وَ أَنْذِرْهُمْ يَوْمَ الْحَسْرَةِ إِذْ قُضِيَ الأَْمْرُ وَ هُمْ فِي غَفْلَةٍ وَ هُمْ لا يُؤْمِنُونَ

و أنذرهم يوم الحسرة إذ قضي الأمر و هم في غفلة و هم لا يؤمنون

Waanthirhum yawma alhasrati ith qudiya al-amru wahum fee ghaflatin wahum la yu/minoona

آنان را از روز حسرت که کار به پايان آمده و آنان همچنان در حال غفلت و، بي ايماني هستند بترسان

و آنان را از روز حسرت بترسان، كه امر [الهى] تحقق يابد و آنان غافل باشند و ايمان نياورند.

(يا پيامبر) مردم را از روز حسرت و ندامت بترسان، پيش از آنكه فرمان ما صادر شود و آنان در غفلت و بى‏خبرى بسر برند و ايمان نياورند.

و آنان را از روز حسرت ـ آن گاه که کار از کار بگذرد ـ بترسان، در حالی که آنان در بی خبری [شدیدی] هستند و ایمان نمی آورند.

و بيم كن ايشان را از روز ندامت (كه چرا بد كرديم) آنگه كه بگذرد كار و ايشان بيخبرند (از آنروز) و ايشان نمى‏گروند

و آنان را از روز حسرت بيم ده، آنگاه كه داورى انجام گيرد، و حال آنكه آنها [اكنون‏] در غفلتند و سر ايمان آوردن ندارند.

پيش از آن كه كار از كار بگذرد آنها را از روز قيامت بر حذر دار، آنها غافلند و ايمان نمى‏آورند.

و بترسان ايشان را از روز پشيمانى [قيامت‏]، چون كار [از كار]، گذشته باشد و آنان در غفلت باشند و ايشان ايمان نياورده باشند.

و بيم ده ايشانرا از روز حسرت چون گذارده شود كار و ايشان در غفلتند و ايشان نميگروند

و آنان را كه [اينك‏] در غفلتند و ايمان نمى‏آورند از [فرا رسيدن‏] روز حسرت [و پشيمانى‏] هشدار ده. آن گاه كه كار يكسره شود

آنان را از روز حسرت [= روز رستاخیز که برای همه مایه تأسف است‌] بترسان، در آن هنگام که همه چیز پایان می‌یابد! و آنها در غفلتند و ایمان نمی‌آورند!

و آنان را از روز دريغ و پشيمانى بترسان آنگاه كه كار برگزار شود. و [امروز] ايشان در غفلت‏اند و [آن روز را] باور نمى‏دارند.

و بيم ده ايشان را از روز حسرت چون گذارده شود كار و ايشان در غفلتند و ايشان نميگروند

و بترسانشان روز دريغ (حسرت) را هنگامى كه گذشت كار و ايشانند در غفلتى و ايمان نمى آورند

و (ای رسول ما) امت را از روز غم و حسرت (یعنی روز مرگ و قیامت) بترسان که آن روز دیگر کارشان گذشته است و آنها سخت از آن روز غافلند و به آن ایمان نمی‌آورند.

به آنها درباره روز ندامت هشدار بده، هنگامي كه حكم صادر شود. آنها به كلي غافل هستند؛ آنها ايمان نمي آورند.

And warn/give them notice (of) the Grief’s Day/Resurrection Day, when the matter/affair was accomplished/carried out , and they are in negligence/disregard, and they are not believing.

And warn them (O Muhammad SAW) of the Day of grief and regrets, when the case has been decided, while (now) they are in a state of carelessness, and they believe not.

Warn thou them of the day of anguish, when the matter shall be determined, and they yet heedless and unbelieving.

hence, warn them of [the coming of] the Day of Regrets, when everything will have been decided-for as yet they are heedless, and they do not believe [in it].

Waarschuw hen voor den dag der zuchten, als de zaak zal worden bepaald, terwijl zij thans in achteloosheid zijn verzonken en niet gelooven.

And warn them of the Day of remorse. When the matter is decided while they are oblivious, and they do not believe.

Avvertili del Giorno del Rimorso, in cui sarà emesso l’Ordine, mentre essi saranno distratti e non credenti.

And warn them (O Muhammad SAW) of the Day of grief and regrets, when the case has been decided, while (now) they are in a state of carelessness, and they believe not.

Предупреди их о Дне печали, когда решение уже будет принято. Но они проявляют беспечность и не веруют.

Извещай их о дне горестей. Ведь решение [об их наказании] принято, но они не ведают [об этом] и не веруют.

And warn them of the day of intense regret, when the matter shall have been decided; and they are (now) in negligence and they do not believe.

And warn them of the Day of anguish when the case hath been decided. Now they are in a state of carelessness, and they believe not.

And warn them of the day of sighing, when the matter is decreed while they are heedless, and while they do not believe.

Sen onları, o hasret günü ile ilgili olarak uyar. Çünkü onlar gaflet içindeyken, iman da etmemişken iş bitirilmiş olacaktır.

Warn them of that Day of Anguish, when the matter is determined whilst heedlessly they disbelieve.

Hence, warn them of the Day of Regrets, when the case will be decided. Being negligent of their duty to investigate with reason, they do not believe in the reality as yet.

Warn them about the day of remorse, when judgment will be issued. They are totally oblivious; they do not believe.

Warn them of the day of sighing when the decree shall be accomplished, while they are sunk in heedlessness and while they believe not.

And do thou forewarn them of the day of sighing, when the matter shall be determined, while they are now sunk in negligence and do not believe.

And warn them of the day of sorrow when the matter will be decided. But now they are in a state of heedlessness, so they do not believe.

Und warne sie vor dem Tag der Trauer, wenn der Spruch gefällt werden wird. Jetzt sind sie in Sorglosigkeit, daher glauben sie nicht.

Предупреди же их о Дне Страдания и Скорби, – ■ Этот вопрос уж предрешен. ■ Они же небрегут (увещеваньями пророка), ■ И (в Господа) не веруют они.

Ґәзаб киләчәге белән хөкем ителгән хәсрәтле көн белән аларны куркыт! Алар ґәзабның килүеннән гафләттәләр, алар иман китерәчәк түгелләр.

اور ان کو حسرت (وافسوس) کے دن سے ڈراؤ جب بات فیصل کردی جائے گی۔ اور (ہیہات) وہ غفلت میں (پڑے ہوئے ہیں) اور ایمان نہیں لاتے

اور آپ انہیں حسرت (و ندامت) کے دن سے ڈرائیے جب (ہر) بات کا فیصلہ کردیا جائے گا، مگر وہ غفلت (کی حالت) میں پڑے ہیں اور ایمان لاتے ہی نہیں،