فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْيَ قالَ يا بُنَيَّ إِنِّي أَرى فِي الْمَنامِ أَنِّي أَذْبَحُكَ فَانْظُرْ ما ذا تَرى قالَ يا أَبَتِ افْعَلْ ما تُؤْمَرُ سَتَجِدُنِي إِنْ شاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ

فلمّا بلغ معه السّعي قال يا بنيّ إنّي أرى في المنام أنّي أذبحك فانظر ما ذا ترى قال يا أبت افعل ما تؤمر ستجدني إن شاء اللّه من الصّابرين

Falamma balagha maAAahu alssaAAya qala ya bunayya innee ara fee almanami annee athbahuka faonthur matha tara qala ya abati ifAAal ma tu/maru satajidunee in shaa Allahu mina alssabireena

چون با پدر به جايي رسيد که بايد به کار بپردازند ، گفت : اي پسرکم ، در خواب ديده ام که تو را ذبح مي کنم بنگر که چه مي انديشي گفت : اي پدر ، به هر چه مامور شده اي عمل کن ، که اگر خدا بخواهد مرا از صابران خواهي يافت

و چون در كار و كوشش به پاى او رسيد، [ابراهيم] گفت اى فرزندم من در خواب ديده ام كه سر تو را مى برم، بنگر [در اين كار] چه مى بينى؟ [اسماعيل] گفت پدرجان آنچه فرمانت داده اند، انجام بده، كه به زودى مرا به خواست خداوند، از شكيبايان خواهى يافت.

و چون بحد رشد و كمال رسيد، ابراهيم گفت: فرزندم، در خواب چنين ديدم كه تو را قربانى (راه خدا) كنم. پس بنگر در اين باره نظر تو چيست؟ اسماعيل گفت: اى پدر آنچه بر تو امر شده است انجام بده كه ان شاء اللَّه مرا از صبر كنندگان خواهى يافت.

هنگامی که با او به [مقام] سعی رسید، گفت: پسرکم! همانا من در خواب می بینم که تو را ذبح می کنم، پس با تأمل بنگر رمی تو چیست؟ گفت: پدرم آنچه به آن مأمور شده ای انجام ده اگر خدا بخواهد مرا از شکیبایان خواهی یافت.

و آنگه كه اسماعيل به سنى رسيد كه با پدر خود راه مى‏پيمود ابراهيم گفت اى پسرم من بيگمان مى‏بينم در خواب آنكه من سر مى‏برم ترا پس (در اين كار) بنگر كه چه چيز است راى تو اسماعيل گفت اى پدرم بكن آنچه را كه مامورى بزودى بيابى مرا اگر خواهد خدا از شكيبايان

و وقتى با او به جايگاه «سعى» رسيد، گفت: «اى پسرك من! من در خواب [چنين‏] مى‏بينم كه تو را سَرْ مى‏بُرم، پس ببين چه به نظرت مى‏آيد؟» گفت: «اى پدر من! آنچه را مأمورى بكن! ان شاء الله مرا از شكيبايان خواهى يافت.»

هنگامى كه همدست و همپاى او شد، گفت: «اى پسرك من! در خواب ديدم كه تو را قربانى مى‏كنم، ببين نظرت چيست؟» (در پاسخ) گفت: «اى پدر! به آنچه مأمور شده‏اى اقدام كن، اگر خدا بخواهد مرا از صابران خواهى يافت.»

پس چون با او به [مقام‏] «سعى» رسيد، [ابراهيم‏] گفت: اى پسرك من! در خواب [چنين‏] ديدم كه تو را سر مى‏برم. پس بنگر تا چه بينى؟ گفت: اى پدر من! هر چه تو را فرمايند بكن، كه اگر خدا بخواهد مرا از شكيبايان يابى.

پس چون رسيد اسمعيل با پدر خود در محل سعى گفت اى فرزندم بدرستيكه من مى‏بينم در خواب كه من ذبح مى‏كنم ترا پس بنگر كه چه راى دهى گفت پدرم انجام ده آنچه را كه مأمورى زود باشد كه بيابى مرا اگر بخواهد خدا از شكيبايان

پس چون [فرزندش به سنّى‏] رسيد كه [مى‏توانست‏] همپاى او تلاش كند، گفت: فرزندم، من در خواب ديده‏ام كه من [دارم‏] تو را سر مى‏برّم، بنگر تو چه نظر دارى. [فرزندش‏] گفت: پدرجان، آنچه را فرمان مى‏يابى انجام بده. مرا- اگر خدا بخواهد- از شكيبايان خواهى يافت

هنگامی که با او به مقام سعی و کوشش رسید، گفت: «پسرم! من در خواب دیدم که تو را ذبح می‌کنم، نظر تو چیست؟» گفت «پدرم! هر چه دستور داری اجرا کن، به خواست خدا مرا از صابران خواهی یافت!»

و چون [پسر] به حد كار و كوشش با وى- پدر- رسيد، گفت: اى پسركم، من در خواب مى‏بينم كه تو را گلو مى‏برم، بنگر تا رأى تو چيست؟ گفت: اى پدر من، آنچه فرمان يافته‏اى بكن، كه اگر خداى خواهد مرا از شكيبايان خواهى يافت.

