‹
قرآن، سوره النور (24) آیه 53
آیه پسین: سوره النور (24) آیه 54
آیه پیشین: سوره النور (24) آیه 52
وَ أَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَيْمانِهِمْ لَئِنْ أَمَرْتَهُمْ لَيَخْرُجُنَّ قُلْ لا تُقْسِمُوا طاعَةٌ مَعْرُوفَةٌ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِما تَعْمَلُونَ
و أقسموا باللّه جهد أيمانهم لئن أمرتهم ليخرجنّ قل لا تقسموا طاعة معروفة إنّ اللّه خبير بما تعملون
Waaqsamoo biAllahi jahda aymanihim la-in amartahum layakhrujunna qul la tuqsimoo taAAatun maAAroofatun inna Allaha khabeerun bima taAAmaloona
به خدا قسم خوردند ، قسمهاي سخت ، که اگر به آنها فرمان دهي از ديار خود بيرون روند بگو : قسم مخوريد ، طاعتي در خور بياوريد خدا به کارهايي که مي کنيد آگاه است
و سخت ترين سوگندهايشان را به [نام] خداوند مى خورند كه اگر به ايشان دستور دهى [براى جهاد] بيرون مى آيند. بگو سوگند نخوريد، اطاعت نيكو بايد; بيگمان خداوند به آنچه مى كنيد آگاه است.
منافقان با نهايت تأكيد بنام خدا سوگند ياد ميكنند كه اگر بآنان فرمان جهاد صادر كنى، هر آينه (همراه تو از شهر) خارج ميشوند. به آنان بگو، سوگند نخوريد، اطاعت امر بهتر است مسلما خدا از آنچه انجام مىدهيد كاملا آگاه است.
و با سخت ترین سوگندهایشان به خدا سوگند خوردند که اگر به آنان [برای بیرون رفتن به سوی جهاد] فرمان دهی حتماً بیرون می روند، بگو: سوگند نخورید، [آنچه بر شما واجب است] اطاعت پسندیده است [نه سوگند] ، به یقین خدا به آنچه انجام می دهید، آگاه است.
سوگند خوردند سختترين سوگندشان كه اگر فرمائى ايشان را (به بيرون آمدن از ديار خود) بيرون روند بگو سوگند مخوريد فرمانبردارى نيكو (از اين قسم دروغ بهتر است) زيرا خدا آگاه است به آنچه مىكنيد
و با سوگندهاى سخت خود به خدا سوگند ياد كردند كه اگر به آنان فرمان دهى، بى شك [براى جهاد] بيرون خواهند آمد. بگو: «سوگند مخوريد. اطاعتى پسنديده [بهتر است] كه خدا به آنچه مىكنيد داناست.»
به آنها كه به خدا سوگندهاى سخت ياد كردند كه اگر امر كنى روانه مىشوند، بگو: سوگند ياد نكنيد، اطاعت خالصانه بهتر است، خداوند به كردارتان آگاه است.
و سوگند خوردند به خدا به سختترين سوگندان خود كه اگر آنان را فرموده بودى البته بيرون مىرفتند. بگو: سوگند مخوريد كه اين اطاعت [بىعمل، از سوى شما] معروف است [كه با آن وفا نباشد]، بىگمان خدا بدانچه مىكنيد خبردار است.
و سوگند ياد كردند بخدا سختترين سوگندهاشان كه اگر فرموده بودى ايشانرا هر آينه بيرون ميرفتند بگو سوگند مخوريد طاعتيست معروف بدرستيكه خدا آگاهست بآنچه مىكنيد
و با سختترين سوگندهايشان به خداوند سوگند ياد كردند كه اگر به آنان فرمان دهى [براى جهاد] بيرون آيند، بگو: سوگند ياد مكنيد. فرمانبردارى پسنديده [مطلوب است] بى گمان خداوند از آنچه مىكنيد با خبر است
آنها با نهایت تأکید سوگند یاد کردند که اگر به آنان فرمان دهی، (از خانه و اموال خود) بیرون میروند (و جان را در طبق اخلاص گذارده تقدیم میکنند)؛ بگو: «سوگند یاد نکنید؛ شما طاعت خالصانه نشان دهید که خداوند به آنچه انجام میدهید آگاه است!»
