‹
قرآن، سوره المؤمنون (23) آیه 109
آیه پسین: سوره المؤمنون (23) آیه 110
آیه پیشین: سوره المؤمنون (23) آیه 108
إِنَّهُ كانَ فَرِيقٌ مِنْ عِبادِي يَقُولُونَ رَبَّنا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنا وَ ارْحَمْنا وَ أَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ
إنّه كان فريق من عبادي يقولون ربّنا آمنّا فاغفر لنا و ارحمنا و أنت خير الرّاحمين
Innahu kana fareequn min AAibadee yaqooloona rabbana amanna faighfir lana wairhamna waanta khayru alrrahimeena
آري ، گروهي از بندگان من مي گفتند : اي پروردگار ما ، ايمان آورديم ، ما را بيامرز ، و بر ما رحمت آور که تو بهترين رحمت آورندگاني
چرا كه گروهى از بندگان من بودند كه مى گفتند پروردگارا ايمان آورده ايم، ما را بيامرز و بر ما رحمت آور، و تو بهترين مهربانانى.
همين شما بوديد كه گمراهى از بندگان مرا كه ميگفتند: پروردگارا، ما ايمان آورديم، ما را بيامرز و بر ما لطف و مهربانى كن كه تو مهربانترين مهربانان هستى.
[به یاد دارید که] گروهی از بندگان من بودند که می گفتند: پروردگارا! ما ایمان آوردیم، پس ما را بیامرز و به ما رحم کن که تو بهترین رحم کنندگانی.
زيرا بودند گروهى از بندگان من كه پيوسته مىگفتند پروردگارا ايمان آورديم پس بيامرز ما را و ببخش ما را و تو بهتر بخشندگانى
در حقيقت، دستهاى از بندگان من بودند كه مىگفتند: «پروردگارا، ايمان آورديم. بر ما ببخشاى و به ما رحم كن [كه] تو بهترينِ مهربانى.»
آرى، گروهى از بندگان من كه مىگفتند پروردگارا! ايمان آورديم، ما را بيامرز و بر ما رحم كن كه تو رحيم ترينى
بىگمان بودند گروهى از بندگان من كه مىگفتند: پروردگار ما! ايمان آورديم، پس ما را بيامرز و رحمت آور و تو بهترين رحم كنندگان هستى،
بدرستيكه بودند گروهى از بندگان من كه ميگفتند اى پروردگار ما گرويديم پس بيامرز ما را و رحم كن بر ما و توئى بهترين رحم كنندگانى
به راستى گروهى از بندگانم مىگفتند: پروردگارا، ايمان آوردهايم، پس ما را بيامرز و به ما رحمت آور و تو بهترين بخشايندگانى
(فراموش کردهاید) گروهی از بندگانم میگفتند: پروردگارا! ما ایمان آوردیم؛ ما را ببخش و بر ما رحم کن؛ و تو بهترین رحم کنندگانی!
زيرا گروهى از بندگان من مىگفتند: پروردگارا، ما ايمان آورديم، ما را بيامرز و بر ما ببخشاى و تو بهترين بخشايندگانى،
بدرستى كه بودند گروهى از بندگان من كه ميگفتند اى پروردگار ما گرويديم پس بيامرز ما را و رحم كن بر ما و توئى بهترين رحم كنندگانى
همانا بودند گروهى از بندگانم مى گفتند پروردگارا ايمان آورديم پس بيامرز ما را و رحم كن بر ما و توئى بهترين رحم كنندگان
زیرا شمایید که چون طایفهای از بندگان (صالح) من عرض میکردند: بارالها، ما به تو ایمان آوردیم، تو از گناهان ما درگذر و در حق ما لطف و مهربانی فرما، که تو بهترین مهربانان هستی.
عده اي از بندگان من مي گفتند: پروردگار ما، ما ايمان آوردهايم، پس ما را ببخش و بر ما رحمت بباران. تو از همه مهربانها مهربانتري.
That it truly was a group from My worshippers/slaves saying: «Our Lord, we believed, so forgive for us and have mercy upon us, and you are best (of) the merciful.»
Verily! There was a party of My slaves, who used to say: «Our Lord! We believe, so forgive us, and have mercy on us, for You are the Best of all who show mercy!»
