يا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَحْلَلْنا لَكَ أَزْواجَكَ اللاَّتِي آتَيْتَ أُجُورَهُنَّ وَ ما مَلَكَتْ يَمِينُكَ مِمَّا أَفاءَ اللَّهُ عَلَيْكَ وَ بَناتِ عَمِّكَ وَ بَناتِ عَمَّاتِكَ وَ بَناتِ خالِكَ وَ بَناتِ خالاتِكَ اللاَّتِي هاجَرْنَ مَعَكَ وَ امْرَأَةً مُؤْمِنَةً إِنْ وَهَبَتْ نَفْسَها لِلنَّبِيِّ إِنْ أَرادَ النَّبِيُّ أَنْ يَسْتَنْكِحَها خالِصَةً لَكَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ قَدْ عَلِمْنا ما فَرَضْنا عَلَيْهِمْ فِي أَزْواجِهِمْ وَ ما مَلَكَتْ أَيْمانُهُمْ لِكَيْلا يَكُونَ عَلَيْكَ حَرَجٌ وَ كانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحِيماً

يا أيّها النّبيّ إنّا أحللنا لك أزواجك اللاّتي آتيت أجورهنّ و ما ملكت يمينك ممّا أفاء اللّه عليك و بنات عمّك و بنات عمّاتك و بنات خالك و بنات خالاتك اللاّتي هاجرن معك و امرأة مؤمنة إن وهبت نفسها للنّبيّ إن أراد النّبيّ أن يستنكحها خالصة لك من دون المؤمنين قد علمنا ما فرضنا عليهم في أزواجهم و ما ملكت أيمانهم لكيلا يكون عليك حرج و كان اللّه غفورا رحيما

Ya ayyuha alnnabiyyu inna ahlalna laka azwajaka allatee atayta ojoorahunna wama malakat yameenuka mimma afaa Allahu AAalayka wabanati AAammika wabanati AAammatika wabanati khalika wabanati khalatika allatee hajarna maAAaka waimraatan mu/minatan in wahabat nafsaha lilnnabiyyi in arada alnnabiyyu an yastankihaha khalisatan laka min dooni almu/mineena qad AAalimna ma faradna AAalayhim fee azwajihim wama malakat aymanuhum likayla yakoona AAalayka harajun wakana Allahu ghafooran raheema</U

اي پيامبر ، ما زناني را که مهرشان را داده اي و آنان را که به عنوان ، غنايم جنگي که خدا به تو ارزاني داشته است مالک شده اي و دختر عموها و دختر عمه ها و دختر داييها و دختر خاله هاي تو را که با تو مهاجرت کرده اند بر تو حلال کرديم ، و نيز زن مؤمني را که خود را به پيامبر بخشيده باشد، هر گاه پيامبر بخواهد او را به زني گيرد اين حکم ويژه توست نه ديگرمؤمنان ما مي دانيم در باره زنانشان و کنيزانشان چه حکمي کرده ايم ، تابراي تو مشکلي پيش نيايد و خ

اى پيامبر، ما همسرانت را [يعنى] آنانى را كه مهرشان را داده اى، بر تو حلال داشته ايم، و آنانى را كه خداوند از طريق فىء و غنيمت به تو بخشيده است، و ملك يمين تو هستند، و همچنين دختران عمويت و دختران عمه ات و دختران دايى ات، و دختران خاله ات كه همراه با تو هج

يا پيامبر، زنانى كه مهريه آنها را پرداخت كردى براى تو حلال كرديم و نيز زنانى را كه خدا در جهاد بغنيمت نصيب تو كرد و نيز دختر عمو و دختر عمه و دختر دايى و دختر خاله كه همراه تو از اوطان خويش هجرت كرده‏اند و نيز زن مؤمنه‏اى كه بدون مهريه همسر تو شود و پيامبر نيز به نكاح او مايل باشد. اين حكم (اخير) مخصوص تو است و براى مؤمنين (امت تو حلال) نيست. در حقيقت ما حكم زنان عقدى و زنان ملكى را براى مؤمنين بعلم خود مقرر فرموديم. اين زنان را كه بر تو حلال كرديم (و تو را در نكاح آنها آزاد گذاشتيم) بخاطر آنست كه در امر نكاح بر وجود تو سختى نباشد و خدا همواره آمرزنده مهربان است.

