‹
قرآن، سوره طه (20) آیه 109
آیه پسین: سوره طه (20) آیه 110
آیه پیشین: سوره طه (20) آیه 108
يَوْمَئِذٍ لا تَنْفَعُ الشَّفاعَةُ إِلاَّ مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمنُ وَ رَضِيَ لَهُ قَوْلاً
يومئذ لا تنفع الشّفاعة إلاّ من أذن له الرّحمن و رضي له قولا
Yawma-ithin la tanfaAAu alshshafaAAatu illa man athina lahu alrrahmanu waradiya lahu qawlan
در آن روز شفاعت سود ندهد ، مگر آن را که خداي رحمان اجازت دهد و سخنش ، را بپسندد
در آن روز شفاعت سودى ندارد مگر براى كسى كه خداوند رحمان به او اجازه دهد و از سخن او خشنود باشد.
در آن روز شفاعت هيچكس سودى نخواهد داشت مگر شفاعت كسى كه خداى رحمان به او رخصت شفاعت دهد و از سخنان او راضى باشد.
در آن روز شفاعت کسی سودی ندهد مگر آنکه [خدای] رحمان به او اذن دهد و گفتارش را [در مورد شفاعت از دیگران] بپسندد.
در آن روز سود ندهد شفاعت كسى مگر (شفاعت) كسى كه دستورى دهد بدو خداى بخشنده و ببيند و براى او گفتار شفيع را
در آن روز، شفاعت [به كسى] سود نبخشد، مگر كسى را كه [خداى] رحمان اجازه دهد و سخنش او را پسند آيد.
در آن روز شفاعت هيچ كس سودى نبخشد جز آن كس كه خداى رحمان به او اجازه دهد و گفتار او را بپسندد،
آن روز سود ندهد شفاعت مگر كسى را كه [خداى] بخشنده او را دستورى داده باشد و به گفتار از او راضى باشد.
آنروز سود ندهد شفاعت مگر آنرا كه دستورش دهد خداى بخشنده و خوشنود گردد از او از حيث گفتار
آن روز شفاعت سود نبخشد مگر كسى را كه [خداوند] رحمان برايش اجازه داده است و سخن او را پسنديده است
در آن روز، شفاعت هیچ کس سودی نمیبخشد، جز کسی که خداوند رحمان به او اجازه داده، و به گفتار او راضی است.
در آن روز شفاعت سود ندارد مگر [شفاعت] كسى كه خداى رحمان به او اجازه دهد و سخن او را بپسندد.
آنروز سود ندهد شفاعت مگر آنرا كه دستورش دهد خداى بخشنده و خوشنود گردد از او از حيث گفتار
در آن روز سود ندهد شفاعت مگر آن را كه اذن دادش خداى مهربان و خوشنود شد برايش گفتار را
در آن روز، شفاعت هیچکس سود نبخشد جز آنکس که خدای رحمان به او رخصت شفاعت داده و سخنش را پسندیده باشد.
در آن روز، شفاعت سودي نخواهد داشت، مگر براي کساني که بخشندهترين به آنها اجازه داده باشد و گفتارشان با خواست او مطابقت کند.
(On) that day the mediation does not benefit/become useful, except whom the merciful permitted/allowed for him, and accepted/approved for him a saying/word .
On that day no intercession shall avail, except the one for whom the Most Beneficent (Allah) has given permission and whose word is acceptable to Him.
Upon that day the intercession will not profit, save for him to whom the All-merciful gives leave, and whose speech He approves.
On that Day, intercession shall be of no avail [to any] save him in whose case the Most Gracious will have granted leave therefor, and whose word [of faith) He will have accepted:
Op dien dag zal de tusschenkomst van niemand voor den ander voordeelig zijn, behalve van hem, aan wien de Barmhartige verlof zal gegeven hebben en die de bekentenis van het ware geloof zal hebben uitgesproken.
On that Day, no intercession will be of help, except for he whom the Almighty allows and accepts what he has to say.
In quel Giorno si potrà godere dell’intercessione solo con il permesso del Compassionevole e da parte di coloro le cui parole saranno da Lui accette.
On that day no intercession shall avail, except the one for whom the Most Beneficent (Allah) has given permission and whose word is acceptable to Him.
В тот день заступничество не поможет никому, кроме тех, кому Милостивый позволит и чьими речами Он будет доволен.
В тот день не поможет [ничье] заступничество, кроме тех, кому Милостивый дал [такое] право и чьими речами он будет доволен.
On that day shall no intercession avail except of him whom the Beneficent Allah allows and whose word He is pleased with.
On that day no intercession availeth save (that of) him unto whom the Beneficent hath given leave and whose word He accepteth.
On that day shall no intercession be of any avail, save from such as the Merciful permits, and who is acceptable to Him in speech.
O gün şefaat yarar sağlamaz. Ancak Rahman’ın izin verdiği ve sözünden hoşnut olduğu kimse müstesna…
On that Day intercession will not benefit them except him that has received the permission of the Merciful and whose words are pleased by Him.
On that Day, intercession will be of no avail except if one stands up as a witness and is accepted according to the Law of the Beneficent. (None will have the benefit of intercession unless he has entered into a bond with the Beneficent during the life of the world (19:87)).
On that day, intercession will be useless, except for those permitted by the Most Gracious, and whose utterances conform to His will.
No intercession shall avail on that day, save his whom the God of Mercy shall allow to intercede, and whose words he shall approve.
On that day the intercession of none shall be of advantage unto another, except the intercession of him to whom the Merciful shall grant permission, and who shall be acceptable unto him in what he saith.
On that day intercession shall not avail save the intercession of him whom the Gracious God grants permission and with whose word of faith HE is pleased.
An jenem Tage wird Fürsprache keinem frommen, außer jenem, dem der Gnadenreiche Erlaubnis gibt und dessen Wort Ihm wohlgefällig ist.
В тот День ■ Ничье заступничество не поможет, ■ Помимо тех, кому дозволит Милосердный, ■ Чью речь допустит благоволием Своим.
Ул көндә һичкемнең шәфәгате файда бирмәс, мәгәр Аллаһ рөхсәт, биргән кешенеке генә һәм дөньяда вакытта хак сүзләрне сөйләгәне өчен Аллаһ аның сүзеннән разый булган кешенеке генә файда итәр.
اس روز (کسی کی) سفارش کچھ فائدہ نہ دے گی مگر اس شخص کی جسے خدا اجازت دے اور اس کی بات کو پسند فرمائے
اس دن سفارش سود مند نہ ہوگی سوائے اس شخص (کی سفارش) کے جسے (خدائے) رحمان نے اذن (و اجازت) دے دی ہے اور جس کی بات سے وہ راضی ہوگیا ہے (جیسا کہ انبیاء و مرسلین، اولیاء، متقین، معصوم بچوں اور دیگر کئی بندوں کا شفاعت کرنا ثابت ہے)،
‹