وَ إِذا وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَيْهِمْ أَخْرَجْنا لَهُمْ دَابَّةً مِنَ الأَْرْضِ تُكَلِّمُهُمْ أَنَّ النَّاسَ كانُوا بِآياتِنا لا يُوقِنُونَ

و إذا وقع القول عليهم أخرجنا لهم دابّة من الأرض تكلّمهم أنّ النّاس كانوا بآياتنا لا يوقنون

Wa-itha waqaAAa alqawlu AAalayhim akhrajna lahum dabbatan mina al-ardi tukallimuhum anna alnnasa kanoo bi-ayatina la yooqinoona

چون فرمان قيامت مقرر گردد، برايشان جنبنده اي از زمين بيرون مي ، آوريم که با آنان سخن بگويد که اين مردم به آيات ما يقين نمي آوردند

و چون حكم [عذاب] ما بر آنان تعلق گرفت بر ايشان دابة الارض را از زمين برآورديم كه با آنان سخن بگويد كه مردم به آيات ما يقين نداشته اند.

هنگامى كه حكم عذاب بر كافران صادر گشت، آن گاه ذيحياتى را از زمين بيرون ميآوريم كه پيوسته بآنان بگويد: همانا مردم بر آيات ما يقين نميكردند.

و هنگامی که [در اوقات پایانی دنیا] وعده عذاب ما بر آنان حتمی و لازم شود، جنبنده ای را از زمین برای آنان بیرون می آوریم که با آنان سخن می گوید [تا به آیات ما وآخرت واصول آن یقین کنند]؛ زیرا مردم پیش از این به آیات ما یقین نداشتند.

و هرگاه واجب گردد عذاب برايشان بيرون آريم براى ايشان جنبنده‏اى را از زمين كه سخن گويد با ايشان آندم كه مردم پيوسته به آيت‏هاى ما يقين نمى‏كنند

و چون قول [عذاب‏] بر ايشان واجب گردد، جنبنده‏اى را از زمين براى آنان بيرون مى‏آوريم كه با ايشان سخن گويد كه: مردم [چنانكه بايد] به نشانه‏هاى ما يقين نداشتند.

چون فرمان عذاب بر آنان فرود آيد جنبنده‏اى از زمين برانگيزيم تا با آنها سخن گويد كه مردم به آيات ما از روى يقين ايمان نمى‏آورند.

و چون وعده [عذاب‏] بر آنها واقع شود، از زمين جنبنده‏اى [دابّة الارض يا جانور عجيبى‏] بدر آوريم كه بر ايشان سخن گويد [و گويد كه‏] مردمان به آيت‏هاى ما يقين نمى‏آوردند.

و چون واقع شود گفتار برايشان بيرون آريم براى ايشان جنبنده از زمين كه سخن كند با ايشان كه مردمان بودند آيت‏هاى ما را يقين نداشتند

و چون وعده [عذاب‏] بر آنان وقوع يابد، برايشان از زمين جانورى بيرون مى‏آوريم كه با آنان سخن گويد كه مردم به آيات ما يقين نمى‏آورند

و هنگامی که فرمان عذاب آنها رسد (و در آستانه رستاخیز قرار گیرند)، جنبنده‌ای را از زمین برای آنها خارج می‌کنیم که با آنان تکلّم می‌کند (و می‌گوید) که مردم به آیات ما ایمان نمی‌آوردند.

و چون [هنگام آن رسد كه‏] آن گفتار- وعده ما به عذاب- بر آنان واقع شود، براى آنان از زمين جنبنده‏اى بيرون آريم كه با آنان اين سخن گويد زيرا كه مردم به نشانه‏هاى ما يقين- باور بى‏گمان- نمى‏داشتند.

و چون واقع شود گفتار بر ايشان بيرون آريم براى ايشان جنبنده از زمين كه سخن كند با ايشان كه مردمان بودند آيت‏هاى ما را يقين نداشتند

و گاهى كه فرود آيد بر ايشان سخن برون آريم براى ايشان جنبنده اى را از زمين سخن گويد با ايشان كه بودند مردم به آيتهاى ما يقين نمى آوردند

و هنگامی که وعده عذاب کافران به وقوع پیوندد (و یا زمان انتقام به ظهور قائم فرا رسد) جنبنده‌ای از زمین بیرون آریم که با آنان تکلم کند، که مردم به آیات ما (بعد از این) از روی یقین نمی‌گروند.

در زماني مناسب، ما موجودي برايشان پديد مي آوريم كه از مواد زميني ساخته شده است و اعلان مي ‌كند كه مردم به آيات ما يقين ندارند.

And if the saying/words fell/landed on (to) them, We brought out for them a walker/creeper from the earth/Planet Earth she/it converses/talks to them , «That the people were with Our verses/evidences not being sure/certain.»

And when the Word (of torment) is fulfilled against them, We shall bring out from the earth a beast to them, which will speak to them because mankind believed not with certainty in Our Ayat (Verses of the Quran and Prophet Muhammad SAW).