ای پیامبر! برایت حلال کردیم آن همسرانت را که مهرشان را داده ای و کنیزانی که خدا غنیمت به تو داده است و دختر عموها و دختر عمه ها و دختر دایی ها و دختر خاله هایت را که با تو مهاجرت نموده اند و زن مؤمنی که خود را به پیامبر [می انی و بدون مهر] هبه کند، اگر پیامبر او را به همسری بخواهد؛ این حکم ویژه توست نه مؤمنان. یقیناً ما آنچه را در مورد همسران و کنیزانشان بر آنان لازم و مقرّر داشته ایم، می دانیم؛ [این گشایش در ازدواج] برای آن است که بر تو سختی و حَرَجی نباشد؛ و خدا همواره بسیار آمرزنده و مهربان است.

اى پيغمبر البته ما حلال كرديم براى تو همسرانت را كه داده‏اى مهرشان را و زنانى را كه مالك شده‏اى از كنيزانى كه باز گردانيده است خدا (از انفال و غنايم) بتو و دختران عمويت را و دختران عمه‏هايت را و دختران دائى و دختران خاله‏هايت را كه هجرت كرده‏اند (از مكه به سوى مدينه) با تو و (حلال كرديم براى تو) زنى مؤمنه را اگر ببخشد خويشتن را به پيغمبر (بدون مهر راضى بازدواج شود) اگر بخواهد پيغمبر آنكه همسر گيرد او را در حاليكه (اين حلال بودن آن بطريق بخشش) از آن تست نه ساير مؤمنان به يقين دانيم آنچه را مقرر كرديم بر مؤمنان در مورد همسرانشان (از تعيين مهر و منحصر به چهار آن بودن) و كنيزانشان (آنان را بطريق همه بر تو حلال كرديم) تا نباشد بر تو تنگى و پيوسته خدا آمرزنده و مهربان است

اى پيامبر، ما براى تو آن همسرانى را كه مَهْرشان را داده‏اى حلال كرديم، و [كنيزانى‏] را كه خدا از غنيمت جنگى در اختيار تو قرار داده، و دختران عمويت و دختران عمه‏هايت و دختران دايى تو و دختران خاله‏هايت كه با تو مهاجرت كرده‏اند، و زن مؤمنى كه خود را [داوطلبانه‏] به پيامبر ببخشد-در صورتى كه پيامبر بخواهد او را به زنى گيرد. [اين ازدواج از روى بخشش‏] ويژه توست نه ديگر مؤمنان. ما نيك مى‏دانيم كه در مورد زنان و كنيزانشان چه بر آنان مقرر كرده‏ايم، تا براى تو مشكلى پيش نيايد، و خدا همواره آمرزنده مهربان است.

– اى پيامبر! ما همسرانى را كه مهرشان را پرداخته‏اى و كنيزانى كه خدا به غنيمت نصيبت كرده است و دختر عمو، دختر عمه، دختر دايى و دختر خاله‏هايت را كه با تو مهاجرت كرده‏اند براى تو حلال كرديم، و همچنين هر زن با ايمانى كه خود را به پيامبر ببخشد به شرط آن كه پيامبر بخواهد با او ازدواج كند، اين حكم مخصوص توست نه ساير مؤمنان. ما مى‏دانيم براى آنها در باره همسران و كنيزانشان چه حكمى مقرر كرده‏ايم تا مشكلى براى تو نباشد و خداوند آمرزنده مهربان است.

اى پيامبر! ما براى تو حلال كرديم زنان تو را كه مهرشان را داده‏اى و آن كسانى كه خدا ايشان را به غنيمت به تو داد و دختران عمو و دختران عمه‏ها و دختران دايى و دختران خاله‏هايت كه با تو هجرت كردند. و زن مؤمنى كه خويشتن را به پيامبر هبه كند اگر پيامبر بخواهد با وى نكاح كند- [بر وى حلال كرديم‏] و اين خاص تو است نه [ديگر] مؤمنان. ما دانستيم آنچه را كه در [باره‏] نكاح زنانشان بر آنها واجب كرده‏ايم و آنهايى كه خدا ايشان را به غنيمت به آنها داد، تا بر تو تنگى نباشد و خدا آمرزگار مهربان است.

