قالَ الَّذِي عِنْدَهُ عِلْمٌ مِنَ الْكِتابِ أَنَا آتِيكَ بِهِ قَبْلَ أَنْ يَرْتَدَّ إِلَيْكَ طَرْفُكَ فَلَمَّا رَآهُ مُسْتَقِرًّا عِنْدَهُ قالَ هذا مِنْ فَضْلِ رَبِّي لِيَبْلُوَنِي أَ أَشْكُرُ أَمْ أَكْفُرُ وَ مَنْ شَكَرَ فَإِنَّما يَشْكُرُ لِنَفْسِهِ وَ مَنْ كَفَرَ فَإِنَّ رَبِّي غَنِيٌّ كَرِيمٌ

قال الّذي عنده علم من الكتاب أنا آتيك به قبل أن يرتدّ إليك طرفك فلمّا رآه مستقرّا عنده قال هذا من فضل ربّي ليبلوني أ أشكر أم أكفر و من شكر فإنّما يشكر لنفسه و من كفر فإنّ ربّي غنيّ كريم

Qala allathee AAindahu AAilmun mina alkitabi ana ateeka bihi qabla an yartadda ilayka tarfuka falamma raahu mustaqirran AAindahu qala hatha min fadli rabbee liyabluwanee aashkuru am akfuru waman shakara fa-innama yashkuru linafsihi waman kafara fa-inna rabbee ghaniyyun kareemun

و آن کس که از علم کتاب بهره اي داشت گفت : من ، پيش از آنکه چشم بر هم زني ، آن را نزد تو مي آورم چون آن را نزد خود ديد گفت : اين بخشش پروردگار من است ، تا مرا بيازمايد که سپاسگزارم يا کافر نعمت پس هر که سپاس گويد براي خود گفته است و هر که کفران ورزد پروردگار من بي نياز و کريم است

كسى كه از «علم كتاب» بهره اى داشت گفت من پيش از آنكه چشمت را بر هم زنى آن را به نزدت مى آورم [پذيرفت و آورد] و چون [سليمان] آن را در نزد خويش مستقر ديد، گفت اين از فضل پروردگار من است تا مرا بيازمايد كه آيا شكر مىورزم يا كفران; و هر كس شكر ورزد جز اين نيس

آن كس كه نزد او علمى از كتاب خدا بود، گفت: من پيش از اينكه چشم بهم بزنى، آن را پيش تو ميآورم، همين كه سليمان او را نزد خود مشاهده نمود، گفت: اين قدرت از فضل و بخشش پروردگار من است تا مرا بيازمايد كه شكر نعمتش بجاى مى‏آورم يا كفران نعمت ميكنم و هر كه شكر نعمت گفت: همانا بنفع خويش شكر كرده است و هر كه كفر ورزيد البته پروردگار من بى‏نياز و كريم است.

کسی که دانشی از کتاب [لوح محفوظ] نزد او بود گفت: من آن را پیش از آنکه پلک دیده ات به هم بخورد، نزد تو می آورم. [و آن را در همان لحظه آورد]. پس هنگامی که سلیمان تخت را نزد خود پابرجا دید، گفت: این از فضل و احسان پروردگار من است، تا مرا بیازماید که آیا سپاس گزارم یا بنده ای ناسپاسم؟ و هر کس که سپاس گزاری کند، به سود خود سپاس گزاری می کند و هر کس ناسپاسی ورزد، [زیانی به خدا نمی رساند]؛ زیرا پروردگارم بی نیاز و کریم است.

گفت آنكه نزد او دانشى از كتاب بود من آورنده‏ام نزد تو آن را پيش از آنكه باز گردد بسويت مژه‏ات پس آنگه كه سليمان ديد آنرا جايگزين نزد خود گفت اين از فضل پروردگار من است تا بيازمايدم آيا سپاس دارم يا كفران ورزم و هر كه شكر كند فقط سپاس گزارد براى خويشتن و هر كه ناسپاسى كند البته پروردگارم بى‏نيازى كريم است

كسى كه نزد او دانشى از كتاب [الهى‏] بود، گفت: «من آن را پيش از آنكه چشم خود را بر هم زنى برايت مى‏آورم.» پس چون [سليمان‏] آن [تخت‏] را نزد خود مستقر ديد، گفت: «اين از فضل پروردگار من است، تا مرا بيازمايد كه آيا سپاسگزارم يا ناسپاسى مى‏كنم. و هر كس سپاس گزارد، تنها به سود خويش سپاس مى‏گزارد، و هر كس ناسپاسى كند، بى‏گمان پروردگارم بى‏نياز و كريم است.»

