مَنْ كَفَرَ بِاللَّهِ مِنْ بَعْدِ إِيمانِهِ إِلاَّ مَنْ أُكْرِهَ وَ قَلْبُهُ مُطْمَئِنٌّ بِالإِْيمانِ وَ لكِنْ مَنْ شَرَحَ بِالْكُفْرِ صَدْراً فَعَلَيْهِمْ غَضَبٌ مِنَ اللَّهِ وَ لَهُمْ عَذابٌ عَظِيمٌ

من كفر باللّه من بعد إيمانه إلاّ من أكره و قلبه مطمئنّ بالإيمان و لكن من شرح بالكفر صدرا فعليهم غضب من اللّه و لهم عذاب عظيم

Man kafara biAllahi min baAAdi eemanihi illa man okriha waqalbuhu mutma-innun bial-eemani walakin man sharaha bialkufri sadran faAAalayhim ghadabun mina Allahi walahum AAathabun AAatheemun

کسي که پس از ايمان به خدا کافر مي شود جز اين نيست که او را به زور واداشته اند تا اظهار کفر کند و حال آنکه دلش به ايمان خويش مطمئن است ولي آنان که در دل را به روي کفر مي گشايند ، مورد خشم خدايند و عذابي بزرگ برايشان مهياست

هر كس كه بعد از ايمانش به خداوند كفر ورزد [بازخواست شود] مگر كسى كه وادار شود، و دلش به ايمان آرام و استوار باشد; ولى كسانى كه دل بر كفر نهاده باشند، خشم خداوند بر آنان است و عذابى سهمگين [در پيش] دارند.

هر كس پس از ايمان آوردن باز بر خدا كافر شود (مستحق عذاب ميگردد) ولى كسى كه بزور وادارش كنند (كه كافر شود در حالى كه در دين و ايمان خود ثابت قدم) و قلب او به نور ايمان تحكيم يافته است (چنين شخصى مستحق عذاب نيست) ولى كسى كه سينه خود را براى پذيرش كفر بازگشايد، بخشم خدا گرفتار آيد و عذابى بزرگ براى آنهاست.

هر کس پس از ایمان آوردنش به خدا کافر شود [به عذاب خدا گرفتار آید]؛ مگر کسی که به کفر می بور شده [امّا] دلش مطمئن به ایمان است، ولی آنان که سینه برای پذیرفتن کفر گشاده اند، خشمی سخت از سوی خدا بر آنان است و آنان را عذابی بزرگ خواهد بود.

هر كه كافر شود بخدا از پس ايمان آوردنش (مرتد گردد) مگر كسى كه به ناخواه (بكفر) وادار شود در حاليكه دلش آرميده است بايمان و ليكن هر كسى كه بگشايد بكفر سينه (خود) را پس برايشان خشمى است از خداى و براى ايشان عذابى بزرگ است

هر كس پس از ايمان آوردن خود، به خدا كفر ورزد [عذابى سخت خواهد داشت‏] مگر آن كس كه مجبور شده و[لى‏] قلبش به ايمان اطمينان دارد. ليكن هر كه سينه‏اش به كفر گشاده گردد خشم خدا بر آنان است و برايشان عذابى بزرگ خواهد بود،

كسى كه بعد از ايمان آوردن به خدا كافر شود- جز در صورتى كه مجبور شود و قلبش به ايمان آرام باشد- بلكه كسى كه سينه خود را براى پذيرش كفر بگشايد خشم خدا بر اوست و عذاب عظيمى در انتظارش خواهد بود.

كيست كه پس از ايمان آوردنش به خدا كفر ورزد؟ مگر كسى [چون عمّار ياسر] كه به اكراه وادار [به كفر] شد و دل او به ايمان مطمئن بود و ليكن آن كسى كه سينه [خويش را] به ناباورى گشود [و آن را پسنديد] پس آنان را از خدا خشمى است و بر آنها عذابى بزرگ است

كسيكه كافر شد بخدا از بعد ايمان آوردنش جز آنكه جبر كرده شد و دلش آرميده بود بايمان و ليكن كسى كه باز شد بكفر از سينه پس بر ايشانست خشمى از خدا و از براى ايشانست عذابى بزرگ

هر كس كه پس از ايمانش به خداوند كفر ورزد [بازخواست مى‏شود] مگر كسى كه وادار [به كفر] شود و دلش به ايمان مطمئن باشد ولى كسانى كه براى [پذيرش‏] كفر سينه بگشايند خشمى از [سوى‏] خداوند بر آنان است و عذابى سهمگين [در پيش‏] دارند

کسانی که بعد از ایمان کافر شوند -بجز آنها که تحت فشار واقع شده‌اند در حالی که قلبشان آرام و با ایمان است- آری، آنها که سینه خود را برای پذیرش کفر گشوده‌اند، غضب خدا بر آنهاست؛ و عذاب عظیمی در انتظارشان!