پس چون رسيد اسمعيل با پدر خود در محل سعى گفت اى فرزندم بدرستى كه من مى‏بينم در خواب كه من ذبح مى‏كنم ترا پس بنگر كه چه راى دهى گفت پدرم انجام ده آنچه را كه مأمورى زود باشد كه بيابى مرا اگر بخواهد خدا از شكيبايان

تا گاهى كه رسيد با وى كوشش (يا دويدن را) گفت اى پسرك من همانا ديدم در خواب كه مى كشمت پس بنگر تا چه مى بينى گفت اى پدر بكن آنچه را فرمان مى شوى زود است بيابيم اگر خدا خواهد از شكيبايان

آن گاه که (آن پسر رشد یافت و) با او به سعی و عمل شتافت (یا در جهد و عبادت یا در سعی صفا و مروه با پدر همراه شد) ابراهیم گفت: ای فرزند عزیزم، من در عالم خواب چنین می‌بینم که تو را قربانی (راه خدا) می‌کنم، در این واقعه تو را چه نظری است؟جواب داد: ای پدر، هر چه مأموری انجام ده که ان شاء اللّه مرا از بندگان با صبر و شکیبا خواهی یافت.

هنگامي که او آنقدر بزرگ شد که با او کار کند، به او گفت: پسرم، در خواب مي بينم که تو را قرباني مي کنم. نظر تو چيست؟ گفت: پدرم، آنچه را فرمان يافته اي، انجام بده. به خواست خدا، مرا صبور خواهي يافت.

So when he reached the struggle/endeavor with him, he said you my son: «That I, I see/understand in the sleep/dream that I, I slaughter you/cut your throat, so look/wonder about/consider what you see/understand.» He said: «You my father, make/do what you are being ordered/commanded, so you will find me, if God wills/wants from the patient.»

And, when he (his son) was old enough to walk with him, he said: «O my son! I have seen in a dream that I am slaughtering you (offer you in sacrifice to Allah), so look what you think!» He said: «O my father! Do that which you are commanded, Insha Allah (if Allah will), you shall find me of As-Sabirin (the patient ones, etc.).»

and when he had reached the age of running with him, he said, ‹My son, I see in a dream that I shall sacrifice thee; consider, what thinkest thou?› He said, ‹My father, do as thou art bidden; thou shalt find me, God willing, one of the steadfast.›

And [one day,] when [the child] had become old enough to share in his [father’s] endeavours, [Lit., «attained to [the age of] walking [or «striving»] with him»: evidently a metonym for the child’s attaining to an age when he could understand, and share in, his father’s faith and aims.] the latter said: «O my dear son! I have seen in a dream that I should sacrifice thee: consider, then, what would be thy view!» [Ishmael] answered: «O my father! Do as thou art bidden: thou wilt find me, if God so wills, among those who are patient in adversity!»

En toen hij den ouderdom der jongelingschap had bereikt, en zich met hem in de verrichtingen van den godsdienst kon vereenigen. Zeide Abraham tot hem: O mijn zoon! waarlijk, ik zag in een droom, dat ik u als eene offerande zoude aanbieden. Overweeg dus wat gij meent, dat ik zal doen. Hij antwoordde: O mijn vader! doe wat u bevolen werd; indien het Gode behaagt, zult gij bevinden dat ik het lijdzaam zal ondergaan.

And when he grew enough to work with him, he said: "My son, I am seeing in a dream that I am sacrificing you. What do you think?" He said: "O my father, do what you are commanded to do. You will find me, God willing, patient."

Poi, quando raggiunse l’età per accompagnare [suo padre questi] gli disse: «Figlio mio, mi sono visto in sogno, in procinto di immolarti. Dimmi cosa ne pensi». Rispose: «Padre mio, fai quel che ti è stato ordinato: se Allah vuole, sarò rassegnato».

And, when he (his son) was old enough to walk with him, he said: "O my son! I have seen in a dream that I am slaughtering you (offer you in sacrifice to Allah), so look what you think!" He said: "O my father! Do that which you are commanded, Insha Allah (if Allah will), you shall find me of As-Sabirin (the patient ones, etc.)."

Когда он достиг того возраста, чтобы усердствовать вместе с ним, он сказал: «Сын мой! Я вижу во сне, что я зарезаю тебя. Посмотри, что ты думаешь?» Он сказал: «Отец мой! Сделай то, что тебе велено. Если Аллах пожелает, ты найдешь меня одним из терпеливых».

Когда сын достиг того, чтобы разделить усердие с ним, [Ибрахим] сказал: «О сын мой! Воистину, я видел во сне, что я приношу тебя в жертву с закланием. Что думаешь ты [об этом]?» Сын ответил: «О отец мой! Поступай так, как тебе велено. Если так будет годно Аллаху, ты найдешь меня терпеливым».

And when he attained to working with him, he said: O my son! surely I have seen in a dream that I should sacrifice you; consider then what you see. He said: O my father! do what you are commanded; if Allah please, you will find me of the patient ones.