آن كس كه بهره‏اى از دانش كتاب داشت گفت: «من پيش از آن كه چشم بر هم زنى آن را نزد تو خواهم آورد.» هنگامى كه آن را نزد خود مستقر ديد گفت: «اين از فضل پروردگار من است تا مرا بيازمايد كه آيا شكرش را به جا مى‏آورم يا كفران مى‏كنم، نفع شكر براى شاكر است و هر كس ناسپاسى ورزد (بداند) پروردگارم بى‏نياز و بخشنده است.»

آن كس كه نزد او دانشى از كتاب [الهى و اسرار روحانى‏] بود گفت: من آن را نزد تو آورم پيش از آنكه چشم بر هم زنى. و چون [سليمان‏] آن را پيش خود [حاضر] ديد گفت: اين از فضل پروردگار من است تا مرا بيازمايد كه آيا سپاسگزارم يا ناسپاس. و هر كس شكر كرد، جز اين نيست كه براى خود شكر كرد و هر كس ناسپاسى كند بى‏گمان پروردگار من بى‏نياز بزرگوار است.

گفت آنكه نزد او علمى از كتاب بود من مى‏آورم آنرا پيش از آنكه برگردد بسوى تو چشم تو پس چون ديدش قرار يافته بنزد خود گفت اين از فضل پروردگار منست تا بيازمايد مرا آيا شكر ميگويم يا ناسپاسى ميكنم و كسى كه شكر كند پس حتما شكر مى‏كنيد براى خود و كسى كه ناسپاسى كند پس بدرستيكه پروردگار من بى‏نياز كريمست

كسى كه به نزدش علمى از كتاب [الهى‏] داشت، گفت: من پيش از [يك‏] چشم به هم زدنت آن را نزد تو مى‏آورم. و چون آن را در نزد خود مستقر يافت، گفت: اين از فضل پروردگار من است تا مرا بيازمايد كه آيا سپاس مى‏گزارم يا اينكه ناسپاسى مى‏كنم و هر كس سپاس گزارد، تنها براى [سود] خود سپاس مى‏گزارد. و هر كس ناسپاسى كند [بداند] كه پروردگارم بى نياز بخشنده است

(امّا) کسی که دانشی از کتاب (آسمانی) داشت گفت: «پیش از آنکه چشم بر هم زنی، آن را نزد تو خواهم آورد!» و هنگامی که (سلیمان) آن (تخت) را نزد خود ثابت و پابرجا دید گفت: «این از فضل پروردگار من است، تا مرا آزمایش کند که آیا شکر او را بجا می‌آورم یا کفران می‌کنم؟! و هر کس شکر کند، به نفع خود شکر می‌کند؛ و هر کس کفران نماید (بزیان خویش نموده است، که) پروردگار من، غنیّ و کریم است!»

آن كه دانشى از كتاب- كتابى آسمانى يا لوح محفوظ- نزدش بود گفت: من آن را پيش از آنكه چشم بر هم زنى- يا چون در چيزى نگرى تا چشم از آن بردارى- برايت مى‏آورم. پس چون آن را نزد خود قرار يافته ديد، گفت: اين از فزون‏بخشى پروردگارم است تا بيازمايدم كه سپاس مى‏دارم يا ناسپاسى مى‏كنم، و هر كه سپاس گزارد جز اين نيست كه به سود خويش سپاس مى‏گزارد، و هر كه ناسپاسى كند همانا پروردگار من بى‏نياز است و بزرگوار.

