‹
قرآن، سوره الفرقان (25) آیه 58
آیه پسین: سوره الفرقان (25) آیه 59
آیه پیشین: سوره الفرقان (25) آیه 57
وَ تَوَكَّلْ عَلَى الْحَيِّ الَّذِي لا يَمُوتُ وَ سَبِّحْ بِحَمْدِهِ وَ كَفى بِهِ بِذُنُوبِ عِبادِهِ خَبِيراً
و توكّل على الحيّ الّذي لا يموت و سبّح بحمده و كفى به بذنوب عباده خبيرا
Watawakkal AAala alhayyi allathee la yamootu wasabbih bihamdihi wakafa bihi bithunoobi AAibadihi khabeeran
و بر آن زنده اي که نمي ميرد توکل کن و به ستايش او تسبيح گوي و او خود براي آگاهي از گناهان بندگانش کافي است
و بر [خداوند] زنده اى كه نمى ميرد توكل كن و شاكرانه او را تسبيح گوى و او به گناهان بندگانش بس آگاه است.
توكل بر خدا كن كه هميشه زنده و جاويد است و هرگز نميميرد و او را بپاكى بستاى و كافيست كه او بر گناهان بندگانش آگاه است.
و بر آن زنده ای که هرگز نمی میرد توکل کن، و او را همراه با ستایش تسبیح گوی، و کافی است که او به گناهان بندگانش آگاه باشد.
و توكل كن بر آن زندهاى كه هرگز نميرد و به پاكى ياد كن خدا را در حاليكه ثناگو باشى و بس است خدا به گناهان بندگانش از نظر آگاه بودن
و بر آن زنده كه نمىميرد توكل كن و به ستايش او تسبيح گوى؛ و همين بس كه او به گناهان بندگانش آگاه است.
توكل بر (خداى) زندهاى كن كه هرگز نخواهد مرد و به ستايش او تسبيح گوى و همين بس كه او به گناه بندگانش آگاه است.
و توكّل كن بر [خداى] زندهاى كه هرگز نمىميرد و تسبيح گوى به حمد او، و بس است او كه به گناهان بندگانش آگاه است.
و توكل كن بر خداى زنده كه نمى ميرد و تسبيح گوى بحمدش و بس باشد او بگناهان بندگانش آگاه
و بر زندهاى كه نمىميرد، توكّل كن و با ستايشش [او را] به پاكى ياد كن و او به گناهان بندگانش [به عنوان] آگاه بس است
و توکّل کن بر آن زندهای که هرگز نمیمیرد؛ و تسبیح و حمد او را بجا آور؛ و همین بس که او از گناهان بندگانش آگاه است!
و بر آن زندهاى توكل كن كه هرگز او را مرگ نباشد و او را همراه با سپاس و ستايش به پاكى ياد كن، و او به گناهان بندگان خويش آگاهى بسنده است.
و توكل كن بر خدا زنده كه نمىميرد و تسبيح گوى بحمدش و بس باشد او بگناهان بندگانش آگاه
و توكّل كن بر زنده اى كه نميرد و تسبيح كن به سپاسگزاريش و بس است او به گناهان بندگان خويش آگاه
و تو بر خدای زنده ابدی که هرگز نمیرد توکل کن و به ستایش ذات او وی را تسبیح و تنزیه گو، و هم او که به گناه بندگانش کاملا آگاه است کفایت است (هر که را بخواهد میبخشد و هر که را بخواهد مؤاخذه میکند).
توکل کن به آن که زنده است- يکتايي که هرگز نمي ميرد- و به مدح و ستايش او زبان بگشاي و او را تجليل کن. او از گناهان مخلوقات خود کاملاً آگاه است.
And rely/depend on the alive/live who does not die, and praise/glorify with His praise/gratitude , and enough/sufficient with Him, with His worshippers’/slaves› crimes (as) an expert/experienced.