و به خدا سوگندهاى سخت خوردند كه اگر آنان را بفرمايى- براى بيرون رفتن به جهاد- البته بيرون آيند بگو: سوگند مخوريد، فرمانبردارى نيكو [مطلوب] است- نه سوگند دروغ و منافقانه-. همانا خدا به آنچه مىكنيد آگاه است.
و سوگند ياد كردند بخدا سختترين سوگندهاشان كه اگر فرموده بودى ايشان را هر آينه بيرون ميرفتند بگو سوگند مخوريد طاعتيست معروف بدرستى كه خدا آگاهست بانچه مىكنيد
و سوگند ياد كردند به خدا سخت ترين سوگندان خود كه اگر بفرمائيشان هر آينه برون روند بگو سوگند ياد نكنيد فرمانبردارى است شناخته همانا خدا آگاه است بدانچه مى كنيد
و منافقان شدیدترین قسم را به نام خدا یاد کنند که اگر تو آنها را امر کنی البته همه (به جهاد دشمن) بیرون خواهند رفت، بگو: سوگند یاد مکنید، که طاعت پسندیده و مطلوب است (نه سوگند دروغ منافقانه. و بترسید که) خدا به هر چه میکنید کاملا آگاه است.
آنها قاطعانه به خدا سوگند مي خورند كه اگر به آنها فرمان بسيج مي دادي، بسيج مي شدند. بگو: قسم نخوريد. اطاعت كردن يك وظيفه است. خدا كاملاً از همه اعمال شما آگاه است.
And they swore/made oath by God their rights’/oaths› utmost , if (E) you ordered/commanded them they will get out (E), say: «Do not swear/make oath, known obedience, that God (is) expert/experienced with what you make/do .»
They swear by Allah their strongest oaths, that if only you would order them, they would leave (their homes for fighting in Allahs Cause). Say: «Swear you not; (this) obedience (of yours) is known (to be false). Verily, Allah knows well what you do.»
They have sworn by God the most earnest oaths, if thou commandest them they will go forth. Say: ‹Do not swear; honourable obedience is sufficient. Surely God is aware of the things you do.›
Now [as for those half-hearted ones,] they do swear by God with their most solemn oaths that if thou [O Apostle] shouldst ever bid them to do so, they would most certainly go forth [and sacrifice themselves]. [This is an allusion to the ephemeral, self-deceiving enthusiasms of the half-hearted and their supposed readiness for «self-sacrifice» contrasting with their obvious reluctance to live up to the message of the Quran in their day-to-day concerns.] Say: «Swear not! Reasonable compliance [with God’s message is all that is required of you]. [This elliptic phrase alludes to the principle – repeatedly stressed in the Quran – that God does not burden man with more than he can easily bear.] Verily, God is aware of all that you do!»
Zij zweren bij God met den meest plechtigen eed, dat, indien gij het hun beveelt, zij hunne huizen en hunne bezittingen zullen verlaten. Zeg: Zweert niet! gehoorzaamheid is meer waard en God is wel bekend met hetgeen gij doet.
And they swear by God with their strongest oaths that if you would only command them they would mobilize. Say: "Do not swear, for obedience is an obligation. God is Expert over what you do."
Giurano in [Nome di] Allah con solenni dichiarazioni che se tu dessi loro l’ordine, uscirebbero [a combattere]. Di›: » Non giurate. La vostra obbedienza
They swear by Allah their strongest oaths, that if only you would order them, they would leave (their homes for fighting in Allahs Cause). Say: "Swear you not; (this) obedience (of yours) is known (to be false). Verily, Allah knows well what you do."
[Мунафики] поклялись Аллахом – сильнейшей клятвой, – что если бы ты велел им, то они непременно выступили бы [в поход]. Отвечай им [, Мухаммад]: «Не клянитесь! Хорошо известно, какое повиновение [требовалось от вас]. Воистину, Аллах сведущ о том, что вы творите».