اى پيغمبر بدرستيكه ما حلال گردانيديم بر تو همسرانت را كه دادى بايشان مهرهاشانرا و آنچه را مالك شد يمينت از آنچه غنيمت گردانيد خدا بر تو و دختران عمويت و دختران عمه هايت و دختران دائيت و دختران خاله هايت آنان كه هجرت كردند با تو و زن با ايمان را اگر ببخشد نفس خود را به پيغمبر اگر بخواهد پيغمبر كه نكاح كند او را اين مخصوص تو است غير از مؤمنين بتحقيق دانسته‏ايم آنچه را فرض گردانيديم برايشان در همسرانشان و آنچه مالك شد يمينهاشان تا نبوده باشد بر تو تنگ و باشد خدا آمرزنده مهربان

اى پيامبر، ما [آن‏] همسرانت را كه مهرشان را داده‏اى برايت حلال كرده‏ايم و [نيز] ملك يمينت از آنچه خداوند به تو باز گردانده است و دختران عمويت و دختران عمه‏هايت و دختران دايى‏ات و دختران خاله‏هايت را كه با تو هجرت كرده‏اند و زنى مؤمن را كه اگر خود را براى پيامبر ببخشد [و] اگر پيامبر بخواهد كه او را به زنى گيرد. به طور ويژه براى تو نه [ديگر] مؤمنان است. به راستى دانسته‏ايم آنچه را كه بر آنان در [باره‏] زنانشان و ملك يمينهايشان واجب كرده‏ايم تا بر تو هيچ حرجى نباشد. و خداوند آمرزنده مهربان است

ای پیامبر! ما همسران تو را که مهرشان را پرداخته‌ای برای تو حلال کردیم، و همچنین کنیزانی که از طریق غنایمی که خدا به تو بخشیده است مالک شده‌ای و دختران عموی تو، و دختران عمّه‌ها، و دختران دایی تو، و دختران خاله‌ها که با تو مهاجرت کردند (ازدواج با آنها برای تو حلال است) و هرگاه زن با ایمانی خود را به پیامبر ببخشد (و مهری برای خود نخواهد) چنانچه پیامبر بخواهد می‌تواند او را به همسری برگزیند؛ امّا چنین ازدواجی تنها برای تو مجاز است نه دیگر مؤمنان؛ ما می‌دانیم برای آنان در مورد همسرانشان و کنیزانشان چه حکمی مقرّر داشته‌ایم (و مصلحت آنان چه حکمی را ایجاب می‌کند)؛ این بخاطر آن است که مشکلی (در ادای رسالت) بر تو نباشد (و از این راه حامیان فزونتری فراهم سازی)؛ و خداوند آمرزنده و مهربان است!

اى پيامبر، ما آن زنان تو را كه كابين ايشان را داده باشى و آن [كنيزانى‏] را كه از آنچه خداوند از بهره جنگ بر تو ارزانى داشته مالك شده‏اى، و دختران عمويت و دختران عمه‏هايت و دختران دايى‏ات و دختران خاله‏هايت را كه با تو مهاجرت كرده باشند و نيز زن مؤمنى را چنانچه خويشتن را به پيامبر ببخشد- بدون مهر-، اگر پيامبر خواهد كه او را به زنى گيرد، براى تو حلال كرديم [و اين‏] تنها ويژه توست نه ديگر مؤمنان- همانا مى‏دانيم كه بر آنان درباره همسرانشان و آنچه مالك آن شده‏اند- كنيزان- چه مقرر كرده‏ايم- تا بر تو هيچ تنگى نباشد و خدا آمرزگار و مهربان است.

اى پيغمبر بدرستى كه ما حلال گردانيديم بر تو همسرانت را كه دادى بايشان مهرهاشان را و آنچه را مالك شد يمينت از آنچه غنيمت گردانيد خدا بر تو و دختران عمويت و دختران عمه‏هايت و دختران دائيت و دختران خاله‏هايت آنان كه هجرت كردند با تو و زن با ايمان را اگر ببخشد نفس خود را به پيغمبر اگر بخواهد پيغمبر كه نكاح كند او را اين مخصوص تو است غير از مؤمنين بتحقيق دانسته‏ايم آنچه را فرض گردانيديم بر ايشان در همسرانشان و آنچه مالك شد يمينهاشان تا نبوده باشد بر تو تنگ و باشد خدا آمرزنده مهربان

اى پيمبر همانا حلال ساختيم برايت همسران تو را آنان كه مزد ايشان را پرداختى و آنچه را مالك است يمين تو از آنچه خدا بهره جنگ به تو ارزانى داشت و دختران عمّت را و دختران عمّه هايت را و دختران خالت را و دختران خاله هايت را كه هجرت كردند با تو و زنى مؤمنه را اگر ببخشد خويشتن را به پيمبر اگر خواهد پيمبر كه همسر گيردش تنها از آن تو است اين و نرسد به مؤمنان همانا دانستيم آنچه را بايسته كرديم بر ايشان در همسرانشان و آنچه دارا است دستهاى ايشان تا نباشد بر تو سخت آمدنى و بوده است خدا آمرزنده مهربان