When the Word falls on them, We shall bring forth for them out of the earth a beast that shall speak unto them: ‹Mankind had no faith in Our signs.›

Now, [as for the deaf and blind of heart -] when the word [of truth] stands revealed against them, [Lit., «comes to pass against them» – i.e., when the truth becomes obvious to them against all their expectations, and thus confounds them utterly: an allusion to the approach of the Last Hour, Resurrection and God’s Judgment, all of which they were wont to regard as «fables of ancient times» (cf. verses 67-68 above). Alternatively, the phrase idha waqa a al-qawl alayhim may be understood as when the sentence [of doom] is passed on them», i.e., at the approach of the Last Hour, when it will be too late for repentance.] We shall bring forth unto them out of the earth a creature, which will tell them that mankind had no real faith in Our messages. [The «creature brought forth out of the earth» is apparently an allegory of man’s «earthly» outlook on life – in other words, the soul-destroying materialism characteristic of the time preceding the Last Hour. This «creature» parabolically «tells» men that their submergence in exclusively materialistic values – and, hence, their approaching self-destruction – is an outcome of their lack of belief in God. (See also 7:175-176 and the corresponding note.)]

Als bet oordeel gereed zal zijn om op hen neder te komen, zullen wij een dier uit de aarde doen voortkomen dat tot hen zal spreken: Waarlijk, de menschen gelooven niet vast in onze teekenen.

And when the punishment has been deserved by them, We will bring out for them a creature made of Earthly material, it will speak to them that the people have been uncertain regarding Our revelations.

Quando il Decreto cadrà loro addosso, faremo uscire, per loro, una bestia dalla terra. [Essa] proclamerà che gli uomini non erano convinti della verità dei Nostri segni.

And when the Word (of torment) is fulfilled against them, We shall bring out from the earth a beast to them, which will speak to them because mankind believed not with certainty in Our Ayat (Verses of the Quran and Prophet Muhammad SAW).

Когда же свершится над ними Слово, Мы выведем к ним из земли животное, которое скажет им, что люди не были убеждены в Наших знамениях.

Когда же настигнет их [Наш] приговор, Мы выведем к ним из земли некое животное, которое провозгласит, что они (т. е. не обратившиеся) не верили в Наши знамения.

And when the word shall come to pass against them, We shall bring forth for them a creature from the earth that shall i wound them, because people did not believe in Our communications.

And when the word is fulfilled concerning them, We shall bring forth a beast of the earth to speak unto them because mankind had not faith in Our revelations.

And when the sentence falls upon them we will bring forth a beast out of the earth that shall speak to them, (and say) that, ‹Men of our signs would not be sure.›

O söz tepelerine indiğinde, yeryüzünden onlar için bir dâbbe/debelenir gibi yürüyen bir canlı çıkarırız da o onlara, insanların bizim ayetlerimize gereğince inanmadıklarını söyler.

And when the Word falls on them, We will bring out from the earth a beast that shall speak to them: ‹Indeed the people were not certain of Our verses.›

Now, when the Word stands fulfilled against them (humanity paying no heed) We bring forth from among the humbled ones who tell them (by way of rebellion) that mankind has not had conviction in Our Laws. ((6:65). ‹Dabbatam-min-Al-ardh› applies to the humbled ones just as ‹mountains› in several places in the Qur’an indicate the elite. The common understanding of this term as ‹a creature coming out of the earth, in my humble opinion, is incorrect. For, supra-natural phenomena stand contrary to the Changeless Divine Laws. The error is the result of trying to give literal meaning to an allegory, and of blind following of fabricated Ahadith).

At the right time, we will produce for them a creature, made of earthly materials, declaring that the people are not certain about our revelations.

When the doom shall be ready to light upon them, we will cause a monster to come forth to them out of the earth, and cry to them «Verily men have not firmly believed our signs.»

When the sentence shall be ready to fall upon them, We will cause a beast to come forth unto them from out of the earth, which shall speak unto them: Verily men do not firmly believe in our signs.

And when the sentence is passed against them, WE shall bring forth for them an insect out of the earth which shall wound them because people did not believe in Our Signs.

Und wenn der Spruch gegen sie fällt, dann werden Wir für sie einen Keim aus der Erde hervorbringen, der sie stechen soll, weil die Menschen an Unsere Zeichen nicht glaubten.

Когда ж исполнится над ними Слово, ■ Мы (на неверных) зверя выведем из-под земли, ■ И будет говорить он с ними – ■ Людьми, что не имели твердой веры ■ В (Господню суть) знамений Наших.

Вәгъдә ителгән кыямәт килсә аларга, алар белән сөйләшә торган бер җан иясен җирдән чыгарырбыз, кешеләрнең кыйлган эшләрен сөйләр, кешеләр әлбәттә, Безнең аятьләребезгә иман китермәс булдылар.

اور جب اُن کے بارے میں (عذاب) کا وعدہ پورا ہوگا تو ہم اُن کے لئے زمین میں سے ایک جانور نکالیں گے جو ان سے بیان کر دے گا۔ اس لئے کہ لوگ ہماری آیتوں پر ایمان نہیں لاتے تھے

اور جب ان پر (عذاب کا) فرمان پورا ہونے کا وقت آجائے گا تو ہم ان کے لئے زمین سے ایک جانور نکالیں گے جو ان سے گفتگو کرے گا کیونکہ لوگ ہماری نشانیوں پر یقین نہیں کرتے تھے،