And they swear by Allah with the most energetic of their oaths that if you command them they would certainly go forth. Say: Swear not; reasonable obedience (is desired); surely Allah is aware of what you do.
They swear by Allah solemnly that, if thou order them, they will go forth. Say: Swear not; known obedience (is better). Lo! Allah is Informed of what ye do.
They swear by God with their most strenuous oath that hadst Thou ordered them they would surely go forth. Say, ‹Do not swear – reasonable obedience; verily, God knows what ye do.›
Yeminlerinin olanca gücüyle Allah’a ant içtiler ki, sen onlara emredersen mutlaka savaşa çıkacaklar. De ki: «Ant içmeyin! Örfe uygun bir itaat yeterli! Allah, yapmakta olduklarınızdan haberdardır.»
They swear by Allah in the most earnest oaths, that if you order them, they would go forth. Say: ‹Do not swear, known obedience (is better). Allah is Aware of the things you do. ‹
Whereas there are some who swear by Allah solemnly that, if you order them, they will go forth to any mission. Say, «Swear not! Obedience is virtuous. Verily, Allah is Aware of all you do.»
They swear by GOD, solemnly, that if you commanded them to mobilize, they would mobilize. Say, «Do not swear. Obedience is an obligation. GOD is fully Cognizant of everything you do.»
And they have sworn by God, with a most solemn oath, that if thou give them the word, they will certainly march forth. Say: swear ye not: of more worth is obedience. Verily, God is well aware of what ye do.
They swear by God, with a most solemn oath, that if thou commandest them, they will go forth from their houses and possessions. Say, swear not to a falsehood: Obedience is more requisite: And God is well acquainted with that which ye do.
And they swear by ALLAH their strongest oaths that, if thou command them, they will surely go forth. Say, `Swear not; what is required of you is obedience to what is right. Surely ALLAH is aware of what you do.›
Sie schwören bei Allah ihre feierlichsten Eide, sie würden, wenn du es ihnen befiehlst, gewißlich ausziehen. Sprich: «Schwört nicht! Geziemender Gehorsam!» Wahrlich, Allah ist wohl kundig dessen, was ihr tut.
Они Аллаха именем клялись – ■ Сильнейшими из клятв своих, – ■ Что, если ты прикажешь им, ■ Они оставят (дом свой и добро) ■ И выступят (по твоему призыву). ■ Скажи: «(Суровых) клятв вы не давайте, ■ (А лишь) разумно повинуйтесь, – ■ Ведь ведает Аллах, что делаете вы!»
Монафикълар расүл хөкемен яратмаганлыкларын яшереп бик ныклап Аллаһ исеме илә ант иттеләр, әгәр син аларга йортларыннан чыгып китәргә боерсаң, әлбәттә, алар чыгарлар иде, син аларга әйт: «Ялганга ант итмәгез, итагать итүнең нәрсә икәнлеге мәгълүм эшдер, югыйсә ялганга ант итү итагать түгел, бит Аллаһ сезнең кыйлган эшләрегездән хәбәрдар.
اور (یہ) خدا کی سخت سخت قسمیں کھاتے ہیں کہ اگر تم ان کو حکم دو تو (سب گھروں سے) نکل کھڑے ہوں۔ کہہ دو کہ قسمیں مت کھاؤ، پسندیدہ فرمانبرداری (درکار ہے)۔ بےشک خدا تمہارے سب اعمال سے خبردار ہے
اور وہ لوگ اللہ کی بڑی بھاری (تاکیدی) قَسمیں کھاتے ہیں کہ اگر آپ انہیں حکم دیں تو وہ (جہاد کے لئے) ضرور نکلیں گے، آپ فرما دیں کہ تم قَسمیں مت کھاؤ (بلکہ) معروف طریقہ سے فرمانبرداری (درکار) ہے، بیشک اللہ ان کاموں سے خوب آگاہ ہے جو تم کرتے ہو،
‹