‹
قرآن، سوره الإسراء (17) آیه 15
آیه پسین: سوره الإسراء (17) آیه 16
آیه پیشین: سوره الإسراء (17) آیه 14
مَنِ اهْتَدى فَإِنَّما يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ وَ مَنْ ضَلَّ فَإِنَّما يَضِلُّ عَلَيْها وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرى وَ ما كُنَّا مُعَذِّبِينَ حَتَّى نَبْعَثَ رَسُولاً
من اهتدى فإنّما يهتدي لنفسه و من ضلّ فإنّما يضلّ عليها و لا تزر وازرة وزر أخرى و ما كنّا معذّبين حتّى نبعث رسولا
Mani ihtada fa-innama yahtadee linafsihi waman dalla fa-innama yadillu AAalayha wala taziru waziratun wizra okhra wama kunna muAAaththibeena hatta nabAAatha rasoolan
، هر که هدايت شود به سود خود هدايت شده و هر که گمراه گردد به زيان خودگمراه شده است و هيچ کس بار ديگري را بر ندارد و ما هيچ قومي را عذاب نمي کنيم تا آنگاه که برايشان پيامبري بفرستيم
هر كس كه رهياب شود، همانا به سود خويش رهياب شده است، و هر كس بيراه رود، همانا به زيان خويش بيراه رفته است; و هيچ بردارنده اى بار گناه ديگرى را برندارد; و ما عذابى در كار نمى آوريم مگر آنكه پيش از آن پيامبرى برانگيخته باشيم.
هر كه راه هدايت پيمود، همانا راه خود را يافته است و هر كه بگمراهى شتافت. فقط خود را گمراه كرده است و هيچكس بار گناه ديگرى را تحمل نخواهد كرد و ما تا پيامبرى نفرستيم (و راه راست را بمردم نشان ندهيم) كسى را مجازات نخواهيم كرد.
هر کس هدایت یافت، فقط به سود خودش هدایت می یابد و هر کس گمراه شد، فقط به زیان خودش گمراه می شود. و هیچ بردارنده بار گناهی بار گناه دیگری را به دوش خود بر نمی دارد؛ و ما بدون اینکه پیامبری را [برای هدایت واتمام حجت به سوی مردم] بفرستیم، عذاب کننده [آنان] نبودیم.
هر كه راه يابد (و براه راست رود) بىگفتگو راه مىيابد بسود خويشتن و هر كه گمراه شد فقط گمراه مىشود بزيان خويشتن و برندارد هيچ بردارندهاى بار گناه ديگرى را و ما نيستيم عذاب كننده (گروهى را بعذاب استيصال) تا آنكه برانگيزانيم پيمبرى
هر كس به راه آمده تنها به سود خود به راه آمده، و هر كس بيراهه رفته تنها به زيان خود بيراهه رفته است. و هيچ بردارندهاى بار گناه ديگرى را بر نمىدارد، و ما تا پيامبرى برنينگيزيم، به عذاب نمىپردازيم.
هر كس هدايت يابد براى خود هدايت يافته است و آن كس كه گمراه شود به زيان خود گمراه شده است و هيچ كس گناه ديگرى را به دوش نگيرد و ما هرگز عذاب نخواهيم كرد مگر آن كه پيامبرى بفرستيم.
هر كس هدايت يافت، پس جز اين نيست كه براى خود هدايت يافته است و هر كس گمراه شد، پس جز اين نيست كه براى خود گمراه شده است و هيچ بار بردارى بار [بد] ديگرى را نكشد و ما عذاب كننده نباشيم مگر اينكه [از پيش] رسولى بر انگيزيم.
آنكه هدايت يافت پس جز اين نيست كه هدايت يافت براى خودش و آنكه گمراه شد پس فقط گمراه ميشود بر خودش و برندارد هيچ بردارنده بار گناه ديگرى را و نباشيم عذاب كنندگان تا آنكه بفرستيم رسولى را
هر كس كه راه بيابد، فقط به [سود] خودش راه مىيابد، و هر كس كه گمراه شود، فقط به زيان خود گمراه مىشود. و هيچ بردارندهاى بار [گناه] ديگرى را بر نمىدارد. و ما عذاب كننده نيستيم تا آنكه رسولى فرستيم
هر کس هدایت شود، برای خود هدایت یافته؛ و آن کس که گمراه گردد، به زیان خود گمراه شده است؛ و هیچ کس بار گناه دیگری را به دوش نمیکشد؛ و ما هرگز (قومی را) مجازات نخواهیم کرد، مگر آنکه پیامبری مبعوث کرده باشیم (تا وظایفشان را بیان کند.)
