وَ كانَ يَأْمُرُ أَهْلَهُ بِالصَّلاةِ وَ الزَّكاةِ وَ كانَ عِنْدَ رَبِّهِ مَرْضِيًّا

و كان يأمر أهله بالصّلاة و الزّكاة و كان عند ربّه مرضيّا

Wakana ya/muru ahlahu bialssalati waalzzakati wakana AAinda rabbihi mardiyyan

و خاندان خود را به نماز و زکات امر مي کرد و نزد پروردگارش شايسته وپسنديده بود

و خاندانش را به نماز و زكات امر مى كرد و نزد پروردگارش مقبول بود.

او اهل بيت و كسان خود را بر اقامه نماز و پرداخت زكات امر مى‏نمود و نزد پروردگارش بنده بسيار شايسته‏اى بود.

و همواره خانواده اش را به نماز و زکات فرمان می داد، و نزد پروردگارش پسندیده بود.

و بود كه فرمان مى‏داد خاندان (و قوم) خود را بنماز كردن و زكات دادن و بود نزد پروردگار خود پسنديده

و خاندان خود را به نماز و زكات فرمان مى‏داد و همواره نزد پروردگارش پسنديده‏[رفتار] بود.

او همواره خاندان خود را به نماز و زكات دعوت مى‏كرد و نزد پروردگارش پسنديده بود.

و او كسان خويش را به نماز و زكات فرمان مى‏داد، و او نزد پروردگارش پسنديده بود.

و بود ميفرمود اهلش را به نماز و زكاة و بود نزد پروردگارش پسنديده

و خانواده‏اش را به [گزاردن‏] نماز و [پرداخت‏] زكات فرمان مى‏داد و در نزد پروردگارش پسنديده بود

او همواره خانواده‌اش را به نماز و زکات فرمان می‌داد؛ و همواره مورد رضایت پروردگارش بود.

و خاندان خود را به نماز و زكات فرمان مى‏داد و نزد پروردگارش پسنديده بود.

و بود ميفرمود اهلش را به نماز و زكاة و بود نزد پروردگارش پسنديده

و بود مى فرمود خاندان خود را به نماز و زكات و بود نزد پروردگار خويش پسنديده

و همیشه اهل بیت خود را به ادای نماز و زکات امر می‌کرد و او نزد خدایش بنده‌ای پسندیده بود.

او به خانواده اش سفارش مي كرد تا نمازها (ارتباط با خدا) را به جا آورند و زكات (انفاق واجب) را بدهند؛ او مورد قبول پروردگارش بود.

And (he) was ordering/commanding his family/people with the prayers and the charity/purification, and (he) was at his Lord accepted/approved.

And he used to enjoin on his family and his people As-Salat (the prayers) and the Zakat, and his Lord was pleased with him.

He bade his people to pray and to give the alms, and he was pleasing to his Lord.

who used to enjoin upon his people prayer and charity,›

En hij beval zijn gezin, het gebed in acht te nemen en aalmoezen te geven, en hij was zijnen Heer aangenaam.

And he used to instruct his family with the contact-method and towards betterment, and his Lord was pleased with him.

Imponeva alla sua famiglia l’orazione e la decima ed era gradito al suo Signore.

And he used to enjoin on his family and his people As-Salat (the prayers) and the Zakat, and his Lord was pleased with him.

Он велел своей семье совершать намаз и выплачивать закят, а его Господь был доволен им.

Он обязал своих родных [совершать] молитву, [раздавать] искупительную милостыню, и его Господь был им доволен.

And he enjoined on his family prayer and almsgiving, and was one in whom his Lord was well pleased.

He enjoined upon his people worship and almsgiving, and was acceptable in the sight of his Lord.

and he used to bid his people prayers and almsgiving, and was acceptable in the sight of his Lord.

Ailesine namazı/duayı, zekâtı emrederdi. Rabbi katında hoşnutluk kazanmış bir kişiydi.

And he ordered his people to pray and to give charity and his Lord was pleased with him.

He enjoined upon his people the establishment of the Divine System and of the Just Economic Order. He was highly acceptable in the Sight of his Lord.

He used to enjoin his family to observe the Contact Prayers (Salat) and the obligatory charity (Zakat); he was acceptable to his Lord.

And he enjoined prayer and almsgiving on his people, and was well pleasing to his Lord.

And he commanded his family to observe prayer, and to give alms; and he was acceptable unto his Lord.

He used to enjoin Prayer and alms-giving on his people, and he was well pleasing to his Lord.

Er pflegte seinem Volk Gebet und Almosen ans Herz zu legen und war seinem Herrn wohlgefällig.

Он очистительную подать и молитву ■ Заповедал народу своему, ■ И Богу своему он был угоден.

Вә ул үз кавемен намаз укырга, зәкят бирергә әмер итә иде, вә ул Раббысы хозурында һәр эше өчен ризаланмыш иде, ягъни Аллаһ аңардан разый иде.

اور اپنے گھر والوں کو نماز اور زکوٰة کا حکم کرتے تھے اور اپنے پروردگار کے ہاں پسندیدہ (وبرگزیدہ) تھے

اور وہ اپنے گھر والوں کو نماز اور زکوٰۃ کا حکم دیتے تھے، اور وہ اپنے رب کے حضور مقام مرضیّہ پر (فائز) تھے (یعنی ان کا رب ان سے راضی تھا)،