گفت آنكه نزد او علمى از كتاب بود من مياورم آنرا پيش از آنكه برگردد بسوى تو چشم تو پس چون ديدش قرار يافته بنزد خود گفت اين از فضل پروردگار منست تا بيازمايد مرا آيا شكر ميگويم يا ناسپاسى ميكنم و كسى كه شكر كند پس حتما شكر ميكند براى خود و كسى كه ناسپاسى كند پس بدرستى كه پروردگار من بى‏نياز كريمست

گفت آنكه نزدش بود دانشى از كتاب من آرمت بدان پيش از آنكه بازگردد بسوى تو مُژه ات پس هنگامى كه نگريستش جايگزين نزد خويش گفت اين از فضل پروردگارم باشد تا بيازمايدم آيا شكر مى كنم يا كفران ورزم و آنكه شكر كند جز اين نيست كه براى خويشتن سپاسگزارد و آنكه كفران كند همانا پروردگار من است بى نيازى گرامى

آن کس که به علمی از کتاب الهی دانا بود (یعنی آصف بن برخیا یا خضر که دارای اسم اعظم و علم غیب بود) گفت که من پیش از آنکه چشم بر هم زنی تخت را بدین جا آرم (و همان دم حاضر نمود) ، چون سلیمان سریر را نزد خود مشاهده کرد گفت: این توانایی از فضل خدای من است تا مرا بیازماید که (نعمتش را) شکر می‌گویم یا کفران می‌کنم، و هر که شکر کند شکر به نفع خویش کرده و هر که کفران کند همانا خدا (از شکر خلق) بی‌نیاز و (بر کافر هم به لطف عمیم) کریم است.

کسي که دانشي از کتاب داشت، گفت: من مي توانم آن را در عرض يک چشم بر هم زدن نزد تو آورم. هنگامي که آن را مقابل خود حاضر ديد، گفت: اين نعمتي است از جانب پروردگار من، که بدين وسيله مرا مي آزمايد تا نشان دهد که من سپاسگزارم، يا ناسپاس. هر کس سپاسگزار باشد به نفع خود سپاسگزار است و اگر کسي ناسپاس شود، پس پروردگار من به او نيازي ندارد، محترم ترين.

Who (is) at him knowledge from The Book said: «I come/bring to you with it before that your eye lid returns to you (you blink).» So when he saw it established/affixed at him, he said: «This (is) from my Lord’s grace/favour/blessing, to test me do I thank/be grateful, or I disbelieve, and who thanked/became grateful, so but he thanks/becomes grateful for his self, and who disbelieved, so then my Lord (is) rich, honoured/generous .»

One with whom was knowledge of the Scripture said: «I will bring
it to you within the twinkling of an eye!» then when (Sulaiman (Solomon)) saw it placed before him, he said: «This is by the Grace of my Lord to test me whether I am grateful or ungrateful! And whoever is grateful, truly, his gratitude is for (the good of) his ownself, and whoever is ungrateful, (he is ungrateful only for the loss of his ownself). Certainly! My Lord is Rich (Free of all wants), Bountiful.»

and I am trusty.› Said he who possessed knowledge of the Book, ‹I will bring it to thee, before ever thy glance returns to thee.› Then, when he saw it settled before him, he said, ‹This is of my Lord’s bounty that He may try me, whether I am thankful or ungrateful. Whosoever gives thanks gives thanks only for his own soul’s good, and whosoever is ungrateful — my Lord is surely All-sufficient, All-generous.›

Answered he who was illumined by revela

En een ander, die de kennis der schriften bezat, zeide; Ik zal u dien in een oogwenk brengen. En toen Salomo den troon voor zich zag geplaatst, zeide hij: Dit is eene gunst van mijn Heer, om mij te beproeven, of ik dankbaar of ondankbaar zal zijn, en hij die dankbaar is, is dankbaar in zijn eigen voordeel; maar indien iemand ondankbaar is, waarlijk, dan is mijn Heer zelfgenoegzaam en milddadig.

And one who had knowledge from the Scripture said: "I will bring it to you before you blink." So when he saw it resting before him, he said: "This is from the grace of my Lord, so that He tests me whether I am thankful or whether I reject. As for he who is thankful, he is thankful for himself, and as for he who rejects, then my Lord is Rich, Bountiful."

Uno che aveva conoscenza del Libro disse: «Te lo porterò prima ancora che tu possa battere ciglio». Quando poi [Salomone] lo vide posarsi presso di sè, disse: «Questo è parte della grazia del mio Signore per mettermi alla prova, [e vedere] se sarò riconoscente o ingrato. Quanto a chi è riconoscente, lo è per se stesso, e chi e ingrato…[sappia che] il mio Signore basta a Se stesso ed è generoso».