هر كه راه [راست] يافت جز اين نيست كه به سود خويش راه يافته و هر كه گمراه شد همانا به زيان خود گمراه شده است و هيچ كس بار گناه ديگرى را بر ندارد و ما [هيچ مردمى را] عذابكننده نباشيم تا آنگاه كه پيامبرى برانگيزيم.
آنكه هدايت يافت پس جز اين نيست كه هدايت يافت براى خودش و آنكه گمراه شد پس فقط گمراه ميشود بر خودش و برندارد هيچ بردارنده بار گناه ديگرى را و نباشيم عذاب كنندگان تا آنكه بفرستيم رسولى را
هر كس هدايت شود جز اين نيست كه هدايت شود براى خويشتن و هر كس گمراه شود جز اين نيست كه گمراه شود بر خويشتن و برندارد هيچ گنهبارى بار گناه ديگرى را و نيستيم ما عذاب كننده تا برانگيزيم پيمبرى را
هر کس راه هدایت یافت تنها به نفع و سعادت خود یافته، و هر که به گمراهی شتافت آن هم به زیان و شقاوت خود شتافته، و هیچ کس بار گناه دیگری را به دوش نگیرد، و ما تا رسول نفرستیم (و بر خلق اتمام حجّت نکنیم) هرگز کسی را عذاب نخواهیم کرد.
هر كس هدايت شود، به نفع خود هدايت شده است و هر كس به گمراهي رود به ضرر خود گمراه مي شود. هيچ گناهكاري بار گناهان ديگري را بر دوش نخواهد كشيد. ما هرگز تنبيه نمي كنيم، بدون آنكه نخست رسولي بفرستيم.
Who was guided, so but he guides for himself, and who misguided, so but he misguides on it (himself) and no sinner/loader/burdener carries/loads/bears another’s sins/load/burden , and We were not torturing until We send a messenger.
Whoever goes right, then he goes right only for the benefit of his ownself. And whoever goes astray, then he goes astray to his own loss. No one laden with burdens can bear anothers burden. And We never punish until We have sent a Messenger (to give warning).
Whosoever is guided, is only guided to his own gain, and whosoever goes astray, it is only to his own loss; no soul laden bears the load of another. We never chastise, until We send forth a Messenger.
Whoever chooses to follow the right path, follows it but for his own good; and whoever goes astray. goes but astray to his own hurt; and no bearer of burdens shall be made to bear another» burden.› Moreover. We would never chastise [any community for the wrong they may do[ere We have sent an apostle [to them].m
Hij die op den rechten weg zal worden geleid, zal alleen ten voordeele van zijne eigene ziel worden geleid, en hij die dwaalt, zal alleen tegen zijne eigene ziel, met de last van eene andere worden bezwaard. Wij straffen nooit een volk dan nadat wij eerst een gezant hadden afgevaardigd, om hen te waarschuwen.
Whoever is guided is guided for himself, and whoever is misguided is for his own loss. And no person shall carry the load of another, and We were not to punish until We send a messenger.
Chi segue la retta via, la segue a suo vantaggio; e chi si svia lo fa a suo danno; e nessuno porterà il peso di un altro. Non castigheremo alcunpopolo senza prima inviar loro un messaggero.
Whoever goes right, then he goes right only for the benefit of his ownself. And whoever goes astray, then he goes astray to his own loss. No one laden with burdens can bear anothers burden. And We never punish until We have sent a Messenger (to give warning).
Кто следует прямым путем, тот поступает во благо себе. А кто впадает в заблуждение, тот поступает во вред себе. Ни одна душа не понесет чужого бремени. Мы никогда не наказывали людей, не отправив к ним посланника.
Тот, кто идет прямым путем, идет себе на пользу. Тот же, кто отклоняется [с дороги], отклоняется во вред себе. И ни одна душа не понесет ношу чужую, и Мы [никогда] не наказывали [людей], не послав предварительно к ним посланника.