ای پیغمبر (گرامی) ما زنانی را که مهرشان ادا کردی بر تو حلال کردیم و نیز کنیزانی را که به غنیمت خدا تو را نصیب کرد و ملک تو شد و نیز دختران عمو و دختران عمّه‌ها و دختران خالو و دختران خاله‌هایت را آنها که با تو از وطن خود هجرت کردند و نیز زن مؤمنه‌ای را که خود را به رسول (بی‌شرط و مهر) ببخشد و رسول هم به نکاحش مایل باشد، که این حکم (هبه و بخشیدن زن و حلال شدن او) مخصوص توست دون مؤمنان، که ما حکم زنان عقدی و کنیزان ملکی مؤمنان را (که پیشتر با شرایط و عدد و حقوق آنها بر شوهر همه را بیان کردیم) می‌دانیم که چه مقرر کرده‌ایم. (این زنان همه را که بر تو حلال کردیم و تو را مانند مؤمنان امّتت به احکام نکاح مقیّد نکردیم) بدین سبب است که بر وجود (عزیز) تو در امر نکاح هیچ حرج و زحمتی نباشد. و خدا را (بر بندگان، خصوص بر تو) مغفرت و رحمت بسیار است.

اي پيامبر، ما براي تو حلال كرديم زنانت را كه مهريه شان را داده اي، يا آنچه از پيش خدا به تو عطا كرده است. همچنين دخترعموها، دخترعمه ها، دختردايي ها، دخترخاله هايت كه با تو مهاجرت كرده اند، براي ازدواج با تو حلال هستند. همچنين، اگر زن با ايماني- با گذشتن از مهريه- خود را به پيامبر ببخشد، اگر پيامبر بخواهد مي تواند با آن زن بدون مهريه ازدواج كند. اگرچه، بخشش مهريه از طرف زن فقط شامل پيامبر مي شود و نه مؤمنان ديگر. ما قبلاً حق آنها را نسبت به همسرانشان يا آنچه از پيش دارند، مقرر كرده ايم. اين به

You, you the prophet, that We, We permitted/allowed for you your wives/spouses those who you gave their rewards (dowries), and what your right (hand) owned/possessed from what God bestowed upon you, and your paternal uncles› daughters, and your paternal aunts› daughters, and your maternal uncles› daughters, and your maternal aunts› daughters, who (F) emigrated with you, and a believing woman if she presented herself to the prophet, if the prophet wanted that He marries her, clearly/purely for you from other than the believers, We had known what We had commanded/imposed/stipulated on them in their wives and what their right (hands) owned/possessed, so that strain/blame/sin not be on you, and God was/is forgiving, merciful.

O Prophet (Muhammad SAW)! Verily, We have made lawful to you your wives, to whom you have paid their Mahr (bridal money given by the husband to his wife at the time of marriage), and those (captives or slaves) whom your right hand possesses – whom Allah has given to you, and the daughters of your Amm (paternal uncles) and the daughters of your Ammah (paternal aunts) and the daughters of your Khal (maternal uncles) and the daughters of your Khalah (maternal aunts) who migrated (from Makkah) with

O Prophet, We have made lawful for thee thy wives whom thou hast given their wages and what thy right hand owns, spoils of war that God has given thee, and the daughters of thy uncles paternal and aunts paternal, thy uncles maternal and aunts maternal, who have emigrated with thee, and any woman believer, if she give herself to the Prophet and if the Prophet desire to take her in marriage, for thee exclusively, apart from the believers — We know what We have imposed upon them touching their wiv

