وَ الَّذِينَ إِذا ذُكِّرُوا بِآياتِ رَبِّهِمْ لَمْ يَخِرُّوا عَلَيْها صُمًّا وَ عُمْياناً

و الّذين إذا ذكّروا بآيات ربّهم لم يخرّوا عليها صمّا و عميانا

Waallatheena itha thukkiroo bi-ayati rabbihim lam yakhirroo AAalayha summan waAAumyanan

و آنان که چون به آيات پروردگارشان اندرزشان دهند ، در برابر آن چون کران و کوران نباشند ،

و كسانى كه چون آيات پروردگارشان را فرايادشان دهند، هنگام شنيدن آن ناشنواوار و نابيناوار به سجده برخورد نكنند.

و آنان كه وقتى آيات پروردگارشان به آنان قرائت شود در برابر آن كر و كور نمى‏مانند (با دقت تمام به آن گوش ميدهند).

و آنان که وقتی به آیات پروردگارشان پندشان دهند، در برابر آن با حالت کری و کوری نمی افتند، [بلکه با گوش شنوا و چشم بصیرت به آن دل می دهند.]

و آنانند كه هرگاه پند داده شوند به آيتهاى پروردگارشان بروى در نيفتند بر آن در حاليكه كر و كور باشند

و كسانى‏اند كه چون به آيات پروردگارشان تذكر داده شوند، كر و كور روى آن نمى‏افتند.

و آنان كه وقتى به آيات پروردگار اندرزشان دهند در برابر آن چون ناشنوايان و نابينايان نباشند،

و آن كسان كه چون ايشان را به آيات پروردگارشان پند دهند، چون كران و كوران بسجده نيفتند،

و آنان كه چون پند داده شوند بآيت‏هاى پروردگارشان برو نيفتند بر آنها كران و كوران

و كسانى كه چون به آيات پروردگارشان پند يابند، بر [شنيدن‏] آن كر و كور [به سجده‏] نيفتند

و کسانی که هرگاه آیات پروردگارشان به آنان گوشزد شود، کر و کور روی آن نمی افتند.

و آنان كه چون به آيات پروردگارشان يادآور و پند داده شوند بر آنها مانند كران و كوران نيفتند- بلكه آنها را به گوش هوش بشنوند و به ديده بصيرت ببينند-.

و آنان كه چون پند داده شوند بآيت‏هاى پروردگارشان برو نيفتند بر آنها كران و كوران

و آنان كه هر گاه يادآورى شوند به آيتهاى پروردگار خويش نيفتند بر آنها كران و كوران

و آنان هستند که هرگاه به آیات خدای خود متذکرشان سازند کر و کورانه در آن آیات ننگرند (بلکه با دل آگاه و چشم بینا مشاهده آن کنند تا بر مقام معرفت و ایمانشان بیفزاید).

هرگاه آيات پروردگارشان به آنها يادآوري شود، هرگز مانند كرها و كورها رفتار نمي ‌كنند.

And those who if they were reminded with their Lord’s verses/evidences , they do not fall down on it deafly and blindly/confusedly .255

And those who, when they are reminded of the Ayat (proofs, evidences, verses, lessons, signs, revelations, etc.) of their Lord, fall not deaf and blind thereat.

who, when they are reminded of the signs of their Lord, fall not down thereat deaf and blind;

and who, whenever they are reminded of their Sustainer’s messages, do not throw themselves upon them [as if] deaf and blind; [Explaining this verse, Zamakhshari remarks that whereas the average run of people approach the divine writ with a mere outward show of eagerness, «throwing themselves upon it» for the sake of appearances but, in reality, not making the least attempt to understand the message as such and, hence, remaining deaf and blind to its contents – the truly God-conscious are deeply desirous of understanding it, and therefore «listen to it with wide-awake ears and look into it with seeing eyes.]

En die, als zij door de teekens van hunnen Heer worden vermaand, niet nedervallen alsof zij doof en blind waren, maar opstaan, en daaraan een aandachtig oor leenen.

And those who when they are reminded of their Lord’s verses, they do not fall on them deaf and blind.

coloro che, quando vengono ammoniti con i versetti del loro Signore, non sono né sordi né ciechi

And those who, when they are reminded of the Ayat (proofs, evidences, verses, lessons, signs, revelations, etc.) of their Lord, fall not deaf and blind thereat.

Когда им напоминают о знамениях их Господа, они не падают на них глухими и слепыми.

те, которые, когда их наставляют аятами Господа, не падают [наземь] слепыми и глухими к этим [аятам];

And they who, when reminded of the communications of their Lord, do not fall down thereat deaf and blind.

And those who, when they are reminded of the revelations of their Lord, fall not deaf and blind thereat.

and those who when they are reminded of the signs of their Lord do not fall down thereat deaf and blind;

Rablerinin ayetleri kendilerine hatırladıldığında, kör ve sağırlar gibi onlar üzerine kapanmazlar.

and who when they are reminded of the verses of their Lord, they do not fall down deaf and blind.

– And who, whenever they are reminded of even the Revelations of their Lord, do not fall at them deaf and blind (with deaf and blind acceptance).

When reminded of their Lord’s revelations, they never react to them as if they were deaf and blind.

And they who, when monished by the signs of their Lord, fall not down thereat, as if deaf and blind: –

And who, when they are admonished by the signs of their Lord, fall not down as if they were deaf and blind, but stand up and are attentive thereto:

And those who, when they are reminded of the Signs of their Lord, fall not down thereat deaf and blind;

Und diejenigen, die, wenn sie mit den Zeichen ihres Herrn ermahnt werden, nicht taub und blind darüber niederfallen,

И те, кто безразлично в скуке не сникает, ■ Когда знамения Аллаха им напоминают.

Янә алар Раббыларының вәгазьләрен ишетсәләр сукырлыкка вә саңгыраулыкка сабышмаслар, бәлки бик ихлас тыңнарлар.

اور وہ کہ جب ان کو پروردگار کی باتیں سمجھائی جاتی ہیں تو اُن پر اندھے اور بہرے ہو کر نہیں گرتے (بلکہ غور سے سنتے ہیں)

اور (یہ) وہ لوگ ہیں کہ جب انہیں ان کے رب کی آیتوں کے ذریعے نصیحت کی جاتی ہے تو ان پر بہرے اور اندھے ہو کر نہیں گر پڑتے (بلکہ غور و فکر بھی کرتے ہیں)،