And put your trust (O Muhammad SAW) in the Ever Living One Who dies not, and glorify His Praises, and Sufficient is He as the All-Knower of the sins of His slaves;
Put thy trust in the Living God, the Undying, and proclaim His praise. Sufficiently is He aware of His servants sins
Hence, place thy trust in the Living One who dies not, and extol His limitless glory and praise: for none is as aware as His creatures› sins as He –
En stel uw vertrouwen in hem die leeft en niet sterft, en verkondig zijn lof (hij is voldoende bekend met de zonden zijner dienaren).
And put your trust in the Eternal Who does not die, and glorify His praise. It is enough for Him that He is expert in the sins of His servants.
Confida nel Vivente che mai non muore, lodaLo e glorificaLo. Egli basta a Se stesso nella conoscenza dei peccati dei Suoi servi.
And put your trust (O Muhammad SAW) in the Ever Living One Who dies not, and glorify His Praises, and Sufficient is He as the All-Knower of the sins of His slaves;
Уповай на Живого, Который не умирает, и прославляй Его хвалой. Довольно того, что Он ведает о грехах Своих рабов.
Уповай же на Живого, который не умирает, и славь Его, восхваляя. Только Он один ведает о грехах Своих рабов.
And rely on the Ever-living Who dies not, and celebrate His praise; and Sufficient is He as being aware of the faults of His servants,
And trust thou in the Living One Who dieth not, and hymn His praise. He sufficeth as the Knower of His bondmen’s sins,
And rely thou upon the Living One who dies not; and celebrate His praise, for He knows well enough about the thoughts of His servants.
O hiç ölmeyecek diriye, o Hayy olana dayanıp güven, O’nu överek tespih et! Kullarının günahlarından O’nun haberdar olması yeter!
Put your trust in the All Living who never dies, and exalt with His praise, He is sufficiently aware of His worshipers› sins.
And put your trust in Him Who lives, and dies not, and strive to manifest His Praise. He suffices as the Knower of where His servants trail behind.
You shall put your trust in the One who is Alive – the One who never dies – and praise Him and glorify Him. He is fully Cognizant of His creatures› sins.
And put thou thy trust in Him that liveth and dieth not, and celebrate his praise; (He fully knoweth the faults of his servants)
And do thou trust in Him who liveth, and dieth not; and celebrate his praise: — He is sufficiently acquainted with the faults of his servants: —
And trust thou in the One, Who is Ever-Living and is the Source of all life, And Who dies not, and Glorify HIM with HIS praise. And sufficient is HE as the Knower of the sins of his servants,
Und vertraue auf den Lebendigen, Der nicht stirbt, und erhebe Seine Herrlichkeit in Lobpreisung. Er ist der Sünden Seiner Diener zur Genüge kundig.
Доверься лишь Тому, Кто вечно жив, ■ Кого коснуться смерть не может, ■ И возглашай Ему хвалу. ■ Достаточно (все)веденья Его ■ О грешном (бытии) Его рабов (в сем мире), –
Аларның малына кызыкма, бәлки һәрвакыт тере һич үлми торган Раббыңа тәвәккәл ит, вә Аны мактап тәсбихләр әйт, бәндәләренең гөнаһларыннан хәбәрдар булырга Аллаһ үзе җитә.
اور اس (خدائے) زندہ پر بھروسہ رکھو جو (کبھی) نہیں مرے گا اور اس کی تعریف کے ساتھ تسبیح کرتے رہو۔ اور وہ اپنے بندوں کے گناہوں سے خبر رکھنے کو کافی ہے
اور آپ اس (ہمیشہ) زندہ رہنے والے (رب) پر بھروسہ کیجئے جو کبھی نہیں مرے گا اور اس کی تعریف کے ساتھ تسبیح کرتے رہئے، اور اس کا اپنے بندوں کے گناہوں سے باخبر ہونا کافی ہے،
‹