O PROPHET! Behold, We have made lawful to thee thy wives unto whom thou hast paid their dowers, [The term ajr is in this context synonymous with faridah in its specific sense of «dower» (mahr): see note on surah 2:236.] as well as those whom thy right hand has come to possess from among the captives of war whom God has bestowed upon thee. [As pointed out in several places (see, in particular, note on 4:25), Islam does not countenance any form of concubinage, and categorically prohibits sexual relations between a man and a woman unless they are lawfully married to one another. In this respect, the only difference between a «free» woman and a slave is that whereas the former must receive a dower from her husband, no such obligation is imposed on a man who marries his rightfully owned slave (lit., «one whom his right hand possesses») – that is, a woman taken captive in a «holy war» (jihad) waged in defense of the Faith or of liberty (notes on 2:190 and on 8:67) -: for, in such a case, the freedom conferred upon the bride by the very act of marriage is considered to be equivalent to a dower.] And [We have made lawful to thee] the daughters of thy paternal uncles and aunts, and the daughters of thy maternal uncles and aunts, who have migrated with thee [to Yathrib]; [This was – in addition to his not being allowed to divorce any of his wives (see verse 52 below) – a further restriction imposed on the Prophet in the matter of marriage: whereas all other Muslims are free to marry any of their paternal or maternal cousins, the Prophet was allowed to marry only such from among them as had proved their strong, early attachment to Islam by having accompanied him on his exodus (the hijrah) from Mecca to Medina. In the opinion of Baghawi – an opinion obviously based on the corresponding, ancient Arabian usage – the term «daughters of thy paternal uncles and aunts» comprises in this context not only the actual paternal cousins but, in general, all women of the tribe of Quraysh, to which Muhammad’s father belonged, while the term «daughters of thy maternal uncles and aunts» comprises all women of his mother’s tribe, the Banu Zuhrah.] and any believing woman who offers herself freely to the Prophet and whom the Prophet might be willing to wed: [The relevant clause reads, literally, «if she offered herself as a gift (in wahabat nafsaha) to the Prophet». Most of the classical commentators take this to mean «without demanding or expecting a dower (mahr)», which, as far as ordinary Muslims are concerned, is an essential item in a marriage agreement (cf. 4:4 and 24, and the corresponding notes; also surah 2:236).] [this latter being but] a privilege for thee, and not for other believers – [seeing that] We have already made known what We have enjoined upon them with regard to their wives and those whom their right hands may possess. [The above parenthetic sentence refers to the previously revealed, general laws relating to marriage (see 2:221, 4:3-4 and 19-25, as well as the corresponding notes), and particularly the laws bearing on the question of dower.] [And] in order that thou be not burdened with [undue] anxiety – for God is indeed much-forgiving, a dispenser of grace –

O profeet! wij hebben u uwe vrouwen toegestaan, aan welke gij haren bruidschat hebt gegeven, en ook de slaven welke door uwe rechterhand worden bezeten, van den buit dien God u heeft verleend, en de dochters uwer ooms, en de dochters uwer moeien, zoowel van vaders zijde, als van moeders zijde, die met u van Mekka zijn gevlucht, en elke andere geloovige vrouw, indien zij zich aan den profeet overgeeft, voor het geval, dat de profeet haar tot zijne vrouw wil nemen. Dit is een bijzonder voorrecht, dat u boven de overige ware geloovigen is verleend. Wij weten wat wij hun nopens hunne vrouwen hebben bevolen, en omtrent de slaven, welke door hunne rechterhand worden bezeten, opdat het u tot geene misdaad zou worden aangerekend, indien gij van het u verleende voorrecht gebruik maakt; want God is barmhartig en genadig.

O prophet, We have made lawful for you the wives to whom you have already given their dowry, and the one who is committed to you by oath, as granted to you by God, and the daughters of your father’s brothers, and the daughters of your father’s sisters, and the daughters of your mother’s brothers, and the daughters of your mother’s sisters, of whom they have emigrated with you. Also, the believing woman who had decreed herself to the prophet, the prophet may marry her if he wishes, as a privilege given only to you and not to the believers. We have already decreed their rights in regard to their spouses and those who are still dependant. This is to spare you any hardship. God is Forgiver, Merciful.

O Profeta, ti abbiamo reso lecite le spose alle quali hai versato il dono nuziale, le schiave che possiedi che Allah ti ha dato dal bottino. Le figlie del tuo zio paterno e le figlie delle tue zie paterne, le figlie del tuo zio materno e le figlie delle tue zie materne che sono emigrate con te e ogni donna credente che si offre al Profeta, a condizione che il Profeta voglia sposarla. Questo è un privilegio che ti è riservato, che non riguarda gli altri credenti. Ben sappiamo quello che abbiamo imposto loro a proposito delle loro spose e delle schiave che possiedono, così che non ci sia imbarazzo alcuno per te. Allah è perdonatore, misericordioso.

