان را) بجز خدا اجابت نمىكنند بتان ايشان را به هيچ چيز مگر چون اجابت كسى كه بگشايد هر دو كف خود را بسوى آبى (كه در چاه است) تا برسد آب بدهنش و نيست آن آب رسنده بدهنش و نيست خواندن كافران (بتان را) مگر در گمراهى (و نااميدى)
دعوت حق براى اوست. و كسانى كه [مشركان] جز او مىخوانند، هيچ جوابى به آنان نمىدهند، مگر مانند كسى كه دو دستش را به سوى آب بگشايد تا [آب] به دهانش برسد، در حالى كه [آب] به [دهان] او نخواهد رسيد، و دعاى كافران جز بر هدر نباشد.
دعوت حق از آن اوست و كسانى كه غير خدا را مىخوانند دعوتشان به اجابت نمىآيد، مانند كسى كه دستش را به سوى آب دراز كند تا آب به دهانش برساند، اما نتواند آب به دهان برساند، و دعاى كافران جز در گمراهى نيست.
دعاى راستين از آن اوست [سزاوار اوست] و كسانى را [كه مشركان] جز او مىخوانند، جواب ايشان به چيزى نمىدهند، [حال آنان نيست] مگر به مانند كسى كه دو دست خويش را به سوى آب مىگشايد تا به دهانش برسد و او به آن نمىرسد. و نيست خواندن كافران [بتان را] مگر در گمراهى.
او راست دعوت حق و آنان كه ميخوانند از غير او اجابت نميكنند ايشانرا بچيزى مگر چون گشاينده دو دستش بسوى آب تا برسد بدهنش و نيست آن رسنده بآن و نيست خواندن كافران جز در گمراهى
دعاى راستين او راست. و كسانى را كه به جاى او [به فرياد] مىخوانند، به هيچ وجه [دعا] شان را اجابت نمىكنند مگر مانند كسى كه گشاينده دو دست خويش به سوى آب است تا به دهانش برسد و آن [آب هرگز] به آن [دهان] نخواهد رسيد و دعاى كافران جز در گمراهى نيست
دعوت حق از آن اوست! و کسانی را که (مشرکان) غیر از خدا میخوانند، (هرگز) به دعوت آنها پاسخ نمیگویند! آنها همچون کسی هستند که کفهای (دست) خود را به سوی آب میگشاید تا آب به دهانش برسد، و هرگز نخواهد رسید! و دعای کافران، جز در ضلال (و گمراهی) نیست!
تنها او راست دعوت حقّ و آنان كه جز او را مىخوانند، [آن پرستيدگان] هيچ پاسخى بديشان ندهند [و هيچ نيازى از آنان بر نياورند] مگر مانند كسى كه دو دست خويش به سوى آب گشاده تا [آب] به دهانش برسد ولى به دهان او رسنده نيست. و خواندن كافران جز در گمراهى- بىحاصلى- نباشد.
او راست دعوت حق و آنان كه مىخوانند از غير او اجابت نمىكنند ايشان را بچيزى مگر چون گشاينده دو دستش بسوى آب تا برسد بدهنش و نيست آن رسنده بان و نيست خواندن كافران جز در گمراهى
وى را است دعوت حق و آنان را كه خوانند جز او اجابت نكنندشان به چيزى مگر مانند گشاينده دستهاى خويش بسوى آب تا برسد به دهانش و نيست رسنده بدان و نيست دعوت كافران مگر در گمراهى
دعوت خدا (و رسولانش) به حق و حقیقت است و بتهایی که مشرکان به جای خدا میخوانند هیچ حاجتی را از آنها برنیاورند و تنها مانند آن کساند که به سوی آبی دست دراز کند که بیاشامد ولی آب به دهانش نرسد، و دعای کافران جز در (حرمان و) ضلالت نیست.
هرگونه دعا و درخواست جز به درگاه او جايز نيست، در حالي که معبوداني که در کنار او قرار مي دهند و از آنها درخواست مي کنند، هرگز نمي توانند پاسخ دهند. بنابراين، آنها مانند کساني هستند که دستان خود را به سوي آب مي گشايند، ولي چيزي به دهانشان نمي رسد. دعا و درخواست کافران بيهوده است.
