فَنَظَرَ نَظْرَةً فِي النُّجُومِ

فنظر نظرة في النّجوم

Fanathara nathratan fee alnnujoomi

نگاهي به ستارگان کرد ،

سپس نگاهى به ستارگان انداخت.

(ابراهيم تدبيرى انديشيد) آن گاه نظرى بستارگان آسمان انداخت.

[چون از او دعوت کردند که شبانه به مراسم عیدشان برود] نگاهی به ستارگان انداخت،

پس نگريست ابراهيم نگريستنى در (اوضاع) ستارگان

پس نظرى به ستارگان افكند،

به ستارگان نگاهى كرد

و [ابراهيم‏] در ستارگان نگريست نگريستنى.

پس نگريست نگاهى در ستاره‏ها

آن گاه يك نگاه به ستارگان نگريست

(سپس) نگاهی به ستارگان افکند…

پس با نگاهى به ستارگان درنگريست.

پس نگريست نگاهى در ستاره‏ها

پس نگريست نگريستنى در ستارگان

آن گاه (ابراهیم تدبیری اندیشید و) به ستارگان آسمان نگاهی کرد.

او با دقت به ستارگان نگاه کرد.

So he looked/saw a glance/consideration in the stars/planets.

Then he cast a glance at the stars (to deceive them),

And he cast a glance at the stars,

Then he cast a glance at the stars, [Obviously an allusion to his early, futile attempts at identifying God with the stars, the sun or the moon (see 6:76-78).]

En hij beschouwde de sterren.

Then he looked towards the stars.

Gettò poi uno sguardo agli astri,

Then he cast a glance at the stars (to deceive them),

Потом он бросил взгляд на звезды

Потом он взглянул на звезды

Then he looked at the stars, looking up once,

And he glanced a glance at the stars

And he looked a look at the stars

Bu arada İbrahim yıldızlara bir göz attı,

He cast a glance at the stars

And he glanced at the stars. (6:76-78).

He looked carefully at the stars.

So gazing he gazed towards the stars,

And he looked and observed the stars,

Then he cast a glance at the stars,

Dann warf er einen Blick zu den Sternen

Затем он бросил взгляд на звезды

Ибраһим башын күтәреп йолдызларга карады.

تب انہوں نے ستاروں کی طرف ایک نظر کی

پھر (ابراہیم علیہ السلام نے اُنہیں وہم میں ڈالنے کے لئے) ایک نظر ستاروں کی طرف کی،