O Prophet (Muhammad SAW)! Verily, We have made lawful to you your wives, to whom you have paid their Mahr (bridal money given by the husband to his wife at the time of marriage), and those (captives or slaves) whom your right hand possesses – whom Allah has given to you, and the daughters of your Amm (paternal uncles) and the daughters of your Ammah (paternal aunts) and the daughters of your Khal (maternal uncles) and the daughters of your Khalah (maternal aunts) who migrated (from Makkah) with you, and a believing woman if she offers herself to the Prophet, and the Prophet wishes to marry her; a privilege for you only, not for the (rest of) the believers. Indeed We know what We have enjoined upon them about their wives and those (captives or slaves) whom their right hands possess, – in order that there should be no difficulty on you. And Allah is Ever OftForgiving, Most Merciful.

О Пророк! Мы сделали для тебя дозволенными твоих жен, которым ты уплатил их вознаграждение, и невольниц, которыми овладела твоя десница и которыми Аллах одарил тебя, а также дочерей твоих дядей со стороны отца, дочерей твоих теток со стороны отца, дочерей твоих дядей со стороны матери, дочерей твоих теток со стороны матери, которые переселились вместе с тобой, а также любую верующую женщину, которая подарит себя Пророку, если Пророк захочет жениться на ней. Последнее дозволено только тебе, но не другим верующим. Мы знаем, что Мы предписали им относительно их жен и невольниц, которыми овладели их десницы. Тебе сделаны исключения для того, чтобы ты не испытывал никакого стеснения. Аллах – Прощающий, Милосердный.

О Пророк! Воистину, Мы дозволили тебе [брать в] жены тех [женщин], которым ты уплатил их вознаграждение, твоих невольниц, дарованных тебе Аллахом, дочерей твоих дядей со стороны отца, дочерей твоих теток со стороны отца, дочерей твоих дядей со стороны матери, дочерей твоих теток со стороны матери, которые выселились [в Медину] вместе с тобой, а также верующую женщину, если она по доброй воле выходит за Пророка [и] если Пророк хочет жениться на ней. [Последнее] дозволено только тебе, но не другим верующим. Мы знаем, что Мы предписали им (т. е. остальным верующим) относительно их жен и невольниц, [исключение сделано для тебя], чтобы ты не чувствовал неудобства. А ведь Аллах – прощающий, милосердный.

O Prophet! surely We have made lawful to you your wives whom you have given their dowries, and those whom your right hand possesses out of those whom Allah has given to you as prisoners of war, and the daughters of your paternal uncles and the daughters of your paternal aunts, and the daughters of your maternal uncles and the daughters of your maternal aunts who fled with you; and a believing woman if she gave herself to the Prophet, if the Prophet desired to marry her– specially for you, not for the (rest of) believers; We know what We have ordained for them concerning their wives and those whom their right hands possess in order that no blame may attach to you; and Allah is Forgiving, Merciful.

O Prophet! Lo! We have made lawful unto thee thy wives unto whom thou hast paid their dowries, and those whom thy right hand possesseth of those whom Allah hath given thee as spoils of war, and the daughters of thine uncle on the father’s side and the daughters of thine aunts on the father’s side, and the daughters of thine uncle on the mother’s side and the daughters of thine aunts on the mother’s side who emigrated with thee, and a believing woman if she give herself unto the Prophet and the Prophet desire to ask her in marriage – a privilege for thee only, not for the (rest of) believers – We are Aware of that which We enjoined upon them concerning their wives and those whom their right hands possess – that thou mayst be free from blame, for Allah is ever Forgiving, Merciful.

O thou prophet! verily, we make lawful for thee thy wives to whom thou hast given their hire, and what thy right hand possesses out of the booty that God has granted thee, and the daughters of thy paternal uncle and the daughters of thy paternal aunts, and the daughters of thy maternal uncle and the daughters of thy maternal aunts, provided they have fled with thee, and any believing woman if she give herself to the prophet, if the prophet desire to marry her;- a special privilege this for thee,

Ey Peygamber! Biz sana şu hanımları helal kıldık: Mehirlerini verdiğin eşlerin, Allah’ın sana ganimet olarak verdiklerinden elinin altında bulunanlar, amcalarının, halalarının, dayılarının, teyzelerinin kızlarından seninle birlikte hicret edenler. Peygamber kendisiyle evlenmek istediğinde, kendisini Peygamber’e hibe eden mümin bir kadını da öteki müminlere değil, yalnız sana özgü olmak üzere helal kıldık. Onlara eşleri ve elleri altındakiler hakkında neler farz kıldığımızı biz biliriz. Sana bir zorluk olmasın diyedir bu… Allah Gafûr’dur, Rahîm’dir.