For Him (is) the truth’s call/request/prayer, and those who call from (to) other than Him, they do not answer/reply to them from a thing, except as (who) spreads/extends his two palms to the water to reach his mouth, and he is not with reaching it, and the disbeliever’s call/prayer is not except in misguidance.
For Him (Alone) is the Word of Truth (i.e. none has the right to be worshipped but He). And those whom they (polytheists and disbelievers) invoke, answer them no more than one who stretches forth his hand (at the edge of a deep well) for water to reach his mouth, but it reaches him not, and the invocation of the disbelievers is nothing but an error (i.e. of no use).
To Him is the call of truth; and those upon whom they call, apart from Him, answer them nothing, but it is as a man who stretches out his hands to water that it may reach his mouth, and it reaches it not. The prayer of the unbelievers goes only astray.
Unto Him [alone] is due all prayer aiming at the Ultimate Truth,›
Hij alleen is waardig te worden aangebeden, en de afgoden, die zij naast hem aanroepen, zullen hen volstrekt niet hooren; evenmin als degeen wordt verhoord, die zijne handen naar het water uitstrekt, opdat het tot zijn mond opstijge, ofschoon het hem nimmer kunne bereiken; de smeeking der ongeloovigen is geheel verkeerd.
To Him is the call of truth. And those who are called on besides Him, they will not respond to them in anything; like one who places his hands openly in the water to drink, but it never reaches his mouth. The call of the rejecters is nothing but in misguidance.
A Lui [spetta] la vera invocazione! Quelli che invocano all’infuori di Lui non rispondono loro in alcunché, sono come colui che tende le mani verso l’acqua affinché giunga alla sua bocca, ma essa non vi giunge: vana è l’invocazione dei miscredenti.
For Him (Alone) is the Word of Truth (i.e. none has the right to be worshipped but He). And those whom they (polytheists and disbelievers) invoke, answer them no more than one who stretches forth his hand (at the edge of a deep well) for water to reach his mouth, but it reaches him not, and the invocation of the disbelievers is nothing but an error (i.e. of no use).
К Нему обращен призыв истины. А те, которых они призывают вместо Него, ничем не отвечают им. Они подобны тому, кто простирает руки к воде, чтобы поднести ее ко рту, но не может этого сделать. Воистину, мольба неверующих является всего лишь заблуждением.
[Только] к Аллаху должен быть обращен истинный молитвенный зов. А [боги], к которым взывают [неверные], минуя Аллаха, не дадут им никакого ответа. Ведь они подобны тому, кто пытается зачерпнуть растопыренными ладонями воды, чтобы напиться, но разве можно [так] напиться? [Так и] молитва неверных – одно лишь заблуждение.
To Him is due the true prayer; and those whom they pray to besides Allah give them no answer, but (they are) like one who stretches forth his two hands towards water that it may reach his mouth, but it will not reach it; and the prayer of the unbelievers is only in error.
Unto Him is the real prayer. Those unto whom they pray beside Allah respond to them not at all, save as (is the response to) one who stretcheth forth his hands toward water (asking) that it may come unto his mouth, and it will never reach it. The prayer of disbelievers goeth (far) astray.
On Him is the call of truth, and those who call on others than Him shall not be answered at all, save as one who stretches out his hand to the water that it may reach his mouth, but it reaches it not! The call of the misbelievers is only in error.
Gerçek dua yalnız O’na/hak davet yalnız O’nun için yapılır. O’nun dışında yalvarıp davet ettikleri ise onlara hiçbir şekilde cevap veremezler. Onlar, ağzına ulaşsın diye iki avucunu suya doğru açan ama suya ulaşamayan birinden başkasına benzemiyorlar. Küfre sapanların dua ve davetleri, şaşkınlığa dalmaktan başka bir işe yaramaz.
To Him is the Call of truth. Those to whom they call, other than Him, give them no answer. They are like he who stretches out his hands to the water and bids it rise to his mouth, it does not reach it! The prayers of the unbelievers goes astray.
