‹
قرآن، سوره المؤمنون (23) آیه 60
آیه پسین: سوره المؤمنون (23) آیه 61
آیه پیشین: سوره المؤمنون (23) آیه 59
وَ الَّذِينَ يُؤْتُونَ ما آتَوْا وَ قُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ أَنَّهُمْ إِلى رَبِّهِمْ راجِعُونَ
و الّذين يؤتون ما آتوا و قلوبهم وجلة أنّهم إلى ربّهم راجعون
Waallatheena yu/toona ma ataw waquloobuhum wajilatun annahum ila rabbihim rajiAAoona
و آنهايي که همه آنچه را بايد ادا کنند ، ادا مي کنند و باز هم ، دلهايشان ترسان است که بايد نزد پروردگارشان باز گردند ،
و كسانى كه آنچه بايد [در راه خد] بدهند، مى دهند و دلهايشان هراسان است كه به سوى پروردگارشان باز مى گردند.
و كسانى كه هر چه داشته باشند در راه خدا مىبخشند و از اينكه بسوى پروردگارشان بازگشت خواهند كرد سخت بيمناكند.
و آنان که آنچه را [از زکات و دیگر انفاقات در راه خدا] می پردازند، و در حالی که دل هایشان از اینکه به سوی پروردگارشان [برای محاسبه دقیق] باز می گردند، ترسان است.
و آنانكه مىدهند اموالى را كه دادهاند در حاليكه دلهاشان ترسانست از اينكه ايشان بسوى پروردگار خود بازگشت كنندهاند
و كسانى كه آنچه را دادند [در راه خدا] مىدهند، در حالى كه دلهايشان ترسان است [و مىدانند] كه به سوى پروردگارشان بازخواهند گشت،
و از آنچه به آنها داده شده بهرهاى را مىدهند و در دلهايشان بيم است، به راستى به سوى پروردگارشان باز مىگردند.
و آن كسان كه آنچه [بايد از زكاة و خيرات] بدهند مىدهند، و دلهايشان ترسانست به سبب آنكه ايشان بسوى پروردگارشان باز مىگردند
و آنان كه ميدهند آنچه را دادند از صدقات و دلهاشان ترسانست كه ايشان بسوى پروردگارشان بازگشت كنندگانند
و كسانى كه آنچه را بايد [در راه خدا] بدهند، مىدهند و دلهايشان از آنكه به سوى پروردگارشان باز خواهند گشت بيمناك است.
و آنها که نهایت کوشش را در انجام طاعات به خرج میدهند و با این حال، دلهایشان هراسناک است از اینکه سرانجام بسوی پروردگارشان بازمیگردند،
و آنان كه مىدهند آنچه مىدهند- از زكات و ديگر انفاقها- و با اين حال دلهاشان ترسان است از اينكه به پروردگار خويش بازمىگردند،
و آنان كه ميدهند آنچه را دادند از صدقات و دلهاشان ترسانست كه ايشان بسوى پروردگارشان بازگشت كنندگانند
و آنان كه دهند آنچه را دهند و دلهاشان لرزان است كه بسوى پروردگار خويشند بازگشت كنان
و آنان که آنچه وظیفه بندگی و ایمان است به جای آورده و باز از این که (روزی) به خدای خود رجوع میکنند دلهاشان ترسان است.
آنها هنگام انفاق کردن، دل هايشان مملو از احترام است. زيرا تشخيص مي دهند که در پيشگاه پروردگارشان احضار خواهند شد.
And those who give/bring what they gave/brought, and their hearts/minds (are) afraid/apprehensive that they are to their Lord returning.
And those who give that (their charity) which they give (and also do other good deeds) with their hearts full of fear (whether their alms and charities, etc., have been accepted or not), because they are sure to return to their Lord (for reckoning).
and those who give what they give, their hearts quaking that they are returning to their Lord —
and who give whatever they [have to] give [This is an allusion to the giving of what one is morally obliged to give, whether it be in charity or in satisfaction of rightful claims on the part of one’s fellow-men, including such intangible «gifts» as the dispensing of justice.] with their hearts trembling at the thought that unto their Sustainer they must return:
Die aalmoezen geven, en wier harten van vrees zijn doordrongen, omdat zij eens tot hunnen Heer moeten terugkeeren.
And they give of what they were given, and their hearts are full of reverence that they will return to their Lord.
che danno quello che danno con cuore colmo di timore, pensando al ritorno al loro Signore,
And those who give that (their charity) which they give (and also do other good deeds) with their hearts full of fear (whether their alms and charities, etc., have been accepted or not), because they are sure to return to their Lord (for reckoning).
которые раздают милостыню, тогда как их сердца страшатся того, что им суждено вернуться к своему Господу, –
которые подают то, что положено, а сердца их страшатся того, что им суждено вернуться к своему Господу, –
And those who give what they give (in alms) while their hearts are full of fear that to their Lord they must return,
And those who give that which they give with hearts afraid because they are about to return unto their Lord,
and those who give what they do give while their hearts are afraid that they unto their Lord will return,-
Onlar ki, verdiklerini, Rablerine dönecekleri için kalpleri ürpererek verirler;
who give what they give, with their hearts quaking, that they will return to their Lord:
And those who give (in the Cause of Allah of their wealth and person) whatever they can, and are still afraid (that they have not done enough and) because they have to return to their Lord,
As they give their charities, their hearts are fully reverent. For they recognize that they will be summoned before their Lord,
And who give that which they give with hearts thrilled with dread because they must return unto their Lord,
and who give that which they give in alms, their hearts being struck with dread, for that they must return unto their Lord:
And those who give what they give while their hearts are full of fear that to their Lord they will return –
Und jene, die da spenden, was sie spenden; und ihre Herzen zittern, weil sie zu ihrem Herrn zurückkehren werden –
Кто с трепетом в душе приносит подать, ■ (Зная о том), что к Богу своему ■ Ему (назначено) вернуться, –
Вә алар бирә торган садакаларын күңелләре Аллаһудан курыккан хәлдә бирерләр.
اور جو دے سکتے ہیں دیتے ہیں اور ان کے دل اس بات سے ڈرتے رہتے ہیں کہ ان کو اپنے پروردگار کی لوٹ کر جانا ہے
اور جو لوگ (اللہ کی راہ میں اتنا کچھ) دیتے ہیں جتنا وہ دے سکتے ہیں اور (اس کے باوجود) ان کے دل خائف رہتے ہیں کہ وہ اپنے رب کی طرف پلٹ کر جانے والے ہیں (کہیں یہ نامقبول نہ ہو جائے)،
‹