هر كه پس از ايمان آوردنش به خدا كافر شود، مگر آن كه به ناخواه وادار شود [كه سخنى خلاف ايمانش بگويد] در حالى كه دلش به ايمان آرام است، و ليكن هر كس كه سينه را به كفر گشاده كرد، پس خشم خدا بر آنهاست و آنان را عذابى است بزرگ.

كسى كه كافر شد بخدا از بعد ايمان آوردنش جز آنكه جبر كرده شد و دلش آرميده بود بايمان و ليكن كسى كه باز شد بكفر از سينه پس بر ايشانست خشمى از خدا و از براى ايشانست عذابى بزرگ

آنكه كفر ورزد به خدا پس از ايمانش مگر آنكه وادار شود بناخواه حالى كه دلش آرميده است به ايمان و ليكن آنكو گشاده باشد به كفر سينه او پس بر ايشان است خشمى از خدا و ايشان را است عذابى بزرگ

هر کس بعد از آنکه به خدا ایمان آورده باز کافر شد-نه آنکه به زبان از روی اجبار کافر شود و دلش در ایمان ثابت باشد (مانند عمار یاسر) بلکه به اختیار کافر شد و با رضا و رغبت و هوای نفس، دلش آکنده به ظلمت کفر گشت-بر آنها خشم و غضب خدا و عذاب بزرگ دوزخ خواهد بود.

کساني که پس از ايمان به خدا، کافر شوند و کاملاً به کفر راضي باشند، سزاوار خشم خدا شده اند. فقط عذر کساني موجه است که ناگزير به اظهار کفر شده اند، در حالي که دل هايشان سرشار از ايمان است.(

Who disbelieved with God after his faith/believing , except who was compelled/forced, and his heart/mind (is) assured/tranquillised/secured with the faith/belief, and but who delighted/expanded his chest (innermost) to the disbelief, so on them anger from God and for them (is) a great torture.

Whoever disbelieved in Allah after his belief, except him who is forced thereto and whose heart is at rest with Faith but such as open their breasts to disbelief, on them is wrath from Allah, and theirs will be a great torment.

Whoso disbelieves in God, after he has believed — excepting him who has been compelled, and his heart is still at rest in his belief — but whosoever’s breast is expanded in unbelief, upon them shall rest anger from God, and there awaits them a mighty chastisement;

As for anyone who denies God after having once attained to faith-and this, to be sure, does not apply to… one who does it under duress, the while his heart remains true to his faith,’34 but [only, to] him who willingly opens up his heart to a denial of the truth-: upon all such [falls] God’s condemnation, and tremendous suffering awaits them:

Hij die God loochent, nadat hij heeft geloofd, behalve hij die tegen zijn wil werd gedwongen, en wiens hart standvastig blijft in het geloof, zal streng gekastijd worden; maar op hem, die uit eigen wil ongeloovig is, zal Gods verontwaardiging nederkomen en hij zal eene gestrenge straf ondergaan.

Whoever rejects God after having believed; except for one who is forced while his heart is still content with belief; and has opened his chest to rejection, then they will have a wrath from God and they will have a great retribution.

Quanto a chi rinnega Allah dopo aver creduto – eccetto colui che ne sia costretto, mantenendo serenamente la fede in cuore – e a chi si lascia entrare in petto la miscredenza; su di loro è la collera di Allah e avranno un castigo terribile.

Whoever disbelieved in Allah after his belief, except him who is forced thereto and whose heart is at rest with Faith but such as open their breasts to disbelief, on them is wrath from Allah, and theirs will be a great torment.

Гнев Аллаха падет на тех, кто отрекся от Аллаха после того, как уверовал, – не на тех, кто был принужден к этому, тогда как в его сердце покоилась твердая вера, а на тех, кто сам раскрыл грудь для неверия. Им уготованы великие мучения.

Гнев Аллаха падет на тех, кто отрекся от Аллаха, а раньше верил в Него, если только он не был принужден к отречению, но [сам сохранял] в сердце приверженность к вере. [Но гнев падет на того], кто раскрыл неверию сердце. Таким и уготовано великое наказание.

