إِنَّهُمْ كانُوا إِذا قِيلَ لَهُمْ لا إِلهَ إِلاَّ اللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ

إنّهم كانوا إذا قيل لهم لا إله إلاّ اللّه يستكبرون

Innahum kanoo itha qeela lahum la ilaha illa Allahu yastakbiroona

، چون به آنان گفته مي شد که جز خداي يکتا خدايي نيست تکبر مي کردند ،

اينان چنان بودند كه چون به آنان [كلمه] لا اله الا الله گفته مى شد، استكبار مىورزيدند.

زيرا آنها بودند كه چون كلمه توحيد «لا اله الا اللَّه» بر ايشان گفته ميشد، سركشى و تكبر مى‏نمودند.

زیرا آنان چنین بودند که هر زمان به آنان می گفتند: معبودی جز خدا نیست، تکبّر می کردند،

زيرا ايشان چنان بودند هنگامى كه گفته مى‏شد بايشان نيست هيچ معبود بسزا جز خدا همواره سركشى مى‏كردند

چرا كه آنان بودند كه وقتى به ايشان گفته مى‏شد: «خدايى جز خداى يگانه نيست»، تكبر مى‏ورزيدند!

هنگامى كه به آنها گفته مى‏شد جز خداى يكتا معبودى نيست سركشى مى‏كردند

زيرا وقتى ايشان را مى‏گفتند كه معبودى جز خدا نيست ايشان [از پذيرفتن آن‏] گردن مى‏كشيدند.

بدرستيكه ايشان بودند چون گفته مى‏شد ايشانرا كه نيست معبودى جز خداى سركشى ميكردند

آنان [چنان‏] بودند كه چون به آنان گفته مى‏شد: معبود راستينى جز خداوند [يگانه‏] نيست، سركشى مى‏كردند

چرا که وقتی به آنها گفته می‌شد: «معبودی جز خدا وجود ندارد»، تکبّر و سرکشی می‌کردند…

آنان بودند كه چون به آنها گفته مى‏شد خدايى جز خداى يكتا نيست بزرگ‏منشى و گردنكشى مى‏كردند.

بدرستى كه ايشان بودند چون گفته مى‏شد ايشان را كه نيست معبودى جز خداى سركشى ميكردند

كه بودند گاهى كه گفته مى شد بديشان نيست خدائى جز خدا كبر مىورزيدند

آنها بودند که چون لا اله الاّ اللّه (کلمه توحید) به ایشان گفته می‌شد (از قبول آن) سرکشی می‌کردند.

هنگامي كه به آنها گفته شد: لا اله الا الله [خداي ديگري جز خدا نيست]، آنها متكبر شدند.

That they truly were if (it) was said to them: «No God except god» they be arrogant.

Truly, when it was said to them: La ilaha ill-Allah «(none has the right to be worshipped but Allah),» they puffed themselves up with pride (i.e. denied it).

for when it was said to them, ‹There is no god but God,› they were ever waxing proud,

for, behold, whenever they were told, «There is no deity save God,» they would glory in their arrogance

Want toen er tot hen werd gezegd: Er is geen god buiten den waren God, bliezen zij zich op met hoogmoed.

When it was said to them: "There is no god except God," they would be arrogant.

Quando si diceva loro: » Non c’è dio all’infuori di Allah», si gonfiavano d’orgoglio

Truly, when it was said to them: La ilaha ill-Allah "(none has the right to be worshipped but Allah)," they puffed themselves up with pride (i.e. denied it).

Когда им говорили: «Нет божества, кроме Аллаха», – они превозносились

Ведь они, когда им говорили: «Нет бога, кроме Аллаха», – надменно отрицали это

Surely they used to behave proudly when it was said to them: There is no god but Allah;

For when it was said unto them, There is no Allah save Allah, they were scornful

Verily, when it is said to them, ‹There is no god but God,› they get too big with pride,

Onlar, kendilerine, «Allah’tan başka ilah yoktur» dendiğinde, kibirleniyorlardı.

For when it was said to them: ‹There is no god except Allah, ‹ they were always proud

For when it was said to them, «There is no god but Allah», they showed arrogance.

When they were told, «Laa Elaaha Ella Allah

Because when it was said to them, There is no God but God, they swelled with pride,

Because when it is said unto them, there is no god besides the true God, they swell with arrogance,

For when it was said to them, `There is no god but ALLAH, they behaved arrogantly,

Denn da zu ihnen gesprochen ward: «Es gibt keinen Gott außer Allah», da wandten sie sich verächtlich ab

А ведь когда им говорили: ■ «Нет божества, кроме Аллаха», ■ Переполняла их гордыня,

Аларга дөреслектә Аллаһудан башка Илаһә юк мәгәр Аллаһу тәгалә үзе генә дип әйтелсә, алар Аллаһны берләүдән тәкәбберләнәләр.

ان کا یہ حال تھا کہ جب ان سے کہا جاتا تھا کہ خدا کے سوا کوئی معبود نہیں تو غرور کرتے تھے

یقیناً وہ ایسے لوگ تھے کہ جب ان سے کہا جاتا کہ اللہ کے سوا کوئی لائقِ عبادت نہیں تو وہ تکبّر کرتے تھے،