ذلِكَ وَ مَنْ يُعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّهِ فَإِنَّها مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ

ذلك و من يعظّم شعائر اللّه فإنّها من تقوى القلوب

Thalika waman yuAAaththim shaAAa-ira Allahi fa-innaha min taqwa alquloobi

آري ، کساني که شعاير خدا را بزرگ مي شمارند کارشان نشان پرهيزگاري دلهايشان باشد

چنين است و هر كس شعائر الهى را بزرگ شمارد، [بداند كه] آن از پروا و پرهيز دلهاست.

اينست شعائر دين خدا و هر كس بايد شعائر خدا را بزرگ و محترم بدارد و بزرگداشت آن از تقوى و پرهيزكارى دلهاست.

این است [برنامه های حج و حدود و مقرّرات خدا] و هر کس شعایر خدا را بزرگ شمارد، بدون تردید این بزرگ شمردن ناشی از تقوای دل هاست.

اين است و هر كه بزرگ شمارد نشانه‏هاى خدا را بيگمان آن بزرگداشتن از پرهيزكارى دلهاست

اين است [فرايض خدا] و هر كس شعاير خدا را بزرگ دارد در حقيقت، آن [حاكى‏] از پاكى دلهاست.

همچنين بزرگ داشتن شعائر الهى، به راستى از پرهيزگارى دلهاست،

اينچنين است [قول حقّ‏] و هر كس شعاير خدا را بزرگ دارد، بى‏گمان اين [كار، نشانى‏] از پرهيزگارى دلهاست.

آنست و كسيكه تعظيم كند علامت‏هاى خدا را پس آن از پرهيزكارى دلها است

[حكم‏] اين است. و هر كس شعاير خدا را بزرگ شمارد، آن [بزرگداشت ناشى‏] از تقواى دلهاست

این است (مناسک حج)! و هر کس شعائر الهی را بزرگ دارد، این کار نشانه تقوای دلهاست.

اين است [احكام و مراسم حج‏]، و هر كه نشانه‏هاى عبادت خداى- يعنى مناسك حج- را بزرگ شمارد، همانا اين بزرگداشت از پرهيزگارى دلهاست.

آنست و كسى كه تعظيم كند علامت‏هاى خدا را پس آن از پرهيزكارى دلها است

اين و هر كه بزرگ شمرد شعارهاى خدا را همانا آن است از پرهيزكارى دلها

این است (سخن حق) و هر کس شعائر (دین) خدا را بزرگ و محترم دارد این از صفت دلهای باتقواست.

مسلماً، كساني كه مراسمي را كه خدا مقرر كرده است، محترم مي ‌شمارند، پرهيزكاري قلبشان را نشان مي ‌دهند.

That and who magnifies/makes great God’s methods/ways of worship, so that it truly is from the hearts’/minds› fearing/obedience of God.

Thus it is (what has been mentioned in the above said Verses (, , , , ) is an obligation that mankind owes to Allah). And whosoever honours the Symbols of Allah, then it is truly from the piety of the heart.

All that; and whosoever venerates God’s waymarks, that is of the godliness of the hearts.

This is [to be borne in mind]. And anyone who honours the symbols set up by God [Lit., «God’s symbols (shaair)» – an expression which in this context refers to the rites of pilgrimage (see the second half of note on 5:2). This stress on the symbolic character of all the rites connected with the pilgrimage is meant to draw the believer’s attention to the spiritual meaning of those rites, and thus to warn him against making, unthinkingly, a sort of fetish of them. – The assumption of some of the commentators that the «symbols» referred to here relate specifically to the sacrificial animals, and their sacrifice as such is not warranted by the text. As Tabari explains in his commentary on this and the next verse, the term shaa’ir comprises all the rites, actions and places connected with the pilgrimage (all of which have symbolic meaning), and cannot be restricted to any one of them.] [shall know that] verily, these [symbols derive their value] from the God-consciousness in the [believers›] hearts.

Dit is zoo. Wie Gods gedenkteekenen eerbiedigt, verricht eene daad die uit de vroomheid des harten ontspruit.

Thus, and whoever honours the decrees of God, then it is from the piety of the hearts.

Questo è quanto [vi stato è prescritto] e chi rispetta i sacri simboli di Allah sa che ciò scaturisce dal timore del cuore.

Thus it is (what has been mentioned in the above said Verses (27, 28, 29, 30, 31) is an obligation that mankind owes to Allah). And whosoever honours the Symbols of Allah, then it is truly from the piety of the heart.

Вот так! И если кто почитает обрядовые знамения Аллаха, то это исходит от богобоязненности в сердцах.

Так оно и есть! А тот, кто блюдет обряды [хадджа], установленные Аллахом, [делает] это от богобоязненности в сердцах.

That (shall be so); and whoever respects the signs of Allah, this surely is (the outcome) of the piety of hearts.

That (is the command). And whoso magnifieth the offerings consecrated to Allah, it surely is from devotion of the hearts,

‹That – and he who makes grand the symbols of God, they come from piety of heart.

İşte böyle. Kim Allah’ın kutsallık nişanı yaptığı şeyleri yüceltirse bu yaptığı, gönüllerin takvasındandır.

All that; and, he who venerates the waymarks of Allah, surely it is from the piety of the hearts.

Such is his state. And anyone who honors the symbols set up by Allah must know that mere honoring these symbols is of no value without righteousness of the heart.

Indeed, those who reverence the rites decreed by GOD demonstrate the righteousness of their hearts.

This do. And they who respect the rites of God, perform an action which proceedeth from piety of heart.

This is so. And whoso maketh valuable offerings unto God; verily they proceed from the piety of men’s hearts.

The truth is that whoso honours the sacred Signs of ALLAH – that, indeed, proceeds from the righteousness of hearts.

Das (ist so). Und wer die Zeichen Allahs ehrt – das rührt wahrlich von der Rechtschaffenheit der Herzen her.

Таков (его удел)! ■ Но тот, кто должно чтит Господни знаки, – ■ Тот совершает (жертвенный обряд) ■ По благочестию своей души и сердца.

Эш әнә шулай Аллаһ хөкемнәре зекер ителде, берәү Аллаһ динен яки хаҗ гамәлләрен зурласа, бу күңелләрендә тәкъвалык булган кешеләрнең эше.

(یہ ہمارا حکم ہے) اور جو شخص ادب کی چیزوں کی جو خدا نے مقرر کی ہیں عظمت رکھے تو یہ (فعل) دلوں کی پرہیزگاری میں سے ہے

یہی (حکم) ہے، اور جو شخص اﷲ کی نشانیوں کی تعظیم کرتا ہے (یعنی ان جانداروں، یادگاروں، مقامات، احکام اور مناسک وغیرہ کی تعظیم جو اﷲ یا اﷲ والوں کے ساتھ کسی اچھی نسبت یا تعلق کی وجہ سے جانے پہچانے جاتے ہیں) تو یہ (تعظیم) دلوں کے تقوٰی میں سے ہے (یہ تعظیم وہی لوگ بجا لاتے ہیں جن کے دلوں کو تقوٰی نصیب ہوگیا ہو)،