He who disbelieves in Allah after his having believed, not he who is compelled while his heart is at rest on account of faith, but he who opens (his) breast to disbelief– on these is the wrath of Allah, and they shall have a grievous chastisement.

Whoso disbelieveth in Allah after his belief – save him who is forced thereto and whose heart is still content with the Faith – but whoso findeth ease in disbelief: On them is wrath from Allah. Theirs will be an awful doom.

Whoso disbelieves in God after having believed, unless it be one who is forced and whose heart is quiet in the faith,- but whoso expands his breast to misbelieve,- on them is wrath from God, and for them is mighty woe!

Her kim imanından sonra Allah’a küfür eder, kalbi iman ile yatışmış halde iken baskıyla zorlanan hariç olmak üzere, inkâra göğüs açarsa, böylelerinin üzerine Allah’tan bir gazap iner. Bunlar için büyük bir azap da öngörülmüştür.

Whosoever disbelieves in Allah after believing except he who is forced while his heart remains in his belief but he who opens his chest for disbelief, shall receive the Anger of Allah and for such awaits a mighty punishment.

Anyone who utters unbelief, after accepting faith in Allah, except under compulsion, his heart remaining firm in faith, is different from the one who is fully content with disbelief. The latter group invites Allah’s Requital, and theirs is an awful doom.

Those who disbelieve in GOD, after having acquired faith, and become fully content with disbelief, have incurred wrath from GOD. The only ones to be excused are those who are forced to profess disbelief, while their hearts are full of faith.

Whoso, after he hath believed in God denieth him, if he were forced to it and if his heart remain steadfast in the faith, shall be guiltless: but whoso openeth his breast to infidelity – on such shall be wrath from God, and a severe punishment awaiteth them.

Whoever denieth God, after he hath believed, except him who shall be compelled against his will, and whose heart continueth stedfast in the faith, shall be severely chastised: But whoever shall voluntarily profess infidelity, on those shall the indignation of God fall, and they shall suffer a grievous punishment.

Whoso disbelieves in ALLAH after he has believed – save him who is forced to make a declaration of disbelief while his heart finds peace in faith – but such as open their breast to disbelief, on them is ALLAH’s wrath; and for them is decreed a severe punishment.

Wer Allah verleugnet, nachdem er geglaubt – den allein ausgenommen, der gezwungen wird, indes sein Herz im Glauben Frieden findet – jene aber, die ihre Brust dem Unglauben öffnen, auf ihnen ist Allahs Zorn; und ihnen wird eine strenge Strafe.

Над теми, кто отверг Аллаха ■ После того, как он уверовал в Него, – ■ Помимо тех, кто приневолен был к тому, ■ А сердцем же остался твердым в своей вере, – ■ Над теми лишь, ■ Кто грудь свою неверию открыл, ■ Отяготеет гнев Аллаха, ■ И наказание великое пребудет.

Берәү иман китереп мөселман булганнан соң Аллаһуга кәфер булса, аңа җәһәннәм ґәзабы тиешле булды. Мәгәр кәферләр кәфер сүзне көчләп әйттерсәләр, шул вакытта күңеле иман белән карарланган булса, ул кешенең иманына зарар килмәс. Әмма күңелләре көфергә риза булып хуш күңел белән кәфер сүзен әйтсәләр, аларга Аллаһуның ачуыдыр һәм дә аларга ахирәттә олугъ ґәзаб булыр.

جو شخص ایمان لانے کے بعد خدا کے ساتھ کفر کرے وہ نہیں جو (کفر پر زبردستی) مجبور کیا جائے اور اس کا دل ایمان کے ساتھ مطمئن ہو۔ بلکہ وہ جو (دل سے اور) دل کھول کر کفر کرے۔ تو ایسوں پر الله کا غضب ہے۔ اور ان کو بڑا سخت عذاب ہوگا

جو شخص اپنے ایمان لانے کے بعد کفر کرے، سوائے اس کے جسے انتہائی مجبور کر دیا گیا مگر اس کا دل (بدستور) ایمان سے مطمئن ہے، لیکن (ہاں) وہ شخص جس نے (دوبارہ) شرحِ صدر کے ساتھ کفر (اختیار) کیا سو ان پر اللہ کی طرف سے غضب ہے اور ان کے لئے زبردست عذاب ہے،