One with whom was knowledge of the Scripture said: "I will bring it to you within the twinkling of an eye!" then when (Sulaiman (Solomon)) saw it placed before him, he said: "This is by the Grace of my Lord to test me whether I am grateful or ungrateful! And whoever is grateful, truly, his gratitude is for (the good of) his ownself, and whoever is ungrateful, (he is ungrateful only for the loss of his ownself). Certainly! My Lord is Rich (Free of all wants), Bountiful."

А тот, который обладал знанием из Писания, сказал: «Я принесу его тебе во мгновение ока». Увидев установленный перед ним трон, он сказал: «Мой Господь оказал мне эту милость для того, чтобы испытать меня, буду ли я благодарен или же буду непризнателен. Кто благодарен, тот благодарен во благо себе. А если кто непризнателен, то ведь мой Господь – Богатый, Великодушный».

А тот, у которого было знание из Писания, сказал: «Я принесу его тебе в мгновение ока». Когда [Сулайман] увидел установленный перед ним [трон царицы], он подумал: «Это – милость Господа моего, ниспосланная, чтобы испытать меня: благодарен ли я [по природе] или же неблагодарен. Кто благодарен, тому пойдет на пользу его благодарность. А кто неблагодарен, то ведь Аллах – всевластный, великодушный».

One who had the knowledge of the Book said: I will bring it to you in the twinkling of an eye. Then when he saw it settled beside him, he said: This is of the grace of my Lord that He may try me whether I am grateful or ungrateful; and whoever is grateful, he is grateful only for his own soul, and whoever is ungrateful, then surely my Lord is Self-sufficient, Honored.

One with whom was knowledge of the Scripture said: I will bring it thee before thy gaze returneth unto thee. And when he saw it set in his presence, (Solomon) said: This is of the bounty of my Lord, that He may try me whether I give thanks or am ungrateful. Whosoever giveth thanks he only giveth thanks for (the good of) his own soul; and whosoever is ungrateful (is ungrateful only to his own soul’s hurt). For lo! my Lord is Absolute in independence, Bountiful.

He who had the knowledge of the Book said, ‹I will bring it to thee before thy glance can turn.› And when he saw it settled down beside him, he said, ‹This is of my Lords grace, that He may try me whether I am grateful or ungrateful, and he who is grateful is only grateful for his own soul, and he who is ungrateful,- verily, my Lord is rich and generous.›

Kendinde Kitap’tan bir ilim olan kişi de şöyle dedi: «Ben onu sana, gözünü açıp yumuncaya kadar getiririm.» Derken Süleyman, tahtı, yanında kurulmuş görünce şöyle konuştu: «Rabbimin lütfundandır bu. Şükür mü edeceğim, nankörlük mü diye beni denemek istiyor. Esasında, şükreden, kendisi lehine şükretmiş olur. Kim de nankörlük ederse bilsin ki, Rabbim Ganî’dir, cömerttir.»

But he who had knowledge of the Book, said: ‹I will bring it to you before your glance comes back to you. ‹ And when he saw it set before him, he (Solomon) said: ‹This is a favor from my Lord that He might test me whether I am thankful or ungrateful. Whosoever gives thanks gives thanks only for his (own soul’s) good, but he who is ungrateful, truly my Lord is Rich and Generous. ‹

Another powerful commander, who had knowledge of the correspondence, said, «I can accomplish the mission even sooner, before your gaze returns to you (before you having to rethink).» (Solomon dispatched the forces, and the mission was smoothly accomplished. The Queen’s throne was brought to Jerusalem before she arrived and) he saw it set in his presence. He said, «This success is a blessing from my Lord, that He may try me whether I am grateful or ungrateful. Whoever is grateful is grateful for his own good, and whoever is ungrateful, should know that my Lord is Self-Sufficient, Supremely Honorable.»

The one who possessed knowledge from the book said, «I can bring it to you in the blink of your eye.» When he saw it settled in front of him, he said, «This is a blessing from my Lord, whereby He tests me, to show whether I am appreciative or unappreciative. Whoever is appreciative is appreciative for his own good, and if one turns unappreciative, then my Lord is in no need for him, Most Honorable.»

And one who had the knowledge of Scripture said, «I will bring it to thee in the twinkling of an eye.» And when he saw it set before him, he said, «This is of the favour of my Lord, to try me whether I will be thankful or unthankful. And he who is thankful is thankful to his own behoof; and as for him who is unthankful – truly my Lord is self-sufficient, bounteous!»