Calling upon, and working in line with His Laws yield solid results. Those unto whom they call besides Allah, respond to them not at all. Thus they are like those who stretch their hands to the water which is not there. So nothing reaches their mouths. Hence, the prayer of the deniers of the Divine Laws is but vain prayer (4:123).
Imploring Him is the only legitimate supplication, while the idols they implore beside Him cannot ever respond. Thus, they are like those who stretch their hands to the water, but nothing reaches their mouths. The supplications of the disbelievers are in vain.
Prayer is His of right: but these deities to whom they pray beside Him give them no answer, otherwise than as he is answered who stretcheth forth his hands to the water that it may reach his mouth, when it cannot reach it! The prayer of the Infidels only wandereth, and is lost.
It is He who ought of right to be invoked; and the idols which they invoke besides Him, shall not hear them at all; otherwise than as he is heard, who stretcheth forth his hands to the water that it may ascend to his mouth, when it cannot ascend thither: The supplication of the unbelievers is utterly erroneous.
Unto Him alone is due the true Prayer. And those on whom they call instead of HIM answer them not at all. Their case is but like the case of him who stretches forth his two hands towards water that it may reach his mouth, but it reaches it not. And the prayer of a disbeliever is but a thing wasted.
Ihm gebührt das wahre Gebet. Und jene, die sie statt Ihn anrufen, geben ihnen kein Gehör; (sie sind) wie jener, der seine beiden Hände nach Wasser ausstreckt, damit es seinen Mund erreiche, doch es erreicht ihn nicht. Und das Gebet der Ungläubigen ist bloß ein verschvwendetes Ding.
К Нему зов Истины (направлен), ■ А те, которых они чтят, опричь Него, ■ Ничем ответить им не могут, ■ Равно как тот, ■ Что тянет руки к влаге животворной, ■ Чтобы она дошла до уст его, – ■ Она ж к устам его не льется: ■ Ведь призывания неверных – ■ (Скитание) по ложному пути.
Аллаһу тәгаләнең дәгъвәте хак, ягъни Аның файдалы дигәне хак файдалыдыр вә Аның зарарлы дигәне хак зарарлыдыр. Аллаһудан башка сынымларга табынучыларның, һичбер сорауларына җавап бирә алмыйлар, сынымлардан ярдәм көтүчеләрнең мисалы: авызыма су килеп керсен, дип, суга таба кулын сузып торган кеше кеби ки, күпме генә суга карап кул сузып торсалар да, су авызларына килеп керәчәге юк. Ул ахмаклар җансыз сынымларга кул сузып, алардан нәрсәдер көтәләр. Кәферләрнең догалары адашудан башка нәрсә түгел.
سودمند پکارنا تو اسی کا ہے اور جن کو یہ لوگ اس کے سوا پکارتے ہیں وہ ان کی پکار کو کسی طرح قبول نہیں کرتے مگر اس شخص کی طرح جو اپنے دونوں ہاتھ پانی کی طرف پھیلا دے تاکہ (دور ہی سے) اس کے منہ تک آ پہنچے حالانکہ وہ (اس تک کبھی بھی) نہیں آسکتا اور (اسی طرح) کافروں کی پکار بیکار ہے
اسی کے لئے حق (یعنی توحید) کی دعوت ہے، اور وہ (کافر) لوگ جو اس کے سوا (معبودانِ باطلہ یعنی بتوں) کی عبادت کرتے ہیں، وہ انہیں کسی چیز کا جواب بھی نہیں دے سکتے۔ ان کی مثال تو صرف اس شخص جیسی ہے جو اپنی دونوں ہتھیلیاں پانی کی طرف پھیلائے (بیٹھا) ہو کہ پانی (خود) اس کے منہ تک پہنچ جائے اور (یوں تو) وہ (پانی) اس تک پہنچنے والا نہیں، اور (اسی طرح) کافروں کا (بتوں کی عبادت اور ان سے) دعا کرنا گمراہی میں بھٹکنے کے سوا کچھ نہیں،
‹