And when (his son) was old enough to walk with him, (Abraham) said: O my dear son, I have seen in a dream that I must sacrifice thee. So look, what thinkest thou? He said: O my father! Do that which thou art commanded. Allah willing, thou shalt find me of the steadfast.

And when he reached the age to work with him, he said, ‹O my boy! verily, I have seen in a dream that I should sacrifice thee, look then what thou seest right.› Said he, ‹O my sire! do what thou art bidden; thou wilt find me, if it please God, one of the patient!›

Çocuk onunla birlikte koşacak yaşa gelince, İbrahim dedi: «Yavrucuğum, uykuda/düşte görüyorum ki ben seni boğazlıyorum. Bak bakalım sen ne görürsün/sen ne dersin?» «Babacığım, dedi, emrolduğun şeyi yap! Allah dilerse beni sabredenlerden bulacaksın.»

And when he reached the age of traveling with him, he said: ‹My son, while I was sleeping I saw that I shall slaughter (sacrifice) you, tell me what is your opinion. ‹ He replied: ‹Father, do as you are ordered (by Allah). Allah willing, you shall find me one of those who are steadfast. ‹

And when he was old enough to strive along with him, Abraham said, «O My dear son! I have a vision that I must give you to a life of test and tribulation for a Noble cause (37:107). So look, what do you think?» He said, «O My father! Do what you are commanded. God willing, you will find me of the steadfast.» (‹Zibh› & ‹Zabh› = Sacrifice = Disregard comfort for a Noble cause. Just as ‹Qatl› = Killing, fighting, humiliating, to bring low).

When he grew enough to work with him, he said, «My son, I see in a dream that I am sacrificing you. What do you think?» He said, «O my father, do what you are commanded to do. You will find me, GOD willing, patient.»

And when he became a full-grown youth, His father said to him, «My son, I have seen in a dream that I should sacrifice thee; therefore, consider what thou seest right.» He said, «My father, do what thou art bidden; of the patient, if God please, shalt thou find me.»

And when he had attained to years of discretion, and could join in acts of religion with him; Abraham said unto him, O my son, verily I saw in a dream that I should offer thee in sacrifice: Consider therefore what thou art of opinion I should do. He answered, O my father, do what thou art commanded: Thou shalt find me, if God please, a patient person.

And when he was old enough to run along with him, he said, `O my dear son, I have seen in a dream that I offer thee in sacrifice. So consider what thou thinkest of it !› He replied, `O my father, do as thou art commanded; thou wilt find me, if ALLAH please, steadfast in my faith.›

Als er alt genug war, um mit ihm zu arbeiten, sprach (Abraham): «O mein lieber Sohn, ich habe im Traum gesehen, daß ich dich schlachte. Nun schau, was meinst du dazu?» Er antwortete: «O mein Vater, tu, wie dir befohlen; du sollst mich, so Allah will, standhaft finden.»

И вот, когда он возраста труда достиг, ■ Отец сказал: ■ «Мой сын! Я видел сон, ■ Что жертвенным убоем ■ Тебя я (Богу) приношу. ■ Ты посмотри, что мыслится тебе об этом». ■ И сын сказал: ■ «О мой отец! Ты делай то, что велено тебе, ■ И ты найдешь, что я – коли угодно Богу – ■ Найду в себе смирение и твердость».

Ул бала җиде яшенә җитеп атасы илә йөри башлагач, Ибраһим әйтте: «Ий угълым, мин төшемдә Аллаһ тарафыннан сине корбан итеп чалырга боерыламын, уйлап күр бу эшкә ничек карыйсың? Угълы Исмагыйл әйтте: «Ий атам, ни белән боерылган булсаң, шуны эшлә, мин Аллаһ хөкеменә ризамын, бу эштә мине, Аллаһ теләсә, сабыр итүчеләрдән табарсың», – дип.

جب وہ ان کے ساتھ دوڑنے (کی عمر) کو پہنچا تو ابراہیم نے کہا کہ بیٹا میں خواب میں دیکھتا ہوں کہ (گویا) تم کو ذبح کر رہا ہوں تو تم سوچو کہ تمہارا کیا خیال ہے؟ انہوں نے کہا کہ ابا جو آپ کو حکم ہوا ہے وہی کیجیئے خدا نے چاہا تو آپ مجھے صابروں میں پایئے گا

پھر جب وہ (اسماعیل علیہ السلام) ان کے ساتھ دوڑ کر چل سکنے (کی عمر) کو پہنچ گیا تو (ابراہیم علیہ السلام نے) فرمایا: اے میرے بیٹے! میں خواب میں دیکھتا ہوں کہ میں تجھے ذبح کررہا ہوں سو غور کرو کہ تمہاری کیا رائے ہے۔ (اسماعیل علیہ السلام نے) کہا: ابّاجان! وہ کام (فوراً) کر ڈالیے جس کا آپ کو حکم دیا جا رہا ہے۔ اگر اﷲ نے چاہا تو آپ مجھے صبر کرنے والوں میں سے پائیں گے،