And one with whom was the knowledge of the scriptures said, I will bring it unto thee, in the twinkling of an eye. And when Solomon saw the throne placed before him, he said, this is a favour of my Lord, that he may make trial of me, whether I will be grateful, or whether I will be ungrateful: And he who is grateful, is grateful to his own advantage, but if any shall be ungrateful, verily my Lord is self-sufficient and munificent.

Said one who had knowledge of the book, `I will bring it to thee before thy noble envoy returns to thee.› And when he saw it set before him, he said, `This is of the grace of my Lord, that HE may try me whether I am grateful or ungrateful. And whosoever is grateful is grateful for the good of his own soul; but whosoever is ungrateful, truly, my Lord is Self-Sufficient, Gracious.›

Da sprach einer, der Kenntnis von der Schrift hatte: «Ich bringe ihn dir, ehe dein Blick zu dir zurückkehrt.» Und da er ihn vor sich stehen sah, sprach er: «Dies ist durch die Gnade meines Herrn, daß Er mich prüfen möge, ob ich dankbar oder undankbar bin. Und wer dankbar ist, der ist dankbar zum Heil seiner eigenen Seele; wer aber undankbar ist siehe, mein Herr ist Sich Selbst genügend, freigebig.»

А тот, кто сведущ был в Писании, сказал: ■ «Тебе я принесу его, ■ Прежде чем дважды ты моргнуть успеешь». ■ Когда же он увидел этот трон ■ Твердостоящим перед ним, ■ Сказал он: ■ «Это – по милости Владыки моего, ■ Чтоб испытать меня: ■ Я буду благодарным иль неверным, – ■ Ведь тот, кто благодарен (Богу), – ■ Тот благодарен в пользу собственной души, ■ А кто (в неблагодарности своей) неверен (Богу), – ■ Так ведь свободен Бог от всяких нужд ■ И в щедрости Своей велик и милосерден!»

Аллаһ китабын яхшы белгән бер зат әйтте: «Син бер якка башыңны борып яңадан алдыңа караганыңча ул тәхетне алып килермен. Сөләйман башын күтәреп күккә карады, яңадан алдына караса, алдыңда тәхетне күрде. Сөләйман тәхетне алдында күргәч әйтте: «Бу тәхетнең шулай тиз килүе Раббымның фазълыннандыр, шөкер итәрме яки көферлек кылырмы дип мине сынар өчендер. Берәү шөкер итсә һәм үзе өчен шөкер итәдер, вә берәү нигъмәткә көферлек итсә, тәхкыйк Раббым байдыр, аның шөкер итүенә мохтаҗ түгелдер.

ایک شخص جس کو کتاب الہیٰ کا علم تھا کہنے لگا کہ میں آپ کی آنکھ کے جھپکنے سے پہلے پہلے اسے آپ کے پاس حاضر کئے دیتا ہوں۔ جب سلیمان نے تخت کو اپنے پاس رکھا ہوا دیکھا تو کہا کہ یہ میرے پروردگار کا فضل ہے تاکہ مجھے آزمائے کہ میں شکر کرتا ہوں یا کفران نعمت کرتا ہوں اور جو شکر کرتا ہے تو اپنے ہی فائدے کے لئے شکر کرتا ہے اور جو ناشکری کرتا ہے تو میرا پروردگار بےپروا (اور) کرم کرنے والا ہے

(پھر) ایک ایسے شخص نے عرض کیا جس کے پاس (آسمانی) کتاب کا کچھ علم تھا کہ میں اسے آپ کے پاس لا سکتا ہوں قبل اس کے کہ آپ کی نگاہ آپ کی طرف پلٹے (یعنی پلک جھپکنے سے بھی پہلے)، پھر جب (سلیمان علیہ السلام نے) اس (تخت) کو اپنے پاس رکھا ہوا دیکھا (تو) کہا: یہ میرے رب کا فضل ہے تاکہ وہ مجھے آزمائے کہ آیا میں شکر گزاری کرتا ہوں یا نا شکری، اور جس نے (اللہ کا) شکر ادا کیا سو وہ محض اپنی ہی ذات کے فائدہ کے لئے شکر مندی کرتا ہے اور جس نے ناشکری کی تو بیشک میرا رب بے نیاز، کرم فرمانے والا ہے،