There is a party of My servants who said, «Our Lord, we believe; therefore forgive us, and have mercy on us, for Thou art the best of the merciful.»
«Behold, there were among My servants such as would pray, `O our Sustainer! We have come to believe [in Thee]; forgive, then, our sins and bestow Thy mercy on us: for Thou art the truest bestower of mercy!› [Lit., «the best of those [or «of all»] who show mercy». The same expression is found in the concluding verse of this surah.]
Toen een gedeelte van mijn dienaren uitriep: O Heer! wij gelooven: vergeef ons dus en wees ons genadig; want waarlijk gij zijt de genadigste.
There was a group from among My servants who used to Say: "Our Lord, we have believed, so forgive us, and have mercy upon us, for You are the best of those who show mercy."
In vero c’era una parte dei Miei servi che diceva: «Signore, noi crediamo: perdonaci e usaci misericordia! Tu sei il Migliore dei misericordiosi!».
Verily! There was a party of My slaves, who used to say: "Our Lord! We believe, so forgive us, and have mercy on us, for You are the Best of all who show mercy!"
Воистину, некоторые из Моих рабов говорили: «Господи! Мы уверовали. Прости же нас и помилуй, ибо Ты – Наилучший из милосердных».
Воистину, говорили же некоторые из Моих рабов: «Господи! Мы уверовали. Так прости же нас и помилуй, ибо Ты – лучший из тех, кто милует».
Surely there was a party of My servants who said: O OUI . Lord! we believe, so do Thou forgive us and have mercy on us, and Thou art the best of the Merciful ones.
Lo! there was a party of My slaves who said: Our Lord! We believe, therefor forgive us and have mercy on us for Thou art Best of all who show mercy;
Verily, there was a sect of my servants who said, Our Lord! we believe, so pardon us, and have mercy upon us, for Thou art the best of the merciful ones.›
Kullarımdan bir zümre «Rabbimiz, inandık; affet bizi, acı bize, sen merhametlilerin en hayırlısısın» diyorken,
Among My worshipers there were a party who said: «Lord, we believed. Forgive us and have mercy on us: You are the Best of the merciful.»
«Behold, there were among My servants such who used to say, ‹Our Lord! We have come to believe, so forgive us and bestow Grace upon us, for, You are the Best of the merciful.›
«A group of My servants used to say, `Our Lord, we have believed, so forgive us and shower us with mercy. Of all the merciful ones, You are the Most Merciful.›
A part truly of my servants was there, who said, «O our Lord! we believe: forgive us, then, and be merciful to us, for of the merciful art thou the best.»
There was a section among My creatures that said: ‹O Lord, we believe. Forgive us and have mercy upon us, for You are the best of the merciful.›
`There was a party of MY servants who said, `Our Lord, we believe; forgive us therefore our sins, and have mercy on us; for thou art the Best of those who show mercy;
Es gab eine Anzahl unter Meinen Dienern, die zu sprechen pflegten: «Unser Herr, wir glauben; vergib uns darum und erbarme Dich unser, denn Du bist der beste Erbarmer.»
Ведь были из служителей Моих такие, ■ Кто говорил: ■ «О Господи! Уверовали мы! ■ Прости нас и простри Свою нам милость, – ■ Ведь самый милосердный Ты!»
Бит Минем бәндәләремнән бер җәмәгать әйтер булды: «Ий Раббыбыз без Сиңа иман китердек, безне ярлыкагыл һәм безгә рәхмәт ит, Син бит рәхмәт итүчеләрнең хәерлесесең.
میرے بندوں میں ایک گروہ تھا جو دعا کیا کرتا تھا کہ اے ہمارے پروردگار ہم ایمان لائے تو تُو ہم کو بخش دے اور ہم پر رحم کر اور تو سب سے بہتر رحم کرنے والا ہے
بیشک میرے بندوں میں سے ایک طبقہ ایسا بھی تھا جو (میرے حضور) عرض کیا کرتے تھے: اے ہمارے رب! ہم ایمان لے آئے ہیں پس تو ہمیں بخش دے اور ہم پر رحم فرما اور تو (ہی) سب سے بہتر رحم فرمانے والا ہے،
‹