O Prophet, We have made lawful to you the wives to whom you have given dowries and those whom your right hand possesses, of whatever spoils of war that Allah has given you; and the daughters of your paternal uncles and paternal aunts, and of your paternal and maternal aunts who migrated with you; and any believing woman who gives herself to the Prophet, if the Prophet wishes to take her in marriage. This is only for you and not any other believer. We know the duties We have imposed on them concerning their wives and those whom their right hand possesses, so that there should be no fault in you. Allah is the Forgiving and Merciful.

O Prophet! Behold, We have made lawful to you your wives to whom you have given the marital gift, and those women who have sought asylum with you and signed the marital contract (6:10). Also lawful for you in marriage were daughters of your paternal uncles and aunts, and the daughters of your maternal uncles and aunts who had migrated with you. And lawful for you is a believing woman who offers herself freely to the Prophet and whom the Prophet might be willing to wed. This latter is but a privilege for you, and not for other believers. We have already made known what We have decreed regarding their wives and women who have sought asylum in their homes. This arrangement is designed to ease any social difficulties on you (O Prophet, as the Head of the State). Allah is Absolver of imperfections, Merciful.

O prophet, we made lawful for you your wives to whom you have paid their due dowry, or what you already have, as granted to you by GOD. Also lawful for you in marriage are the daughters of your father’s brothers, the daughters of your father’s sisters, the daughters of your mother’s brothers, the daughters of your mother’s sisters, who have emigrated with you. Also, if a believing woman gave herself to the prophet – by forfeiting the dowry – the prophet may marry her without a dowry, if he so wi

O Prophet! we allow thee thy wives whom thou hast dowered, and the slaves whom thy right hand possesseth out of the booty which God hath granted thee, and the daughters of thy uncle, and of thy paternal and maternal aunts who fled with thee to Medina, and any believing woman who hath given herself up to the Prophet, if the Prophet desired to wed her – a Privilege for thee above the rest of the Faithful. We well know what we have settled for them, in regard to their wives and to the slaves whom t

O prophet, We have allowed thee thy wives unto whom thou hast given their dower, and also the slaves which thy right hand possesseth, of the booty which God hath granted thee; and the daughters of thy uncle, and the daughters of thy aunts, both on thy father’s side, and on thy mother’s side, who have fled with thee from Mecca, and any other believing woman, if she give herself unto the prophet; in case the prophet desireth to take her to wife. This is a peculiar privilege granted unto thee, abov

O Prophet ! WE have made lawful to thee thy wives whom thou hast paid their dowries, and those whom thy right hand possesses from among those whom ALLAH has given thee as gains of war, and the daughters of thy paternal uncle, and the daughters of thy paternal aunts, and the daughters of thy maternal uncle, and the daughters of thy maternal aunts who have emigrated with thee and any other believing woman if she offers herself for marriage to the Prophet provided the Prophet desires to marry her;

O Prophet, Wir erlaubten dir deine Gattinnen, denen du ihre Mitgift zu geben dich verpflichtet hast, und jene, die deine Rechte besitzt aus (der Zahl) derer, die Allah dir als Kriegsbeute gegeben, und die Töchter deines Vatersbruders, und die Töchter deiner Vaterschwestern, und die Töchter deines Mutterbruders, und die Töchter deiner Mutterschwestern, die mit dir ausgewandert sind, und jedwede gläubige Frau, wenn sie sich dem Propheten anvertraut, vorausgesetzt, daß der Prophet sie zu heiraten w

О пророк! Мы разрешили тебе в жены тех, ■ Кому ты дал их дар предбрачный, ■ И тех, кем овладели твои руки: ■ Из пленниц, что Аллах тебе (в походах) даровал; ■ И дочерей сестер и братьев твоего отца; ■ И дочерей сестер и братьев матери твоей, ■ Которые с тобой (в изгнание) переселились; ■ И женщину, которая уверовала (в Бога), ■ Что безраздельно всю себя согласна дать пророку, ■ Если пророк ее взять в жены пожелает, – ■ Но это только для тебя, (о Мухаммад!), (как для пророка) ■ И не показано для прочих верных. ■ Мы знаем, что назначили Мы им ■ Касательно супруг их и невольниц, ■ Чтоб не было стеснения тебе ■ Или греха на твою душу, – ■ Аллах, поистине, прощающ, милосерд!