Whoever goes aright, for his own soul does he go aright; and whoever goes astray, to its detriment only does he go astray: nor can the bearer of a burden bear the burden of another, nor do We chastise until We raise a messenger.
Whosoever goeth right, it is only for (the good of) his own soul that he goeth right, and whosoever erreth, erreth only to its hurt. No laden soul can bear another’s load, We never punish until we have sent a messenger.
He who accepts guidance, accepts it only for his own soul: and he who errs, errs only against it; nor shall one burdened soul bear the burden of another. Nor would we punish until we had sent an apostle.
Kim yola gelirse kendisi için yola gelmiş olur. Sapıtan da kendi aleyhine sapıtmış olur. Hiçbir günahkâr, bir başka günahkârın yükünü taşımaz. Ve biz, bir resul göndermedikçe azap edici değiliz.
Whosoever is guided is only guided for his own self, and whosoever goes astray it is only against it. No soul shall bear another’s burden. Nor do We punish until we have sent a Messenger.
So, whoever goes right, does it for his own «Self», and whoever strays, strays against his own «Self». No person bears the load of another. And We never punish any people until We have sent a Messenger. (The Eternal Messenger now is the Book of Allah).
Whoever is guided, is guided for his own good, and whoever goes astray does so to his own detriment. No sinner will bear the sins of anyone else. We never punish without first sending a messenger.
For his own good only shall the guided yield to guidance, and to his own loss only shall the erring err; and the heavy laden shall not be laden with another’s load. We never punished until we had first sent an apostle:
He who shall be rightly directed, shall be directed to the advantage only of his own soul; and he who shall err, shall err only against the same: Neither shall any laden soul be charged with the burden of another. We did not punish any people, until we had first sent an Apostle to warn them.
He who follows the right way follows it only for the good of his own soul; and he who goes astray, goes astray only to his own loss. And no bearer of burden shall bear the burden of another. And WE shall never punish until WE have sent a Messenger.
Wer den rechten Weg befolgt, der befolgt ihn nur zu seinem eignen Heil; und wer irregeht, der geht irre allein zu seinem eignen Schaden. Und keine Lasttragende trägt die Last einer andern. Und Wir strafen nie, ehe Wir denn einen Gesandten geschickt haben.
Кто следует прямым путем, ■ Тот им идет себе на благо. ■ Кто в заблуждении блуждает, ■ Блуждает самому себе во вред. ■ И ни одна обремененная душа ■ Не понесет чужое бремя. ■ И никогда никто не был наказан Нами, ■ Пока Мы не послали (к ним) ■ Посланника (с предупреждением о каре ■ И наставлением на правый путь).
Бер кеше һидәятле булса, һидәяте фәкать үзе өчен генәдер, вә бер кеше адашса, үзе өчен генә адашты, дәхи Аллаһ алдына үз гөнаһын йөкләп баручы кеше башка һичбер кешенең гөнаһын йөкләп бармас. Пәйгамбәр җибәреп шәригать хөкемнәрен өйрәтмичә, һичбер каумне ґәзаб кылыр булмадык. Шәригать хөкемнәрен ишеткәннән соң аны үтәмәүчеләрне Аллаһ ґәзаб кыйладыр.
جو شخص ہدایت اختیار کرتا ہے تو اپنے لئے اختیار کرتا ہے۔ اور جو گمراہ ہوتا ہے گمراہی کا ضرر بھی اسی کو ہوگا۔ اور کوئی شخص کسی دوسرے کا بوجھ نہیں اٹھائے گا۔ اور جب تک ہم پیغمبر نہ بھیج لیں عذاب نہیں دیا کرتے
جو کوئی راہِ ہدایت اختیار کرتا ہے تو وہ اپنے فائدہ کے لئے ہدایت پر چلتا ہے اور جو شخص گمراہ ہوتا ہے تو اس کی گمراہی کا وبال (بھی) اسی پر ہے، اور کوئی بوجھ اٹھانے والا کسی دوسرے (کے گناہوں) کا بوجھ نہیں اٹھائے گا، اور ہم ہرگز عذاب دینے والے نہیں ہیں یہاں تک کہ ہم (اس قوم میں) کسی رسول کو بھیج لیں،
‹