Ий пәйгамбәр г-м, мөһерләрен биргән хатыннарыңны сиңа хәләл иттек, вә кәферләрдән Без синең кулыңа әсир төшергән җария хатыннардан синең кулында булганнарын сиңа хәләл иттек, вә атаң белән бертуган ир кардәшеңнең кызларын, вә атаң белән бертуган кыз кардәшеңнең кызларын, вә анаң белән бертуган ир кардәшеңнең кызларын, вә синең белән бергә Мәккәдән Мәдинәгә күчеп килгән анаң белән бертуган кыз кардәшеңнең кызларын сиңа хәләл иттек, дәхи мәһер алмыйча үзен сиңа һибә итүче мөэминә хатынны сиңа хәләл иттек, әгәр аш аны никахланырга теләсәң, мөэминә хатынның мәһер алмыйча үзен сиңа һибә итүе белән сиңа хәләл булуы сиңа хастыр, башка мөэминнәргә хәләл түгелдер. Тәхкыйк Без белдек, мөэминнәргә никах эшләрендә фарыз иткән нәрсәләребезне ягъни никахлана торган хатынның мөэминә булуын, вә дүрттән арттырмауны, әгәр бердән артык булса, һәрберсен тигез тәэмин итүне, вә мәһер бирүне, вә җария хатыннарга киңлек бирүебезне белдек, ягъни белеп хөкем иттек. Ий Мухәммәд г-м, мәһер бирмичә никахлануны сиңа гына рөхсәт иттек, сиңа тарлык булмасын өчен. Аллаһ мөэминнәрнең кимчелеген ярлыкаучы вә аларга рәхимле булды.

اے پیغمبر ہم نے تمہارے لئے تمہاری بیویاں جن کو تم نے ان کے مہر دے دیئے ہیں حلال کردی ہیں اور تمہاری لونڈیاں جو خدا نے تم کو (کفار سے بطور مال غنیمت) دلوائی ہیں اور تمہارے چچا کی بیٹیاں اور تمہاری پھوپھیوں کی بیٹیاں اور تمہارے ماموؤں کی بیٹیاں اور تمہاری خالاؤں کی بیٹیاں جو تمہارے ساتھ وطن چھوڑ کر آئی ہیں (سب حلال ہیں) اور کوئی مومن عورت اگر اپنے تئیں پیغمبر کو بخش دے (یعنی مہر لینے کے بغیر نکاح میں آنا چاہے) بشرطیکہ پیغمبر بھی ان سے نکاح کرنا چاہیں (وہ بھی حلال ہے لیکن) یہ اجازت (اے محمدﷺ) خاص تم ہی کو ہے سب مسلمانوں کو نہیں۔ ہم نے ان کی بیویوں اور لونڈیوں کے بارے میں جو (مہر واجب الادا) مقرر کردیا ہے ہم کو معلوم ہے (یہ) اس لئے (کیا گیا ہے) کہ تم پر کسی طرح کی تنگی نہ رہے۔ اور خدا بخشنے والا مہربان ہے

اے نبی! بیشک ہم نے آپ کے لئے آپ کی وہ بیویاں حلال فرما دی ہیں جن کا مہَر آپ نے ادا فرما دیا ہے اور جو (احکامِ الٰہی کے مطابق) آپ کی مملوک ہیں، جو اللہ نے آپ کو مالِ غنیمت میں عطا فرمائی ہیں، اور آپ کے چچا کی بیٹیاں، اور آپ کی پھوپھیوں کی بیٹیاں، اور آپ کے ماموں کی بیٹیاں، اور آپ کی خالاؤں کی بیٹیاں، جنہوں نے آپ کے ساتھ ہجرت کی ہے اور کوئی بھی مؤمنہ عورت بشرطیکہ وہ اپنے آپ کو نبی (صلی اللہ علیہ وآلہ وسلم کے نکاح) کے لئے دے دے اور نبی (صلی اللہ علیہ وآلہ وسلم بھی) اسے اپنے نکاح میں لینے کا ارادہ فرمائیں (تو یہ سب آپ کے لئے حلال ہیں)، (یہ حکم) صرف آپ کے لئے خاص ہے (امّت کے) مومنوں کے لئے نہیں، واقعی ہمیں معلوم ہے جو کچھ ہم نے اُن (مسلمانوں) پر اُن کی بیویوں اور ان کی مملوکہ باندیوں کے بارے میں فرض کیا ہے، (مگر آپ کے حق میں تعدّدِ ازواج کی حِلّت کا خصوصی حکم اِس لئے ہے) تاکہ آپ پر (امتّ میں تعلیم و تربیتِ نسواں کے وسیع انتظام میں) کوئی تنگی نہ رہے، اور اللہ بڑا بخشنے والا بڑا رحم فرمانے والا ہے،